Pakjes avond
We hadden pakjes avond met onze zoon van 0, mijn zoon van 6 en mijn stiefzoon van 12. Alles was heel gezellig. Mijn stiefzoon (12 jaar) kreeg een gameboy horloge (€21,-) die het niet deed. Hij baalde hier erg van, ik heb er naar gekeken maar kreeg hem ook niet aan de praat. Ik heb hem uitgelegd, okay niks aan te doen ik ga morgen regelen dat we hem terug sturen en dat je later een nieuwe krijgt, gelukkig heb je nog heel veel andere leuke cadeaus focus daar maar een beetje op voor nu. Mijn stiefzoon heeft vanaf dat moment de Ipad gepakt is op de bank gaan liggen en heeft voor de rest van de avond amper meer iets gezegd en was duidelijk sjagerijnig.
Ik vraag me af hoe andere ouders van een jongen van die leeftijd hier tegen aan kijken? Is dit iets wat bij de puberleeftijd hoort of mag ik daar best op terug komen dat dat niet erg leuk voor de rest is dat hij zo reageert?
Tijdens of na?
Was het nog tijdens het pakjes uitpakken dat hij dit ging doen, of er na? Want dat zou voor mij nog wel verschil uitmaken. Ik kan me best voorstellen dat hij teleurgesteld was dat het horloge het niet deed. Zeker als het iets is wat hij heel graag wilde hebben. Maar als je nog midden in het feest vieren zit is dat inderdaad best lastig.
Overigens herken ik het wel hoor. Hier duurde het wel eens erg lang voordat iedereen klaar was met uitpakken, gedichten lezen etc. Dan wilde ook weleens een puber een ipad of telefoon pakken. En dan niet eens na een teleurstelling. Hoort ook wel bij de leeftijd. Ik trok ze er altijd wel weer bij met bijvoorbeeld de mededeling: oma vindt het ook leuk als je even kijkt wat zij in haar kadootje heeft zitten. Vaak lukte dat wel. Op een teleurstelling zou ik ongeveer net zo gereageerd hebben als jij, misschien iets meer benadrukt hoe vervelend het voor hem was.
En verder hadden wij gisteren een zelfde verhaal hier, maar dan met dochter van 17. Die kreeg een paar draadloze oortjes waarvan er eentje heel kort er na uit elkaar viel. Gelukkig wel al lang na het hele sinterklaasgebeuren, maar ook zij was zwaar teleurgesteld.
O en...
Ik zou er nu niet meer op terug komen. Vaak is het ook de hele spanning van zo'n avond die zoiets oproept. Ik had het dan meteen al gedaan op het moment dat het gebeurde.
na het pakjes uitpakken
Bedankt voor je reactie. Het was na het pakjes uitpakken tijdens het pakjes uitpakken was hij nog heel gezellig. Ik kan het wel wat nuanceren nu 
Tango ( ot)
Welke oortjes moeten we vermijden?
Puberteit
Ah, toeslaande puberteit?
Is hij inmiddels weer blij?
Overigens gebeurt het hier ook vaak dat kado's in de categorie "kleine electronica" niet goed werken.
Flanagan (ot)
i8 TWS had ik gekocht voor dochter. Volgens mij zijn ze goed alleen kwetsbaar. Maar dat zijn ze allemaal volgens mij. Dochter krijgt overigens een nieuw setje opgestuurd.
Erwin
Ik ben het helemaal eens met Tango en wilde daar voor mijzelf nog aan toevoegen dat ik het echt knap van hem vind dat hij tijdens het pakjes uitpakken nog heel gezellig was. Menig 12-jarige was dat al niet gelukt, als ik in mijn omgeving kijk. Voor mijn gevoel heeft hij echt z'n best gedaan, en na afloop even flink gebaald. Misschien voor jullie idd niet echt leuk, maar hij moest de teleurstelling gewoon even verwerken. Ik vind echt dat hij het best goed heeft gedaan.
pluimpje voor hem
dat hij, teleurstelling heeft kunnen parkeren tot het officele stuk voorbij is. Dat is echt knap en amper niks zeggen is jammer maar niet storend! En dat norse zwijgen gaat de komende jaren vast nog meer gebeuren zelfs zonder teleurstelling. Het is des pubers. Mijn 12 jarige was vorig jaaroverigens heel pakjesavond een beetje verdrietig omdat het minder magisch was dan toen ze klein was....
Mijk
hoort bij het leven
Hij heeft zich na de pakjesavond "teruggetrokken" omdat hij teleurgesteld was. Hij heeft geen agressie getoond, geen vervelende dingen tegen anderen gezegd... Stil zijn en teruggetrokken zijn is een acceptabele manier om met zijn eigen negatieve gevoelens om te gaan.
Je kunt je andere kinderen uitleggen: stiefzoon is teleurgesteld en daarom kan hij nu niet heel gezellig praten. Het ligt niet aan jou en je kunt het niet oplossen, je kunt hem het beste met rust laten terwijl hij zelf zijn gevoelens verwerkt.
Ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen gevoelens. Dat is een belangrijke levensles. Dat jij je ongemakkelijk voelt bij stiefzoon's oprechte teleurstelling is jouw probleem, niet zijn probleem.
