Kind steelt herhaaldelijk en liegt
Ik zit met mijn handen in het haar... en hoop hier goede adviezen in te winnen.
Ik heb een tweeling van 12 jaar, twee jongens. Allebei twee totaal uiteenlopende karakters. De jongste is bekend met ADHD en volgt speciaal basis onderwijs. Over de jongste gaat dus ook mijn vraag. Ik heb hem in relatief korte tijd nu al een aantal keer betrapt op stelen. Zowel thuis als ook in de winkel. De eerste keer dat hij in de winkel had gestolen heb ik hem stevig toegesproken, mee naar de winkel genomen waar hij excuses moest maken en van zijn zakgeld het gestolen spul moest betalen en een week geen playstation, tablet, telefoon.
Ik dacht, zal zijn lesje wel geleerd hebben. Maar nee hoor, nog geen 14 dagen later wéér raak. 3 milka repen uit de plaatselijke super. Ik zeg eerlijk, misschien ben ik nu een ontaarde moeder, maar ik was woedend. Weer mee naar de winkel gesleurd (ditmaal een andere winkel als de 1e keer) en laten betalen maar ook de manager gevraagd hem een winkel verbod of andere straf op te leggen. De manager heeft hem een donder preek gegeven. Vervolgens was ik mijn auto aan het inladen en hoor ik mijn zoon (met achterklep vd auto open) zachtjes tegen zichzelf zeggen: "kom ik daar mooi mee weg."
Waarop de maat voor mij meer dan vol was. Ik confronteerde mijn zoon hiermee, die met een "stoere" ongeïnteresseerde houding mij niet fatsoenlijk antwoordde en gewoon lak had.
Ik ben toen naar het politie bureau gereden en heb de agent aan de balie mijn verhaal gedaan en gevraagd of zij hem eens stevig konden aanpakken / laten schrikken.
Nou die missie leek geslaagd. Als een bleek pak melk ging hij met de agent mee, die heeft hem ook letterlijk even in een politiecel gezet en vervolgens mee genomen naar de verhoorkamer en daar een stevig gesprek met hem gevoerd. Hem ook uitgelegd wat de consequenties zijn van zijn gedrag. Eenmaal thuis gekomen leek dat allemaal heel veel impact op hem gehad te hebben. Hij had het ook aan zijn juf verteld dat ik hem naar de politie had gebracht en ook met haar hebben wij nog een gesprek gehad.
Maar... nu kwam ik er gisteren achter dat hij wéér gestolen heeft. Ik weet niet meer wat ik moet doen?! In mijn ogen heb ik alles naar vermogen gedaan en ja, misschien wel te hard ook maar wat moet je hiermee?
Misschien kunnen jullie mij advies geven want ik weet het onderhand niet meer met hem.
Gr misstam.
Impulsiviteit
Kan het zijn dat je zoon vanwege impulsiviteit zich niet kan beheersen in een winkel? Probeer het in elk geval als een gezamenlijk probleem te zien, zo niet als zijn probleem, en het dan proberen samen met hem op te lossen.
Hij moet in elk geval zicht krijgen op wat er mis gaat, net als jij, en straffen is nog geen probleemanalyse.
Misschien kun je het wat afleiden? Afspreken met je zoon, alleen als hij dat ook ziet zitten, om niet naar de winkel te gaan omdat je dan in verleiding komt.
En verder geef je hem op een vast tijdstip in de week een paar euro, zodat hij dan iets lekkers kan halen.
Om hem te leren met zijn impulsitiviteit om te gaan en er zelf ook over na te denken.
Re: impulsiviteit
Dat is zeker wel een nuttige invalshoek! Impulsiviteit is wel kenmerkend bij ADHD. Maar hoe krijg ik hem gemotiveerd om daar samen naar te kijken als zijn houding zo onverschillig is?
Niet straffen
Mijn idee zou zijn om niet meer te gaan straffen omdat je dan een terugtrekreactie van je zoon kunt verwachten. Oefen daarin en meld dat ook. Je wil niet meer straffen want je ziet dat het niet helpt. En leg uit dat je samen met je zoon wil bespreken hoe je kunt zorgen dat hij zichzelf beter leert beheersen, want daar gaat het om. En vooral: heeft hij er zelf ook ideeen over? En neem grootspraak van de jongen wat met een korrel zout.
Die onverschilligheid is alleen maar egobescherming omdat hij blijkbaar iets niet kan en daarvoor op zijn falie krijgt. Hoe zou je zelf zijn?
Het is een puber in worden, daar kun je beter wat naast gaan staan, omdat je ze toch niet kunt vastbinden, en meer op een vrijwillige inzet rekenen, dan op straf of beloning.
Overigens
Heeft je kind een psychiater? Dan zou ik overwegen om medicatie te bespreken. Vooral op een manier die je kind zelf in de hand kan houden. Om zijn doelen te bereiken. Nu is het moment om te voorkomen dat hij in de problemen raakt als hij al op het voortgezet onderwijs aan het worstelen is, het lukt hem niet, en hij zoekt afleiding om zich goed te voelen. Tijdig medicatie kan een hoop onrust en gedoe, en bijvoorbeeld verslaving, voorkomen. Zorg vooral dat je zoon zelf goed op de hoogte is. Het is niet genoeg dat jij weet hoe vorken in de steel zitten.
Oorzaak - gevolg
Dat is voor een heleboel kinderen met ADHD een lastig concept. Ze kunnen dat gewoon niet aan elkaar koppelen. En dat in combi met die impulsiviteit is natuurlijk als ouder vreselijk ingewikkeld. Maar voor hem ook! Het 'overkomt' hem, hij kan er (nog) niks aan doen. Herhalen, herhalen, herhalen. Op een dag rijpen die hersenen echt nog wel wat uit, maar dat kan erg lang duren. Blijf geduldig!
Ik zou het idd ook bespreken met zijn behandelaar. En medicatie kan hier ook bij helpen. Onverschillig is hij niet, denk ik, maar op je 12e wil je wel stoer doen en begin je je los te maken van je ouders. Die moeten vooral niet denken dat je naar ze luistert natuurlijk 
.
Dus helemaal eens met AnneJ. Maak het jullie probleem ipv zijn probleem. En straffen, tja, stelen mag nou eenmaal niet, dus dat er een consequentie aan hangt is wel logisch. Maar dus niet een straf omdat jij boos bent, maar een consequentie (zoals zelf betalen) omdat dat hem kan helpen een patroon in te slijten. En omdat hij natuurlijk niet overal zomaar mee weg kan komen omdat hij een etiketje heeft...
Sterkte, het is (weet ik van redelijk dichtbij) errug lastig, dit soort kinderen opvoeden.
aanvulling
Ik sluit me aan bij de voorgaande opties en zou mijn kind het bedrag van het gestolen item laten betalen én het gestolen item innemen. En inderdaad hopen dat het herhalen-herhalen-herhalen snel wat resultaat heeft.
Verdiepingsdiagnostiek
Hier is niet alleen sprake van ADHD. Daar kan je dit niet op afschuiven.
Ik heb namelijk óók ADHD maar ik heb nog nooit wat gestolen. Ook even duidelijk dat ADHD, autisme of welke stoornis of beperking dan ook NOOIT een reden mag zijn om crimineel gedrag te vertonen!
Vermoedelijk is er meer aan de hand, waar je wel hulp voor moet zoeken.
Alleen de optie 'medicatie' is leuk bedacht, maar hier moet je denk ik toch een stukje verdiepingsdiagnostiek op toepassen. Je zult meer te weten moeten komen over 'de persoonlijkheid'. Je zoon wordt dan (opnieuw) van onder tot boven doorgelicht (en weer terug), er volgt vervolgens een (of meerdere) diagnoses en daar kan dan gericht hulp op geboden worden.
Medicatie is leuk, maar het werkt voor geen meter als je de onderliggende zaken niet aanpakt.
