Rijbewijs

Eeeuh

Goede rijschool zoeken en gewoon beginnen. Alleen dan weet hij of hij het kan leren of niet. Er zijn rijscholen die gespecialiseerd zijn in leerlingen die beperkingen hebben dus daar zou hij ook naar kunnen zoeken.

Gewoon doen

Oefening baart kunst. Het kan zijn dat je zoon wat meer 'vlieguren' nodig heeft dan gemiddeld of een keer of wat eindexamen moet doen. Gewoon rustig doorgaan tot het gelukt is. Iemand met autisme kan juist extra gemotiveerd zijn en gefocust met gevoel voor detail.

Mijn exman met autisme heeft er heel wat geld heen gebracht terwijl hij in zijn thuisland al een rijbewijs en auto had. Maar het is een goede automobilist.

Kinderen willen er nog niet aan geloven. Die hebben hun aandacht teveel bij school nodig. Het kan er niet naast voor hen. En dat vind ik ook niet erg. Het hoeft niet.

Proefles

Laat hem eerst 1 of meer proeflessen nemen en zoek een rijschool/instructeur uit met meer geduld.Automaat kan ook maar denk er aan dat hij dan geen ervaring op kan doen in jouw auto.

Ken veel mensen

Met autisme die prima rijden. Ook een paar met een licht verstandelijke aandoening erbij en t gaat prima bij hen. Duurde iets langer voor het rijbewijs er was maar t zijn prima chauffeurs geworden. Gewoon proberen. Hier heb je bij een rijschool ook een simulator waar eerst een paar lessen ingevolgd kunnen worden.

Laten gaan.

Een rijinstructeur krijgt leerlingen in allerlei pluimages en ze moeten het allemaal leren.
Gewoon een schakelauto, een automaat kan in de toekomst altijd nog een keuze zijn. Toch fijner als je veel rijervaring kunt opdoen en in verschillende auto's kunt rijden.

De autisten in mijn omgeving hadden overigens met één keer afrijden hun rijbewijs, details en focussen ging juist prima. Het zal bij iedereen verschillend zijn.

NVP

"maar ik denk zelf dat hij het schakelen en richting aangefen niet snapt"

De meeste nog-niet-rijdende 18-jarigen 'snappen' het schakelen niet. Daar zijn de rijlessen nou juist voor bedoeld. Ik vind het wel bijzonder dat je ook richting aangeven noemt. Waarom denk je dat jouw zoon dat niet zou kunnen aanleren? Zeker ook omdat je schrijft dat je van buiten niks van zijn autisme merkt.

Ik zeg doen

Mijn dochter heeft een andere beperking waar ik zorgen over had met autorijden. Ze had een top-instructeur, wat meer lessen nodig dan gemiddeld: ze is na 8 maanden lessen bij het eerste examen geslaagd. Ze is nog maar 17 en ik coach haar nog een paar maanden, maar ik verbaas me over hoe goed ze rijdt.
Iets anders: ze mocht pas een rijtestje doen bij het cbr na psychiatrisch onderzoek en een paar maanden les. Gaat dat bij jouw zoon niet zo dus?

Proberen

maar wel rekening houden dat hij door zijn autisme ook een extra keuring krijgt bij het afrijden.

hoe

gaat hij het betalen?
Als hij voor de financiering van jou afhankelijk is, kun je zelf het hele gebeuren nog even uitstellen. Voordeel is dat hij misschien over een paar jaar wat beter is doorgerijpt, waardoor het sneller gaat en goedkoper is. Door hem eerst te laten sparen voor lessen, stimuleer je ook het besef van geld.

Ijzer smeden als het heet is

Zeker bij een kind met autisme kun je ook beter het ijzer smeden als het heet is. Op het moment dat de interesse er is, de motivatie en daarmee de focus, kun je wel voorwaarden aan willen verbinden of met redenen uitstellen, maar dat kan een risico inhouden dat het er niet meer van komt.

ja inderdaad rekening houden met een CBR keuring

duurde hier precies de 16 weken die mogen voor de uitslag kwam. En t enige wat ze hoefden te doen was de verklaring van de cardioloog door te lezen.

Geen twijfel

Het is ook belangrijk dat je een jongvolwassene steunt in de inschattingen die hij maakt en het verloop van zijn opvolgende activiteiten, zeker als dat ook een 'normale' route volgt, het is de leeftijd om na te denken over een rijbewijs.

Biedt je zoon het vertrouwen dat als hij dat zo ziet dat hij er voor mag gaan met jou zegen.

Niet te zorgelijk. Ook iemand met autisme kan ver komen als ze de kans krijgen.

Het nu niet faciliteren kan leiden tot een verminderd zelfvertrouwen en zelfbeeld en het gevoel verminderde controle te hebben over zijn leven.

Klinkt wat overdramatisch, maar zo ervaar ik het wel. Ik steun mijn kinderen vooral bij de keuzes in hun eigen leven en waar ze op dat moment voor gemotiveerd zijn, juist omdat sturen en van mening laten veranderen veel moeilijker is. Dan is een heldere eigen keuze juist een godsgeschenk.

Gevoelens

Ik ben zelf 17 jaar bijna 18 en wil graag beginnen met mijn rijbewijs, nu is dit erg moeilijk vanwege financiële reden. Bijna al mijn vrienden hebben al een rijbewijs en vind het erg moeilijk om hiermee om te gaan.

Denk er eens over na hoe het voor uw zoon is die al 18 is van zijn ouders niet MAG beginnen met zijn rijbewijs omdat hij anders is....

Laat hem beginnen, hij moet sowieso eerst toetsen doen voordat hij de weg op mag. En dan duurt het ietsjes langer voordat hij alles snapt. En dus..? Is dat zo erg dan..? We zijn ook niet allemaal hetzelfde. De een leert het sneller dan de ander. Autisme heeft hij al en volgens mij kom je daar ook niet zomaar vanaf. Wat is dan het verschil tussen nu en over 2 jaar?