Pubers en alcohol

Nix

In principe geldt hier tot 18 jaar nix. Dat was voor oudste makkelijk, want die had er geen behoefte aan. Jongste (14) is op de hoogte van de risico’s en vindt kinderen die nu al drinken stom. Ik sluit niet uit dat ze rond haar 16e wel zal vragen of het mag, maar zoals ik er nu naar kijk zou dat niet mogen. Misschien met 17 incidenteel eens, tijdens een etentje of zo.

Deels losgelaten

Ik schenk thuis geen alcohol, wat ze doen als ze uitgaan is hun eigen verantwoordelijkheid. Ik vertrouw maar op hun eigen verstand en dat ik met de opvoeding daarvoor al daaraan wat bijgedragen heb. De afspraak is geen sterke drank en niet in kennelijke staat thuiskomen. Bij thuiskomst klopp/ten ze nog even op onze slaapkamerdeur en maken we nog even een babbel of het gezellig was, wie er waren. Dat is de controle. En dat is wel eens misgegaan, toen volgde er ook een repercussie. Maar ik heb liever dat ze hier een keer miskleunen, dan dat ze dadelijk op kamers wonen en in hun introductietijd (en die staan nog steeds in teken van alcohol ) beschonken de gracht inlopen of uit het venster van hun studentenkamertje van driehoog naar beneden vallen. Twee van de vier zijn nog van voor de wetswijziging, misschien dat ik er daarom ook wat soepeler insta. Van de jongste vang ik nu wel signalen op dat het nu (pas) lastiger wordt voor een 18minner om drank te bemachtigen.

kenfan

mag ik je vragen tot welke leeftijd je dit babbeltje ter controle nog doet? En wat versta jij onder repercussie?

Ik vind het echt ingewikkeld met onze 19 jarige.

Tja

Je biedt een puber van 16 zelf al alcohol aan. Waarom?

rode krullenbol

"Op basis van mijn ervaringen met de jeugd van nu, heb ik de indruk dat een groeiend aantal jongeren dermate negatief over alcohol is komen te denken, "
nou dat zijn niet de vriendengroepen van mijn kinderen. Er wordt wel degelijk alcohol gebruikt en ook als ze zelf niet of nauwelijks drinken keuren ze het niet af. Mijn oudste (nu 19) drinkt matig, maar hij en zijn vrienden blowen.
Mijn jongste (17 jaar) drinkt op feestjes. Ze vertelde toevallig gisteren dat ze op een feestje van vriendin van de vader whiskey ingeschonken kregen. Ik vind dat tamelijk idioot. Maar deze man schijnbaar niet.
Ik schenk ze thuis geen alcohol. Als ik met mijn kinderen uit eten ga, vind ik het geen probleem als de oudste een biertje besteld bij het eten.

hier niet

Kinderen gaan niet uit tot ze 18 zijn. Je wordt toch nergens binnengelaten omdat je geen alcohol mag. Mijn dochter vindt dat allemaal heel gewoon en de mensen om haar heen ook. Zij en haar vriendinnen zijn verschrikkelijk braaf overigens. Nu ze 18 is gaat ze een enkele keer uit. Als ze thuis komt controleer ik niks. in tegendeel: ze moet zachtjes doen want ik slaap. Ik krijg wel een appje als ze naar huis gaat. Ze drinkt wel, ze zal heus wel een keer een kater krijgen en dat weet ze dan ook weer. Ze keurt drinken onder de 18 niet af, ik denk trouwens dat ze het zelf ook wel gedaan heeft. Ze kan erg geschokt zijn als mensen echt dronken worden. Ik maak me eigenkijk niet zo druk over alcohol. Ik weet dat het ook wel anders kan zijn bij andere kinderen. Over haar heb ik weer andere kopzorgen

Lastig

Je vindt het wel goed als ze thuis alcohol drinken, maar buiten de deur niet.
Hier krijgen jongeren onder de 18 geen alcohol. Het is slecht voor je hersenontwikkeling, hie jonger je drinkt hoe groter de kans op ontsporing op latere leeftijd. Duidelijke boodschap.
Jij staat alcohol toe, dus je hebt geen argument om het buiten de deur te verbieden.

Ik was erg voor Nix18

maar heb dat thuis toch op een gegeven moment wat losgelaten. De afspraak bleef/blijft wel dat er buiten de deur geen alcohol gedronken werd/wordt. Daarbij hebben we het geluk dat de oudste twee geen uitgaanstypes zijn, dus er door de bank genomen ook niet heel veel risico is.

Reden van het loslaten: ik merkte dat ik onrustig werd van de gedachte dat het vanaf 18 buitenshuis ineens los kon gaan. Niet dat onze kinderen me het gevoel gaven/geven dat ze ineens zouden losgaan, of daar behoefte aan leken te hebben. Het zat ‘m vooral in de gedachte dat buitenshuis de kans groter is dat je een keer met alcohol geconfronteerd wordt als je daar niet om vraagt of niet op bedacht bent. Als je lichaam nog nooit alcohol gehad had, reageert het mss heftig als je het onverwacht krijgt of meer dan je dacht. Dan maar liever in veilige setting eens wat proberen als daar behoefte aan was, was de gedachte.
Daarom mochten de oudsten vanaf ruim 17, als ze dat zelf wilden, thuis wel eens wat drinken. Klein glaasje wijn, beetje bier enzovoorts. In de loop van de tijd werd dat dan een echt glas wijn of een flesje bier.
Of ze zich altijd gehouden hebben aan de afspraak dat er niet buitenshuis gedronken wordt, weet ik natuurlijk niet. Ik heb geen aanwijzingen dat het niet zo is.

Aagje

Buiten de deur

Ik heb mijn dochter regelmatig gezegd dat als ze zou besluiten om toch iets te drinken, ze het bij maximaal twee moest houden. Uitgelegd dat vooral bij jongeren de alcohol plotseling toeslaat, en je wel wilt kunnen blijven nadenken.

"en nu vroeg dochter mij of wij het oké zouden vinden als ze alcohol zou drinken als ze eens op stap ging"

Ik zou het in jouw geval toestaan. Waarom: je schenkt zelf thuis ook alcohol dus je kunt het al nauwelijks verbieden voor mijn gevoel. Maar ook: je schrijft dat ze een fijne vriendengroep heeft die weinig drinkt. Dat vind ik ook belangrijk. Ze moet zich veilig voelen, als het (een beetje of een beetje meer) mis gaat.

Voor mijn dochter van 17 hebben wij (ook) nogal wazige regels eerlijk gezegd. Ik hoorde haar een keer antwoorden op de vraag of ze van haar ouders alcohol mocht drinken "van mijn vader wel, van mijn moeder niet". Tja, zo was het inderdaad en dat is natuurlijk niet ideaal en niet handig en niet duidelijk. Gelukkig is het verschil tussen mijn man en mij wat dit betreft niet veel meer dan het verschil tussen niets en een slokje.

Ik ben inmiddels overstag gegaan, want "ach zo'n slokje" (dat vind ik dus juist een nogal stom argument, maar goed, ik ben er nu zelf ook voor gevallen dus) en ja hoor, ik zie nu al dat het af en toe een glaasje wordt. Ook daar zal ik dan maar niet moeilijk over doen. Over een paar maanden is ze 18. Dan heeft ze al vast een beginnetje gemaakt. Hoe erg dat is, weet ik niet. Ik vind het eerder jammer van mijn ooit zo heldere regel - geen 18 geen druppel - dan dat ik het nou zo vreselijk slecht voor haar gezondheid vind geloof ik.

hier

geen alcohol tot 18 jaar.

Helaas mislukt; zoon bleek al vanaf 16 1/2 buiten de deur , op feestjes te drinken. Op z'n 17de een keer stomdronken thuis gehad. Vanaf 18 losgelaten - met de afspraak dat we niet willen dat hij dronken thuis komt. Dat is 2-3x mis gegaan. En ik vind dat enorm lastig. Hij blijkt veel te drinken - zit ook in een vriendengroep waar stevig gedronken wordt en helaas is hij ook de aanjager denk ik.

Hij vindt het lekker en ook leuk om aangeschoten of dronken te zijn. Gruwel. Ik vind het echt naar- heb met hem hierover gesprekken maar we staan tegenover elkaar. Hij begrijpt wel de regel dat wij hem niet dronken thuis willen hebben ( is 1x echt ernstig mis gegaan - is hij zelf ook wel van geschrokken).

Ik heb zelfs een gesprek geregeld (in overleg met hem) met een preventiewerker van verslavingszorg Tactus. Ik wilde graag dat hij met iemand zou spreken die er verstand van heeft- want hij is slim en weet er megaveel van. Dat gesprek heeft hij gehad- heeft hij als heel prettig ervaren. Meeste wist hij al maar hij hoorde ook wat nieuwe feiten (met wetenschappelijk bewijs - is belangrijk voor hem). Deze man heeft ook met hem zijn drankgebruik in kaart gebracht- dat was confronterend. En hij zegt er verandering in te willen brengen. Ik hoop dat het lukt. Hij is nu lange tijd in buitenland. als hij terugkomt is hij paar maanden thuis voor hij op kamers gaat. Het studentenleven in. Ik hou m'n hart vast. Aan de andere kant kan hij zich verder heel goed redden, zelfstandig, kan goed met geld omgaan ed.

Ik weet niet of we er goed aan gedaan hebben om alcohol zo te weren tot 18. Tweede is gematigder; heeft ook met 17 wel eens wat buitenshuis gedronken. Maar blijft binnen de perken.
Nr. 3 van 15 kan niet wachten tot hij feesten mag en 18 is. Dat belooft nog wat. Ze zijn hier van het experimenteren.

Ik betwijfel of we goed gedaan hebben aan rigide vasthouden aan de regel en voorlichten. Ik weet het echt niet. Heb het gevoel te falen hierin.

Lily

Lilly, het klinkt alsof jullie het heel prima doen en gedaan hebben. Je hebt gesprekken met hem erover en zelfs een ontmoeting met een expert geregeld.
Het is een illusie om te denken dat we alles kunnen voorkomen, en het ene kind is het andere niet.

Ik geloof niet dat thuis leren drinken er voor zorgt dat kinderen niet later uit de bocht vliegen. Het ene kind taalt er nu eenmaal meer naar om te experimenteren dan het andere..

Ik heb toevallig 1 exemplaar die nogal van het experimenteren is en 1 jonger exemplaar die dat (naar nu lijkt) dat wat minder zal zijn.

Wij schenken thuis geen alcohol, en hanteren een nix18 grens, maar weten ook dat oudste (15 jaar) af en toe buiten de deur wat drinkt (op feestjes). Ik blijf daar duidelijk over: wij willen het niet en waarom leggen we uit, maar we kunnen ze niet vastbinden en straffen heb ik ook niet gedaan als oudste daar later open over vertelde. Alleen de gelegenheid aangegrepen om er weer over in gesprek te gaan en over de gevaren te informeren.

Maar lastig is het zeker hoor!
En twijfelen aan of we het goed doen, hoort erbij...

Lily

Jij vroeg: "mag ik je vragen tot welke leeftijd je dit babbeltje ter controle nog doet? "

Lastige vraag, het hangt van het kind af, de eerste keren dat ze uitgaan vind ik het iedere keer toch weer spannend, en wil ik graag gerustgesteld worden. Vandaar de vraag (lees opdracht) om even te melden bij thuiskomst, Als ik dan zie dat ze geen gekke dingen, dan wordt die behoefte minder en de zin in zelf lekker doorslapen neemt toe. Dat gesprek als controle is geen kruisverhoor verder, gewoon even vragen of het gezellig was. Jongste is nu bijna 18, die doet het nog regelmatig uit zich zelf.

En over die repercussies. Een kind is echt een keer heel erg uit de bocht gevlogen (een fles wodka neem je makkelijker onder je jas mee dan een krat pils)toen hij 16 was, dat ik boos/ongerust en hij beschaamd was. Die heeft een gesprek met de huisarts gehad en is zes weken niet uitgeweest. Twee hebben achteraf hun eigen viezigheid mogen opruimen, gevolgd door een weekendje niet weg ,en bij die incidenten is het gebleven.

Alleen de jongste woont nog thuis, die heeft een bloeiend sociaal leven, is via het verenigingsleven ingebed in twee vriendengroepen. Net wat iemand anders zegt, dat vind ik ook wat waard. Ik heb ook een kind gehad die zich in de puberteit vaak eenzaam is geweest . Dat vond ik zorgelijker dan een paar pilsjes bij het uitgaan.

Hoe geloofwaardig is die boodschap?

Vogels schreef: Het is slecht voor je hersenontwikkeling, hie jonger je drinkt hoe groter de kans op ontsporing op latere leeftijd

Mijn kinderen weten dat de volwassenen om hen heen al met een jaar of 16 uitgingen. Merendeel van hen is hooggeschoold, niemand is in de goot beland. (Oudste woont sinds een paar in Engeland, haar vrienden vinden het onvoorstelbaar dat zij ons nooit dronken of zelfs maar aangeschoten heeft gezien) Alcoholisme lijkt mij een gevolg van verslavingsgevoeligheid en persoonlijke problemen. Ik vraag me af of Nix 18 daar op lange termijn nu zo'n grote invloed op heeft en of die boodschap niet wat nuancering behoeft.