Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op

Kleine penis

Beste andere ouders,

Mijn zoon van 11 (februari,2013) heeft een kleine penis. Bij geboorte was alles goed, en rond 8/9 jaar is hij besneden omdat de voorhuid te strak was. De dokter gaf aan dat er nog wel een stukje onderhuids aanwezig is. We hebben het een jaar geleden laten opmeten en toen kwam hij uit rond de 2,7cm waarvan maar 1cm zichtbaar is.

Hij moet ook zittend naar de wc, maar heeft verder gelukkig nog geen nergens last van omdat hij natuurlijk seksueel nog niet actief is.

Maar ik als ouder maak me natuurlijk wel zorgen. Diverse keren huisarts, en Sophie Kinderziekenhuis in Rotterdam gesproken en die gaven aan wacht het af met de pubertijd komt het van zelf goed.

Ook verwijzen ze elke keer naar het aanmoedigen om af te vallen. Mijn zoon heeft momenteel een BMI van 25, is niet dik maar zo gaat dat in die leeftijd. Groei momenten en uit dik momenten. Momenteel gaat hij richting de groei momenten dus dat "stevig" zijn komt vast wel goed.

Nu lees ik op diverse websites dat het mogelijk is met hormoon stimulatie de groei op gang te brengen, maar daar moet je het liefste zo vroeg mogelijk bij zijn. De artsen staan we raar aan te kijken.

Nu is mijn vraag zijn er meerdere ouders met een zoon die een kleine penis hadden, en is dat uit eindelijk goed gekomen, of hebben jullie andere stappen moeten ondernemen.

Ik wil natuurlijk proberen te voorkomen dat als hij dadelijk 15/16 is en wel interesse in de meisjes krijgt dat hij een psychologisch probleem krijgt omdat hij dan mogelijk met een kleine penis rond loopt.

Alvast bedankt voor het delen van jullie ervaringen.

Mvg,

Kevin
Een bezorgde vader


Luister naar de artsen.

In de puberteit verandert alles, zowel formaat als voorhuid. Kwam hier inderdaad goed.

Overigens, sport stimuleert de aanmaak van testosteron bij mannen, leer je zoon nu alvast dat hij minimaal 1x per week een uur stevig zou moeten sporten. En geef zelf het goede voorbeeld, dan pieker je ook minder.

wat ontzettend vervelend en ik begrijp jullie zorgen wel voor nu en in de toekomst voor jullie zoon.
Ik kan mij voorstellen dat jullie je niet gehoord voelen door de artsen. Vooral als je zelf hebt gelezen, dat je hier vroeg medicatie voor hebt wat kan helpen.
Ik zou het ook zo voelen, zo van hopelijk komt het goed, maar dat jullie als ouders zijnde in zware onzekerheid verkeren, maar geen enkele garantie krijgen, en maar moeten afwachten of het goedkomt en als het toch niet blijkt 'goed te zijn gekomen' de consequentie is dat je zoon hier later lichamelijk en zware psygische problemen door krijgt, want dit beïnvloed veel facetten van her leven en ook je geluk.

Staan jullie onder begeleiding van een kinderarts die hierin gespecialiseerd is en hebben jullie aangegeven dat je hebt gelezen dat je vroeg met bepaalde medicatie moet beginnen ipv afwachten en hopen op het beste?

En dat jullie hier een heel onzeker gevoel van krijgen en je niet gehoord voelt.

Sterkte

dus geen ervaring mee, maar wel de tip, om een afspraak te maken om aan te geven wat je hebt gelezen en of dit een behandelplan kan zijn

Als er wat meer gewicht is brengt dat ook de hormoonhuishouding uit balans. Dit gaat ten koste van testosteron.  Ik zou ook inzetten op gezond leven en wat afvallen. Verder is hij nog niet uitontwikkeld en ik weet niet welke penis vader heeft maar is ook gewoon een deel aanleg. 

Ergens kan ik je zorgen begrijpen als stiefvader van een stiefzoon. 
Stiefzoon hier is ook elf en heeft geen enkel teken van pubertijd (geen oksel- schaamhaar, ballen zijn nog niet ingezakt, etc.) met daarnaast natuurlijk een kleine penis.
Zelf wacht ik zijn pubertijd af om te zien of er echt een probleem is, want eenmaal dit begint verandert er redelijk wat aan een lichaam.
Zou ook niet medisch ingrijpen alvorens de pubertijd is afgelopen.

Er is echt geen behandeling om geslachtsdelen te beïnvloeden. De lengte hangt namelijk vaak (niet altijd) samen met je lichaamslengte. Die kunnen ze wel redelijk voorspellen. Maar ik lees nergens dat hij verder heel klein is. Ze gaan echt niet zomaar groeihormonen in een kind stoppen. En hormonen kunnen ook bijwerkingen hebben. En iedere man heeft een eigen formaat. Dat is genetisch bepaald. Het enige wat je kunt doen is opletten met gezonde voeding en sporten. 

Krijgt je zoon thuis het goede voorbeeld  qua gezond eten en regelmatig bewegen? Serieus, zet daar nu op in. 

Gezondheid en beweging geeft iedereen een beter gevoel over zichzelf, ook als je lichaam niet voldoet aan de (onhaalbare) schoonheidsidealen. Ga sporten om te voelen waar je lichaam toe in staat is (niet om per se een wasbordje te krijgen), beleef bewust en benoem hoe lekker je je achteraf voelt, merk op dat je dan vrolijker bent dan vooraf. Dat is grote winst. Dat je testosteronniveau ook een boost krijgt, is voor zoon en vader mooi meegenomen.
Jullie kunnen gewoon beginnen met een wandeling in stevig tempo. En ga dan eens uitzoeken welke sport bij je zoon past, daar zijn wel online testjes voor. Ook kun je vaak wel gratis proeflessen volgen.

Moirmel schreef op 23-04-2024 om 10:18:

Ergens kan ik je zorgen begrijpen als stiefvader van een stiefzoon.
Stiefzoon hier is ook elf en heeft geen enkel teken van pubertijd (geen oksel- schaamhaar, ballen zijn nog niet ingezakt, etc.) met daarnaast natuurlijk een kleine penis.
Zelf wacht ik zijn pubertijd af om te zien of er echt een probleem is, want eenmaal dit begint verandert er redelijk wat aan een lichaam.
Zou ook niet medisch ingrijpen alvorens de pubertijd is afgelopen.

Waarom zijn bij jouw zoon de niet ingedaalde ballen niet behandeld? Hier in Nederland is het advies om dat te opereren als dat voor het tweede levensjaar niet spontaan gebeurd.

Daglichtlamp schreef op 23-04-2024 om 10:46:

[..]

Waarom zijn bij jouw zoon de niet ingedaalde ballen niet behandeld? Hier in Nederland is het advies om dat te opereren als dat voor het tweede levensjaar niet spontaan gebeurd.

Ben geen medicus, dus waarschijnlijk drukte ik mij verkeerd uit. Ik bedoel namelijk dat ik bij stiefzoon nog geen vergroting zie van de balzak (en voor iemand mij hier van perversiteit beschuldigt: hij loopt nog in zijn blootje door de badkamer alvorens hij gaat slapen.)

Klein geschapen zijn is ook geen ramp en leidt echt niet per se tot psychische problemen hoor. Ik spreek uit ervaring. Tenzij er sprake is van een micropenis, zou ik me er niet druk om maken. En zeker niet zoon meeslepen naar medici, want dan weet je zeker dat hij het gevoel krijgt dat er iets mis is met hem!
Ik heb ook nog nooit gehoord van behandelingen die zouden zorgen voor groei. Ja, in die spamberichten waar je mee wordt doodgegooid. Daar zou ik mijn kind echt never nooit niet aan blootstellen.

Advies is wacht af tot de puberteit.

waarom dan nu al zo’n onrust ?
En merkt zoon jouw  onrust ook??

“Mijn zoon heeft momenteel een BMI van 25, is niet dik maar zo gaat dat in die leeftijd. ”
Ik weet niet wat jouw referentiekader is, maar bij een bmi van 25 is je kind wel dik. Sporters met een heel grote spiermassa hebben ook een hoge bmi, maar je schrijft niet dat hij veel sport. 

Een bmi van 25 is voor een kind echt te zwaar. Al kan natuurlijk als hij de lucht in schiet vanalles veranderen. "Vollere" kinderen worden mager/normaal.

 Ik denk dat je over zijn penis nog niet veel kan zeggen. In de puberteit veranderd er immers zo ontzettend veel en de groei gaat ook niet gelijk op. Armen worden eerst te lang en slungelig etc.

Annaniem2023 schreef op 23-04-2024 om 18:01:

“Mijn zoon heeft momenteel een BMI van 25, is niet dik maar zo gaat dat in die leeftijd. ”
Ik weet niet wat jouw referentiekader is, maar bij een bmi van 25 is je kind wel dik. Sporters met een heel grote spiermassa hebben ook een hoge bmi, maar je schrijft niet dat hij veel sport.

inderdaad, een bmi van 25 is voor volwassenen de grens naar overgewicht. Voor jongens van 11 jaar ligt dit grens bij ongeveer 20, als ik de grafiek van het Voedingscentrum zo snel even bekijk: 

Is de BMI (Body Mass Index) van mijn kind gezond? | Voedingscentrum

Dus in plaats van je zorgen te maken over de kleine penis, zou je misschien aandacht moeten hebben voor zijn overgewicht.

Daarnaast weet ik uit ervaring dat een kleine penis geheel niet erg hoeft te zijn: beter een kleine die steigert, dan een grote die weigert... En zijn er ook nog andere manieren van seks dan alleen penetratie - die ook gewoon heel leuk en lekker kunnen zijn. 

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.