Pfffff Puberdochter doet niks in huishouden

Puber.

Ze is 17 jaar, een puber. Ook moeder, maar de pubertijd overheerst blijkbaar. Het is bij jou "hotel mama", hebben veel ouders last van.
Je bent niet onredelijk, maar zij vindt van wel, typisch pubergedrag.

Maar wel veel

Voor de gemiddelde puber is schakelen naar meer thuis en dan 'logischerwijze' ook meer huishoudelijke taken al een flinke opgave.
Met de zorg voor een kind erbij kan dat weleens een onmogelijke opgave zijn.

En hoeft ze niets te doen voor school?

Je bent misschien niet onredelijk, en uitvallen is begrijpelijk, maar voor nu zou ik toch geen ruzie meer maken en proberen te praten.

hmm

Zo kwamen vroeger de 'vaders' uit hun werk: gut heb je niet eens even kunnen stofzuigen of de wc kunnen doen? Ik werk de hele dag, wat doe jij?

Serieus: inderdaad als ze niet bij jou had ingewoond had ze ook haar hele huishouden zelf moeten doen en dan met hulp van haar vriend. Ze kan best wel iets doen, desnoods dan maar 's avonds als vriend met hun kind zit.

Ik ben het even kwijt

Heb je meer kinderen thuis?

Ik begrijp je helemaal

Maar om de situatie te veranderen is lastig. Hier heb ik heel duidelijk gemeld aan alle anderen in huis dat ik nu in corona-tijd maximaal 4x per week ga koken en dat zij maar moeten uitzoeken wie wanneer gaat koken (of in tweetal/ drietal of alleen naar keuze). Kinderen zijn thuis ivm hogeschool/ unief die online les geven en de werkenden zijn tijdelijk werkloos, ik moet online les geven en doe een opleding waarvoor een nog een aantal werkstukken gemaakt moeten worden. Nog niet duidelijk genoeg dus, want niet opgegevn wie wanneer aan de beurt is. Ze zien het niet uit zichzelf, denken er niet aan om wat af te spreken. (mijn doel is dat ook na corona-tijd ik niet alleen hoef op te draaien voor het koken maar hoe die puzzel te leggen straks met alle verschillende school en werktijden is voor dan). En ja, jullie hebben gelijk dat dit al veel eerder aangekaart had moeten zijn, (er zullen er genoeg zijn waar dit niet speelt) en dat er ook bij mij een verandering in gedrag moet komen.

Werk

Zolang je die klusjes blijft doen valt het allemaal wel mee geloof ik. Je moet er gewoon mee ophouden en tijd voor jezelf nemen. Niet het één doen en het ander zeggen.

Franmi

Ik moest aan jou topic denken toen ik deze podcast voorbij zag komen..

Je hebt een dochter lees ik, net even anders maar misschien heb je er wat aan en weet dat ontzettend veel ouders hier mee kampen!
Sterkte!

https://www.omdenken.nl/inspiratie-en-verhalen/berthold-geeft-antwoord-lakse-puberzoon

Kaaskopje

Even uitleg

We zijn een gezin met 3 zonen en 1 dochter en schoonzoon en kleinzoon. 2 Zonen wonen normaal gesproken niet meer thuis, maar in een studentenhuis.

Door alles zijn hun weer thuis komen wonen en kunnen veel uren maken bij hun bijbaantje.

Eigen dag

Heel herkenbaar. En om je kapot aan te ergeren. Wij wonen met 5 mensen waaronder 3 pubers
(18, 16, 15) Partner en ik werken beide meer dan fulltime. We waren voortdurend achter ze aan jagen om taakjes te doen. Ik was het spuugzat. We zijn gezamenlijk tot een oplossing gekomen: iedereen heeft een eigen dag (de ouders 2 dagen). En op die dag doe je alles. Tafel dekken, vaatwasser, een wasje indien nodig, een boodschap indien nodig, vuilniszak naar buiten. En er wordt gekookt. Een maaltijd die ze zelf bedacht hebben.

Ideaal! Taakjes worden niet meer in elkaar schoenen geschoven, ze vinden het fijn om verantwoordelijkheid te nemen, bv hoe laat en wat er gegeten wordt. En de rest van de week heb je geen taakjes. Maar blijken ze plots uit zichzelf toch te helpen omdat ze nu door hebben hoeveel werk het huishouden eigenlijk is.

Is dat wellicht een idee voor bij jullie?

Groet Pom

Hetzelfde

Je hebt het nu vooral over je puberdochter (jonge moeder?) en je verontschuldigt je zonen etc. onmiddellijk, want zij maken werkuren in hun bijbaantje.
Maar als je werkt moet je ook voor het huishouden zorgen. Net als wanneer je voor een klein kindje moet zorgen. Ik denk dat je beide situaties gelijk moet benaderen. Dus niet je pijlen richten op je dochter, maar met alle volwassenen om tafel gaan zitten.

Tsjor

Inderdaad

Eens met Tsjor. Het lijkt er nu op dat degenen die werken van huishoudelijke taken worden uitgesloten. Tenminste dat geldt alleen voor de heren in huis. Niet voor jou want jij werkt en doet heel veel huishoudelijke taken. Jouw dochter heeft ook belangrijke taken: het verzorgenvaneen baby en haar schoolwerk.
Net als Tsjor vind ik dat je om te beginnen alle mannen in huis moet aanspreken: je eigen man, schoonzoon, zonen. Als je daar dan ook je dochter aan toevoegt dan zal ze het zeker wel begrijpen. Succes.

Eens met Tsjor en Jutta

Huishouden is niet vooral een vrouwentaak maar de taak van allemaal in jullie huishouden.

Nog een mogelijkheid

Ik dacht het al gestuurd te hebben, maar is het ook een oplossing om de huishoudens te scheiden? Is er ruimte in huis om het jonge gezin los te koppelen van het ouderlijke gezin?

Ten eerste lijkt me dat een gezonde ontwikkeling voor iedereen, ten tweede is er dan geen verwarring en verwachting van wie wat doet in jóuw huishouding. Natúúrlijk mag je elkaar soms hulp vragen, maar ik heb de indruk dat de kersverse moeder nog gewoon als het dwarse puberkind behandeld wordt en niet als een jongere, die door het moederschap versneld volwassen moet worden. En het kan ook zomaar zijn dat ze het beeld van die puber zelf nog wel comfortabel vindt. Dat moet over en weer anders. Vandaar mijn idee om de boel te scheiden.

Zij verdient de erkenning van jou dat ze nu moeder met eigen verantwoordelijkheid is en jij verdient de bijpassende houding van háár. Ik denk dat je daar eens met haar over kunt praten. Als volwassen gelijkwaardige personen. Raar idee misschien, maar het proberen waard.

En de jongens

Als werk een goede reden is om niets te hoeven doen, dan is de baby dat ook.

Oh ja

Gaat je dochterweer) naar school?

Reactie

Kaaskopje

Mijn dochter gaat inmiddels naar school, ze heeft ook haar sportstatus weer. Door de corona ligt natuurlijk school stil, maar ook haar sport. Alleen thuis wat training om fit te blijven.

Een reactie op anderen. Mijn dochter en schoonzoon houden zelf hun slaapkamer en "huiskamer" schoon. Het is niet omdat zij een meisje is dat zij moet helpen in het huishouden. Als een zoon in deze situatie zat had ik hetzelfde aan hem gevraagd.
Zij is het meeste vrij van ons allen dus vandaar dat ik vind dat ze wel iets meer kan doen nou ik extra moet werken.

Maar Franmi

Je dochter is toch niet 'vrij' als ze voor haar baby moet zorgen?

En verder...

Het kan erg helpen om het verwijt uit het gesprek te halen en met elkaar de situatie te bespreken. Wat moet er allemaal gebeuren? Wat is een acceptabel minimum voor jullie allen? Wat kan iedereen extra doen? Wat lukt nu niet door ieders extra werk, of door de baby?

Als je dat met elkaar beter voor ogen hebt, dan is er vaak meer bereidheid dan wanneer jij jouw verwachtingen op haar bord legt (zwart-wit gezegd).

Ik merk bij mijn 17-jarige dat hij tot veel bereid is, maar hij wil ook wel begrip hebben voor zijn situatie. Dus niet teveel zeuren, want hij mist zijn vrienden.

Emmawee

Baby's slapen veel dus dochter is geen 24 uur per dag aan het zorgen. Er mag best wel wat van haar gevraagd worden zeker als ze op kosten van de ouders leeft, ze werkt immers niet.

Bijzonder

Even net doen of ik je dochter ben. Wat zeggen we vaak tegen jonge moeders, die zich overweldigd voelen door hun nieuwe baby? Die huilend toegeven het amper rond te krijgen, huis en haard, omdat ze zo overvallen zijn door alles wat er bij een baby komt kijken?
Juist. Dan zeggen we Laat de boel even lekker de boel, focus je op je kind en dat schoonmaken komt morgen wel weer. Sterker nog; we geven vaak als tip om oma te vragen om te koken:schoonmaken enz, zodat de jonge/verse moeder even tijd heeft voor douche, eten of slapen.

Dat is toch een beetje haaks op wat de jonge moeder hier te horen krijgt. Natuurlijk moet ze bijdragen, maar geef haar ook wat ruimte. En ja, ik vind heel erg dat pubers en echtgenoten samen de lasten van het huishouden dragen, maar een beetje extra ruimte voor de jonge moeder... Mwah. Dat zou ik haar wel gunnen denk ik.

Enige oplossing is volgens mij met zijn allen om tafel. Inclusief vriendje, alle broers en de vader. Wie doet wat welke dag. Waarbij iets meer compassie voor dochter niet heel raar is.
Of je laat dochter op zichzelf wonen, eventueel in een tienermoederhuis. Kan ze daar leren voor zichzelf/baby/huishouden te zorgen en kun jij de rol van oma op je nemen.

Al zul je dan nog meer in je eigen huis moeten doen.

Allemaal

Als in zo'n groot huishouden iedereen wat doet dan is het goed te doen. Dus alle kinderen een vaatwasserdag en hert boodschappen doen en koken verdelen. En je man mis ik in dit verhaal. Ook hij kan een stofzuiger door het huis halen, boodschappen doen en koken. Je dochter kan als 1 van hen ook wat op zich nemen. Maar niet meer dan de rest, want met de meeste babies ben je gewoon hardstikke druk.Ben je vergeten dat je vroeger soms blij was dat je kon gaan werken om een beetje bij te komen?

Vergeet ook niet dat dit voor je dochter heel zwaar zal zijn. Door de crisis zit ze nu echt helemaal thuis. Geen sport, geen school, geen vriendinnen. Ineens is ze een thuisblijfmoeder geworden die alleen nog maar met haar baby bezig is. Lijkt me zwaar voor haar.

Slapen?

'Baby's slapen veel dus dochter is geen 24 uur per dag aan het zorgen. '

Oh, zo herinner ik me de babyfase helemaal niet .. Wel veel huilen, verschonen, voeden en af en toe een dutje.

Dees

Baby's slapen veel. Nou... Ik heb heel andere ervaringen. Bovendien zou de jonge moeder zelf ook weleens heel moe kunnen zijn. En hormonaal en emotioneel nog goed van slag. Is het niet door het moederschap, dan wel door haar puberteit en de combinatie van die twee zaken.

En dat ook nog veel alleen thuis zijn en de heftigheid van deze tijd. Waarschijnlijk veel behoefte aan contact met leeftijdsgenoten en die zijn nu ook fijn online. (Ik kan er helemaal naast zitten). Veel extra moeten werken kan heel vermoeiend zijn, maar veel alleen thuis zitten en jezelf steeds aan het werk moeten zwengelen ook.

Ik zeg trouwens ook niet dat er niks van dochter gevraagd mag worden. Maar 'thuis met de baby' is gewoon niet hetzelfde als 'vrij'. En wie in het gezin is er wél 24 uur per dag aan het zorgen / aan het werk?

Ik denk dat Franmi meer bereikt met het kweken van begrip voor elkaar en voor elkaar inzichtelijk maken wat het gezamenlijke probleem nu is. En dat heeft vaak meer resultaat wanneer je het verwijt eruit haalt en echt in gesprek gaat.

En ja, natuurlijk kun je dan taken en verantwoordelijkheden bij dochter (én de rest van het gezin) neerleggen. Verplichten zelfs, wat mij betreft. Beloning of straf eraan verbinden, als het nodig is. Maar vooral geen impliciete verwachtingen. Die leiden alleen maar tot frustratie.

Ik heb nog een vraag aan franmi, hoezo ligt school stil? Hier wordt thuis flink hard gewerkt aan school. En dochter is toch ook nog leerplichtig?

met biebel eens

Ja dat dacht ik ook voordat ik baby's had en nu ik geen baby's meer heb denk ik het weer "wat deed ik nou eigenlijk toen ik een baby had, was dat nou zoveel moeite, beetje voeden beetje wassen en luier verschonen en voor de rest slaapt dat kind"

Maar toen ik een baby had vond ik dat eigenlijk best veel gedoe. Ik weet nog dat ik dacht "ik heb niet eens gelegenheid om zelf te douchen' Ik ben het met Biebel eens hoor. Gebroken nachten, veel gehuil, voeden, verschonen, weer voeden weer verschonen. en nog denk ik nu weer "dat is toch niet zo veel?" En toch... ik heb in hele stressvolle banen gezeten maar vond dit drukker

Maar Franmi

"Zij is het meeste vrij" dus je vindt dat ze wel wat meer kan doen dan haar eigen slaap- en woonkamer schoonhouden. Mannen die werken worden door jou consequent ontzien. Ik krijg daar een beetje buikpijn van. Je duwt je dochter nu in de traditionele huismoederrol: de baby verzorgen en het huishouden doen voor mensen die werken.
In plaats daarvan denk ik dat je juist moet investeren in haar economische zelfstandigheid. Dus juist zij zou of aan school moeten werken of een baantje moeten zoeken. En mannen zouden moeten leren dat buitenshuis werken niet betekent dat je binnenshuis verzorgd wordt.

Huilbaby??? Kom op zeg

Ik vind het wel typisch dat er hier gesproken wordt over huilbaby's enzo. Als daar sprake van was dan had het verwijt naar dochters luiheid niet aanwezig geweest.

Even voor de duidelijkheid toen ik van mijn bevallingsverlof genoot was mijn huis zo schoon als het maar zijn kan. Ik had immers alle tijd zeker tijdens de slaapjes van mijn kind.

Bij ons thuis was ook altijd de afspraak werk je dan hoef je niet te helpen ben je thuis dan help je. En dat snap ik heel goed. mijn moeder kwam er overigens op terug toen we in een zomervakantie ineens allemaal 5 dagen werkten en zij als profiteur van al dat binnenstromende geld vond toch wel dat als ze de hele dag in de tuin had zitten lezen /puzzelboekjes in had gevuld maar op een was had gedraaid en een maaltijd had gekookt dat wij ook wel wat konden doen in het huishouden zodat zij in de avond ook wel even kon bijkomen in de tuin ofzo.

Jaja dees jij bent geweldig

En de rest van ons waren allemaal huilende luie hormonenbommen. Wat faalden wij zeg, dat we moeite hadden om huis haard huwelijk en kind goed te houden. Dat mijn eerste puzzelboek je pas gevuld werd toen de jongste naar school ging omdat ik toen pas rust had. Nou blij?

Wat een oordeel leg je hier neer. Net zoals topic starter zelf. Echt iets meer compassie voor een jonge moeder maakt je geen slechter mens hoor.

Mijn voorstel; eerlijk de lasten verdelen, ook over vaders en zonen. Als ze allemaal een bijdrage leveren is dat best te doen. En dochter motiveren om school op te pakken in de spaarzame tijd die ze heeft. Ipv haar in de huishoudster rol duwen.

baby thuis

Nou eerlijk gezegd kon ik nog wel een huishoudelijke taakje doen met een baby thuis. Maar misschien was ik niet zo'n zorgzame moeder, zou best kunnen.
Iedereen vraagt aan franmi begrip voor haar dochter die zonder contact met leeftijdsgenoten alleen thuis met een baby zit. Maar ik snap franmi ook wel. Die zit opeens met drie kinderen en een schoonzoon en een baby thuis. En uit eerder draadjes begrijp ik dat ze er ten volle achter staat, maar het kan haar misschien ook weleens zwaar vallen. Tenminste dat kan ik me dan weer voorstellen

Heerlijk Dees

'Even voor de duidelijkheid toen ik van mijn bevallingsverlof genoot was mijn huis zo schoon als het maar zijn kan. Ik had immers alle tijd zeker tijdens de slaapjes van mijn kind.'

Heerlijk Dees. Dat was hier helaas anders.