Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Oh Ciska! Wat fijn dat je dochter aangeeft open te staan voor behandeling!
Wat een positieve wending ❤️
Nu hoop ik dat ze daar door gaan pakken!
Dit klinkt heel positief! Ik hoop met jullie mee dat deze ontwikkeling zich voortzet!
wat fijn, Ciska, een opening naar behandeling. Wat de liefde al niet in gang brengt....
Jullie zo gegund dit lichtpunt!
is er iemand die misschien meer weet over het volgende?
Dochter heeft nu een UHP voor een half jaar voor specifiek de groep waar ze nu zit (dus gesloten jeugdzorg).
De (hopelijk) vervolgplek waar ze al een tijd op wachtlijst staat is open en een ggz plek.
Nou gaf de coordinator van de vervolgplek aan dat , omdat de UHP voor jeughulp is ze hierdoor misschien niet zomaar naar een open plek van.
Ik ga dit zeker uitpluizen en navragen bij de voogd, maar misschien is hier iemand die daar al wat meer over kan vertellen?
Je kunt met een UHP naar een open plek. Zit het probleem er niet meer in dat haar UHP specifiek afgegeven is voor de plek waar ze nu zit? Dus wellicht moet een rechter toestemming geven voor de overplaatsing.
Anderzijds als ze nu open staat voor hulp kan de OTS+UHP er straks ook gewoon vanaf.
Eens met Vaaas
en op een open plek moet je afspraken kunnen maken over suïcide en automutileren.
Vaaas schreef op 27-05-2023 om 14:08:
Anderzijds als ze nu open staat voor hulp kan de OTS+UHP er straks ook gewoon vanaf.
Ik weet niet hoe het nu is, maar een OTS eraf halen gaat niet zo gemakkelijk. Bovendien kan het 'open staan voor hulp' zomaar in een keer weer omslaan. Wel zou de UHP eraf kunnen, want als ze naar een andere afdeling wil gaan kan dat ook zonder een UHP. Voor een kind in een ziekenhuis heb je ook geen UHP nodig.
Ik zou niet te snel optimistisch zijn, alhoewel de vooruitgang die nu geboekt is enorm is. Maar ervaring met een broer die stemmen hoort leert, dat het risico op terugval en dan de noodzaak van gedwongen ingrijpen altijd aanwezig blijft, ondanks alles wat er kan met medicatie en psychotherapie. Hopelijk wordt de drang naar zelfvernietiging minder en gaat het zelfs helemaal weg.
Tsjor
we zijn ons er echt enorm van bewust dat het lijntje richting behandelen erg fragiel is, dus we staan ook echt nog niet te juichen.
Roos, dochter zegt nu heel duidelijk dat ze afspraken kan maken over haar veiligheid/automutilatie, we weten dat dit ook nodig is voor haar vervolgplek.
Maar ook hierin is het lijntje nog heel fragiel.
Het maakt het ook bijzonder frustrerend dat dochter eerst hier op de groep vooruitgang moet laten zien, maar dat voor sommige dingen overleg/ toestemming nodig is vanuit de regiebehandelaar, maar die is op vakantie en daar is geen vervanging voor. Erg frustrerend, want ook dochter merkt hierin de belemmering in wat ze graag wil.
Klopt het zijn logge organen
Ciska78 schreef op 29-05-2023 om 09:38:
we zijn ons er echt enorm van bewust dat het lijntje richting behandelen erg fragiel is, dus we staan ook echt nog niet te juichen.
Roos, dochter zegt nu heel duidelijk dat ze afspraken kan maken over haar veiligheid/automutilatie, we weten dat dit ook nodig is voor haar vervolgplek.
Maar ook hierin is het lijntje nog heel fragiel.
Het maakt het ook bijzonder frustrerend dat dochter eerst hier op de groep vooruitgang moet laten zien, maar dat voor sommige dingen overleg/ toestemming nodig is vanuit de regiebehandelaar, maar die is op vakantie en daar is geen vervanging voor. Erg frustrerend, want ook dochter merkt hierin de belemmering in wat ze graag wil.
Zo frustrerend inderdaad Ciska, ze moeten dit daar echt goed oppakken (dit moment met beide handen aangrijpen)! Hoe kan het dat er geen vervanging is, kan iemand anders daar geen klap op geven?
Nu dochter eindelijk zover lijkt te zijn, lijkt het alsnog niet van de grond te komen.
Dikke knuffel voor jullie. Kanjers zijn jullie! Stuk voor stuk ❤️
Cis wat is er een hoop gebeurd. Wat een omslag maakt je dochter momenteel! Heel fijn om te lezen, hoe fragiel ook. Er komt in elk geval ruimte in haar koppie om over het idee van een alternatieve uitkomst na te mógen denken. Dat geeft ook ruimte voor gesprekken.
Ik snap dat jullie nu snel door willen pakken en zo'n vakantie afwachten voelt dan zwaar. Wat voor dingen zijn het waar ze nu geen stappen in kan zetten, waar ze zich nu wel klaar voor voelt? Ondanks dat het nu als stilstand voelt, hoop ik dat de omgeving waarin zij nu vertoeft alsnog wel vooruitgang creëert. Het voelt misschien niet zo, ze krijgt immers geen behandeling. Maar dit is ook de omgeving waarin het haar uiteindelijk gelukt is om vanuit een hele starre positie, enige ruimte te vinden om toch voor behandeling open te gaan staan. Ik hoop dat je daar vertrouwen uit kan putten.
frustratie en nog meer frustratie, dat is eigenlijk wat het de afgelopen week vooral bij ons is.
Tegen deuren aan lopen die pas open kunnen als regie behandelaar terug is. Niemand die stappen wil zetten want dat moet met regiebehandelaar besproken worden.
De directeur gebeld, die belt gewoon niet terug.
Uiteindelijk de coördinator van het CCE gebeld, die heeft het voor elkaar gekregen dat ze die zelfde dag langs mocht komen om met dochter te gaan zitten, om op papier te zetten wat dochter in haar hoofd heeft zitten en hoe zij het voor zich ziet om vooruit te gaan.
Gisteren gesprek CCE gehad en kennisgemaakt met 2 deskundige die mee gaan kijken.
En dat worden er dingen in het gesprek gezegd, die helemaal niet tijdens het gesprek gezegd hadden hoeven worden.
Waardoor dochter gisteravond tijdens het belmoment echt het gevoel had dat ze in de steek wordt gelaten.
Dus vandaag maar weer wat belmomenten plegen met mensen.
Vervolgplek mailde vanochtend dat ze dochter doorgeschoven hebben naar plek 2 omdat ze haar nog niet eind juni/begin juli daar zien komen.
Ik weet het op dit moment gewoon even niet. Geen idee bij wie we moeten zijn om stappen te kunnen maken, maar ook gewoon moe en leeg van al het vechten , ik wil gewoon even een knuffel😔
Toch maar even wachten tot de regiebehandelaar terug is? Tsjor
