Mijn dochter heeft een ex-vriendje
Hoi allemaal,
Zouden jullie me kunnen adviseren over het volgende? Het is een wat lang, mss warrig verhaal, maar ik doe mijn best het zo duidelijk mogelijk op te schrijven, zonder al te veel bloot te geven.
Mijn dochter van 16 heeft ruim een jaar verkering gehad met een aardige, vriendelijke jongen. Ze zijn leuk samen, maar de karakters kunnen ook flink vlammen met elkaar. Ze zitten bij dezelfde vereniging, zitten daarom in dezelfde vriendengroep en zien elkaar dus nog regelmatig. Ik denk dat er van beide kanten ook weer gevoelens zijn, maar verkering is het niet als ik mijn dochter moet geloven. Hij wil ook 'vrij' zijn, aldus dochter.
Vlak nadat het uit ging, heeft mijn dochter een paar keer met een jongen gezoend. Dit is uiteindelijk niets geworden, maar ook zij zien elkaar nog regelmatig. Deze jongen heeft veel problemen thuis en mijn dochter is voor hem een fijne vriendin waar hij terecht kan voor een luisterend oor. Ik ben vooral trots op mijn dochter dat ze er voor deze jongen is.
Deze vriendschap trekt dat ex-vriendje heel slecht. Hij is extreem jaloers en uit dit op een nare manier. Zonder al te veel in details te treden, komt het er op neer dat hij dreigt zichzelf iets aan te doen als mijn dochter niet doet wat hij vraagt; de vriendschap verbreken, app-verkeer laten lezen, die vriend wegsturen etc.. Hoewel ze in eerste instantie erg van slag was, lijkt het nu iets te draaien en praat ze zijn gedrag goed. We hebben contact opgenomen met zijn ouders, maar die bal ligt nu bij hen en wij staan daar in principe buiten.
Wij hebben uiteraard wel gesprekken met dochter. Zij heeft een sociale faalangst en heeft een continue angst om afgewezen te worden. Ik probeer haar in te laten zien dat het ongezond is dat hij haar dwingt te kiezen, dat zijn jaloezie zijn probleem is en zij dit niet voor hem kan oplossen, dat het belangrijk is dat ze eigen keuzes maakt etc.. Voor nu hebben we afgesproken dat ze afstand neemt en het contact met hem zich beperkt tot school en de verenigingsactiviteit. Mijn dochter heeft begeleiding van een coach, die weet hier van.
Ik weet niet zo goed waar we goed aan doen. Haar bij die jongen weghouden is natuurlijk symptoombestrijding en zal uiteindelijk de oplossing niet zijn. Nog los van het feit of ze zich daar aan gaat houden, want verboden vruchten zijn het lekkerst...
Kunnen jullie advies geven?
Het ex-vriendje heeft geen enkel recht om jaloers te zijn (een huidig vriendje ook niet op een gewone vriendschap trouwens) en zijn manipulatieve en chanterende gedrag zijn enorme rode vlaggen. Blijkbaar ziet iedereen dat behalve je dochter, die zich voor iedereen verantwoordelijk lijkt te voelen. Helpt de coach haar daarbij?
Bedankt voor je meedenken.
Ze heeft in het verleden begeleiding gehad van een orthopedagoog voor die sociale angst, dit heeft toen geholpen. In de puberteit leek het allemaal weer wat weggezakt en hebben we de coach ingeschakeld in de hoop dat hij haar een zetje in de goede richting kan geven. Ik hoop dat hij haar hier bij kan helpen. Dat moet nog blijken.
Het zijn enorme rode vlaggen. Dit ziet ze inderdaad nog helemaal niet.
Ik zou het wat los laten
Laat dochter ook zelf keuzes maken
En haar eigen fouten .
Volg haar
Verder niks .
Extreme jaloezie van vriendjes of ex-vriendjes zou alle alarmbellen keihard bij haar moeten laten afgaan. Misschien moet je eens rondneuzen op internet naar akelige verhalen over vrouwen/meisjes met wie het slecht afliep door de jaloezie van de (ex) partner. Keus genoeg.
Niet dat ik nu meteen denk dat deze jongen bedreigend is voor haar, dat weet ik niet, maar iemand die extreem jaloers is, moet aan zichzelf werken, en totdat dat is gebeurd is zo iemand geen relatiemateriaal. Er komt alleen maar ellende van.
Zou dit mijn eigen dochter treffen dan zou ik haar geloof ik adviseren hem te laten weten dat ze niks met hem te maken wil hebben zolang hij zo zielig blijft doen. Dus ook geen vriendschappelijk contact meer, gewoon kaltstellen totdat hij zich gedragen kan.
Dat deze ex het zelf lijkt te hebben uitgemaakt en nu jaloers is, is trouwens een heel veeg teken. Maar goed, misschien heeft hij het niet zelf uitgemaakt.
Nu zal deze jongen misschien heel erg met zichzelf overhoop liggen, maar daar moet hij dan hulp voor zoeken bij een professional. Het is niet aan jouw dochter om hem te 'redden'.
Bedankt voor de reacties. Dit topic was ook niet bedoeld om hem te 'redden', maar wel voor adviezen richting dochter. Door haar sociale faalangst, vindt ze het lastig om nee te zeggen. Fijn om jullie mening te lezen. Nogmaals bedankt!
Ik had ook ooit een ex vriendje die dreigde met zichzelf voor de trein te gooien. Ik vroeg toen alleen “zal ik met je meelopen naar het spoor. Hij heeft het daarna nooit meer gezegd. Het is pure manipulatie, meer niet.
Lastig lijkt me dit. Wat mij meteen opvalt in je schrijven is dat je aangeeft trots te zijn op je dochter dat ze er zo voor deze is. Nu is het natuurlijk fijn om een lieve vriendin te zijn, maar zou het kunnen zijn dat jij of jullie haar ergens het idee meegeven dat dat belangrijker is dan zelf ruimte innemen. Ik vind dat deze jongen -hoe lastig zijn thuissituatie ook is- een grens over gaat door dit soort dreigingen te uiten. Ik vind dat niet zo lief en aardig klinken eigenlijk. Je dochter moet daarin leren dat het okee is om iets niet te accepteren van iemand, ook (soms juist!) als de ander her moeilijk heeft. Dat geeft hem nog geen vrijbrief om te manipuleren en te dreigen. Ik begrijp heel goed dat je niet aan.symptoombestrijding wil doen, maar 16 is aan de andere kant ook echt nog wel heel jong om zo te worden geringeloord door een leeftijdsgenoot met problemen. Ik denk dat ik itt wat ik hierboven lees er toch behoorlijk bovenop zou blijven zitten, ondanks de wellicht verboden-vrucht effecten.
Gatekeeper schreef op 17-09-2022 om 23:32:
Ik had ook ooit een ex vriendje die dreigde met zichzelf voor de trein te gooien. Ik vroeg toen alleen “zal ik met je meelopen naar het spoor. Hij heeft het daarna nooit meer gezegd. Het is pure manipulatie, meer niet.
Wat naar, wat pro actief dat je zo reageerde. Ik ken daarentegen ook een situatie van dichtbij waarbij iemand zoiets uiteindelijk wel deed. Juist daarom denk ik dat het zo belangrijk is om er korte metten mee te maken. Iemand anders probeert je mede-verantwoordelijk te maken voor iets waar je NOOIT verantwoordelijk voor kan woorden gehouden.
Desanne schreef op 18-09-2022 om 05:29:
Lastig lijkt me dit. Wat mij meteen opvalt in je schrijven is dat je aangeeft trots te zijn op je dochter dat ze er zo voor deze is. Nu is het natuurlijk fijn om een lieve vriendin te zijn, maar zou het kunnen zijn dat jij of jullie haar ergens het idee meegeven dat dat belangrijker is dan zelf ruimte innemen. Ik vind dat deze jongen -hoe lastig zijn thuissituatie ook is- een grens over gaat door dit soort dreigingen te uiten. Ik vind dat niet zo lief en aardig klinken eigenlijk. Je dochter moet daarin leren dat het okee is om iets niet te accepteren van iemand, ook (soms juist!) als de ander her moeilijk heeft. Dat geeft hem nog geen vrijbrief om te manipuleren en te dreigen. Ik begrijp heel goed dat je niet aan.symptoombestrijding wil doen, maar 16 is aan de andere kant ook echt nog wel heel jong om zo te worden geringeloord door een leeftijdsgenoot met problemen. Ik denk dat ik itt wat ik hierboven lees er toch behoorlijk bovenop zou blijven zitten, ondanks de wellicht verboden-vrucht effecten.
Volgens mij zijn twee jongens ( de ex en de andere jongen) bij jou één jongen geworden? Of begrijp ik jou of ts niet?
Het zijn inderdaad twee jongens.
