Puberzoon spreekt niet af
Sinds een tijdje maak ik me zorgen over het sociale leven van mijn zoon van 14. De vakantie is net voorbij en hij heeft niet een keer iets afgesproken met een klasgenoot/vriend. Sowieso heeft hij dit schooljaar nog niets afgesproken buiten school om. Nu heeft hij het gewoon ook heel erg druk met school (2VWO) door de week en voetbalt hij ook nog, maar ook in weekenden en vakanties zie ik niemand en gaat hij nergens naar toe. Moet ik nog even toevoegen dat hij enig kind is, in mijn hoofd is het dus zeer belangrijk dat hij vrienden en sociale contacten heeft.
Ik heb er deze vakantie een kort (want ja, puberjongen) gesprekje met hem over gehad. Hij geeft aan echt wel vrienden te hebben, maar dat hij die op school ziet. Hij heeft geen behoefte aan buiten school om afspreken. Maar het stemmetje in mijn hoofd zet natuurlijk zijn vraagtekens bij de waarheid van dit antwoord...
Ik zie overigens thuis een typische puber, hangt vooral veel met een iPad in de hoek. Gamen doet hij niet super veel, heel soms met een leeftijdgenoot. Hij maakt geen ongelukkige indruk op me, is best vrolijk en ging vanmorgen ook zonder morren weer naar school na de vakantie.
Het is wel een huismus, is graag thuis. Vindt dingen best snel spannend. Heeft ook een tijdje paniekaanvallen gehad begin van dit schooljaar, maar die zijn al maanden helemaal over (hebben we hulp voor gezocht). Mijn man maakt zich geen (nauwelijks) zorgen. Die vindt het feit dat hij lekker in zijn vel zit bevestiging genoeg dat er niets aan de hand is.
Enfin, een ietwat warrig verhaal. Mijn vraag is vooral: maak ik me terecht zorgen of moet ik daar vooral mee stoppen?
Heel erg bedankt voor jullie reacties!
Afspreken op het vo
Na schooltijd afspreken was hier in groep 8 al een beetje over bij dochter. Zij heeft in de vakantie ook geen klasgenoot gezien. Wel over de app gesproken, maar verder niet.
Daar heeft ze ook helemaal geen behoefte aan. Twee weken rust is wel lekker, nu tegen het eind van het schooljaar is zij ook gewoon moe/lui.
Voor je zoon zal dit ook gelden denk ik en hij ziet toch mensen op de voetbal?
Ik zou hem zeker geen probleem gaan aanpraten.
En mocht je nou echt denken dat hij in de zonervakantie weg gaat kwijnen, dan kan je natuurlijk aansturen op een baantje ergens.
Hier heel wisselend
maar toen (toch vrij sociale) dochter 14 was gingen er ook wel vakanties voorbij zonder afspreken.
Nu is ze bijna 16 en ze begint in een enorm sociale fase te komen lijkt het, spreekt steeds vaker af en onderneemt veel meer met vrienden, feestjes komen steeds meer enz.
Terwijl het voor een groot deel dezelfde vrienden zijn die ze afgelopen jaren ook had, dus daar ligt het niet aan.
Herkenbaar
Zou over mijn zoon kunnen gaan! Ik herinner me van mijn dochter ook dat ze rond deze leeftijd hele vakanties amper iemand zag en dat is helemaal over gegaan.
Die van mij (ook 14) wil in de zomer wel op voetbalkamp. Hij wacht alleen nog op leeftijdsgenoten voor hij zich inschrijft.
Mijn zoon is effectief ook enig kind, zijn zus is veel ouder en al uit huis. Zolang je zoon lekker in zijn vel lijkt te zitten hoort het toch een beetje bij de leeftijd.
Hoort er vaak bij denk ik
stoppen met zorgen maken ja. Ook onze zoon was precies hetzelfde op die leeftijd. Wij vonden dat ook wel raar hoor maar zagen op een gegeven moment wel in dat zoon dat heerlijk vond. Ook als we op vakantie waren helemaal geen behoefte aan zijn toch aardig uitgebreide vriendenclub. Werd wel veel gegamed met diezelfde club maar face to face zagen we ze nooit in die jaren.
was hier ook zo
maar vanaf het laatste jaar vo werd er meer afgesproken, nu zelfs regelmatig. Ik denk dat het er vaak een beetje bij hoort in de puberteit, dat graag thuis willen zijn.
ook hier
Ik denk dat mijn zoon pas eind 4v af en toe afsprak met vrienden buiten school en dan nog maar zelden. Pas halverwege 5v ontwikkelde hij een sociaal leven buiten school. Mijn dochter was daar iets eerder mee, maar sprak tot 4e ook zelden af. Precies wat jouw zoon aangaf, op school hadden ze vrienden maar geen behoefte daar buiten school mee af te spreken.
Ik zou me dus zeker geen zorgen maken.
Komt vanzelf
Geen zorgen, dit komt vanzelf.
Tenzij je zoon een contactstoornis heeft gaat dit wel goed komen.
Praat eens met hem over vrienden.
Iets van deze tijd?
Ook hier een huismus die haar contacten hoofdzakelijk via internet onderhoudt. Een paar vakanties geleden vroeg ik waarom ze niet afsprak met een bepaald vriendinnetje dat vlak in de buurt woont. Verbaasde blik. Waarom moeilijk doen? Ze konden toch appen?
