Sombere puberdochter
Dag allemaal,
Onlangs heeft onze dochter (13) een vragenlijst van de GGD op school ingevuld. Daar kwam uit dat zij soms wat sombere gedachten heeft en heeft zelfs een keer antwoord gegeven: ik denk soms na over zelfdoding, maar zou dit nooit doen.
De aarde wordt op dat moment onder je voeten weggeveegd. We zijn met haar in gesprek gegaan en hier kwam uit dat zij zich soms alleen voelt. Zit met 2 andere meisjes uit hetzelfde dorp in de klas en de andere 2 doen werkelijk alles samen. Puberdochter is erg onzeker over zichzelf, is veel bezig met wat anderen van haar vinden. Vind hierdoor ook minder snel aansluiting, omdat ze vooral veel denkt dat ze niet leuk gevonden wordt. Ze zit veel op haar kamer als zij thuis is, maar onderneemt ook zeker veel dingen met vriendinnen. Ze geeft aan dat het nu beter gaat, maar ze ik krijg niet echt hoogte van haar en de onzekerheid in mij heeft flink toegeslagen. Ik wil haar ook niet overvragen of alles wel goed gaat. Nou ben ik zelf ook puber geweest en weet hoe ellendig die puberteit kan zijn, maar jemig, wat vind ik dit zwaar. Wellicht hebben jullie tips hoe hiermee om te gaan?
Wees er voor haar en realiseer je dat 13 jaar en lastige leeftijd is voor meisjes.
Ik denk dat bijna iedereen ooit, op een bepaald moment in zijn leven, aan zelfdoding denkt. Want het leven is heel moeilijk. Maar ook al meen je het, dan valt de uitvoering nog niet mee. Zeker als je toch al zo moe bent. Aangezien ze zelf al zei dat ze dit nooit zou doen zou ik haar geloven.
Veel belangstelling, échte belangstelling voor wat er in haar leeft lijkt mij het belangrijkste.
Wat ontzettend goed dat dochter het aangeeft en dat het bespreekbaar is met jou
rionyriony schreef op 24-06-2024 om 12:39:
Ik denk dat bijna iedereen ooit, op een bepaald moment in zijn leven, aan zelfdoding denkt. Want het leven is heel moeilijk. Maar ook al meen je het, dan valt de uitvoering nog niet mee. Zeker als je toch al zo moe bent. Aangezien ze zelf al zei dat ze dit nooit zou doen zou ik haar geloven.
Veel belangstelling, échte belangstelling voor wat er in haar leeft lijkt mij het belangrijkste.
Het is offtopic hier maar zou voor de uitspraak ’iedereen denkt in zijn leven weleens aan zelfdoding’ een poll willen lezen want indien dat zo is schrik ik daar wel van!
@to sterkte! Niets vreet zo erg aan je als wanneer je kind niet lekker in zijn vel zit😔
Voor veel mensen zijn de tienerjaren gewoon Kwalitatief Uitermate Teleurstellend. Dat kan best vanzelf goedkomen, ik geloof zelfs dat die kans vrij groot is. Bij mij werkte het in elk geval wel zo. Mijn dochter lijkt een betere tienertijd te hebben dan ik zelf had, en daar ben ik dankbaar voor, maar evengoed is zij soms ook vrij sip en wat ik dan in veel gevallen doe is bevestigen dat het ook gewoon vaak niet leuk is om 15 te zijn. Met het idee dat dat beter helpt dan als ik krampachtig ga proberen haar op te vrolijken of ga proberen uit te leggen waarom het allemaal wel meevalt.
Dus misschien is dat ook een idee voor TO: niet te hard van schrikken, niet de somberheid geforceerd proberen te bestrijden omdat je er zelf niet tegen kan, maar bevestigen dat het puberbestaan gewoon vaak geen lolletje is, en haar voorhouden dat het meestal vanzelf beter wordt. Ook niet teveel bevestigen in de negativiteit natuurlijk, da's dan ook weer niet de bedoeling.
Kennelijk heeft dochter ook regelmatig leuke dingen met vrienden, dat is wel positief. Zou het gaan om een kind dat zichzelf isoleert, of zichzelf beschadigt of dergelijk zorgelijk gedrag vertoont dan zou ik er minder luchthartig over doen.
wat je kan doen is zorgen dat je ervoor je dochter bent, en met regelmaat houvast bieden aan het leven.
Doe vooral ook leuke dingen met haar.
Dat vriendinnen gedoe kan je niet voor haar regelen. Focus op wat wel kan.
Eventueel zou van school wisselen misschien een overweging kunnen zijn?
Of als ze op school geen aansluiting kan vinden, een vereniging? (Sport/carnaval/Jeux de boules wat ze maar leuk vindt.)
absor schreef op 24-06-2024 om 13:44:
[..]
Het is offtopic hier maar zou voor de uitspraak ’iedereen denkt in zijn leven weleens aan zelfdoding’ een poll willen lezen want indien dat zo is schrik ik daar wel van!
Ik denk dat ook wel hoor. Het leven heeft vele hobbels over 80 - 90 jaar. Misschien meent men het niet maar ik denk wel dat je zou schrikken hoeveel mensen 'er wel eens' aan gedacht hebben. En pubermeisjes die zich slecht in hun vel voelen zeker. Maar gelukkig zijn het uitzonderingen die de stap zetten.
Sterkte TO, komt wel goed!
Bedankt allemaal. Ik probeer er inderdaad luchtig over te zijn met haar. Geef aan dat ik ook echt wel gestruggeld heb tijdens de puberteit en ik weet dat het soms (lees vaak) echt niet makkelijk is, maar daar ik ook weet dat het weer beter wordt. Niks erger dan je kind zo somber te zien. Gelukkig is de vakantie bijna in zicht en kunnen we school even loslaten. Ze weet dat ze altijd en met alles bij me terecht kan, zelfs als ze het leven even niet ziet zitten en dat we samen opzoek gaan naar de juiste oplossing.
absor schreef op 24-06-2024 om 13:44:
[..]
Het is offtopic hier maar zou voor de uitspraak ’iedereen denkt in zijn leven weleens aan zelfdoding’ een poll willen lezen want indien dat zo is schrik ik daar wel van!
@to sterkte! Niets vreet zo erg aan je als wanneer je kind niet lekker in zijn vel zit😔
Ik denk dat bijna iedereen wel eens er aangedacht heeft. Zeker als het effe heel kut is, dat je iets denkt, wat zou ik hier graag vanaf willen. Maar de meesten houden het bij die ene gedachte. En ik denk dat de meeste pubers wel sombere periodes hebben.
TO, ik zou mij ook afvragen, hoe serieus moet je die test nemen en de antwoorden daarvan. Want als je een slechte dag hebt, vul je zoiets veel negatiever in dan op een goede dag. Als je suuuper eerlijk wel zijn, dan zijn antwoorden vaak ook veel negatiever dan wanneer je wat meer sociaal wenselijk antwoord. En de vraagstelling maakt ook uit.
Voorbeeld:
Heb je wel eens ruzie met je ouders?
Voel je je wel eens een eenzaam?
Zou je meer vrienden willen hebben?
Voel je je wel eens ongelukkig?
Zelfs nu als volwassenen, kan ik overal nog Ja op zeggen. Terwijl het correcte antwoord is, zelden. Misschien met een schaal van 1-5 (1 = nooit en 5 = heel vaak) dat het er wat positiever uit komt.
Niet dat je het niet serieus moet nemen, naar aanleiding van wat zij verder verteld heeft, maar even wat perspectief.
en realiseer je ook dat bepaalde vragenlijsten ook snel in een 'zorgelijk,' gebied scoren. 1, 2x soms en je bent er al, vaak omdat t screenen is en dus een korte vragenlijst. En in combinatie met een heel eerlijk kind krijg je soms dit, zeker als t net een stomme dag was. Daar kan zeker iets onder liggen, maar kan ook heel normaal zijn. Met een vragenlijst is niks mis, maar ik weiger ze / laat ze weigeren in die schoolse setting omdat a. De context niet meegenomen wordt, b. De screener mijn kind niet kent of gaat kennen (zoals bv bij een behandeltraject het geval is) en c we prima hulp in kunnen schakelen als nodig.
Ik denk dat wat je doet prima is, monitoren, in gesprek blijven, een veilige plek bieden. De puberteit is soms echt vervelend, maar gelukkig gaat het in de meeste gevallen wel goed, of zijn er aanwijzingen dat t niet lekker loopt die je zelf ook al opvallen.
Succes! Marit
Overigens zou ik met dochter bespreken dat ze die tests niet hoeft in te vullen.
Ik heb het destijds met zoon besproken en gezamenlijk besloten dat hij niet mee ging doen. Dochter werd overvallen (ik was te laks om achteraf stampij te maken, heb ik nog spijt van). Maar kennelijk ging het toen goedbof vulde ze sociaal wenselijk in, want ik heb er niks meer van gehoord.
Is het echt zo dat de resultaten van die onderzoeken gedeeld worden met de ouders? Ik dacht altijd dat het anoniem was. Wel heel vreemd vind ik dat, dan krijg je toch geen eerlijke antwoorden?
En on topic zou ik me niet direct zorgen maken om dat antwoord. Ik ben het met bovenstaande posters eens dat de meeste mensen daar wel eens ooit over gedacht hebben. Zeker op de middelbare school.
Die onderzoeken zijn dus niet anoniem, want ze worden gehouden om te kijken of er zorgelijke ontwikkelingen bij kinderen zijn, en als men inschat dat die er zijn dan is het de bedoeling dat daar wat mee wordt gedaan.
Dit is ook de reden dat ik niet wilde dat de kinderen ze zouden invullen. Ik heb het destijds met mijn zoon besproken, ik had de vragenlijst van internet gedownload. Hij zag - braverik als hij is- in eerste instantie geen probleem met dat onderzoek, maar naarmate ik meer vragen voorlas besloot hij dat die vragen veel te ver gingen. Dat vond ik ook. Ik heb toen besproken dat hij twee dingen kon doen: onzinantwoorden geven, of zijn medewerking weigeren. Hij koos voor dat laatste en toen heb ik hem afgemeld.
Kinderen die een beetje ervaring hebben met dit soort toestanden zullen sociaal wenselijk antwoorden. En ik heb ook wel gehoord van kinderen die gewoon onzinantwoorden geven voor de lol ("ik drink wekelijks 10 bier"), met het risico dat er allerlei alarmbellen ten onrechte afgaan.
Vziw worden de antwoorden in een dossier bewaard bij de GGD totdat het "kind" ruimschoots meerderjarig is. Allemaal voor het goede doel. Maar als er daadwerkelijk behoefte is aan hulp, dan is die hulp er meestal niet. Afschaffen die onderzoeken, zou ik zeggen. Of daadwerkelijk goed anonimiseren, dan hebben ze nog nut voor de statistiek en voor maatregelen op bevolkingsniveau.
Bedankt voor je toelichting Temet. Ik weet dat de resultaten van die onderzoeken gebruikt worden voor allerlei beleidsmaatregelen. Daarom vind ik het echt heel raar dat het niet anoniem is. Zo heeft een onderzoek geen enkele waarde als je het mij vraagt.
Dutchgirly schreef op 25-06-2024 om 07:36:
Is het echt zo dat de resultaten van die onderzoeken gedeeld worden met de ouders? Ik dacht altijd dat het anoniem was. Wel heel vreemd vind ik dat, dan krijg je toch geen eerlijke antwoorden?
En on topic zou ik me niet direct zorgen maken om dat antwoord. Ik ben het met bovenstaande posters eens dat de meeste mensen daar wel eens ooit over gedacht hebben. Zeker op de middelbare school.
Ik had het al even opgezocht, want ik vond het ook heel vreemd. Maar de resultaten worden gedeeld als het kind daar toestemming voor geeft (ook bij kinderen onder de 16). Dus ik neem aan dat kind van TO dat gedaan heeft en dus open staat om er over te praten.
Anders zou ik heel erg zorgen maken over de privacy en de GGD hierop aanspreken!
https://www.jongjgz.nl/onderzoeken-op-de-middelbare-school
NB ik had ook onze kinderen afgemeld op school voor het onderzoek en bij hen benadrukt dat ze hier NIET aan mee moesten doen (en dat ik ze al hiervoor had afgemeld)
