Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
ik heb op dit moment niet hele veel nieuws te melden, het is bijna eng hoe “rustig” het op dit moment is. Vandaag gaat de hele groep verhuizen naar de andere kant van het terrein, ze gaan namelijk flink opknappen. Dochter had er wel wat stress voor maar niet extreem.
1 op 1 is toegewezen, daar hebben we voor de vakantie nog samen met de orthopedagoog naar het aangepast dagprogramma gekeken en op wat punten aangepast. Hopelijk kan dit deze week al van start gaan.
Dochter is afgelopen weekend een extra dag geweest ivm vakantie en dat ging goed. Was voor haar ook even fijn om een extra dag thuis te zijn. Vrijdag ben ik met haar naar het centrum geweest voor wat dingen die op haar lijst stonden. Zaterdag heeft ze hargelopen en verder hebben we een rustig weekend gehad met geen gekke dingen.
Fijn Ciska. Ben je vast zelf ook wat rustiger. Tussen haakjes .
Wat fijn Ciska! Even wat rust voor je.
Inderdaad fijn dat het nu even rustig is, Ciska! Maar ik herken je gevoel van dat dat een beetje eng is. Je hebt zo lang 'aan' gestaan en bent zo hyper alert geweest. Je stresshormonen staan nog volop aan. Dat is de nieuwe status quo geworden en dan voelt het heel gek dat het even rustig is. Ook omdat je er misschien nog vanuit gaat dat het vast niet lang kan duren, deze relatieve rust en er nog niet in kan leunen. Heel begrijpelijk. Ik hoop dat je er toch een beetje van kunt genieten en een beetje rust kunt pakken.
nou, ik ga niet meer zeggen dat het rustig is.
Dochter heeft vanavond tijdens een activiteit de mogelijkheid benut om weg te lopen. Gelukkig is ze redelijk snel vlakbij het spoor gevonden. Ik heb geen idee hoe ze er nu bij loopt, ze zijn nu met haar in gesprek.
Ons is afgeraden om die kant op te komen (want meer dan een uur rijden) omdat ze in principe zo naar bed moet.
We worden straks nog wel gebeld om te horen hoe het met dochter gaat.
Ik ben van slag en weet het even niet momenteel.
ach lieve Ciska toch♥️ een hele dikke knuffel
Ciska78 schreef op 20-02-2024 om 21:31:
nou, ik ga niet meer zeggen dat het rustig is.
Dochter heeft vanavond tijdens een activiteit de mogelijkheid benut om weg te lopen. Gelukkig is ze redelijk snel vlakbij het spoor gevonden. Ik heb geen idee hoe ze er nu bij loopt, ze zijn nu met haar in gesprek.
Ons is afgeraden om die kant op te komen (want meer dan een uur rijden) omdat ze in principe zo naar bed moet.
We worden straks nog wel gebeld om te horen hoe het met dochter gaat.
Ik ben van slag en weet het even niet momenteel.
Ach nee toch! Wat een stress weer. Hopelijk bellen ze snel met “goed” nieuws
Dochter heeft schijnbaar met het naar de activiteit het moment gepakt waarop de voordeur voor een vertrekkende groep open ging gepakt om er tussenuit te gaan. Gelukkig is dit redelijk snel opgemerkt en dan wordt er meteen op de noodknop gedrukt en komt er schijnbaar veel begeleiding in actie.
Die kennen die plekken wel waar jongeren langs lopen om naar het spoor te komen.
Dochter wilde op de groep niet echt praten over het hoe en wat. Ze was vooral kritisch naar zichzelf dat het weer niet gelukt was.
oh, Ciska, ik heb het zo met jullie te doen. Alsof jullie in oorlogstijd leven, zo stressvol. Je hebt het vast al eens genoemd, maar ik hoop dat jullie als ouders ook hulp krijgen om hiermee om te gaan.
🫂❤️
hoe is het gegaan vannacht?
