puberfeestjes in de natuur - verdriet!
Vlakbij onze woonplaats was vorig weekend een feestje 'in de natuur'. In een openbaar toegankelijk gebied in de polder/in de buurt van de rivier was een groep pubers aan het chillen.
Bij pubers hoort het verkennen van grenzen. Drank en drugs waren in beeld. zoals later bleek, en tot grote ellende pakte dat bij een van de feestgangers fataal uit. Hij is in de ochtend dood aangetroffen. Pas 17.
Ik sprak twee dagen later de gemeentelijke vertegenwoordiger die bij de stille tocht die de vrienden van het slachtoffer organiseerden - in overleg- kort had gesproken bij aanvang van die tocht. Wat zeg je op zo'n moment, vroeg ik hem.
Allereerst meeleven met ieder die lijdt door dit verlies. Waarderen dat vrienden feesten met elkaar én rouwen met elkaar. En tenslotte uitspreken hoe onmisbaar belangrijk het is om op elkaar te letten en voor elkaar te zorgen, zei hij. 'Want als ze elkaar aanspreken, helpt dat soms beter dan wanneer volwassenen het doen.'
En ondertussen - weten ouders het als hun meisjes/jongens van 14. 15 jaar tot een uur of vijf 's nachts op zo'n feestje ergens buiten zijn? Zijn het ouders die volop in eigen problemen verstrikt zitten? Spelden hun kinderen hen wat op de mouw over waar ze zijn? Zijn de ouders niet thuis? Denken ze dat het geen kwaad kan, want het is immers niet in de stad?
Vragen, vragen...
Wilgenkatje
Je hebt het in het laatste stukje over kinderen van 14, 15 jaar. De betreffende persoon was 17, dus toch net een iets andere leeftijd, een leeftijd van loslaten, late feestjes enz.
W.b.t. kinderen vanaf 17 (of voor mijn part 18 en ouder): ja, dat gebeurt. Laat thuis komen hoort er (vaak) bij en is 'normaal'. Dus meer dan ze zelf goed voorlichten enz kun je niet echt doen.
W.b.t jongere kinderen: Daarvan mag je sowieso verwachten dat er een vroegere thuiskom tijd is afgesproken. Wat overigens niet wil zeggen dat dat soort dingen niet op de dag of eerder in de avond kunnen gebeuren.... Het late tijdstip is niet persé relevant.
Maar wat ook wel eens gebeurt: zeggen dat je bij een vriend/vriendin slaapt en de ander zegt dat andersom.
Ouders met problemen?
Mijn zoon is net 16 jaar. Als hij zegt dat hij een feestje heeft bij .... dan heb ik geen reden om aan te nemen dat dat niet zo is.
Hij komt meestal thuis rond 1 uur. Als het veel later is dan zegt hij dat van te voren.
14 en 15
Van een betrokken hulpverlener weet ik dat er ook een aantal 14-en 15-jarigen aanwezig was. Het slachtoffer was 17.
Samen uit, samen thuis
Na de trieste gebeurtenissen van de afgelopen tijd - Koen in Italië, de jongen hier vlakbij bij het buitenfeest, het ernstig gewonde meisje in Rotterdam - stel ik vast dat samen uit, samen thuis belangrijker is dan de thuiskomsttijd. Nooit iemand alleen laten gaan. Tijdstip maakt niet uit voor narigheid. Was het maar zo simpe - al waren deze drie ernstige ongelukken allemaal in de nacht.
Soms is dat lastig
Mijn zoon van 18 gaat zo nu en dan 'chillen' bij een vriend van hem die op kamers woont. In het weekend is dat soms tot 1.00 uur, hij gaat er alleen heen en moet dus alleen terug fietsen (samen uit samen thuis gaat hier dus niet op) het is 5 km fietsen, hem ophalen vindt zoon belachelijk (en zelf lig ik dan ook vaak al in bed) maar spannend blijft het wel.
Spannend ja
Dat meisje in Rotterdam werd gepakt toen ze haar fiets op slot zette na een ritje vanaf het station. Mijn dochter woonde drie jaar geleden op kamers in dezelfde stad en pakte ook de fiets vanaf het station naar huis. Is nooit wat gebeurd, meestal gaat zoiets goed. Maar de keer dat het mis gaat - afschuwelijk!!!
Iedereen vindt dat je na werktijd alleen over straat moet kunnen, ik ook ( en doe het zelf ook, ben weliswaar de aantrekkelijke leeftijd lang voorbij maar voor echte gekken maakt dat niet uit). Maar toch, maar toch. Samen is beter !
Wilgenkatje
Paar dingen
Ja soms gaat iets gruwelijk fout. Maar het is echt illusie dat je dat kunt voorkomen door “had dit of dat gedaan” of “die ouders hadden die niet dit of dat”.
Ik ben tig keer alleen naar huis gefietst midden in de nacht (in mijn studententijd, en nee dan ging je niet altijd in groep naar huis)
Mijn kinderen gingen vanaf 15, 16 jaar naar feestjes en dan bleven ze geregeld bij een vriendin of een vriend slapen. En nee, dan wist ik niet of ze om 1 uur thuis waren of niet.
Wat die jongen in Italië is overkomen, is juist gebeurd zoals zijn familie aangeeft omdat hij zo voorzichtig was.
Maar we lezen alleen over die keren dat het zo fout gaat. En denken dan dat dat voorkomen had kunnen worden.
Toen mijn kinderen nog jong waren (jaar of 6) kende ik iemand van wie zoon was verongelukt met de fiets, 12 jaar oud op weg naar school. Ik realiseerde me toen dat je dat niet kunt voorkomen. Je kunt ze waarschuwen, keer op keer (hoe vaak heb ik niet tegen ze gezegd “ga nooit naast een vrachtwagen staan bij een kruispunt”). Maar je kunt ze niet opsluiten tot ze volwassen zijn.
En ik begrijp heel goed dat je naar bent van bericht over die jongen vlak bij jullie.
Deze jongen is overleden aan een overdosis drugs
In de media lees ik dat deze jongen niet bekend was vanwege drugsgebruik. Wel blowen.
Hij was ook niet alleen, Samen thuis lukte niet meer omdat hij toen al overleden was.
Ontzettend verdrietig allemaal.
Voorkomen lukt niet altijd
...dat is ook zo...
Op gegeven moment laat je ze steeds meer los. Afhankelijk van de persoon. Maar 14, 15 tot diep in de nacht, nee...
En ja - als iets in je eigen buurt gebeurt, voelt het erger. Slaat nergens op, maar zo zitten we als mensen kennelijk in elkaar. Anders zou het leed te zwaar wegen.
uitgaan
Zal dan geen wiet wezen daar ga je niet zomaar dood aan is ook de enige drug die ik af en toe doe.vind xtc mdma al veel ernstiger. hoewel wordt beweerd dit ook niet schadelijk is
