Schoolweigering bij zoon van 12

uh...

"Zijn ouders zijn gescheiden".... Jij bent dus gescheiden? Of ben je pleegmoeder? Want dan lijkt er meer aan de hand.

Hoe dan ook, hij heeft hulp nodig, daar ben je al mee bezig gelukkig. Ik denk dat het belangrijk is goed contact met school te houden.
Is het een idee om zelf contact op te nemen met de persoon waarmee hij bij de GGD een gesprek heeft gehad? dat pakte blijkbaar nogal goed uit. Daar heeft hij een klik. Misschien kunnen zij even kijken of ze hem voor de laatste loodjes nog naar school kunnen krijgen en dan kun je komende periode eens goed naar hem laten kijken en beslissen hoe verder.

Je kan best een andere school gaan uitzoeken nu, maar het is de vraag of dat een oplossing voor het probleem is. Want het blijft onduidelijk waar het probleem zit. Als er eerder verder geen psychische zaken aan de orde zijn geweest met een 12 jarige dan zou je denken aan een oorzaak van buitenaf.
Kan hij bijvoorbeeld gechanteerd worden of gepest door schoolgenoten? Hij is natuurlijk wel een van de jonkies op school en als hij daar vatbaar voor is.
Wat is het verder voor school; kwa nivo en kwa cultuur?

Reactie

Ik ben zijn moeder. Zijn vader en ik zijn ruim 3 jaar terug gescheiden wat niet geheel vlekkeloos is verlopen, helaas.

Hij heeft leuke vriendjes op school. Daar ligt het probleem niet.
Hij zit op het vmbo kader met extra leerondersteuning. Kleine klas en een betrokken mentor.

Leren

Bij uitval zou ik zorgen dat je zoon thuis door kan gaan met het huiswerk zodat hij niet achter raakt en een diploma kan halen. Per slot is dat het doel van naar school gaan.
Laat je niet wijsmaken dat het anders is.
Hopelijk heb je wel een verstandige psychologe. Die van ons meldde: als je dochter niet naar school gaat, dan neem je haar temperatuur op met een thermometer en dan zeg je: kind! je bent niet ziek! Jij gaat naar school!
Natuurlijk werkt dat niet.
Misschien is er iets gebeurt op school? Vraag het in elk geval de mentor en nodig je zoon uit om er over te praten.
Stop met dwingen! Dat wordt een machtstrijd die je niet wint. Blijf motiveren dat leren voor hemzelf is en dat het beste is dat je naar school gaat want daar wordt het uitgelegd. Tegelijk probeer je op te sporen wat hem weerhoudt.
Hopelijk met een goede psychologe, en anders inderdaad een vrijgevestigde hulpverlener.
En lees je eens in over schoolweigering, niet alleen het probleem van jou en je kind en soms echt lastig op te lossen. Maar kies voor het welzijn van je kind. Niet dwingen en doorgaan met leren.
En belemmeringen wegnemen die er mogelijk zijn.

Reactie

Hij moet nog 3 weken naar school.
Zelf ben ik bang, vanwege de aankomende vakantie, dat hulp daardoor langer gaat duren en het na de zomervakantie nog zo is.
Voel me machteloos en wil zo graag dat hij ‘gewoon’ kan functioneren.
Ga morgen met school een stappenplan maken. Hopelijk een eerste stap naar hulp voor hem.
(Kinderpsychologe staat hij aangemeld, maar daar is een wachtlijst)

Gewoon

Wacht niet tot er 'hulp' komt. Begin het huiswerk op te vragen en laat je zoon thuis werken. Als er al hulp komt zal dat meestal geen onmiddelijke gevolgen hebben, dus je kunt lang wachten, ondertussen leert je zoon niets.

Dus: vraag het huiswerk op, op school. Zeker als de school nog 3 weken duurt. Het kan echt wel even een gedoe zijn, maar zeer de moeite waard. Laat je niet wegsturen, maar vraag via de mentor, per vak op, wat hij moet doen en controleer of hij de boeken heeft.

'Gewoon' functioneren kan te hoog gegrepen zijn. Het hangt af van de belemmeringen die je zoon ervaart en daar heb je nog geen zicht op. Hij kan wel doorleren ondertussen, maar thuis.

Stappenplan van school. Kan best zijn dat school een prima stappenplan heeft. Maar het staat of valt met je zoon of hij daar aan kan of wil voldoen.
School kan wel 'eisen' dat je zoon er aan voldoet, maar als het niet realistisch is zou ik daar niet in meegaan. Jij kent je zoon het beste.
Houd het realistisch. Je zoon wil mogelijk ook graag het goede doen, dus kan overal 'ja'op zeggen zonder dat het het thuiszitten echt oplost.

Bij mijn dochter, autisme en een angststoornis, was het niet realistisch om te verwachten dat als ze bang werd in de klas dat ze dan naar de IB-er toeging. Ze bevroor van angst. Bovendien zijn die lui vaak niet te vinden op het moment dat je kind ze nodig heeft, dus dat is een wassen neus.

Hier is al van alles voorbij gekomen. Dochter is inmiddels naar speciaal onderwijs. Maar het beste bleek dat ze woensdag thuis kan werken en even een pauze heeft van de drukte op school. En ze is gewend om thuis te werken.

Je hebt morgen een bespreking met school. Vraag in elk geval het huiswerk op en laat hem dat thuis maken.

Reactie

Bedankt voor de reacties.
Ik ga morgen gelijk over tot actie.

@AnneJ...Gaat het nu goed met je dochter?

Gaat goed Daphne

Het blijft een uitdaging, gezien haar autisme en angststoornis. Ook nog asthma. Ze heeft een lichte dosis Sertraline en heeft uiteindelijk een wat grillige schoolcarriere gehad.
De onderbouw ging goed nadat ze eenmaal naar het speciaal onderwijs ging. Maar ze kreeg ook nog Pfeiffer, bij haar extra vermoeiend.
Daarbij is ze ook een half jaar naar het MBO gegaan omdat het op de HAVO verder niet ging, maar dat bleek geen succes. Dus is ze terug naar de HAVO gegaan, inmiddels wel wat ouder, maar staat inmiddels voor haar eindexamen.
Mogelijk dat ze haar diploma nu haalt. Zonodig kan ze nog een vak in augustus ophalen dat ze niet haalt. Ze krijgt certificaten.
En dit is wel haar laatste jaar. Slagen of niet slagen.
Ze wil een tussenjaar en het wordt spannend want ze gaat werk zoeken. Kijken hoe dat gaat. Ze had al bijna een baantje, maar moet eerst nog slagen.

En als ze dan toch een idee krijgt waarmee ze door wil, dat heeft ze nu helemaal niet, dan kan ze altijd nog een toelatingstoets doen, want dan is ze inmiddels 21 jaar.

Dus zo gaat we verder. Steeds je opties in het oog houden en verder gaan. Met leren, want daar gaat het om.

https://www.reacollegenederland.nl/
Omdat ze 3 HAVO al snel had behaald zijn we ook nog wezen kijken bij het REA College. Daar kun je aangepast een MBO opleiding doen, aangepast in tijden en niveau en rekening houdend met beperkingen.

Het nadeel is dat je dan geen recht meer hebt om door te studeren met een beurs, zo was dat toen. Het wordt betaald door Sociale Zaken en je kunt alleen mogelijk wat financiele ondersteuning krijgen van de gemeente.

Maar we kennen inmiddels ook wat kinderen die daar een beroep mee gevonden hebben en werk.

Het is een wondere wereld. Hopelijk niet nodig, en je hoopt uiteraard dat een kind weer gewoon mee gaat draaien op school. Maar dat kan teveel gevraagd zijn.
En je kind is ook zeker niet de enige die uitvalt. Niet voor niets dat daar ook voorzieningen voor zijn die je wel moet weten te vinden.

Ik weet niet hoe het nu gaat, maar men is niet makkelijk met verwijzen. Je krijgt al snel zelf de zwarte piet toegeschoven en gedoe met leerplicht en handelingsverlegenheid van de school en dat moeten ze dan eerst weer in een dossier hebben en zovoort. Voor je het weet ben je lichtjaren verder.

Handig is om je zelf te verdiepen en te orienteren, en dat zeker ook samen te delen met je zoon. Hij moet weten dat hij niet de enige is die uitvalt en dat er dan ook mogelijkheden zijn.

Hier ook

Dochter moet volgend jaar eindexamen doen en opeens was ze bang om naar school te gaan. Inmiddels snapt school dat het ernst is. Ook zij wacht op een psycholoog. Ze is gelukkig al over naar volgend jaar omdat haar resultaten goed genoeg waren, dat geeft rust.

Mijn tips: inderdaad niet dwingen, zoals Annej zegt. Dwingen werkt averechts. Ze werkt wel aan haar profielwerkstuk. Verder gaan we elke dag even naar buiten. Dat kostte eerst veel moeite, maar we gaan vooruit. Uiteindelijk zal ze onder leidig van de psycholoog ook zoiets moeten doen, dus we beginnen vast. En verder school eel knuffels en geruststelling dat het wel goed komt

Hier ook

Wel wat ouder kind maar ook een kind dat geregeld niet naar school gaat. Zij heeft wel al hulp overigens. Mijn advies ook zoals hierboven al gezegd is, niet dwingen. Hier is een dagritme heel belangrijk. Dus toch op tijd opstaan. Plan voor de dag maken (samen) en elke dag een wandeling of fietstochtje buiten. Sterkte!

Helaas ook veel ervaring

En de allerbelangrijkste tip (ondanks "goedbedoelde" adviezen rondom jullie): niet dwingen. Dit zal uiteindelijk tegen je werken. Je helpt je zoon er niet mee.

Heel veel sterkte. Mijn dochter is het hele brugjaar niet naar school geweest. Zit ondertussen 2 niveaus lager en gaat volgend jaar examen Mavo doen.
Wat wij wel deden was elke dag even naar de leerlingenbegeleidster. De ene dag ging dat beter dan de andere dag. Soms mailde ik vanaf de parkeerplaats dat het die dag niet ging lukken en dat we weer naar huis gingen.

En verder ook hier altijd de geruststelling dat het goed zou komen. Hoe dan ook, het komt goed.

Bedankt!

Bedankt voor jullie reactie!
Heel fijn om te lezen dat het met jullie kinderen steeds wat beter gaat!
Zojuist gesprek gehad op school. Zij gaan vanuit daar ook hulp inschakelen.
We houden de moed erin!

Dwingen

Dwingen werkt absoluut averechts. Is mijn ervaring ook. Zoon hier zit op basis met lwoo. Hij gaat meestal gewoon naar school maar heeft soms echt een dag of een paar dagen nodig om bij te tanken. Als ik dan ga dwingen dat hij toch naar school moet, werkt dit alleen maar tegen. Ik heb me er inmiddels maar bij neergelegd dat hij dit nodig heeft. Vooral op dagen dat het anders gaat dan normaal kost het hem moeite om naar school te gaan. Vooral lastig voor hemzelf.
Huiswerk kan hij thuis maken, meestal is dit terug te vinden in Magister o.i.d. Zo blijft hij wel bij. En verder hem wel 's morgens wekken en vragen of hij naar school kan. Zo niet dan blijft hij thuis. Bespreek dit ook met school.
Hopelijk start er snel hulp voor hem, want dit is voor hem heel naar en voor jou ook. Ik begrijp ook helemaal je frustratie, je wil gewoon dat hij is zoals andere kinderen, maar helaas werkt het zo niet.
Lees ook even mee in ons draadje bij ouders en school over ouders van kinderen op vmbo-basis/kader. Hier vind je waarschijnlijk ook veel herkenning.

Vriendjes

Heeft hij vriendjes op school die af en toe langs kunnen komen? Is gezellig voor hem, hij blijft er toch een beetje bij horen en het is een ander lijntje met school.

Verder inderdaad niet dwingen. Mijn zoon moest overstappen naar speciaal onderwijs nadat hij overspannen en depressief was uitgevallen op het regulier onderwijs. Op de nieuwe school hebben ze ook ingezet op de ontspannen relatie met school. Ze gaven heel nadrukkelijk aan dat ze het fijn vonden als hij iedere dag naar school zou komen zodat ze hem even konden zien en ze hem konden leren kennen en hij de school. Verder niet.

Nu heeft hij dat uiteindelijk niet nodig gehad, maar de school had duidelijk ervaring met kinderen die langzaamaan een prettige relatie met school moeten opbouwen. Ik denk dat jouw zoon ook een flinke stap terug moet doen. Dus eerst uitvogelen wat er aan de hand is met hem waardoor hij niet naar school kan, en dan van daaruit heel langzaam op gaan bouwen.

Als de stof niet het probleem is kan en moet je hem thuis aan de gang houden. Nu is alleen vanuit boeken werken niet helemaal ideaal, zeker niet op de langere termijn. Maar daar zijn oplossingen voor. Kijk tzt bijvoorbeeld eens bij Ziezon of www.in1school.nl. Verder heb ik nog als tip een soort robot. Een klasgenoot van een van mijn kinderen werkt met de lesrobot. Maar dat is allemaal voor later zorg, als helder is wat er precies aan mankeert.

Sterke, ik hoop dat je snel uitvindt wat er precies loos is. Daar begint het mee. En inderdaad, hou voor ogen en straal dat ook uit naar je zoon, dat dit goed komt. Echt.

Hier ook ervaring

Hier een zoon van 15 (3 Atheneum), die begin dit schooljaar 5 weken niet is geweest en nu de laatste 5 weken ook al niet meer. Iedere dag dwingen helpt in ieder geval niet.
Het probleem met mijn zoon is, dat hij geen hulp accepteert en met niemand wil praten. Dus waar het probleem ligt weten wij ook niet.

Het lijkt erop, dat jou zoon dat wel wil. Wat voor hulp gaat school inschakelen ? Als je bang bent dat het allemaal te lang duurt voordat hij bij een kinderpsycholoog terecht kan, zijn er alvast tussentijdse oplossingen ? Bijv. zorgcoordinator op school met wie hij kan praten, GGZ Verpleegkundigen bij huisartsenpraktijk ? GGD waar hij eerder is geweest ?

In ieder geval veel sterkte !

Reactie

Volgende week woensdag kan hij terecht bij de kinderpsychologe. Fijn dat dat zo snel kan.
School heeft korte lijntjes met de GGD en maatschappelijk werk. Daar zijn we eerder geweest en na dat gesprek ging het een lange tijd weer goed. Eind deze week hoor ik welke stappen school gaat zetten.

Hem pushen doe ik sinds deze week niet. Ik merk dat hem dat rust geeft en mezelf ook en dat heeft ook weer positieve invloed op hem.

Fijn Daphne

Fijn dat hij snel terecht kan bij de psychologe.
En nog fijner dat jij een stapje terug hebt gedaan en je merkt dat het helpt. Alle kleine beetjes helpen.

Wat fijn

Wat fijn, dat hij al zo snel terecht kan. Hopelijk heeft hij een goede klik en zal het hem gaan helpen.