Laag IQ toch 6 vwo
Hallo,
Mijn 18-jarige dochter is anderhalf jaar geleden getest op haar IQ. Zij zat sinds de eerste klas slecht in haar vel en is uiteindelijk afgestroomd naar een mavo/havo klas. Na haar mavo diploma heeft zij een overstap gemaakt van mavo 4 naar havo 4. Door een opeenvolging van nare gebeurtenissen ging ze steeds verder achteruit (vechtscheiding met mijn ex-man, overlijden binnen haar vriendengroep, etc (privé zaken)) en is zij blijven zitten.
Haar psycholoog vond het een goed idee om een IQ test af te nemen. Hier kwam een score uit van 89. Dit hadden wij (ik, haar vader en zijzelf) totaal niet zien aankomen. Zij presteerde altijd bovenmaats op de basisschool en had daar ook een vwo-advies gekregen. Haar psycholoog zei dat ze beter kon stoppen met de havo. Dit was immers onhaalbaar. Het mbo zou een betere stap zijn.
En zo geschiedde, ze is begonnen op het mbo. Maar mijn dochter werd niet vrolijker, sterker nog, ze verdween helemaal. Ze ging niet meer naar school en had een rapport met alleen maar 9'ens. Als ze ging, kwam ze boos thuis; school gaf immers geen uitdaging meer.
Zij heeft besloten om terug te gaan naar de havo. Door een leugentje om bestwil (niet mijn keus, van mij had ze het mbo mogen afmaken), is zij ingestroomd in een klas waarbij ze havo 4 en 5 in één jaar behandelen. Ze heeft een profielswitch gemaakt (van NT naar EM) en heeft een geweldig diploma met zes 8'en gehaald.
Doordat ze cum laude is geslaagd is zij aangenomen voor 6 vwo.
En nu mijn vraag: Zij heeft op haar 16e een IQ test gemaakt waaruit uitkwam dat de mavo al te hoog gegrepen zou zijn. Uiteindelijk heeft ze 4 en 5 havo in één jaar gedaan en dat met twee vingers in haar neus. Nu slaat ze 5 vwo over en gaat direct naar 6 vwo. Ik ben bang dat ze zichzelf overvraagd. Kan het zijn dat zo'n IQ test er compleet naast zit?
Groetjes,
Xel
Begeleiding
Ik weet niet of het aan de test zelf ligt of aan de begeleiding tijdens die test.
Toen de kinderen getest werden ( onderdeel dyslexie- onderzoek), vernam in van andere ouders hoe hun zoon zo gestresst was dat hij eerst een half uur had zitten huilen, wat van zijn tijd afging. Ze vond de uitslag ook onbetrouwbaar en de school mocht er niets mee doen.
Ik vroeg aan mijn kinderen hoe zij het beleefd hadden. Ja, ze waren ook onzeker maar hadden niet hoeven huilen. Ze probeerden de test zo goed mogelijk te maken; hadden niet een naar gevoel bij de vraagstelling zelf, maar wel hoe ze er naar toe gebracht werden door de begeleiding.
Een paar jaar werd één kind, gezien houdbaarheid test, opnieuw getest. Uitslag lag 15 punten hoger. Kind zat opdat moment in een heel moeilijke tijd op school. De begeleiderwilde wel eens weten wat kind eigenlijk in zijn mars had en heeft goed opgelet hoe kind op de vraagstelling reageerde. Of kind de vraagstelling begreep etc. Dat is niet hetzelfde als aan juiste antwoord helpen maar een indruk krijgen hoe de hersenen van het kind ‘werken’.
Kind voelde zich zodoende ‘veilig’ genoeg om op zijn eigen manier keuzes te maken.
Alleen was de school niet blij met dat resultaat. Oh, als hij dan zo slim is, waarom heeft onze aanpak dan geen effect. Grr. Alsof dat bij voorbaat aan het kind lag.
Dus ja, grote verschillen bij één kind bestaan bestaan. Maar of dat aan de test ligt, valt te betwijfelen.
