Puberdochter

Biscuitje schreef op 13-05-2022 om 14:43:

[..]

Helemaal eens met bovenstaande. Ik denk alleen niet dat je kind dit leert als je gaat verbieden, straffen, je heel streng opstelt en daardoor het contact en het zicht op wat kind doet verliest.

Juist bij serieuzere zaken zoals zwartrijden, pesten en middelengebruik is het van groot belang dat kind begrijpt waarom bepaalde dingen niet kunnen, gevaarlijk of verboden zijn en wat de gevolgen, risico's en consequenties kunnen zijn. Hiervoor is een goed contact en het voeren van gesprekken noodzakelijk. Is dat goede contact er niet dan volgt er zodra kind het gevoel heeft dat er een preek aan zit te komen een diepe zucht, een hier heb ik echt geen zin in gevolgd door een klap met de deur en weg is kind. Dan heb je dus niks bereikt.

Tevens is het goed om samen met je kind naar die groepsdruk te kijken en hoe daar mee om te gaan. Voor pubers is dat heel ingewikkeld. Ze denken dat ze geen vrienden meer hebben als ze niet mee doen en dan zijn ze nog liever dood want wat voor leven heb je zonder vrienden. Klinkt heel dramatisch maar zo zwart wit denken veel pubers. Om uiteindelijk eigen en juiste keuzes te maken is het heel belangrijk dat ze met hun ouders hierover kunnen praten en zich gesteund voelen. Juist dan zullen ze uiteindelijk in staat zijn voor zich zelf op te komen, afstand te nemen van 'foute vrienden" en zich te gedragen volgens de algemeen geldende normen en waarden. Het gedrag verander je op die manier misschien niet van de 1 op de andere dag terwijl je met verbieden wellicht denkt dat het direct afgelopen is maar het proces op deze manier met je kind samen doorlopen zorgt er uiteindelijk voor dat kind sterker en bewuster is van zichzelf, zijn omgeving en de geldende normen en waarden.

Maar het contact en zicht ís al verloren. Kind liegt al maanden tegen ouders. Dan kun je nu wel vriendinnen met je kind proberen te worden, maar dat is niet wat ze nodig heeft. Ze heeft grenzen nodig en als die eenmaal gesteld zijn kun je gaan werken een aan vertrouwensrelatie. Consequenties koppelen aan het overschrijden van grenzen, of het kind consequenties laten ervaren zonder de weg voor haar schoon te vegen is iets anders dan een preek geven en kan prima gekoppeld worden aan een goed gesprek. Het is zelfs een hele goede zet om kind te laten weten waarom consequenties op bepaalde acties volgen, daar leert ze van. 

Ben het dus wel met je eens over het uiteindelijke doel, maar niet over de volgorde. 

Tuurlijk probeer je de verbinding te blijven zoeken. Maar daarbij is het wel nodig om hele duidelijke grenzen te stellen en de consequenties daarvan helder te maken.
Je mag x op voorwaarde dat... of je mag y niet en als je het toch doet, dan ...
Overigens als 2/3 van de school rookt/vapet zou ik me ernstig af gaan vragen of ik mijn kind daar wel wil hebben. Ik vind dat zeker niet normaal, helemaal niet in de brugklas.

13/14 vond ik ook een vreselijke periode…ik ben geen keiharde tante dus ik had het ook best moeilijk met straffen.Het vapen,zwart rijden,niet oké…maar z’on dingen doe je nu eenmaal wel eens.Hier zou ik een goed gesprek over hebben.Het pesten zou ik niet tolereren.Iemand opsluiten op toilet is heel traumatiserend voor die persoon,hier zou ik toch wel zeker voor straffen.Hopelijk hebben ze haar hier op school ook voor gestraft.

Nou ik vraag me af of straffen helpt. Het punt is dat je dat gewoon niet weet vantevoren. En wat ga je doen als het niet helpt, zwaarder straffen? 
Ik heb het consequentie-beleid veel te vaak mis zien gaan. 
Verder vind ik het helemaal niet zo’n extreem gedrag allemaal, ze probeert een hoop uit. Niet dat ik er als ouder niet mee zou zitten hoor. Vooral met dat pesten zou ik erg in mijn maag zitten. 
Maar blijkbaar zit to er ook nogal mee, ze opent toch niet voor niets dit topic. 
Ze schrijft verder weinig over hoe ze met eea omgaat, dus daar kunnen we toch niet over oordelen. 
En misschien benoemt ze een jonge moeder te zijn omdat ze vooral vrienden heeft in haar leeftijdscategorie, de meest mensen van die leeftijd hebben nog geen pubers. Niet iedereen is een geboren opvoeder en velen van ons kijken het bewust en vooral onbewust een beetje af van anderen. 
Ik zou vooral in contact proberen te blijven. (juist om op te voeden overigens, ik ben zeker geen vriend met mijn kinderen) 
Hoewel het pest incident wel zo ernstig is dat het mi onmiddellijke actie behoeft. 
Maar dat is erg afhankelijk van haar reactie in gesprek en van eventuele acties die school al heeft uitgezet. 
Maar straf hierin vind ik echt wel makkelijk klinken, je geeft straf en dan is het klaar? (Klinkt een beetje als het biechten van weleer) 
Ik zou me vooral zorgen maken om het inlevingsvermogen van dochter en om daar voldoende in te kunnen betekenen heb je toch echt wel de verbinding met haar nodig. 

Als mijn 13-jarige dochter bleek te gaan stappen tijdens logeerpartijen, zou ik dat logeren alleen nog toestaan bij ons thuis. Niet als straf, maar om haar te beschermen. Een meisje van 13 hoort niet thuis in het uitgaansleven. Ook niet na een goed gesprek met haar ouders.  

Straffen om het straffen hoeft ook niet. En ik vind roken en zwartrijden ook niet iets dat 'erbij hoort' of 'wat je nu eenmaal een keer doet'. Je geeft je kind een bepaald vertrouwen en ze laat zien dat vertrouwen te beschadigen. Dan moet je even een stapje terug doen en haar minder vertrouwen.
Plus als ze schade berokkent aan anderen, zal ze dat goed moeten maken.
Ons strafsysteem heeft twee beginselen: vergelding en preventie. 
Voorlopig vertrouw je haar niet. Dat vertrouwen kan ze terugverdienen door te laten zien dat ze zich wel normaal kan gedragen.

yette schreef op 14-05-2022 om 08:32:

Als mijn 13-jarige dochter bleek te gaan stappen tijdens logeerpartijen, zou ik dat logeren alleen nog toestaan bij ons thuis. Niet als straf, maar om haar te beschermen. Een meisje van 13 hoort niet thuis in het uitgaansleven. Ook niet na een goed gesprek met haar ouders.

Precies dit ! 13 jaar ! Dan mogen de puberhormonen misschien opspelen, het is nog steeds een jong en vooral naïef kind. Straks loopt ze in het uitgaansleven tegen de verkeerde aan, loopt ze een trauma op en dan gaat TO zich af zitten vragen hoe het toch zover kon komen. Of ze is op haar 13e zwanger van een of andere griezel uit de kroeg. Dat kan toch je wens niet zijn voor je dochter TO ? Of ziet je het probleem niet omdat je zelf zo jong zwanger was ?

Mijn advies is : onverbiddelijk ingrijpen op het punt waar ze gevaar loopt : namelijk het blijven slapen bij vriendinnen en gaan stappen. Ik vind het ook onnodig dat dat zo vaak gebeurd. Een kind van die leeftijd hoort gewoon thuis. 1 keer per maand logeren is toch genoeg ? En dan inderdaad in jullie huis. Paal en perk stellen dus. Dan zou ik wat milder omgaan met het reizen met de bus. Dat geeft je iets om over te onderhandelen. Ook zou ik goed laten blijken dat je het pesten wat ze doet tot op het bot afkeurt, wat heeft ze nodig om daarmee te stoppen ? Help haar daarbij. 
Treed op als betrouwbare, standvastige volwassene tegen wie ze zich af mag zetten, maar naar wie ze ook nog steeds moet luisteren en bij wie ze terecht kan als ze het moeilijk heeft. 

Netherfield schreef op 12-05-2022 om 08:19:

Dus ze moet op de fiets en ze mag niet zwartrijden. En de volgende ochtend laat je haar met de bus gaan en zwartrijden. Jij bent niet streng.

Ik zou woest zijn als mijn kind zou zwartrijden. Zelf heb ik het ooit 1 keer gedaan omdat ik mijn portemonnee met treinkaart vergeten was (jaren 80) en mijn klasgenoten geen geld konden/wilden uitlenen en zeiden dat ik dan maar moest zwartrijden. Ik voelde me echt niet op mijn gemak en heb er daarna altijd goed op gelet dat ik mijn portemonnee bij me had. 

En natuurlijk ook over het pesten door dat meisje op te sluiten in het toilet. Het bij vriendinnen logeren om vervolgens tot diep in de nacht uit te gaan zou ik ook niet meer toestaan, dan maar wat vriendinnen bij jullie thuis laten slapen. Misschien wel een goed idee, zo leer je hen wat beter kennen.
Er zullen misschien nog wel dingen zijn die je dochter doet waarvan je geen weet hebt maar die verder onschuldig zijn. 

MamaE schreef op 14-05-2022 om 09:03:

Dan moet je even een stapje terug doen en haar minder vertrouwen.

Hier ben ik het helemaal mee eens. 

Ik leg dat mijn kinderen ook constant uit. Ze hebben redelijk wat vrijheid, maar op het moment dat ze daar misbruik van maken (klinkt zwaar, maar je begrijpt wat ik bedoel), dan wordt dat minder. 

Ik zat nooit in de tas van mijn dochter. Mijn zoon heeft daar een keer zo'n vape-geval in gevonden (hij zat er blijkbaar wel in te neuzen). Dan kijk ik er wat vaker in.

Zoon heeft een spelcomputer op z'n kamer. Zit hij daar tot veel te laat op, dan gaat die eraf. 

Hee jeetje uhm ik heb hoer niet heel veel ervaring mee maar het logeren en stappen is toch best simpel gwn niet meer logeren 
En als ze blijft vapen gwn minder of geen zakgeld meer maar dat alles op een spaarrekening komt voor later boor dat fietsen heb ik eigelijk geen idee

Biscuitje schreef op 13-05-2022 om 10:04:

Ik vind dat er in de meeste reacties erg wordt gefocust op streng zijn, straffen, regels en consequenties. Ik zou juist voorzichtig zijn met nu opeens heel streng worden. De kans is groot dat je dochter zich dan alleen maar harder gaat afzetten, nog meer gaat liegen en je steeds verder van haar af komt te staan. Ik geloof meer in blijven werken aan de relatie tussen jou en dochter en veel met haar praten over wat ze doet, waarom ze dingen doet, waarom bepaalde dingen niet verstandig zijn, hoe ze dingen anders aan zou kunnen pakken etc. Zolang je met haar in contact blijft staan kan je beter sturen op haar gedrag.

Ik geloof daar ook in. Net zo goed als ik geloof in streng zijn en consequenties zelf ervaren. Maar beide dingen hebben hier niet geholpen. Het twintig keer uitleggen niet en begrip tonen niet, een schone lei niet en elke dag met goede moed starten in de hoop dat het kwartje een keer zou vallen niet. Maar ook het streng zijn niet. Je kon steeds strenger worden, maar alles gleed als tefal van haar af en ze werd steeds onverschilliger. Op een gegeven moment heb je iemand in huis wonen die nergens meer naar luistert en haar totale eigen gang gaat en nergens meer te bereiken is.

Ik hoop voor to dat het voor haar en haar dochter anders uitpakt. Niet alles is stuurbaar en corrigeerbaar. Soms mag je al bijna blij zijn als je kind zonder drugs, verslaving of diepe schulden door de puberteit heenrolt.