Moeilijk doordringen tot 17 jarige zoon
Hoi
Ben een beetje ten einde raad. Onze 17 jarige zoon is het de laatste tijd echt aan het uithangen! Slechte schoolresultaten, berichten sturen naar leerkrachten in de trant van " deze taak maak ik niet want ik lees niet graag" (vak nederlands) zijn eindwerk niet juist inleveren. Liegen, zich niet aan opgelegde regels houden, mij ter verantwoording roepen, zijn 2 jongere zussen uitmaken voor dommerikken. Zit heel de dagen op zijn kamer te gamen. Komt er alleen af als hij honger heeft enz... we hebben hier al regels rond gemaakt Nu mocht hij enkel nog tussen 20u en 21.30u gamen maar door zijn gedrag van de afgelopen dagen hebben we dat terug ingetrokken en mag hij niet gaan gamen. Met als gevolg dat hij het hier een gevangenis vind.... door zijn gedrag hier hangt er echt een grote spanning in huis. Mijn vriend heeft het echt gehad en praat zelfs over uit elkaar gaan als er niets veranderd. Ik zie mijn zoon doodgraag maar mijn vriend ook. Zijn papa staat er ook niet echt op te springen om hem op deze manier in huis te nemen. Wat kan ik nog doen? Ben echt ten einde raad.
Ik zie eigenlijk normaal, maar misschien een beetje laat, pubergedrag. Ik zou niet eindeloos regels opstellen, maar vooral kijken naar wat echt belangrijk is. Jongere zussen beledigen en tegen jou een verkeerde toon aanslaan zou ik niet accepteren en dan ook gewoon niet luisteren. School zou ik vooral bij hem houden. Blijft hij een keer zitten, heel vervelend, maar hij heeft er vooral zichzelf mee.
En dat gamen, daar zou ik geen strijd over aan gaan en zeker niet inperken of verbieden. Wat moet die jongen dan doen in deze tijd? Als hij nog gewoon naar beneden komt om te eten is dat prima. Probeer af en toe iets gezamenlijks te doen, samen een film kijken o.i.d.
Speelt de corona-tijd hier ook een rol in? Veel jongeren worden natuurlijk enorm ingeperkt in hun mogelijkheden. Niet meer naar vrienden, niet binnen sporten etc. etc. Dit kan best meespelen natuurlijk.
En hoe lang heb je al een relatie met jouw vriend? Hoe vaak is hij bij jou? Of woont hij ook bij jullie? Misschien moet je even iets meer afstand nemen en vooral afspreken als je zoon bij zijn vader is bijvoorbeeld. Hoe is de relatie met zijn vader? Is het jouw invulling dat hij hem niet in huis wil nemen? Probeer er met hem ook over in gesprek te gaan, jullie zijn tenslotte allebei zijn ouders. Misschien heeft hij nog wel goede ideeën. Bijvoorbeeld samen iets ondernemen, hoe beperkt de mogelijkheden nu ook zijn.
Een 17-jarige kun je niet meer verbieden om te gamen.
Probeer tot betere afspraken over school te komen. Als jullie meer open staan voor hem wil hij er wellicht over praten. En anders, helaas.
Verder zitten er genoeg jongeren van die leeftijd liefst in hun "hol". Als ze uit hun "puberslaap" wakker worden komen ze vanzelf naar buiten, net als wij vroeger.
Mijn vriend ik zijn al 11 jaar samen. Mijn zoon had eerst co ouderschap maar door het slechte contact met zijn stiefmama woont hij nu 10 dagen hier en 4 dagen bij zijn papa. De problemen zijn begonnen dit schooljaar. Nieuwe klas, andere vrienden enz... hij heeft me deze middag een bericht laten lezen wat hij zijn klasgenoten had gestuurd wat over ons ging. Totaal onrespectvol. Denk dat hem niet meer laten gamen wel een verantwoorde sanctie is. Wij hebben hem altijd verteld dat hij met alles bij ons terecht kon. Problemen op school, bij papa enz... maar er komt niks meer uit en dat vind ik jammer. Hij had hier ons vertrouwen, vrijheid maar dat heeft hij op een paar maanden helemaal om zeep geholpen en dat doet pijn.
Hij is te oud om op die manier gestraft te worden. Dat schaadt het vertrouwen. Hij kan domme dingen doen, het is een puber. Ga het gesprek aan over dat bericht en wat zoiets teweeg brengt.
Door hem op de huidige strafmanier aan te pakken bereik je vooral ruzie en frictie. Jij kunt dat verantwoord noemen, ik denk van niet. Waarschijnlijk weet hij zelf ook dat hij over een grens is gegaan, bespreek het liever, daar bereik je meer mee.
