Op vakantie met stiefkind - tips gevraagd
Ik ben op zoek naar tips voor aanstaande vakantie waarbij mijn stiefzoon van bijna 14 mee gaat. Het is helaas wel een heel verhaal geworden 
- samengesteld gezin, stiefzoon van bijna 14 en nog een kindje van 2;
- 2 weken op een camping;
- moeder van stiefzoon accepteert stiefmoeder niet (wil na al die jaren nog niet worden voorgesteld, stiefkind mag mee maar onder luid protest van moeder). Dit geeft wrijving, soms loyaliteitsconflict bij stiefzoon omwille van moeder haar wensen, soms puberen en tegen moeder zijn. Ligt waarschijnlijk niet aan mij maar zou zo zijn met elke vriendin met wie mijn vriend een relatie toe zijn aangegaan;
- loyaliteitsconflict speelt ook richting vader, als vader zijn zoon met zijn moeder tegenkomt doet zoon alsof hij vader niet ziet. Geeft later aan dat hij niks mag zeggen want dan zou moeder wel eens boos kunnen worden;
- stiefkind lijkt zich sinds een jaar heel erg terug te trekken. toont geen emoties, geen blijdschap, boosheid of teleurgesteldheid. Op het moment dat er naar wordt gevraagd is het standaard antwoord: er is niks aan de hand;
- afgelopen 1,5 jaar zijn er 7 partners van moeder aan kind voorgesteld, eentje is ook in huis komen wonen maar alles lijkt niet blijvend. Stiefkind is erg gefixeerd op nieuwe partners en is altijd blij als er een nieuwe is omdat er dan een fijne sfeer in huis hangt (zegt hij als we vragen of het niet vervelend vinden - er is zelfs een keer voorgekomen dat hij binnen 24 nadat moeder hem had verteld dat relatie over was hij werd voorgesteld aan nieuwe partner);
- tactiek vanuit hier is hem laten zoals het is; we vragen niet naar de thuissituatie maar geven wel aan dat als hij hulp nodig heeft wij die kunnen bieden. Vader wordt niet boos om gedrag maar raakt wel teleurgesteld als stiefkind hem steeds afwijst om te voorkomen dat moeder wel eens boos zou worden).
- stiefkind kijkt enorm uit naar de vakantie, heeft de locatie en camping kunnen kiezen en heeft het - voor zover ik het kan afleiden - naar zijn zin bij ons thuis
- contact met 2 jarige peuter is goed, mits het op de voorwaarden is zoals stiefkind ze stelt (stiefkind bepaalt of hij samen met een bal speelt, hoe het spel verloopt, of peuter een keer de bal mag 'winnen' en wanneer het spel is afgelopen);
- Stiefzoon heeft vrijwel geen vrienden en viert geen verjaardag voor hemzelf (wil geen fuif of kinderfeest, ik hoor ook nooit dat hij ergens wordt uitgenodigd).
Ik - als stiefmoeder - loop nu tegen het volgende aan:
- stiefkind liegt over vrijwel alles (meest onbenullige dingen)
- Stiefkind wil in de vakantie ook alleen maar dingen doen die hij wil doen (waterpark, pretpark) en weigert museum of dorpje te bezichtigen
- stiefkind wil niet helpen met bijv afwas of rondje lopen met peuter van 2 zodat ik even kan poetsen, broodjes halen ed wil hij nooit of komt terug met de mededeling dat er geen brood is (leugen)
Ik kan thuis redelijk mijn eigen gang gaan en stiefkind kan zijn eigen gang en zo laten we hem zoveel mogelijk met rust. Ik vraag geen hulp in huishoudelijke taken van hem want het kost me minder moeite het zelf te doen dan stiefkind te vragen iets te doen en er achteraan te blijven gaan. Ik vraag nergens naar zodat ik ook niet geirriteerd kan raken van leugens. Ik probeer me bezig te houden met zijn interesses en bewaak mijn eigen grenzen.
Alleen tijdens de vakantie vind ik dit heel lastig, je zit dichter op elkaar. Ik neem me al weken voor om dezelfde houding aan te nemen als thuis. alleen dat blijft lastig - ik weet gewoon niet of stiefkind gewoon normaal pubergedrag vertoont (in dat geval lekker laten doen) of dat er iets mis is en we hier werk van moeten maken (waarbij hij meer gaat liegen en zich nog meer terugtrekt en kont tegen de krib gooit).
Stiefkind vraagt regelmatig om praktische hulp die moeder laat liggen of om leuke dingen te doen maar wil niets terug geven (zoals een keer meegaan naar een dorpje of feliciteren met mijn verjaardag). En heel eerlijk, dan erger ik me kapot aan hem. Tot nu toe hou ik me in
omdat als ik mijn grenzen aangeef ik me zo lullig voel tegen hem omdat zijn situatie al rot is. En ik vind het ook gewoon niet fijn om mijn grenzen aan te moeten geven, zeker als er al een paar keer gewaarschuwd heb. Ik wil ook gewoon een beetje rust hebben op vakantie zonder de hele tijd op mijn hoede te zijn of grenzen niet worden overschreven, of ik niet voor de gek wordt gehouden.
Heeft iemand tips? Ik denk dat ik er zo mee bezig ben dat ik zelf niet zie wat ik fout doe of hoe ik het anders aan kan pakken.
Liegen
Misschien mijn ouderberoepsdeformatie maar het klinkt als een wat vierkante jongen die wat rigide in het leven staat en weinig flexibel is tenzij het van hemzelf uitgaat.
Dan kun je wel wat doen maar vooral veel samen doen. Ik hoor de vader niet in het verhaal. Kunnen zij samen een taak doen, bijvoorbeeld elke avond de afwas, samen de boodschappen van een eerst gemaakt briefje of zoiets?
Het leeftijdsverschil tussen 2 jaar en 14 is wel wat groot en ik zou hem dan ook niet als 'oppas' gebruiken als je dat niet gewend bent.
En tijdig aankondigen wat de plannen voor de volgende dag zijn. En vooral veel genieten van de camping zelf en stiefzoon daar zijn gang laten gaan.
Liegen kan een manier zijn om onder aanspraken uit te komen die hem veel energie kosten of die hij niet voldoende beheerst.
Ervaring kan hem geleerd hebben dat het niet sociaal acceptabel is om dat als reden op te geven want men verwacht dat niet van een gemiddeld kind. En bovendien heeft hij er mogelijk zelf ook niet voldoende tekst bij en roept dan maar wat.
Liegen vind ik een groot woord. De waarheid naar je hand zetten is een eigenschap die de meeste mensen beheersen maar deze jongen is op zijn minst wat onervaren in handig 'liegen' en er kunnen andere zaken meespelen.
Slecht gedrag wordt uit onbegrip ook aangeleerd door de omgeving.
AnneJ
Dank voor uw reactie.
Nu het ik het hierboven heb geschreven valt ook wel een last van me af. Ik heb geen probleem met pubergedrag en hem zijn gang laten gaan; het is meer het gevoel dat er meer aan de hand kan zijn en ik dus niet hem aan zijn lot wil overlaten met alle gevolgen van dien. Ik geef veel om hem en het doet pijn om te zien dat het mogelijk niet goed gaat en hij er niets van kan of wil zeggen.
Om verwarring te voorkomen, stiefzoon hoeft nooit op te passen, het is meer de keuze: help je mee in het huishouden om het even op te ruimen hier of kun je een blokje om met peuter zodat peuter niet in de weg loopt.
Wat vader betreft, die heeft het er heel erg moeilijk mee en trekt zichzelf soms terug als zoon zich zo gedraagt. Het tijdig aankondigen van plannen die zoon niet leuk vindt leidt er meestal tot dat hij gewoon in zijn bed blijft liggen tot het middag is en te laat is nog naar de activiteit te gaan. Vader heeft dan de optie of hem uit zijn bed te jagen of om de activiteit dan maar niet te doen. Eerste optie valt vader zwaar, zeker gezien het feit dat zoon met zijn ziel onder de arm lijkt te lopen.
Nogmaals dank voor de tips, ik denk dat ik zelf ook wat veel beren op de weg zie.
et klinkt
wel een beetje alsof veel, om niet te zeggen alles op jouw schouders terecht i.p.v. de helft op de schouders van vader. Laten we wel wezen: de een is helemaal zijn zoon en de peuter is van jullie samen?
Je moet een jongen van 14 niet vragen met peuter een blokje om te gaan, ik vind dat niet terecht. Als je voor het schoonmaken de peuter even uit de buurt wil hebben dan kan vader toch bijspringen? We hebben het toch over vakantie?
En wat betreft helpen: hij moet zijn eigen zooi opruimen en af en toe helpen met de afwas of zoiets rondom het eten. Of moet hij van jou meer doen? En waarom gaat vader dat dan niet met hem aan? Ik zou persoonlijk in de situatie zoals jullie nu zitten met hem hem zo min mogelijk van hem vragen eigenlijk.
Liegen is op deze leeftijd vaak een teken van verzet zonder openlijke weigeringen. Hij probeert op die manier onder afspraken of waarschijnlijk meer eisen uit te komen die jullie aan hem stellen. Vader moet proberen met hem in gesprek te gaan over deze zaken.
Ik zou trouwens van een jongen van 14 ook niet vragen mee te gaan naar een stadje. Hij kan toch lekker alleen op de camping blijven of is dat een probleem? Want om wat voor activiteiten gaat het dat zoon op bed blijft liggen en geen zin heeft?
Beetje schipperen.
Een vakantie met pubers is altijd een beetje schipperen. Ze willen niet meer altijd mee met bepaalde activiteiten en kunnen ook best een keer op de camping blijven. Wij deden dat in ieder geval wel zo. Zeker bijvoorbeeld met boodschappen halen e.d. Niets is zo vervelend als boodschappen halen met pubers die geen zin hebben. Geldt ook voor andere activiteiten als musea bezoeken.
Ik zou dus gewoon een plan opstellen en afspreken met welke activiteiten hij mee moet, waar hij een keuze heeft etc. En verder is vakantie natuurlijk voor iedereen en is het niet de bedoeling dat jullie alleen zijn zin doen en steeds naar pretparken e.d. gaan. Iedereen wil het naar zijn zin hebben. Misschien kunnen jullie allemaal, behalve peuter, 2 dingen noemen die je in ieder geval wil zien/doen en die plan je dan zeker in.
Taken is iets dat er op vakantie ook net zo bij hoort als thuis. De keuze tussen ofwel opruimen ofwel een rondje met de peuter vind ik een hele mooie. Je laat hem dan de keuze maar hij helpt wel mee. Zou dat er dus ook op vakantie zo in houden.
Het gaat vast lukken. Hij heeft er zin in, hopelijk krijgt hij wat contacten op de camping zodat hij ook inderdaad een keertje daar achter kan blijven. En mogelijk is er animatie, zodat jullie tijdens zo'n activiteit even met z'n 3-en weg kunnen.
Juf Ank en Tango
Dank Juf Ank en Tango ook voor jullie reacties.
Voor ons is het prima als hij bij het bezoeken van stadjes alleen op de camping blijft, echter lukte dat vorig jaar niet omdat hij om het half uur belde of appte waar we bleven en of we al op de terugweg waren omdat hij zich verveelde en alleen zat (zelf keuze gehad om alleen op de camping te blijven of mee te gaan). De planning was dat we 4 uur weg zouden zijn maar we zijn op den duur rechtsomkeer gegaan omdat het voor zijn vader geen fijn gevoel meer gaf. We troffen zoon ook aan in de tent met alle gordijnen dicht.
Ik ga het gewoon verder loslaten en kijken hoe het loopt. Het voelt in ieder geval al een stuk fijner nu ik het een keer heb neergezet en het minder chaos is in mijn hoofd.
Vader gaat overigens in gesprek met hem over de gemaakte afspraken en hoe we hem ook benaderen, als in hem ook laten meedenken aan oplossingen en de ruimte te geven om terug te komen op afspraken die hij eerder heeft gemaakt maar niet goed heeft kunnen overzien, hij slaat dicht en antwoord helemaal niet.
Wat de huishoudelijke klusjes op vakantie betreft, volgens mij is het niet teveel wat ik van hem vraag: een keertje helpen met de afwas, een keertje s ochtend de broodjes halen, niet teveel rommel laten rondslingeren in de gezamenlijke ruimtes en dat ik maar 1x was draai en dat hij alle was die die dan heeft moet hebben verzameld. Ik heb niet veel ervaring met 14-jarigen maar als ik naar vrienden kijken met kinderen uit dezelfde leeftijd heb ik niet het idee dat we teveel van hem vragen.
Wat uitjes betreft, wij zouden 2x iets willen doen wat wij leuk vinden en hij kan dan 4 activiteiten buiten de camping uitzoeken.
Een keer
Bij mij thuis, kinderen met autisme, is een keer iets doen lastiger dan een vaste routine.
Inmiddels, ze zijn groter, gaat dat echt wel een stuk makkelijker. Maar iets elke dag doen en dan vooral samen doen was hier op die leeftijd het recept. Anders kostte het teveel energie om over na te denken en in hun agenda te krijgen. Een vaste afspraak hoef je niet meer te bemiddelen en kost dan geen energie.
Op de camping haalden mijn kinderen elke dag broodjes bij de winkel. Niet af en toe.
En op voorafgemaakte afspraak liet ik een groepje van dat spul dat ik meehad op de camping na het eten in duo's afwassen.
Maar het klinkt ook alsof deze jongen niet goed alleen kan zijn of durft te zijn.
Is er geen wifi op de camping?
@Juf Ank
Ik zie nu ook uw vraag waar vader is bij het poetsen. Ik doelde zelf op een voorbeeld van eerder waarbij een huisje moet worden opgeleverd en vader op dat moment de auto in aan het laden is, ik het huisje netjes wil opleveren - toen - dreumes buiten moest blijven om te voorkomen dat ik meerdere keren opnieuw moest poetsen. De auto waartussen vader pendelde was te ver om dreumes alleen in de auto te zetten. Ik heb stiefzoon toen gevraagd of hij of vader kon helpen, of mij kon helpen of op dreumes kon letten om te voorkomen dat die de straat op liep. Ik had toentertijd niet het idee dat ik daarbij teveel van stiefzoon vroeg maar mogelijk zie ik dat verkeerd en moet ik even nadenken over andere oplossingen.
AnneJ
Dank, dat kunnen we ook proberen. 1 taak maar dan wel steeds dezelfde. en misschien onze activiteiten op dinsdagen inplannen oid
Nee puber wil niet alleen zijn, slaapt bij moeder ook nog samen met moeder in bed. Bij ons overigens wel alleen.
Wifi is er zeker, al is het via de hotspot op mijn mobiele telefoon en daar maakt hij dankbaar gebruik van.
Oplossing
Is hier onlangs voorbij gekomen. Je zet dreumes in het campingbedje dat dan als box dient. Dan heb je je handen vrij. Je kunt ze dan ook in je buurt houden zodat ze niet angstig worden als ze je niet zien.
Vakantie
Die momenten van uitpakken of inpakken kunnen onoverzichtelijk zijn als een puber geen eigen taak heeft in het geheel.
Je kunt vooraf misschien wel afspreken wat zijn taak is bij het in- en uitchecken? Bijvoorbeeld het huisvuil naar de storplaats brengen.
AnneJ
Dank nogmaals, die tips neem ik ook mee. Ik merk inderdaad dat ik zelf gewoon wat vast zit en niet creatief ermee kan omgaan
Samen
En houd er rekening mee dat je bij een wat angstig en mogelijk wat rigide kind eerst samen de situatie verkent en de activiteit samen doet. Zonodig vaker. Dat ze op jou kunnen rekenen zonder een smoesje te hoeven maken. Tot ze het zelf doen. En dan nog, als ze toch nog een keer je hulp nodig hebben dat je dat zonder morren ook doet. Uiteindelijk worden ze van jou investering samen daar zelfstandiger van.
Mijn kinderen hebben jaren gekampeerd en dan zit het er wel goed in maar elke nieuwe situatie vraagt nog steeds even investeren in even rustig kijken hoe het toegaat, waar alles is en wat je kunt zeggen of vragen en wat men dan terugzegt en wat dan jou antwoord weer kan zijn in het kader van je doel: broodjes halen.
Als ik andere bijzondere pubers meehad liet ik ze vaak samen gaan en moedigde ze aan door een lekker broodje in beeld te zetten. Bij voorkeur waarvan ik wist dat ze het graag lustten. Neem voor jezelf een tosti mee. Pubers kunnen ook wel wat aan.
Ik zag het verschil ook wel. Mijn kinderen wisten precies hoe het ging als je aankwam op de kampeerplaats. En gemopper hoort er bij als je een tent opzet. Maar die pakten gelijk aan. Eerst samen de tent opzetten dan de bedden oppompen en dan de spullen in de tent. Altijd dezelfde volgorde. Afbreken andersom. Routine helpt. Maar dat is eerst wel even investeren.
en toch
benoem ik nog een keer dat je het steeds hebt over 'wat IK van hem vraag'; dus jij hebt blijkbaar de gehele supervisie over het huishouden waardoor jij dus steeds de strijd aangaat met hem en vader buiten schot bljft.
En even mijn verbazing....14 jaar en bij moeder in bed slapen????? Serieus...
Vader en zoon
De zoon heeft de camping uitgekozen. Waarom heeft hij voor deze camping gekozen? Zijn daar activitteiten die voor vader en zoon juist zo leuk zijn? Ik denk aan een mountainbike huren en met z’n tweeën een middag een parcours afleggen of een kanotochten.
Dat is een activiteit waar de peuter niet aan kan meedoen, maar zo heeft stiefmoeder ook alle aandacht voor de kleine.
Je geeft aan dat zoon zorgt dat hij te laat is voor activiteiten waar hij geen zin in heeft maar die hij van zijn vader moet doen. Vraag wat hij wel leuk vindt om te doen.
Hier vond puber het leuk om met een BMX-fiets een trail op het vakantiepark te doen. Tegelijk ging hij met de BMX ook brood halen. Zo had hij een doel. De opdracht werd gecombineerd met iets leuks. Uiteindelijk heeft hij in de vakantie zich prima vermaakt. Crossen op een BMX geeft ook het gevoel van vrijheid.
Leuk? Willen?
Die klusjes hoeven niet leuk te zijn of leuk gemaakt te worden, "stief" of niet.
Als er hier op de camping niet wordt afgewassen door de kinderen, nou dan kunnen we niet meer eten. Enz. Wie niet mee.wil op een uitstapje, prima, blijf je achter met een hoterham terwijl wij iets anders doen..
Het klinkt alsof jullie bang zijn hem tegen de haren in te strijken?
duidelijker
Ik denk inderdaad dat je (nee de vader) duidelijker moet zijn, niet moet gaan schipperen (eerder teruggaan) en goed vooraf nadenken hoe iets zou gaan (inladen tegelijk met schoonmaken).
Zeg vooraf dat je om de dag iets doet wat hij leuk vindt (kan ook een dag bij de camping blijven en alle aandacht van vader) en om de dag iets wat jullie (plus peuter) leuk vinden. Vertel hem dat hij altijd mee mag maar als hij op de camping blijft dat dat net zo saai is als vorig jaar. Zeg hem dat als hij mee mag hij ook bijv eens ergens kan zitten wachten (bankje, bibliotheek, internetcafe, etc) en zo ook even alleen is. Duidelijker zijn dus en ook zeggen dat hij best mag appen maar dat jullie niet eerder naar huis komen want dat jullie dan ook eerder naar huis gaan op de dag dat jullie wat met hem doen.
Verder zal vader echt moeten optreden en dat moet je vader ook vertellen en je moet hem daar in coachen. Dus vertel vader wat je van hem verwacht en doe dat op tijd zodat ook op tijd zoon wordt ingelicht. Als je zoon een keuze geeft (even meehelpen met schoonmaken of even op peuter letten) moet je dat je man laten doen en die moet ook doorpakken daarin. Of je geeft hem een keuze en je blijft daarbij of je pickt die battle niet.
Pirata,
Lees het niet als pamperen maar als motiveren; wie een leuke middag heeft gehad agv een 1:1 activiteit is sneller te bewegen tot het doen van een minder leuk klusje ( uit dank).
en dit?
Ik heb de berichten slechts gescand, dus misschien dit al voorgesteld hoor. Maar wat dacht je van een vriendje meenemen? Dat die gasten een beetje hun eigen gang kunnen gaan? Die zitten toch ook niet meer te wachten op een gezin met een jong kindje. Inderdaad BMX voor die lui huren en elkaar voornamelijk bij maaltijden zien
okay...
Ik lees net dat hij weinig vrienden heeft, dus dat valt een beetje af. Dan zou ik inderdaad inzetten op speciale activiteiten van vader en zoon. Om de dag een dagdeel of zo
Flanagan
Uit dank voor een leuk uitje je bijdrage leveren? Hmmm. Ik geloof er niet in... dat doet mijn eigen puber al niet eens.
Verder is 1:1 met vader natuurlijk een prima idee. En inderdaad, wat is er nu aan voor zo'n jongen om met een peuter rond te hangen..
Vader en zoon
De mannen Leuke dingen samen laten doen inderdaad. En als vaste klus bijvoorbeeld dat vader en zoon samen afwassen. Ik zou ook kijken of er een leeftijdsgenootje mee kan. Een vriend of een neef bijvoorbeeld.
