Puberkamer
geen zwaar onderwerp hoor, wij kunnen er als ouders ook wel om lachen. Maar vraag me toch af hoe dit bij jullie gaat.
Ik bemoei me eigenlijk nooit zo met de zolderkamer van zoon van 15. Ik ga daar in de zomervakantie met natte doek en stofzuiger doorheen, nadat ik dit op tijd heb gemeld. Ik wil dan graag dat de oude schoolspullen in de papierkliko liggen, tassen leeg zijn etc.
Na mijn melding (2x herhaald) vandaag dus gepoetst. Bergen stof weg, een koffer met kleding leeggehaald, een giga collectie aan lege verpakkingen en rondslingerende theezakjes weggegooid.
Ik heb niet eens goed gepoetst, ben gewoon overal omheen gegaan
En nou is hij beledigt. Het is nl zijn kamer. Mijn man zegt dat ik het gewoon niet meer moet doen, die jaarlijkse bezem, lekker de makkelijkste weg kiezen. Ik vind toch echt dat eens per jaar even goed schoonmaken best moet kunnen en ik ben ook niet zo van de makkelijkste weg.
Wat is jullie beleid als het gaat over de puberkamers?
hier komt om de week de hulp. Dochter van 10 wil niet dat iemand haar spulletjes verplaatst, dat wil ze zelf doen. We hebben nu afgesproken dat de hulp stoft, stofzuigt en dweilt waar ruimte is. Ik herinner dochter eraan rommel op te ruimen. 9 van de tien keer is vloer zo goed als leeg, en bureau ook.
Kasten en laatjes ruimt ze zelf regelmatig uit en dan maken we het samen schoon met een sopje.Ben benieuwd of dit de komende jaren zo blijft haha.
Vieze was in de wasmand, anders was ik het niet, schone was leg ik op haar bed en ruimt ze zelf op, of het ligt op de zitzak.
Eten en drinken doen we niet boven.
Hier staat de deur open omdat de trap van de vlizo nou eenmaal in zijn kamer zit, maar als het kan trek ik de deur dicht en ga echt zijn kamer niet schoonmaken of opruimen. Ben ik wat kwijt aan beddengoed dan kijk ik even bij hem op de grond of als ik een keertje wat was voor hem doe, dan leg ik dat op zijn bed of hang ik het aan zijn kast. Verder heb ik er niks te zoeken en blijf ik ver uit de buurt xD.
Overigens wordt er boven niet gegeten (ivm muizen) dat scheelt al een heleboel.
wow je beperkt je tot jaarlijks, en zelfs dat is nog te veel?
Mijn moeder deed het gewoon wekelijks, vond ik als puber ook niks. Je leert dan vooral dat als je dingen niet kwijt wilt raken je je moeder voor moet zijn. Heel opvoedkundig.
Maar misschien moet hem eerst het opruimen nog geleerd worden? Heeft hij wel een prullenbak, en de opdracht die regelmatig te legen?
Ook van een puber mag je dingen verwachten hoor!
Ik heb nog nooit de kinderkamers op eigen initiatief opgeruimd en gepoetst vanaf de basisschool. Vanaf dat moment duidelijke afspraken gemaakt op niveau. Nu als pubers en jong volwassenen gaat het redelijk goed. Eens in de zoveel tijd (een keer of 6 per jaar) krijgen ze het op hun heupen en wordt er goed schoongemaakt en opgeruimd. Dat zien we aan de kliko en de kledingzaak. Regelmatig wordt er door de twee jongsten gevraagd even mee te kijken, maar opruimen en poetsen hoef ik niet. Het is hun kamer en de enige plek waar zij in hun eigen bubbel kunnen verblijven.
Als er een bedwantseninvasie dreigt of echt alles naar de pis of braaksel ruikt zou ik ingrijpen; anders niet. Ouders worden door kinderen vaak als nieuwsgierig rondneuzende, gewetenloze schoonmaakfreaks gezien die geen enkel oog hebben voor de écht belangrijke dingen in een leven en als je je zin doordrijft dan bevestigt dit de generatiekloof alleen maar des te meer.
Dus laat ze gaan. Mijn moeder haalde alleen de was uit mijn kamer, maakte de bedden op, stofte wat af, maar kwam nooit aan mijn spullen. Tenminste niet op een storende manier.
Met dingen van school zou ik me niet bemoeien. Als er uitgesproken slechte prestaties zijn dan zou ik met het kind zelf gaan praten, per slot van rekening betaal je daarvoor dus dan heb je er recht op te weten of er voldoende voor wordt geleverd.
Overigens, ik begon voor het eerst om mijn kamer te geven toen mijn collega, hip gekleed, over het stylen van kamers begon te praten. Dus toen begon ik met inrichten. Out of the blue ging ik met pakken schuurpapier (moest toen allemaal nog handmatig) en blikken verf de kasten en wanden te lijf. Iedereen verbaasd.
Tot die tijd zag ik het als een slaapplaats. Leren deed ik in de huiskamer.
Soms zou ik het met de kennis van nu over willen doen. Ik beeld me dan in dat ik dan een veel betere relatie had gekregen met mijn moeder. We wisten zo weinig over elkaar.
Ik vind dat het best acceptabel is om te eisen dat er geen afval rondslingert, de kamer regelmatig gelucht wordt en eens in de X weken het beddengoed verschoont wordt. Ja, het is kamer van kind, maar het is ook jullie huis en je woont er met zijn alles. Er mogen best basisregels zijn.
Maar niet zelf gaan poetsen, kleding weghalen enz. Dat is het pakkie aan van kind.
Wij hadden vroeger thuis huishoudelijke hulp. Het was van kinds af aan vaste regel: op dinsdag moet je kamer opgeruimd zijn want dan komt mevrouw Jansen.
En als ik niet zou opruimen zou mijn moeder het doen, met een vuilniszak. Dat is inderdaad één keer gebeurd, toen wist ik dat ze het meende. Daarna zorgde ik dat wekelijks mijn kamer in zoverre opgeruimd dat mevrouw Jansen er terecht kon. Dus de vloer vrij, verpakkingen weg etc.
(overigens, dat mijn moeder erlangs ging met de vuilniszak was wel gematigd hoor, ze zal een uitgelezen donald duck en een enkel prulletje hebben weggegooid, het stelde eigenlijk niks voor. Net genoeg om een signaal af te geven. Ik weet niet eens meer wat er eigenlijk weg was).
Maar hoe dan ook: de boodschap was als je zelf niet opruimt dan wordt er opgeruimd en kun je dus spullen kwijtraken. Maar dat leerde ik als kind al, voor een puber is dat mogelijk te laat.
Ginevra schreef op 21-08-2024 om 10:47:
Wij hadden vroeger thuis huishoudelijke hulp. Het was van kinds af aan vaste regel: op dinsdag moet je kamer opgeruimd zijn want dan komt mevrouw Jansen.
En als ik niet zou opruimen zou mijn moeder het doen, met een vuilniszak. Dat is inderdaad één keer gebeurd, toen wist ik dat ze het meende. Daarna zorgde ik dat wekelijks mijn kamer in zoverre opgeruimd dat mevrouw Jansen er terecht kon. Dus de vloer vrij, verpakkingen weg etc.
(overigens, dat mijn moeder erlangs ging met de vuilniszak was wel gematigd hoor, ze zal een uitgelezen donald duck en een enkel prulletje hebben weggegooid, het stelde eigenlijk niks voor. Net genoeg om een signaal af te geven. Ik weet niet eens meer wat er eigenlijk weg was).
Maar hoe dan ook: de boodschap was als je zelf niet opruimt dan wordt er opgeruimd en kun je dus spullen kwijtraken. Maar dat leerde ik als kind al, voor een puber is dat mogelijk te laat.
Mijn vader heeft dat ook ooit 1 keer gedaan en toen wel echt dierbare spullen weggegooid. Ik heb me toen al voorgenomen dat nooit maar dan ook nooit bij mijn kinderen te gaan doen.
Ellori schreef op 21-08-2024 om 11:13:
[..]
Mijn vader heeft dat ook ooit 1 keer gedaan en toen wel echt dierbare spullen weggegooid. Ik heb me toen al voorgenomen dat nooit maar dan ook nooit bij mijn kinderen te gaan doen.
Dat vind ik ook gemeen, om echt dierbare spullen weg te gooien, dat propageer ik ook absoluut niet. Daarom zette ik die nuancering er ook bij.
Ik heb ergens als tip gelezen dat het erg motiverend kan werken om wat zwarte rijst in hoekjes te strooien en te zeggen dat je een muis hebt gezien.
Leslie_Knope schreef op 21-08-2024 om 12:51:
Ik heb ergens als tip gelezen dat het erg motiverend kan werken om wat zwarte rijst in hoekjes te strooien en te zeggen dat je een muis hebt gezien.
Dat zouden ze hier alleen maar leuk en schattig vinden 
Ellori schreef op 21-08-2024 om 11:13:
[..]
Mijn vader heeft dat ook ooit 1 keer gedaan en toen wel echt dierbare spullen weggegooid. Ik heb me toen al voorgenomen dat nooit maar dan ook nooit bij mijn kinderen te gaan doen.
gelukkig zit er meer tussen dat niet doen en je kinderen even met de neus op de feiten te drukken.
mijn moeder heeft het ook gedaan. inclusief dierbare spullen. de schrik en het besef waren compleet! een week later kreeg ik alles weer terug met de waarschuwing dat dat de volgende keer niet zo zou zijn. heb ik niks aan verloren en geen trauma aan overgehouden behalve dan dat ik vanaf dat moment echt wel mijn kamer opruimde als ze aankondigde dat ze zou gaan poetsen
wij stofzuigen de kamers elke week (soms sla ik weekje de slaapkamers over, als er teveel op de grond ligt), stoffen doe ik minder vaak (vooral als ik denk dat het wat te gortig wordt). Dit toch vooral met het oog op gezondheid. Ik ben niet zo bang dat het tot ongedierte plagen leidt, maar stof zorgt voor de groei van bacteriën en dat is ook voor de pubers erg ongezond. Ik zet ook regelmatig de ramen op hun kamer open.
Als mijn kinderen bezoek verwachten, of als ze het zelf ook zat zijn, ruimen ze hun kamers ook zelf tussendoor op.
Bij mij mopperen ze niet over mijn bemoeizuchtige schoonmaak activiteiten. Ik denk dat ze het stiekem wel fijn vinden als ze hun kamer weer eens opgeruimd aantreffen. Als ze wel zouden mopperen, zou ik het negeren. Dan moeten ze het zelf maar wat beter onderhouden.
En wacht maar tot een van je kinderen thuiskomst met een schurft besmetting, dan piepen ze wel anders 😅 Je wil niet weten wat een schoonmaak protocol daarbij komt kijken, voor het gehele gezin! Daar ben je twee weken zoet mee....
Ik vind eens per jaar echt veel te weinig. Kinderen hebben hier het recht op een eigen kamer en een opgelegd recht op goede hygiëne (dus ook als ze daar geen gebruik van willen maken. Plicht dan?). Hier worden alle kamers boven één keer per week gezogen en gestoft. Dat mogen ze zelf doen en anders doet de schoonmaakster het. Daar balen ze nu misschien van, maar ik hoop dat ze over een paar jaar blij (en dankbaar) zijn dat ze opgegroeid zijn in een schoon en gezond huis.
