Kleedgeld

Bedenk

eerst waarom je kleedgeld gaat geven, dat bepaalt ook wel wat. Verder zou ik zeggen dat als mijn kind kan aantonen dat het verantwoordelijk is omgegaan met zijn keuzes en toch niet uitkomt hij bij mij mag aankloppen. Je kind moet namelijk de groeispurt nog door. Kind zal de uitgaven dus moeten bijhouden. Dat is meteen een goede les.

Zak- en kleedgeld

Mijn oudste heeft altijd 65 euro zak- en kleedgeld gekregen, vanaf haar 12e. Daar moest ze alle kleding van kopen met uitzondering van gymkleding en kleding voor bijzondere gelegenheden. In de praktijk nam ik ook altijd nog ondergoed en panty’s voor haar mee. Nog steeds eigenlijk, nu ze 19 is
Brillen betaalde ik, ook haar zonnebril, maar dat is met haar sterkte ook meer dan alleen maar een accessoire.

Ik mis

de schoenen en de jas, die posten tikken harder aan dan het klein bier wat jij opsomt. Ik gaf de kinderen in eerste instantie een vergelijkbaar bedrag, en betaalde een keer in de 2 jaar een nieuwe jas, en 60 euro als ze een nieuw paar schoenen nodig hebben.

Sportkleding betalen wederhelft en ik. Sokken, handschoenen, mutsen, zonnebrillen kopen mijn sloddervossen per gros bij de Action of bij Aliexpress. Toen kapsalon Chez Maman uit de gratie raakte is het kleedgeld met 5 euro verhoogd, en konden ze kiezen uit een echte kapper of toch maar weer de knipset uit de kelder halen en het geld in hun zak houden.

Met het kleedgeld had ik niet de financiele opvoeding op het oog. Zelf ben ik een lichtend voorbeeld met mijn sobere, verantwoorde bestedingspatroon, dat moet maar afdoende zijn. Oftewel, ik heb de pest aan winkelen, zeker met kieskeurige pubers, en door het kleedgeld was ik daar mooi vanaf.

Oh, dat is herkenbaar

Oudste wilde destijds alleen peperdure merkjeans en haalde haar nuffig haar neus op voor de H&M, daar weigerde ze zelfs maar naar binnen te gaan. Kleedgeld was inderdaad de beste remedie tegen dat snobisme.

idd

Als ik een zoon had gehad die ook opeens aan de merken had gewild dan was ik ook met kleedgeld begonnen. Deze exemplaren hoef ik niet te leren om met geld om te gaan.

Houd dus rekening met een groeispurt, het kan echt zo zijn dat ze net 2 nieuwe broeken kopen en 2 mnd later zijn ze te klein en dan moet er echt allemaal nieuwe broeken komen.

Verder: houd er rekening mee dat er ook andere dingen van gekocht kunnen worden, hoe ga je daar mee om?

Daarom dus: verplicht ze tot het bijhouden wat ze hebben gekocht, dus twee shirts 30 euro, 1 broek 50 euro. Beloon hem eventueel met 10 euro per 3 mnd extra als het schriftje klopt. Hij kan aantonen dat het te weinig was omdat hij echt wel goed is omgegaan met het geld en dat hij nu geen geld heeft voor handschoenen (bijvoorbeeld) of dat hij keurig kleding heeft gekocht maar door de groei nu niet uitkomt en jij kan zien of het geld niet wegslipt naar computerspellen.

oja de kapperr

Hier hebben ze dus nooit kleedgeld gehad maar omdat ik ze wel wilde leren budgetteren en stimuleren om een bijbaantje te zoeken kregen ze een all-in zakgeld met kapper etc. Je rekent uit wat de kapper per jaar kost, deelt dat door 12, betaalt nog 1 keer en dan zoeken ze het zelf maar uit.

Na 14 jaar bleek mijn oudste opeens zijn haar te willen laten groeien (had ik tig keer gevraagd maar hij wilde altijd makkelijke stekeltjes, onverwachte goede bijkomstigheid).

Schoenen

Mijn dochter heeft destijds de eerste maanden kleedgeld bijna geheel besteed aan schoenen. Moest ze de winter door met Primarkjes e.d. Ook daar leer je van. Een van die paren schoenen die ze destijds, zeven jaar geleden, heeft gekocht voor minstens drie maanden kleedgeld begint nu te slijten. Wel kwaliteit dus, een goede investering.
Met jongens is dat natuurlijk wat anders want die groeien nog in schoenmaat na hun 12e (denk ik).

idd phryne

De schoenmaat staat het eerste stil bij het groeien maar die gaat nog hard zeker als een jongen met 12 nog niet aan de groeispurt is begonnen.

Opbouwen

Twaalf is nog best wel jong. Te jong vind ik om een seizoen op de blaren van een vergissing te zitten/te lopen. Dochter heeft maanden lopen zweten in een dure broek van haar geliefde merk die duidelijk voor de winter was bestemd en die ze in mei van drie maanden opgepot kleedgeld had gekocht. Voor de volle mep, dat ook nog. Jaren later konden haar voormalige klasgenoten haar nog in die broek uittekenen vertelden ze haar. Dat heb ik toen echt verkeerd aangepakt. Niet alleen voor kinderen is kleedgeld een leercurve.

Leren budgetteren is nooit mijn doel geweest. De ervaring leert hier dat die vaardigheid komt als ze hem nodig hebben, als ze kamers gaan of aan het werk zijn.

Ik zou aanraden het op te bouwen. Houd in eerste instantie zak en kleedgeld gescheiden. Houd het een bescheiden bedrag (rond de 40 euro), en bij een beperkt aantal kledingstukken: ondergoed, sokken en bovenkleding. Houd jassen en schoenen nog in eigen hand, dat zijn kledingstukken die problemen opleveren als die niet in orde zijn. Een miskoop van een tshirtje dat na drie keer wassen van ellende is niet erg, maar je wilt 'm niet een hele winter met verkrampte voetjes laten blauwbekken. Wijs 'm op het fenomeen uitverkoop, want je bent onderhand een dief van eigen portemonnee als je dat niet doet.

Hier

Ik hou ook het Nibud aan. Wel krijgen ze buiten dat bedrag veel extra's: één keer winterschoenen en één keer zomerschoenen en een winterjas als wij dat nodig vinden. Sokken gaan op de grote hoop dus die betaal ik tenzij het om bijzondere sokken gaat. Dat is voor eigen rekening. Sportkleding en -schoenen betaal ik en voor dochter ook bh's, sportbh's en een goede bikini. Ze krijgen één keer gelegenheidskleding. Ik wijs ze op de kleermaker en ze mogen hun te kleine kleding verkopen op MP.
Verder probeer ik ze te wijzen op uitverkoop en wat verstandige keuzes zijn qua kleding.
Zoons kregen kleedgeld na de groeispurt. Zij groeiden drie maten in even zoveel maanden.

Kopen

Misschien starten met kleedgeld als je eerst een basis voor hem gekocht hebt. Dus: winterjas, handschoenen, sjaal en een paar schoenen. Als hij verder nog genoeg winterkleding hebt die past, laat je hem de rest bij kopen. Tegen het voorjaar kun je kijken of hij het dan ook nog redt of evt. weer een jas en schoenen financieren.
Handdoeken vallen naar mijn idee niet onder kleding. Die zou ik dus zelf kopen. Je zal toch ook wel voldoende hebben liggen lijkt mij.
Hier krijgt dochter van 17 nog steeds 50 euro per maand. Inmiddels verdient ze zelf flink bij maar voorheen kocht ze daar al haar shirts, truien en broeken van. Winterjassen en schoenen financierden wij en daarnaast ook bh's (omdat ze een lastige dus dure maat heeft). Ook kocht ik weleens een setje sokken voor haar. Kapper betaal ik nog steeds en telefoonabonnement ook.
Hier ook een zoon van 13. Die vraagt nog niet naar kleedgeld. Ik koop ook zelf nog alle kleding voor hem, hoewel hij nu iets meer eigen smaak krijgt en hij een paar maanden terug toch echt zelf mee moest naar de winkel omdat mijn moeder een zomerjas had gekocht voor hem die hij stom vond. Voor het eerst vond hij het toen ook leuk om te winkelen. Hij wordt in september 14 en dan gaan we eens met hem overleggen of hij iets aan kleedgeld wil. Hij is overigens ook nog niet heel handig met zelf shoppen. Hij zou denk ik geen idee hebben naar welke winkel hij moet gaan en welke maat hij moet kopen, dus misschien wil hij ook nog wel wachten.

Basis

Inderdaad eerst voor een basis zorgen, van daaruit kunnen ze verder bouwen.

kleedgeld

Ik ben hier begonnen met een optelsom te maken van wat ik zelf zou uitgeven aan kleding. Dat is inderdaad vaak primark en C&A en veel uitverkoop. Dat heb ik gedeeld door 12. Ze krijgen 50 euro per maand zakgeld en kleedgeld en wij betalen jassen, ondergoed en schoenen. Ook hun telefoonabonnement wordt betaald. Jongste is 14 en heeft een sterke voorkeur voor merkkleding. Tja dat red je niet met dit budget, dus hij werkt bij. Het hele jaar door een folderwijk en nu in de vakantie fruit plukken bij een boer. iedere dag om 6.00 uur op zodat hij om 700 uur kan starten. Pas een merkzwembroek gekocht van 40 euro. Ik zou het er niet aan uitgeven, maar als hij het er voor overheeft.....
Voor mij is kleedgeld wel leergeld. Heb je duurdere wensen dan moet je of langer sparen of dus een baantje zoeken.
Ik vind niet dat hij precies moet bijhouden waar hij het uitgeeft, dat moeten ze echt zelf weten. Ze weten dat wel. Dochter neemt met goedkope kleding genoegen, werkt in de zomervakantie wel, maar ze heeft minder behoefte aan geld.

Ik betaal de helft

Ze krijgen hier 30 euro kleedgeld per maand, en wat ze daar van kopen leg ik de helft bij. Oudste koopt nooit kleding, dus daar is de schade 30 euro per maand. Middelste koopt alleen maar kleren, maar doordat ik de helft bijleg kan ik sturen.

Jassen, schoenen en ondergoed betaal ik.

Ik ben hier om dezelfde reden als Kenfan mee begonnen, of nou ja ik hou wel van winkelen, maar niet met een chagrijnige puber. Nadat ik 3x een broek voor oudste had meegenomen die afgekeurd was, was ik er klaar mee en kreeg hij kleedgeld.

Leren budgetteren is hier niet iets wat succesvol is. Oudste kan dit prima vanuit zichzelf, en middelste leert dit nooit. Dus daar is kleedgeld niet het middel voor.

Maar

Als je een hekel hebt aan winkelen met je puber hoeft kleedgeld toch niet de enige oplossing te zijn? Internet of achteraf terug betalen kan ook.

Vuurvlinder; bijhouden is een manier om om te gaan met de vragen: wat moeten ze ervan kopen, is het bedrag wel genoeg, wat als ze een groeispurt krijgen en wat doe ik als ze stiekem het geld voor iets anders gebruiken.

Over bijhouden

Ik vind niet dat je een puber moet verplichten de financiën bij te houden. Stel je voordat jij salaris krijgt met als voorwaarde : je zal een kasboek bij moeten houden, kom je tekort dan hoor ik het wel.

Zorg dat betreffende puber van te voren goed in de kleren zit en hou zelf door de jaren globaal bij wat je uitgeeft voor hen aan kleding: afronden, door 12 delen (of door 13, geef je een dertiende maand) en regel het maar.

Stiekem (hoezo stiekem, het is gegeven geld) aan iets anders uitgeven is niet jouw probleem. Jouw baas bepaalt ook niet waar jij je geld aan uitgeeft.

Dat kan Triva

Maar dat hoeft niet. Op een gegeven moment vind ik dat ze dat zelf mogen regelen.
En ik heb inderdaad ook al helemaal niet de behoefte om ze te gaan controleren.
Ik schep voorwaarden (geld en evt. vervoer en advies) en de rest mogen ze zelf doen.
Mijn hoofddoel is niet om er financieel beter van te worden. Ik wil graag dat mijn kinderen dit zelf gaan regelen.

Kleedgeld

Beide zonen van 14 en 15 krijgen 75 euro kleedgeld per maand. Jongste wilde kleding van heel dure merken en daarom kleedgeld ingesteld. We kwamen inderdaad grijze gebieden tegen en daarop heb ik een overzicht gemaakt met alles erop en eraan inclusief hoe vaak per jaar, wie het betaalt en wat het kost. Dat gaf rust en overzicht.
Jongste zoon geeft veel uit, maar heel bewust en verkoopt op marktplaats. Oudste zoon is niet geïnteresseerd in kleding en heeft nog honderden euro's op de rekening staan. Voor ons en jongste zoon was kleedgeld een uitkomst.

Goed lezen

Het is geen verplichting maar je kunt het gebruiken als je bang bent voor de vragen die ik opsomde. Geen verplichting maar een wayout als je kind dat wil. Doet kind het niet, dan kom jij ook niet te hulp zonodig. Het gaat hier ook om een nog jong kind.

Tuurlijk wel

Er leiden meerdere wegen naar Rome.

Ik sta er liever wat minder zakelijk in. Het zijn mijn kinderen, en ik ben niet de belastingdienst.

En ik zie zo ook wel waar het geld aan besteed wordt. En ik ken mijn kinderen. Daar heb ik geen kasboek voor nodig. De een komt altijd uit, de ander nooit. Daar gaat een kasboek niet bij helpen. Bovendien bieden Sinterklaas, Kerst, en een shopdag in de vakantie prima gelegenheden om ze een keertje extra te verwennen. Alleen gaan we met oudste dan naar de Mediamarkt en niet naar de H&M.

Wij overwegen het ook

Onze zoon is op dit moment 11 jaar, en we overwegen om hem kleedgeld te gaan geven. Met name omdat we hier thuis regelmatig gedoe hebben omdat hij bepaalde merkkleding wil, of broeken en truien die (met zijn instemming gekocht zijn) weigert te dragen. Omdat het niet lekker zit of bij nader inzien niet zo leuk staat. En dan vervolgens meldt dat hij te weinig kleding heeft en vraagt om meer. Hier zou kleedgeld dus met name bedoeld zijn om hem zijn eigen keuzes te laten maken en hem de waarde van geld te leren.

Ik weet nog dat hij 5 was en elke week een drama maakte omdat hij zo’n speeltje uit de automaat hij de supermarkt wilde. Op een dag kreeg hij zakgeld en legden we uit dat hij daarmee desgewenst zo’n speeltje kon kopen. Meneertje heeft dat 1 keer gedaan en daarna nooit meer. Vond het, zoals hij zei ‘zonde van zijn zakgeld om het aan zoiets uit te geven’. We hopen uiteraard op een dergelijk effect als hij straks kleedgeld krijgt

niet bijhouden en ook niet extra dokken

Inderdaad van mij hoeven ze niks bij te houden, en ik dok ook niet extra bij een groeispurt. Maar mijn kinderen zijn alle twee best zuinig en verdienen geld bij. Ze hebben meestal wel minimaal 150 euro op hun rekening. Dus als het echt nodig is kunnen ze zelf ook extra geld uitgeven. Als ze andere dingen kopen moeten ze dat ook zelf weten. En inderdaad ze krijgen ook nog cadeautjes met hun verjaardag en wat met sinterklaas.

Merkkleding

Wat is er eigenlijk mis met merkkleding? Ik heb geen problemen met truien van 60 euro of een spijkerjasje van 80 euro, mits het gedragen wordt. Andere items kunnen dan weer goedkoper. We hebben hier een heel scala aan winkels in de prijsklasse van H&M waar de meeste meiden voor een appel en een ei tassenvol kopen.

Merkkleding

Los van het feit dat ik merkkleding om ‘erbij te horen’ op zich grote onzin vindt, heb ik ook moeite met de prijs. Met name voor kinderen in de groei is het best begrotelijk om merkkleding te kopen. Wat niet wegneemt dat ikzelf of mijn kinderen soms wel merkkleding dragen. Schoenen van Adidas of Nike, broeken van Cars of Retour etc. Dat heeft dan te maken met de kwaliteit, of met er toevallig tegenaan lopen voor een leuk prijsje.

Zoon van 11 wilde een tijdje geleden opeens ondergoed van Bjirn Borg. Dat kon ie schudden, no wat dat ik dat aanschaf voor m, maar uiteindelijk heeft ie van opa en oma nu al een keer of drie een paar van die felbegeerde onderbroeken gehad. Die vinden het nogal hilarisch dat ie zulke wensen heeft...

phryne fisher

Er is niks mis met merkkleding, maar het is een persoonlijke keuze of je extra geld wil uitgeven aan merkkleding. Ik heb nooit de volle pond betaald voor merkkleding, ik heb het wel eens in de uitverkoop gekocht of tweede hands. Wij geven een bepaald budget uit aan merkkleding.
Tieners zijn bezig met hun eigen identiteit en voor sommige is het dragen van merkkleding daar een onderdeel van. Je kunt daar als ouder prima in mee gaan. Maar voor mij zelf voelt dat heel raar. Ik geef voor mezelf maximaal 30-40 euro uit aan een trui en mijn zoon wil er een van 100 euro. Ik vind het een prima les dat hij voor duurdere kleren moet sparen of geld verdienen. Maar het is denk ik ook zoals de prioriteiten in je gezin zijn. De oudste is zestien en wij betalen wel weer haar rijlessen. Een ander zou daar misschien niet voor kiezen.

Identiteit

Dat merkkleding moet om er bij te horen heb ik bij mijn kinderen nooit zo gemerkt. Ze zitten niet op scholen waar dat een issue is/was. Wel hebben ze graag mooie kleding die lekker zit, en als de totale garderobe binnen mijn budget valt mogen daar best duurdere items tussen zitten. Zelf koop ik ook wel eens een dure jurk. Eigenlijk vooral, want ik heb liever twee goede (dus duurdere) kledingstukken dan vijf goedkope flodders die na een seizoen op zijn.

phryne fisher

"Eigenlijk vooral, want ik heb liever twee goede (dus duurdere) kledingstukken dan vijf goedkope flodders die na een seizoen op zijn."

Volgens mij is dit een vooroordeel. Ik koop bijna nooit dure kleren, ik ga naar de Jola, C&A en Miss Etam. Maar ik draag mijn kleren meerdere jaren achter elkaar. (soms wel 5 jaar bijvoorbeeld.) Goedkoop hoeft niet perse slecht te zijn. En merkkleding hoeft niet perse een geweldige kwaliteit te hebben. Ik denk dat je wel degelijk meer betaald omdat het merkkleding is en niet perse omdat het kwalitatief zoveel beter is.

Dat klopt Vuurvlinder

Daarom koop ik nooit meer Desigual voor de volle prijs, maar Esprit of Miss Etam maakt echt wel verschil bij mij. Om over Primark maar te zwijgen (dat ene jasje dat ik daar 3 jaar geleden voor 30 euro gekocht heb uitgezonderd).

Opletten

Inmiddels kan ik van tevoren wel een beetje inschatten hoe een kledingstuk zich houdt. En inderdaad, soms heb je een kwalitatief goed kledingstuk voor weinig. Toevallig laatst een korte broek gekocht bij de Hema voor 17,50 en twee shirts bij C&A à 5 euro. Maar in het algemeen is goedkoop duurkoop.