Relatie dochter
hallo allemaal,
Mijn lieve dochter van 15 heeft sinds 2 maand een relatie met een jongen van 17
Ze zien elkaar 1 pw 3 uurtjes en dan doordeweeks. Mijn dochter wil hem graag een keer wat vaker zien. Hij zegt dat hij ook niet vaker kan dan 1 pw. Vaak zegt hij ook nog afspraken af. Zelfs in de vakantie zien ze elkaar niet vaker. Hij woont hier 10 km vandaan. Van mij hoeven ze elkaar ook niet elke dag te zien maar vind 1 pw ook wel wat weinig. Hij houd van wel van haar maar stelt geen prioriteiten tegenover haar. Mijn dochter heeft ook nog genoeg vriendinnen maar merk dat het haar wel dwarszit. Wat vinden jullie hiervan?
Groetjes,
FruitMoeder schreef op 20-12-2024 om 11:30:
Is zij net 15 en hij bijna 18? Dan vind ik het best gevaarlijk. 2 jaar op die leeftijd is best groot. Hij is al bijna klaar met school en zij zit nog in de onderbouw. Ik sta er niet om te springen. Maar vertel je dochter dat zij iets buiten die jongen moet zoeken. Want blijkbaar wil hij er niet veel tijd aan haar besteden.
Wat een aannames zeg. Twee jaar leeftijdsverschil is prima op die leeftijd en trouwens, ik was 16 toen ik van de middelbare kwam, dus hoezo onderbouw?
Ik heb een dochter van 16 met een vriendje van 18, als ik zie hoe die aan elkaar geplakt zitten en als ze elkaar niet zien, aan het videobellen zijn met elkaar, dan klinkt dit niet heel geïnteresseerd van zijn kant, maar misschien is dat gewoon zoals hij is.
Het gaat denk ik een beetje ver om te zeggen dat een jongen van 17 na twee maanden verkering houdt van een meisje van 15 die hij hooguit één keer per week ziet. Misschien stellen jij en je dochter er wat te veel van voor. Ik zou haar vooral stimuleren om zich op haar vriendinnen te richten, want een vriendje die allerlei andere prioriteiten heeft en regelmatig afspraken afzegt is voor niemand goed.
FruitMoeder schreef op 20-12-2024 om 11:30:
2 jaar op die leeftijd is best groot. Hij is al bijna klaar met school en zij zit nog in de onderbouw.
Hier zijn ze net 18 en net 16, in 6 vwo en 5 vwo. Misschien is zij wel de meest volwassene.
TO waarom zit het jou zo dwars dat je er om 3u in de nacht een topic over opent? Je dochter is 15, die moet nog ontdekken wat ze wil in een relatie, hoe ze daar mee om kan gaan etc. Zij vindt dit voor nu blijkbaar leuk genoeg, anders kan ze het uitmaken.
Hij heeft vast een reden dat hij zo weinig kan afspreken. Het is aan jouw dochter om dat te accepteren ja of nee. Dat maakt deze jongen niet meteen een ongeïnteresseerde knurft.
Ik vind dat wij hier niet zo veel van kunnen vinden verder. Wij weten niet waarom hij zo weinig kan afspreken. Wie weet moet hij wel elke dag werken om te kunnen eten en zijn school te betalen of doet hij op hoog niveau aan sport, is hij mantelzorger voor iemand of kost school hem gewoon veel tijd. Vooral niet te veel mee bemoeien.
Moet je 15 en 17 al een relatie noemen? Laat t gaan, misschien zijn ze over 10 maanden elkaar zat, misschien over 10 jaar nog bij elkaar.
Dit is volgens mij wel het eerste topic dat ik zie waarin moeder zich zorgen maakt over te weing zien, meestal is het omdat de pubers aan elkaar gekleefd zitten
Het maakt eigenlijk niet zoveel uit wat wij ervan vinden, het is belangrijk wat je dochter er van vindt.
Noemen ze het zelf ook een relatie of is dat jouw vertaling?
Niet mee bemoeien, dochter kan er zo zelf achter komen of dit voor haar genoeg is.
FruitMoeder schreef op 20-12-2024 om 11:30:
Is zij net 15 en hij bijna 18? Dan vind ik het best gevaarlijk. 2 jaar op die leeftijd is best groot. Hij is al bijna klaar met school en zij zit nog in de onderbouw. Ik sta er niet om te springen. Maar vertel je dochter dat zij iets buiten die jongen moet zoeken. Want blijkbaar wil hij er niet veel tijd aan haar besteden.
Misschien is hij al klaar met school.
RosaMontana schreef op 20-12-2024 om 12:39:
Het gaat denk ik een beetje ver om te zeggen dat een jongen van 17 na twee maanden verkering houdt van een meisje van 15 die hij hooguit één keer per week ziet. Misschien stellen jij en je dochter er wat te veel van voor. Ik zou haar vooral stimuleren om zich op haar vriendinnen te richten, want een vriendje die allerlei andere prioriteiten heeft en regelmatig afspraken afzegt is voor niemand goed.
Dit, laat haar het zelf beslissen en neem het allemaal niet zo zwaar en serieus.
ik vraag mij af hoe het contact naast het elkaar in het echt zien is. Bellen of appen zij veel? Toen ik die leeftijd was en later ook als ik verliefd was en het was wederzijds had ik veel contact via de telefoon. Als ze dit niet hebben naast die ene keer afspreken per week vraag ik mij af wat er aan de hand is. Gebruikt hij haar voor de seks, heeft hij er een vriendin naast? Ik heb het allemaal al eens meegemaakt en sta nergens meer van te kijken. Pech voor die gozertjes dat ik ze sneller door heb als ze m'n dochter later zo laten bungelen. En dat afzeggen steeds is ook walgelijk. Ik herinner mij de teleurstelling als ik totaal verliefd mij mooi had gemaakt en meneer zei op het moment dat ik mijn fiets op wilde stappen af. Traaaanen met tuiten.
Netherfield schreef op 20-12-2024 om 12:25:
Ik heb een dochter van 16 met een vriendje van 18, als ik zie hoe die aan elkaar geplakt zitten en als ze elkaar niet zien, aan het videobellen zijn met elkaar, dan klinkt dit niet heel geïnteresseerd van zijn kant, maar misschien is dat gewoon zoals hij is.
Ik zie er toch heel veel verschil in bij de pubers die hier over de vloer komen. Sommige zien elkaar dagelijks maar ook genoeg die elkaar 1x per week of minder zien. Ik denk dat je je eigen ervaring nooit 1 op 1 op een ander kan leggen.
Wat betreft het leeftijdsverschil vind ik het niet heel gek. Mijn dochter was in 5 VWO nog 15 ( een paar maanden). Mijn zoon bijna heel 5 VWO nog 15.
ook volwassen relaties zijn er in alle soorten en maten. Sommige mensen wonen en werken samen en hebben dan ook nog gezamenlijke hobbies en vrienden.
Anderen latten en vinden een paar dagen per week samen genoeg.
Het hoeft niets te zeggen over de kwaliteit van de relatie of de mate van liefde.
Wat wel belangrijk is, is dat de partners allebei happy zijn met hoe het gaat. En bereid zijn om te praten en iets anders te proberen als dat niet zo is.
Hoe dan ook: Het is aan je kind om dit zelf uit te vinden. Jij hebt hier eigenlijk weinig mee te maken. En je hebt ook flinke kans dat eventuele bemoeienis/duidelijke oordelen van jou averechts werken.
Ze zal er toch echt zelf achter moeten komen dat een vriendje dat 12 uur per maand tijd kan maken voor haar waarschijnlijk niet degene is met wie ze over 10 à 15 jaar trouwt en kinderen krijgt.
nlies schreef op 20-12-2024 om 15:38:
Moet je 15 en 17 al een relatie noemen? Laat t gaan, misschien zijn ze over 10 maanden elkaar zat, misschien over 10 jaar nog bij elkaar.
Dit is volgens mij wel het eerste topic dat ik zie waarin moeder zich zorgen maakt over te weing zien, meestal is het omdat de pubers aan elkaar gekleefd zitten
Ik ken toch écht wel pubers die bij 15 en 17 een serieuze relatie hebben. Of koppels die intussen 40 zijn, maar samen zijn sinds hun 15de.
Waarom zou je een relatie bij een puber van 15 niet serieus nemen als ze er zelf ook serieus mee omgaan?
In dit geval klinkt het - voor hem - echter niet heel serieus.
