Is dit te jong? 14-jarige wil met vriendin op vakantie

Ze weten dus nog niet waar ze willen slapen

Sorry, dit voor de duidelijkheid

eerst een plan

dan toestemming.

Ik zou eerst willen weten waar ze slapen en dan kan er toestemming komen.

Op die leeftijd ging ik ook op tienertoer en sliepen we ook niet thuis want het stuk naar huis met de bus kon slechts tot half 6, daarna geen ov meer.

Het idee is leuk, maar de uitwerking mist nog.

Wel

Ik had op mijn veertiende ook verkering zonder zoenen, Eigenljk alleen omdat we het stoer vonden, hij bleek later niet eens van de meisjes. Wij gingen overdag naar pretparken en logeerden ook bij familieleden. Uiteraard op aparte kamers. Want we kwamen beiden uit gereformeerde gezinnen, maar blijkbaar waren die eind jaren 70 toch progressiever dan jij nu

Wij kwamen wel bij elkaar over de vloer. Dus misschien eerst eens kennis maken ? Al is het maar om je te vergewissen dat ze echt 14 is,en geen cougar van 34.

Het klinkt nog onschuldig

dus ik zou het denk ik wel goedvinden, op voorwaarde dat hij jullie laat kennismaken met het meisje, de slaapplaats van te voren vastligt en ik van de familie te horen heb gekregen dat zoon welkom is.

Hij heeft de leeftijd voor dit soort 'avonturen', maar nog wel enigszins ingeperkt met dit soort voorwaarden, vind ik. Op de bonnefooi rondtrekken, gaat ook nog wel gebeuren, maar niet dit jaar .

Plan

Ik heb me voorgenomen niets op voorhand te verbieden, maar wel voorwaarden te stellen.
In dit geval zou ik zeggen: probeer het te regelen. Slaapadressen moeten bekend zijn. Jij wilt dat ze apart van elkaar slapen. Kan dat bij die oom / tante? Hoe vaak gaat hij jou informeren? Waar gaat hij de reis van betalen?
Ik heb meer dan eens meegemaakt dat wilde plannen niet doorgingen, omdat het omzetten naar concrete stappen toch lastig was, of omdat anderen toch minder mochten dan eerder werd beweerd. Je kunt je afvragen of ze voldoende geschikte slaapplaatsen kunnen regelen bij familie.
Ik heb zelf geen principiële problemen tegen een jongen en meisje samen op reis. Ik zou het meisje en haar ouders wel eerst willen kennen.
14,5 is erg jong, maar drie dagen is ook best te overzien.

Nou ja, niets?

Tuurlijk verbied ik van alles. Maar nooit zonder gesprek. En nooit zonder 'hoe / wanneer dan wel?' Heb jij daar een beeld bij? Wanneer hij zoiets wel zou mogen van jou?

Eerst een plan

Ik zou bij een goed uitgewerkt plan het wel goed vinden. Maar dan zou ik meisje en de logeeradressen wel gesproken willen hebben. Bij elkaar op dezelfde kamer slapen zou geen promblerm zijn.

Mijn dochter heeft toen ze 13 was ook drie dagen getreint met een vriend Was een hele leuke ervraring. Zij kwamen ‘ s avonds wel thuis trouwens, maar aangezien wij in het midden van het land wonen ging dat ook makkelijk.

Ik vind het wel leuk als tieners op avontuur gaan. Waarom mag het van jou niet?

Leuk!

Maar inderdaad: een plan.
Omdat het een vergeetachtige puber betreft zou ik het op papier zetten en door hen samen laten invullen: dag 1 naar x, de reis gaat van a naar b, we slapen daar. En inderdaad even een kopje thee met de geliefden en haar ouders.

Waar ben je bang voor, wat kan er mis gaan? Verdwalen kan bijna niet met een mobiel op zak, en als ze halverwege hun ‘reis’ toch besluiten te zoenen lijkt me dat ook niet heel schadelijk.
Het lijkt mij een leuk avontuur.

met wie?

Met wie ging ik vraag je.
Nou 1x met 1 jongen die een vriend was die mijn ouders wel kenden omdat hij om de hoek woonde en regelmatig over de vloer kwam, dat was gewoon 1 van de vele vrienden.

De andere keer (2 weken later) was een jongen die bijna 2 jaar ouder was en die ze vluchtig hadden gezien toen ze mij kwamen ophalen op scoutingkamp, die aan de andere kant van het land woonde en waarvan ze zijn ouders zeker nooit hebben gesproken, en waarvan overduidelijk was dat wij wel de fase zoenen hadden bereikt. Die heb ik ook nooit gezien of gesproken.

Mijn ouders kenden mij, en vertrouwden op hun opvoeding. Er waren nog geen mobieltjes, wij belden even bij de betreffende oom en tante vandaan naar huis dat we waren aangekomen en hadden dus wel een globaal plan wat we een dag gingen doen.Dagje Utrecht, slapen bij tante x, dagje Vlissingen (zat je lekker lang in de trein) slapen bij vriend Y (die we kenden van ander scouting kamp, daar hadden mijn ouders dan wel even contact mee gehad), dagje pretpark en dan kwam ik weer thuis.

Het slapen op 1 kamer is nooit het probleem zeiden mijn ouders altijd, maar het samen wakker zijn misschien wel. En ach de eerste seks is meestal niet fijn in een bed in een slaapkamer maar op een hele andere plek dus dat samen slapen verbieden beginnen we niet aan was hun standpunt, ze doen het toch wel als ze het willen.
Wel hebben ze altijd heel open over seks gesproken en heel duidelijk aangegeven dat als ik er over na zou denken om er aan te beginnen of dat het zou kunnen gebeuren dat ik voorzorgsmaatregelen moest nemen en dat mijn vader of moeder best mee wilde naar de huisarts, zelfs als ik heel jong zou zijn.

Uiteindelijk was ik 19 bij de eerste keer terwijl mijn vriendinnen al met 15 seksueel actief waren geworden met hun even oude vriendjes, volgens hun ouders waren ze minstens 18! Ze gaan het jou echt niet vertellen als ze seks willen hebben.

Geschrokken

Ik ben eerlijk gezegd wat ‘geschrokken’ over sommge antwoorden hier.

Ik ben een moderne moeder die haar zoon zelden iets verbied. Hij heeft enorm veel vrijheid wat vooral komt doordat we achteraf wonen en niet in de buurt van school.
Ik snap een heleboel omdat ik ook 14 ben geweest en mijn ouders op dit punt ook duidelijke grenzen stelden. We gingen niet eens in discussie.

Ik vroeg me af of jullie dit zouden goed vinden. Respecteer ieders mening. Maar alsof mijn tiener geen avontuur mag aangaan.
Ik vind slapen met je vriendinnetje op je 14e echt te jong. Waar ik bang voor ben?
Nergens voor. Ik weet dat hij niet in 7 sloten tegeliji loopt. Hij is nu ook veel alleen onderweg.

Ik hoop dat ie het zoenen juist goed ontdekt
Deze periode moet juist leuk zijn en vol met avonturen. Maar nogmaals, ik wil dit nu nog niet. En het verbaasd me dat het bij anderen schijnbaar wel mag.
Misschien ben ik naïef hoor.

Waar ben je bang voor?

Is je enige angst dat ze seks gaan hebben in de twee nachten dat ze ergens anders slapen? Misschien is hij daar nog helemaal niet mee bezig en vindt hij zoenen en een beetje borsten voelen genoeg.

Maar naief ben je wel. Want seks is niet gekoppeld aan ‘s nachts en een bed. Dat kan ook ‘s middags na school bij haar thuis als er niemand thuis is. Of bij jullie. Of in een park of bos. Zeker nu we al twee maanden warm weer hebben 😃

Maar verder zou ik dus willen weten bij wie ze slapen en dan zelf die mensen opbellen en vragen of mijn zoon echt welkom is. En de kinderen op het hart drukken iets lekkers of een bos bloemen voor de gastvrouw/heer te kopen onderweg. Het is een spannend avontuur, maar ook overzichtelijk in Nederland. Dus ik zou hem laten gaan. Want ik denk echt dat jij meer met de seks bezig bent dan hij. Drie dagen zonder ouders gaan en staan waar je wil op je veertiende is al heel spannend en leerzaam.

mijn mening

Ik zou er geen probleem mee hebben. Ik juich het altijd van harte toe als kinderen erop uit trekken. Ik zeg altijd tegen ze: het leven speelt zich daarbuiten af, samen met andere mensen.
14 vind ik een prima leeftijd voor zoiets. En dat het samen met een platonische vriendin is lijkt me ook geen punt (ook niet als het wat minder platonisch wordt trouwens )

Ik was 15 toen ik een week bij een 5 jaar oudere Franse jongen ging logeren, in Bretagne. Ik ben er alleen met de trein (overstappen in Parijs) heen gereisd. Zijn ouders bleken niet thuis, dus we woonden die week met z'n tweeën.
Mijn ouders kenden hem wel van verschillende vakantie's in Spanje. Het was ook gewoon een goede vriend en niets meer.
Ik ben erg blij dat mijn ouders dit goed vonden, want het was een bijzondere en verrijkende ervaring. Zoiets gun ik mijn kinderen ook van harte.

dus het mag niet omdat het niet mag

Je vraagt wat anderen ervan vinden en je schrikt, omdat er geen reacties komen als: Groot gelijk! Geen haar op mijn hoofd! 14 is te jong!
In plaats daarvan krijg je vragen als: 'waar ben je bang voor?' Je bent nergens bang voor, schrijf je, maar je wilt 'dit nu nog niet'. Ik vraag me af wat 'dit' dan precies is en ook wanneer je dat dan wel zou willen. Niet dat het mij aangaat, maar ik kan me voorstellen dat je zoon daar razend benieuwd naar is.
Als het alleen maar niet mag, omdat het niet mag, dan kan dat frustrerend zijn en stom worden gevonden. Niet dat dat erg is, als jij dat zo wilt,is er geen probleem toch? Je zoon zal je misschien ouderwets en streng vinden, maar hij zal niet met zijn vriendinnetje ergens blijven slapen.

Niemand hierboven valt je aan, maar het lijkt toch alsof jij jezelf aan het verdedigen bent.Nergens voor nodig, lijkt me. Dat iemand dit onder 'avontuur' schaart en jij onder 'gaat te ver', dat kan toch? Het verbaast mij wel dat het jou zo verbaast.
Ik vraag me oprecht af wat het probleem is. Ben je bang dat ze te vroeg aan seks beginnen? Vind je dat je zoon nog niet zoveel 1 op 1 met dat meisje moet zijn? Denk je dat andere mensen het raar vinden? Denk je dat ze te snel te serieus zijn met elkaar? Vind je 3 dagen van huis gewoon teveel?
En wat bedoel je met "misschien ben ik naïef hoor"? Want volgens mij ben ik juist naïef als ik er geen kwaad in zie en jij wel.

Ben je eigenlijk alleen bezorgd over het slapen?

Stel dat je zoon met een vriend had willen treinen door Nederland, waarbij ze onderweg slapen bij zijn familie. Had je dat goed gevonden?

Als het alleen om het slapen gaat, dan denk ik dat jij verder denkt dan hij. Hij wil nog niet eens zoenen. Hij gaat ervan uit dat ze apart moeten slapen. Wat is dan het verschil met elke dag naar huis komen?

Mijn zoon was 13 jaar toen hij bij een meisje wilde slapen dat hij ontmoet had via gamen (wel gamen met een vriendengroep, zij was een klasgenoot van zijn vriend).
Ik stond wel verbaasd dat hij dat wilde. Maar ze konden het goed samen vinden, wilden graag meerdere Harry Potter films achter elkaar kijken en verder niets.

Ik wilde het niet verbieden. Maar ik heb wel afgesproken dat ik hem naar haar huis zou brengen, waarbij ik verwachtte dat een van de ouders dan ook thuis zou zijn. Als die er niet waren, dan zouden we pas later gaan.

Daar aangekomen waren de ouders net zo verrast door het voorstel als ik, maar ze gingen wel akkoord. Ze waren blij dat ik eerst kennis wilde maken.
Dit was het begin van een fijne vriendschap, die later wel verkering werd.

prima

Natuurlijk hangt het af van het kind, maar op zich zou ik het prima vinden. Ook als ze ook op dezelfde kamer zouden slapen.

Je schrijft: Ik vind slapen met je vriendinnetje op je 14e echt te jong.
Ik neem aan dat je seks bedoelt. Ja, daar is 14 jaar wel wat jong voor, dat vind denk ik iedereen wel. Maar dat vinden de verliefden geloof ik zelf ook. Er is nog niet eens gezoend, schrijf je. Ik snap daarom niet zo goed in waarom ze absoluut niet bij elkaar op een kamer mogen slapen (slapen). Voor mij klinkt er vooral wantrouwen naar je zoon (en het vriendinnetje) uit. Alsof zij, zodra er zich een kans voordoet, gelijk 'all the way' gaan. Je vertrouwt blijkbaar niet op hun gezonde verstand en op hun eigen gevoel. De meeste pubers hebben - als het gaat om de liefde - helemaal geen uitgesproken verbodsregels van hun ouders nodig. Die gaan gewoon zoetjesaan wat experimenteren. Op hun eigen tempo.

toch

Tegen de tijd dat deze kinderen wel aan seks toe zijn, kan niet meer worden teruggedraaid dat ze al eens samen hebben geslapen. Wil je dat ze niet samen slapen als ze 16 zijn, dan kan het verstandig zijn om het ook niet goed te vinden als ze 14 zijn. En als je wilt dat ze seks zo lang mogelijk uitstellen, dan kan het onverstandig zijn om ze om hun 14de al toestemming te geven om samen te slapen. Want als dat op hun 15de al een gewoonte is, kan het 'verkennen' makkelijker in een stroomversnelling komen dan wanneer ze dat recht eerst nog moeten 'bevechten'. Daar zit misschien wel een dingetje als het gaat om op één kamer slapen. Ik zelf heb meer het standpunt van bicyclette (mooi verwoord!): "De meeste pubers hebben - als het gaat om de liefde - helemaal geen uitgesproken verbodsregels van hun ouders nodig."
Maar als je meent daar wel paal en perk aan te willen stellen, dan is het natuurlijk wel verstandig om na te denken over wat je op welke leeftijd wel / niet al toelaat.

Zolang ze elk in een eigen kamer slapen, kan ik gewoon echt niet bedenken wat het probleem is.

eenmoeder41

Tja, je vraagt om een mening en als het antwoord je niet aanstaat reageer je wat verbolgen en met onbegrip.
Waarom vertrouw je je zoon niet als hij zegt dat er, behalve zoenen er niks verder gebeurt? Hij is eerlijk en open over zijn plannen naar jou en ik vind dat je dat ook enigszins hoort te belonen. Hij vraagt je zijn vertrouwen door open kaart te spelen en jij gooit meteen de deur dicht. Daar zou ik als puberzoon wel wat verbolgen onder zijn dat mijn eigen moeder kennelijk zo weinig vertrouwen in mij heeft. Wij geven onze pubers veel vrijheid, maar zeggen ook dat vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
Je kunt gewoon nee zeggen als je het echt niet wil, maar ik raad je aan om zeker bij pubers het gesprek aan te gaan. Het komt erop aan om nu te investeren in je relatie met je zoon, nu hij de puberteit in gaat. Geef aan waarom je tegen dit plan bent en waarom en laat hem aangeven wat voor oplossingen er mogelijk zijn. Het is niet erg als hij weet dat je er niet meteen voor te porren bent, maar gaaf hem ook de kans om aan te tonen dat hij de verantwoordelijkheid wel aankan.

Jong

Het lijkt mij tijd om de theorie met hem door te nemen. De voorbehoedsmiddelen, nabehoedsmiddelen en hoe ga je met elkaar om.
En verder zou ik het juist prettig vinden dat hij omgaat met iemand van zijn eigen leeftijd en hoop je dat als hij toe is aan sex dat hij dat dan ook doet met respect, veilig en samen ontdekkend.

Als de reis verder goed geregeld wordt zou ik het juist ideaal vinden.

En ze bepalen toch zelf wanneer ze aan sex toe zijn. Kan snel gaan maar kan ook nog heel wat jaren duren.

Van mij zou het mogen

Sterker nog, dochter van 15 is een heel week met een grote groep vrienden op vakantie geweest, gemengd gezelschap. Nu is 15 geen 14, maar ik denk dat ik juist op deze jonge leeftijd het 'samen slapen' aspect geen probleem zou vinden. Zeker omdat het bij vreemden thuis is, daar voelen ze zich waarschijnlijk toch wat minder vrij. En als ze een heel dag hebben rondgereisd zijn ze toch te moe voor iets anders dan slapen...

Maar, ik zou inderdaad wel een goed doortimmerd plan willen zien, op papier dus, en ik zou meisje en ouders ook van tevoren willen leren kennen. Neem aan dat de ouders van het meisje er net zo in staan.
Dus neem contact met ze op en maak een afspraak, en zorg dat je zoon zeker weet waar ze wanneer terecht kunnen. Dat hij alle adressen en telefoonnummers ook op papier bij zich heeft, en dat jij die gegevens ook hebt. Dan zou ik ze met een gerust hart laten gaan.

slaapplek

op zich vind ik het een leuk idee maar ik zou er als ouder wel zeker van willen zijn dat ze echt een slaapplek hebben bij familie en niet 's nachts buiten moeten bivakkeren. Misschien voel je je een stuk geruster als dit goed geregeld is en als je het meisje zelf ook ontmoet hebt?
Via whatsapp kun je in contact blijven met je zoon als hij onderweg is.

Tja

Jij kunt het wel te jong vinden, maar als ze het willen doen, dan doen ze het toch wel!
Als ze een goed plan hebben om samen te reizen, prima. Ik zou het toe juichen, maar die van mij onderneemt amper wat.

Maar

TS is helemaal niet bang voor seks, ze is nergens bang voor, ze wil het gewoon niet.
Ja, als je bonje wilt met je puber krijg je dat zeker met het argument ‘ het mag niet omdat ik het niet wil’. Ik weet niet wat daar nou zo modern aan is...

Moedervan41

Ik was vroeger ook nogal 'behoudend'. Ik zit al behoorlijk lang op dit forum en was ooit erg verbaasd over de mening van ouders over de eerste keer seks. Ik vond 14 jaar echt nog veel te jong (dat vind ik nog steeds als ik eerlijk ben), maar ik ben wel iets flexibeler geworden in mijn denken hierover. Wat anderen ook al zeiden, als ze het willen doen, dan gebeurt dat toch wel, daar heb je geen slaapkamer voor nodig.

Als ik lees wat jouw zoon wil, dan is het nog heel erg onschuldig. Netjes bij bekenden slapen, netjes apart, want hij weet dat hij nog te jong is voor 1 bed. Het komt er dus op neer dat ze heel romantisch als heus stelletje drie dagen rond willen trekken met de trein en tussendoor moet er nu eenmaal geslapen worden. Ik heb eerder al gezegd dat ik het op die basis goed zou vinden.

Door jouw reactie schieten er weer wat herinneringen te binnen. Ik had vroeger een vriendin en samen hadden wij een vriend die op zijn beurt een vriend had. We trokken met enige regelmaat samen op. Ik woonde vlakbij de kust, dus wij gingen met ons vieren regelmatig de duinen in. Ik denk dat mijn ouders werkelijk geen seconde hebben bedacht dat twee jongens en twee meisjes meer kunnen doen dan wandelen. Zo schatten ze de situatie gewoon niet in. Toen ik 18! was, hadden diezelfde vriendin en ik het plan opgevat dat ik bij haar kwam logeren. Gewoon logeren en zoals dat gaat, slaap je dan uiteraard gezellig bij elkaar op de kamer en klets je de halve nacht weg. En dáár deed mijn vader opeens moeilijk over. Twee meiden van 18 en 19 en dan nog bij elkaar op de kamer logeren... Ik was verbijsterd, maar ook heel erg braaf, dus ik ging niet. Oh, nog zo'n herinnering: de ouders van dit meisje hadden toen ik 16 was bedacht dat het heel erg leuk zou zijn als ik met hun mee mocht op vakantie. Geweldig natuurlijk! Maar nee hoor, mijn vader haalde zich van alles in het hoofd en vertrouwde het toezicht van de ouders voor geen cent. Het feest ging dus niet door. Terwijl ik werkelijk aan niets anders had gedacht dan een fijne vakantie met dat gezin. Ik was nog helemaal niet bezig met jongens verslinden of verslonden worden. Ik werd alleen maar verliefd, in stilte.

Misschien helpen mijn herinneringen je bij je beslissing.

Respect

Ik blijf sommige reacties minder ‘aardig’ vinden. Maar ik ben dankzij jullie weg gaan nadenken.

Het heeft zichzelf al opgelost inmiddels. De moeder van het meisje nam contact met mij op en zij wil pertinent niet dat ze ergens slapen. Tienertour prima.

Ik heb ook even ‘rondgevraagd’, bijna geeneen van mij vriendinnen zou het elders slapen toelaten op deze leeftijd.

Iemand zei: een puber (een 14 jarige dus in dit geval) iets verbieden zonder reden kan prima.
Iemand hier zegt dat je dan gegarandeerd bonje krijgt.

Beide snap ik.
Maar mijn 14 jarige is geen prinsje die alles maar mag. Meneer heeft een dure treinkaart, merkleding, nieuwste iPhone, en veel ‘vrijheden’. Geen zeurende ouders maar wel ouders die respect willen. Nee is ook nee. Afspraken zijn afspraken.

Deze vraag ging me nog te ver.
Natuurlijk respecteer ik ieders mening.

oh echt?

".. maar wel ouders die respect willen"

Ik snap nooit zo goed hoe dat samen moet gaan als je andersom weinig respect toont voor je (opgroeiende) kinderen. Iets verbieden zonder opgaaf van reden vind ik persoonlijk behoorlijk respectloos. En afspraken zijn alleen afspraken als je er allebei een stem in hebt gehad, anders zijn het toch echt bevelen (ook niet zo respectvol in mijn ogen)

Ik geef mijn kinderen liever 'vrijheid en zelfstandigheid' mee dan merkkleding en een dure telefoon. Volgens mij hebben ze daar uiteindelijk heel wat meer aan.

Jippox

Ik begrijp je reactie en ben het met je eens maar Het laatste stukje.

Ik geef mijn kinderen liever 'vrijheid en zelfstandigheid' mee dan merkkleding en een dure telefoon. Volgens mij hebben ze daar uiteindelijk heel wat meer aan.

Vind ik dan weer kinderachtig en belerend overkomen. Was niet nodig.

Draadje mag sluiten

Jammer om zo tegen elkaar te praten. Dit doe je in real life ook niet.

Ik begrijp dit niet.

Dit draadje mag sluiten.

@jippox

ik ben serieus geschokt over jouw antwoorden, de toon en je aannames.

jawel hoor

Ik real life geef ik ook gewoon mijn mening. Wat is daar mis mee?

En "Bezig", nee misschien was dat niet nodig. Maar ik vond het opvallend dat deze zaken genoemd werden als een soort 'bewijs van goed ouderschap'. Terwijl ik dat dat echt volkomen bijzaak vindt: dure spullen.

Maar ook dat is 'gewoon maar' een mening hè