Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op

Regels en afspraken


Mijn dochter van inmiddels 23 bekende laatst dat ze toen ze 13 was meerookte met andere kinderen op een bekende hangplek. Ze wist blijkbaar dat het niet in de haak was, maar ik kan me niet herinneren dat ik het had verboden ofzo. Zal wel door de voorlichting op school komen en zelf rook ik ook niet.
Mijn ouders meldden me vroeger wel eens ziek als ik dat niet echt was. Ze pleitten voor een soort strippenkaart waarmee pubers dagen konden 'opnemen'. Maar dat is er nu nog niet helaas. Ik had veel vrijheid als de jongste van een rij kinderen en ik vond dat heerlijk. Toch vertelde ik niet alles aan mijn ouders, sloot ik me als puber volledig af van thuis. Dat is vanzelf over gegaan. Straf en strenge regels hadden geen effect gehad, dat weet ik zeker. 
Toen ik 17 was kreeg ik een keer strafwerk van een leraar. Ik heb het nooit gemaakt en mijn poot stijf gehouden. Uiteindelijk samen met de leraar uitgepraat en opgelost. Mijn ouders hebben zich daar bewust niet mee bemoeid, en die leraar is naderhand alleen maar in aanzien gestegen bij mij.

Kimdekim

Kimdekim

11-04-2023 om 13:36 Topicstarter

Verder hebben mijn kinderen geen bedtijd. 

Ik maak wel altijd een afspraak voor hoe laat ze thuis zijn in het weekend,  maar meestal vraag ik dan wat het plan is.  Als ze zeggen 2.00 thuis verwacht ik dan wel dat ze er zijn.  

Alleen op vakantie mag, wel afhankelijk van de plaats en vrienden die meegaan.  

Vrienden of vriendinnen mogen altijd blijven slapen.  Als ze blijven eten hoor ik het graag op tijd. 

AlisonH schreef op 11-04-2023 om 11:56:

Regels hier:
- Niet roken, niet drinken tot 18 (is natuurlijk niet helemaal gelukt, zo naïef ben ik niet, maar in ieder geval weinig) en geen drugs.
- Laat weten waar je bent als je niet thuis bent om te eten of te slapen. Als je veel later thuis bent dan ik je verwacht: ook graag even een seintje.
- Als je iets wil: kom maar met een plan.
- Ziekmelden van school alleen als ze duidelijk echt ziek zijn. Anders probeerden ze het maar gewoon.
- Ruim je zooi achter je op. Verdere klussen in huis hoefden ze niet te doen, maar ze zijn allebei heel behulpzaam dus dat is nooit een punt geweest.
- Telefoons niet mee naar boven als ze gingen slapen.
- Begrenzing aan de tijd op de PlayStation van zoon, want dat was nodig. Sowieso heb ik hem meer aan moeten sturen, want hij heeft ASS en had/heeft zelf het overzicht niet om de dingen te regelen die geregeld moeten worden. Dat zijn niet zozeer regels als wel hem herinneren aan dingen die hij zelf ook belangrijk vindt.
Dochter is op dit moment aan het backpacken door Zuid-Amerika, dat is pas een oefening in loslaten.

Precies dit wel, niet zozeer als 'regels', maar wel ongeschreven afspraken. Wij hebben wel makkelijke rustige kinderen die niet heel erg de grenzen opzoeken, dat moet wel gezegd. 

Verder vind ik het tof dat je hier bij jezelf te rade gaat wat anderen zoals afspreken met hun pubers n.a.v. je andere draadje, dat siert je. 

Mijn kind heeft ook geen strikte bedtijd. Ze is ook niet zo moeilijk. Als ze naar school is geweest en nog naar een sport/clubje dan is ze bij thuiskomst echt wel moe hoor. 
Als we er dagelijks discussies over zouden hebben, zouden we wel een vaste tijd invoeren denk ik. Nu is het eerder een routine/gewoonte dan een stipte tijd.
Zo ging dat vroeger bij ons ook en dat werkte prima. De ene dag was het wat later en de andere dag wat eerder. Vaak in de zomer als het heet was, lag ik heel de middag als een zak aardappelen in de schaduw een siësta te doen en in de avond als het afkoelde ging ik nog buiten spelen.

Ik voel me niet meer gerechtigd hier iets over te zeggen eigenlijk. Mijn kinderen zijn eind dertig/begin veertig en de tijden zijn erg veranderd. Ik was zelf best strikt betreffende afgesproken tijden van thuiskomen, dingen van te voren met ons afspreken, nooit 's avonds laat of 's nachts alleen over straat enz.
Alcohol was in die tijd nog niet zo'n issue als nu. Hier thuis werd op een 16-jaar-feestje alcohol gedronken en niemand had daar iets op tegen. Dat zou ik nu anders doen waarschijnlijk. Roken hebben ze nooit gedaan (en wij ook niet meer nu).
Internet lijkt me voor ouders van nu een behoorlijk gevaar.
O ja en ik was streng in de zin van " 's avonds een vent, dan ook 's morgens een vent" (bij wijze van spreken want het zijn meiden haha).

Tja, wij zijn ook niet zo streng. In ieder geval straffen we niet, we vertellen wel wat we ergens van vinden. Regels hebben we wel, zoals op tijd aan tafel, telefoons weg en petjes af bij de avondmaaltijd, en met je bestek eten. En natuurlijk je corvee doen, en geen herrie maken als jes nachts laat thuis komt, laten weten als je ergens anders eet of slaapt en kortom, wat rekening houden met elkaar.
Maar als scouts zijn ze al dat soort regels sowieso gewend. Wij sluiten ons eigenlijk aan bij wat ze al op de crèche en BSO leerden…
En verder wat anderen al schreven, geen alcohol of tatoeages onder de 18, niet roken en geen drugs.

laat graag beetje op tijd (dus meer dan een uur van tevoren) of je mee eet of niet. En of je vriend of vriendin mee eet. 
En savonds laat of snachts niet alleen over straat.  

Hier ook niet heel streng geweest. Inmiddels valt hij niet meer onder de pubers, maar toch gelden sommige regels nog.
Ben je er niet met het eten dan laat je het weten. Neem je iemand mee met het eten wil ik het ook graag weten.
Je ruimt je eigen kamer op, kleding in de wasmand en ook je eigen beddengoed afhalen/opmaken.
En vertel eerlijk als er iets aan de hand is. Dan worden we niet boos. 

troelahoep schreef op 11-04-2023 om 15:28:

[..]

Precies dit wel, niet zozeer als 'regels', maar wel ongeschreven afspraken. Wij hebben wel makkelijke rustige kinderen die niet heel erg de grenzen opzoeken, dat moet wel gezegd.

Verder vind ik het tof dat je hier bij jezelf te rade gaat wat anderen zoals afspreken met hun pubers n.a.v. je andere draadje, dat siert je.

Dat was ik niet, dat andere draadje, maar ik heb het wel gelezen. 

Wij hebben wel redelijk wat regels, twee kinderen die beiden (om verschillende redenen) duidelijke kaders nodig hebben. Belangrijkste regels gaan over veiligheid (laten weten waar je bent en met wie of locatie app aan, niet alleen in donker fietsen, geen drank/drugs/alcohol etc), over beeldschermen (telefoons beneden, niet onbeperkt tv en tablet etc) en over fatsoensnormen (respectvol met elkaar omgaan, eerlijk zijn, overleggen ipv stiekum doen etc). Hier handhaven we vrij consequent op. Verder kan er best een hoop maar wel in overleg. En een gevleugelde uitdrukking is hier: ‘vertrouwen komt te voet en gaat te paard’…

ik heb trouwens wel de neiging om, als er iets niet echt soepel loopt, er wat over te zeggen en er direct een soort van ‘nieuwe’ regel van te maken. Zo van ‘dan spreken we nu af dat….’ (en dan kom ik daar ook echt op terug als het niet naar m’n zin gaat). Laatste zei 1 van de kinderen dat ze dat echt heel vervelend vindt. Snap ik ook prima. Dus afgesproken dat ik daarmee probeer te stoppen, eerst in gesprek gaan en vragen of het anders kan. En pas een  nieuwe regel/afspraak ervan maken als het meerdere keren blijft gebeuren…. 

AlisonH schreef op 11-04-2023 om 20:22:

[..]

Dat was ik niet, dat andere draadje, maar ik heb het wel gelezen.

Oeps, het was aan Kimdekim gericht inderdaad.

Onze kinderen zijn begin twintig, dus ook geen pubers meer en wij waren best streng. In ons huis met negen personen had iedereen eigen taken die rouleerden. Dus de ene week dekten X en Y ‘s morgens en ‘s avonds de tafel, de andere week, A en B enzovoort. Vanaf dat ze ongeveer 15 waren hadden ze bijna allemaal een minst vervelende taak en waren er maar een paar dingen die rouleerden: de dingen die niemand wilde doen. Ze zijn er, op één na, behulpzaam van geworden. Totaal onzinnige gevolgtrekking, ik weet het. 
belangrijk was dat ze nooit alleen naar huis fietsten, dan liever een uurtje later, maar samen. Verder je best doen op school en niet liegen, al is dat laatste bij een van hen slecht gelukt. Heel vreemd. 

Hier ook weinig regels, althans uitgesproken of afgesproken regels, wel 'regels' of afspraken die voor ons zo gegroeid zijn of vanzelfsprekend zijn in ons gezin. Roken en drinken niet verboden, maar als zoon op z'n veertiende antwoordde dat hij een biertje wou als we vroegen wat hij wou drinken wist hij wel dat het antwoord nee was. Bedtijd is voor de jongste twee nog wel een specifieke tijd, vooral tijd waarop ze naar hun kamer moeten, of ze dan wel of niet gaan slapen moeten ze zelf weten. Oudste gaat pas sinds hij 19 is op stap, daarvoor eigenlijks ook geen feestjes of zo, eindtijd is bij hem en ook bij zijn jongere broer die niet van feestjes houdt, geen issue. Jongste twee hebben vriendinnen in de stad op afstand en zij zullen voorlopig gehaald moeten worden en dan hebben ze wel een eindtijd en die hangt af van de rest van de planning, maar is tot nu toe niet later dan half 12 geweest, ze zijn 15 en 13. Schermtijd hebben we losgelaten zodra ze op het vo zaten, maar toen dochter in de brugklas uren achter elkaar een Netflix serie zat te kijken hebben we dat van haar iPad verwijderd. Verder is bij man en mij 'nee is nee' en je moet wel een heel goed argument hebben wil die nee in een ja veranderen. 
Laatst in de auto kreeg ik het grootste compliment wat je als ouder kunt krijgen van mijn dochter, ze vertelde dat ze blij was dat wij haar ouders zijn, want wij zijn zo relaxed met opvoeden en zeuren niet over huiswerk of cijfers. Nu moet ik zeggen dat we ook gezegend zijn met makkelijke kinderen, ik ga er in ieder geval niet van uit dat het allemaal ons eigen verdienste is en ook al klinkt het allemaal perfect ook hier botsen we weleens en is er onderling ook wel het nodige gedoe. 

Harde afspraken; 
geen drank, drugs, tabak, piercings en tattoo's voor je 18e. 
Je gaat niet alleen 's avonds over straat na een feestje, als meerijden niet kan dan wordt je opgehaald.
Logeren, feestjes etc prima maar wij willen weten waar je bent en wel in overleg. Bv geen logeerpartij of laat feestje op een schooldag.

Watvoor de handliggende huishoudelijke afspraken als; je eigen rotzooi opruimen, was in de wasmand. En je komt niet in de kamers van je siblings tenzij ze er zelf bij zijn.

Verder was alles bespreekbaar, vergelijkbaar met het plan systeem wat Bakblik in de 1e reactie beschreef. 

Eerlijk zijn, je best doen waren de belangrijkste denk ik. 
Andere zaken waren vanzelfsprekend en/of in overleg onderhandelbaar.
Niets is zo erg dat je het niet kunt bespreken. 

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.