Puberzoon 17 heeft geen interesse in leren en school
Hallo allen,
Mijn puberzoon heeft totaal geen interesse in leren en school. Hij is een slimme jongen echter doet hij niets voor school. Hij is gelukkig geslaagd voor zijn eindexamen omdat hij gemiddeld een voldoende stond gedurende dit schooljaar en omdat de examens niet doorgingen ivm COVID-19 heeft hij ook enorme mazzel gehad om zijn diploma te halen... maar anyway.
Ik maak me wel zorgen of hij straks zijn MBO opleiding wel serieus neemt.
Ik maak me ook zorgen dat hij nu vaak 's avonds naar buiten gaat en ik denk dat hij met verkeerde vrienden omgaat. Vrienden die wiet of jointjes gebruiken. Als ik tegen hem zeg dat hij een avond niet naar buiten mag gaan, gaat hij ruzie maken en zijn stem verheffen. Bijvoorbeeld vanavond ging hij toch naar buiten ondanks dat hij niet mocht. Wat wel positief is dat hij wel hard werkt en super blij is met zijn bijbaantje.
Hij is een enkelkind en ik weet niet of zijn gedrag op een MBO opleiding gaat verbeteren.
Kunnen jullie mij wat tips geven hoe ik dit het beste aan kan pakken waardoor hij beter gaat luisteren?
Alvast dank!
Even de teugels laten vieren
Hoi Rosa,
Ik snap je zorgen goed. Tegelijk denk ik : hij heeft zijn diploma gehaald, het is nu vakantie, dus laat hem nu even relaxen.
Ik zou dat ook zo met hem overleggen. Zeggen dat je het fijn vind dat hij zijn bijbaantje zo goed doet, en dat hij geslaagd is op school. Dat je vind dat hij het eigenlijk wel verdiend heeft om tijdens de vakantie even te ontspannen. Praat er zo over dat je je er vanuit gaat dat het om een tijdelijke periode gaat.
Hou het ondertussen wel in de gaten. Probeer op een leuke manier contact te houden, zodat hij nog wel durft te vertellen met wie hij omgaat en wat hij met hen doet. Veel jongeren willen een beetje experimenteren met blowen, maar stoppen er later weer mee. Belangrijk lijkt me: gaat hij ook nog met vrienden om die geen drugs gebruiken, blijft hij zijn baantje volhouden, heeft hij nog andere hobbys? En heeft hij verder geen andere problemen als adhd ofzo?
Zin in zijn opleiding?
Nog een vraag:
heeft hij zin in zijn MBO-opleiding? Zo ja, dan kun je hem dat voor ogen houden als je de komende weken zou merken dat het slechter met hem gaat. Als argument om wat 'gezonder' te leven. Maar nu nog even niet, lijkt mij. Even vakantie vieren!
hier
Bij mijn eigen zoon had ik vorig jaar ook die twijfels.
De uitkomst: hij vond de opleiding niks aan. Het hele MBO was een groot drama voor hem. In februari gooide hij de handdoek in de ring, ik kreeg hem er niet meer heen. Allemaal gedoe met school en de leerplicht gehad, totdat hij vrijstelling kreeg omdat hij direct begon met een havo-opleiding.
Achteraf denk ik: had ik hem maar direct ingeschreven voor havo, óf hem MBO-2 laten doen, dan was ie in een jaar klaar, wie weet had hij dat wel vol kunnen houden.
Wat ik wel goed heb gedaan: geen reisproduct aangevraagd, wegens het risico op terugbetaling van 1200,-. Hij kon nl. gemakkelijk op de fiets. Dus ondanks alle geklets van de school dat je dat OV-ding toch écht nodig had (voor een keer per jaar een uitstapje, belachelijk), mooi niet aangevraagd, dat scheelt een smak geld!
euh
Dat is dus mijn tip: een MBO-2 opleiding zonder reisproduct. En wie weet kan ie daarna naar MBO-3, MBO-4.
MBO 2 is OV wel een gift
Pirata,
voor studenten op MBO 2 is OV wel een gift. Dus op dat niveau kun je probleemloos studentenOV aanvragen.
Ik dacht ook (maar vrees nu dat ik dat fout heb), dat de studenten-OV voor MBO-ers ook een gift is zolang de studenten nog geen 18 zijn.
Ik kan dat nu nergens terugvinden dus ik ga er maar even over bellen. Ik ben namelijk ook benieuwd wat er gebeurt als je je OV voor MBO-4 hebt aangevraagd, maar uiteindelijk toch een diploma op MBO-2 niveau haalt. Hopelijk hoeft het dan ook niet terugbetaald te worden.
Mijn dochter gaat na 2 'mislukte' MBO-4 jaren nu namelijk naar MBO-2.
Aha
Okee, dat wist ik dan weer niet!
Ik dacht dat je direct MBO-2 moest doen en niet eerst MBO-4 proberen (voor de gift)
Doe het eens anders
"Kunnen jullie mij wat tips geven hoe ik dit het beste aan kan pakken waardoor hij beter gaat luisteren?"
Nee. Je moet op dit moment denk ik niet willen dat hij "beter gaat luisteren". Je doet er zelfs beter aan misschien om beter naar hém te luisteren. Hoe gaat het met hem? Heeft hij plezier in het leven? Wat vindt hij leuk, wat minder, wat ziet hij tegenop? Kijk waar je hem kan steunen, al was het maar met gezelligheid. En word inderdaad niet boos om een paar jointjes, dat doet "iedereen" van zijn leeftijd en kan geen kwaad als hij er na een tijdje maar weer mee stopt.
Laat hem lekker even genieten van zijn zomer.
Puberzoon 17 heeft geen interesse in leren en school
@Wilmama:
Dank voor je reactie. Deels heb je gelijk dat ik hem idd van zijn vakantie moet laten genieten. Wat het wel erg positief is dat hij recentelijk heeft aangegeven dat hij wel zin in zijn MBO opleiding heeft en het geeft mij meer rust.
Wat zijn vrienden betreft, zijn ze jongens van zijn leeftijd en wat jonger zelfs. En denk dat ze allemaal wel eens/ een keer in de zoveel tijd blowen. Ik besef ook dat je je puber niet kunt verbieden om niet te blowen echter geef ik direct aan wat de gevolgen daarvan is. Hopelijk dat hij z.s.m. ermee stopt.
MBO opleiding
Pirata,
Omdat mijn zoon de afgelopen 2 jaren op zijn school niet zoveel zin in had door bepaalde omstandigheden, heeft hij toch gelukkig zijn diploma gehaald, hoopt hij dat hij op MBO opleiding een positieve ervaring heeft. Hoop echt niet dat hij handdoek in de ring gaat gooien, anders heeft hij weer een jaar vertraging en daar zit hij zelf ook niet op te wachten.
Sommige pubers veranderen heel snel van gedachten, het kan ook bij mijn puber gebeuren.
luisteren naar elkaar
Lou,
Uiteraard gaat het niet om eenrichtingsverkeer. Ik probeer ook naar hem te luisteren waar nodig. Het gaat redelijk goed met hem. hij heeft zeker plezier met zijn vrienden. Wat het minder leuk is, is dat hij de hele tijd op zijn kamer zit, met vrienden chatten/appen en filmpjes kijken. Wat hij niet leuk vindt, is dat ik niets moet zeggen over zijn gedrag en niet zo vaak in zijn kamer moet komen. Helaas werkt het niet zo. Een puber moet ook regels kennen en hanteren. Pubers moeten ook weten dat alles een grens heeft. Ik probeer hem de nodige ruimte en vrijheid te bieden zoals elke ouder doet.
Vinger aan de pols
Ja Rosa, je hebt gelijk met je opmerking dat pubers snel kunnen veranderen. Ik hoop echt dat je zoon zijn draai op het MBO zal vinden.
Ik probeerde in mijn vorige posts ook kalm op je vrees voor het blowen te reageren, omdat er in de meeste gevallen echt maar een enkele keer en slechts tijdelijk mee geexperimenteerd wordt.
Helaas is het bij mijn dochter anders gelopen. Zeer moeizame vmbo periode. Alle hoop gezet op echt leuke mbo opleriding waar ze zich goed op voorbereid had. Helaas werd het toch een afknapper. En sindsdien aan het blowen tot ze er bij neervalt.
En het lastige is: ik zag het gebeuren en kon er niks tegen doen. Ik had dit nooit verwacht, was totaal onvoorbereid en schoot in de paniekstand.
Misschien is dat vast iets dat je kunt doen, voor het geval dat... overwegen en overleggen met vrienden e.d. wat je kunt doen als of het MBO tegenvalt of het blowen uit de hand loopt. Be prepared!
Houd vol
Bij ons hetzelfde verhaal. Zoon geslaagd voor vmbo. Zag MBO alleen als noodzakelijk kwaad om zijn doel te bereiken en dat is geld verdienen. Vrienden waarmee hij begon te roken waarbij ook jointjes tevoorschijn kwamen. Wat ik in die tijd vooral heb geleerd is om het los te laten en in te zetten op een goede band en om wat positiviteit erin te houden. En het is goed gekomen. Intussen rookt hij niet meer, is geslaagd voor zijn mbo 2 en heedt leuk werk waar hij het heel goed doet. Ik denk nog vaak aan die zorgelijke jaren terug en verbaas me over wat een leuke jonge vent het geworden is.
En wbt het niet op zijn kamer komen, dat vond zoon ook een no go en dat heb ik gerespecteerd op af en toe een snel stofzuig/ bedverschoon momentje na als hij niet thuis was.
Fijn dit te lezen, Timb
Wat fijn dat het zo goed is gekomen met je zoon en tussen je zoon en jou! Ik zit er nog midden in, en durf alleen maar te hopen dat hier ook zo afloopt. Soms kan ik dat nauwelijks voorstellen.
"in zetten op een goede band en wat positiviteit er in houden": daar heb je helemaal gelijk in. Dat is ook altijd de basis van onze manier van opvoeden geweest. Met humor en compassie de gekke streken van ons meisje benaderen. Waarom gaat me dat nu zo moeilijk af?
Een beetje blowen als het verder op school, met baantjes, hobbies en vrienden nog goed gaat - dat had ik wel weg kunnen slikken. Maar door de heftigheid waarmee alles tegelijk de afgrond in zakte - raakte mijn potje met positiviteit en humor snel leeg. Maar ik probeer het weer een beetje te vullen...
Rosa, let niet teveel op mijn 'drama'-verhaal. Bij de meeste pubers gaat het een beetje scheef en wordt het een beetje lastig - waarschijnlijk/hopelijk is het bij jouw zoon ook niet heftiger dan dat.
Wilmama
Ik weet natuurlijk niet wat er bij jullie is voorgevallen en hoe ernstig het is
"Een beetje blowen als het verder op school, met baantjes, hobbies en vrienden nog goed gaat - dat had ik wel weg kunnen slikken. Maar door de heftigheid waarmee alles tegelijk de afgrond in zakte - raakte mijn potje met positiviteit en humor snel leeg. Maar ik probeer het weer een beetje te vullen."
Maar ook bij zoon was het niet alleen het blowen. School was een drama. Hobbies had hij niet en vrienden leek hij niet echt te willen behalve online. Constant ruzie thuis in de eerste jaren omdat ik het zo jammer vond dat hij zijn leven aan het vergooien was (zo voelde Ik dat). Ik vond mijn eigen kind niet leuk en hoopte maar dat hij snel de deur uit zou willen gaan.
Tot ik op een dag dacht, ik moet hiermee stoppen want ik maak het hele gezin kapot. Iedereen liep op eieren. Ik heb toen flinke stappen teruggenomen. Die waren zo groot dat zoon vanaf toen bijna gehele vrijheid had in alles. 'S nachts opblijven, spijbelen, blowen (nooit thuis), minimale energie besteden aan school. Ik heb me in die tijd vaak op het randje af laten blaffen en ik pikte het. Mijn enige inzet was hem op school houden en een diploma halen. En langzaamaan werd het wat beter. Hij slaagde. Stopte met roken. We kregen betere gesprekken over volwassen behandeld willen worden. Ik pikte nog steeds zijn op en af buien. En wat ik al eerder schreef, alles is goed gekomen. We hebben het er met z'n tweeën nog wel eens over, hoe het toen was. Ik weet niet wat er was gebeurd als ik hem toen op had gegeven maar ben ontzettend dankbaar voor hoe hij is geworden. Verstandig, lief, verantwoordelijk.
Sterkte met je dochter
Echt fijn om dit te lezen
Nogmaals, echt fijn om te lezen dat het bij jullie goed is gekomen. Soms geloof ik daar bij ons niet meer in, en tegelijk kan ik me ook niet voorstellen dat het NIET goed zou komen. Ik ben alleen zo ontzettend ongeduldig. Het moet NU goed komen voor er nog meer beschadigd raakt.
de start van jouw situatie met je zoon was heel anders dan bij mij. Maar het tweede stuk, waarbij je alles loslaat en alle vrijheid gaf, komt zo te lezen wel overeen. Behalve dan het schooldeel, want dochter hier had vmbo al binnen voor de ellende begon - en werd daarna van het mbo gestuurd dus zelfs die structuur ontbreekt in haar leven.
Was het bij jouw zoon 'gewoon' heel heftig puberen en vrijheidsdrang of zat er meer achter? En zo ja, ging dat vanzelf over/beter?
Bij mijn dochter vrees ik wel voor psychische problemen naast of door haar adhd. Zoals allerlei angsten, een soort eetstoornis en een (overschreeuwde) depressie.
Wilmama
Mijn zoon blowt af en toe en tijdens vakantie werkt hij heel veel. Veel contact met vrienden en die blowen ook soms denk ik.
Ik blijf positief en probeer ik soms dingen ook door de vingers te zien, echter is het soms lastig om alles te slikken..... Ach tja het is een puber denk ik dan en uiteindelijk na de puberteit moet het goed komen. Eventjes dan haha....
Hou het vol Wilmama en blijf positief. Want anders doe je jezelf ook tekort. Daarnaast jouw dochter voelt jouw gevoel en ongeduldigheid ook en daar kan ze heftiger en negatief reageren.
Sterkte!
Timb
Ben erg blij dat het uiteindelijk goed is gekomen met je zoon. Dit soort dingen horen eenmaal bij het leven. Hierdoor worden wij allemaal rijper en mentaal sterker . Ouder zijn is niet makkelijk. Het is tijdelijkheid.
