Hygiëne

Is er sprake van een onderliggende issue of is ze verder wel blij/sociaal aanspreekbaar?

Met de leeftijd van 19 zijn kinderen jongvolwassenen en heb je er verder weinig meer aan "op te voeden". 
Op tijd douchen en schone kleding aantrekken zou al een aangeleerde gewoonte moeten zijn. Als er sprake is van een diagnose verdient het misschien nog wat aandacht naar verder is het aan haar. 
Sterkte ermee.

Saskia103 schreef op 18-06-2024 om 08:47:

Ze zit inderdaad niet goed in haar vel, maar weigert hulp, want volgens haar is er geen probleem. Ze heeft geen vrienden ( die vinden haar stinken, horen we via via).

Jee dat klinkt toch wel erg rot. Hoe gaat het dan met andere dingen, wel bezig met school, eet ze goed sport ze, heeft ze hobby's? Heeft ze -voor zover jullie weten- een normale intelligentie? Intresse in liefde en seks? Is ze is staat om sociale relaties te overzien?

Wij hadden vroeger ook wel een paar mensen met matige hygiëne in de vriendengroep, maar die waren verder gewoon gezellig, dus daar zei je dan gewoon wat van, dat was gewoon desinteresse. Een jonge vrouw van 19 die zichzelf echt verwaarloost fysiek lijkt me wel echt een teken aan de wand. Wat denk jij er zelf over?

Was het haar eigen keuze bij jullie te komen wonen? Voelt ze zich wel senang met haar lichaam?

Saskia103 schreef op 18-06-2024 om 08:54:

Het is mijn stiefdochter die sinds vorig jaar bij ons is komen wonen dus hoe haar moeder haar daarin heeft “opgevoed” dat weet ik eigenlijk niet. We zijn niet on speaking terms, zeg maar

En hoe heeft haar vader haar daarin opgevoed? 

Ik zou zeggen: Oef, wat stink je. Was je even voordat je in mijn buurt wil komen. 't Is gewoon niet te harden. Je ruikt naar oude zeik.

Ik bedoel: als tactvol gepraat niet werkt.

Weet je wel zeker dat het geen medische oorzaak heeft? Maagdarmproblemen, gebitsproblemen, diabetes, een huidaandoening.

Ik heb ook weleens de wat ingewikkelde redenering gehoord dat als iemand te dik is, en er dus minder dan perfect uitziet, ze hygiëne verder ook niet meer de moeite vindt. Een soort Alles of Niets-redenering.

Of als iemand erg depressief is en niets meer verwacht wat de moeite waard is.

Of een studiemarathonsessie. Waarbij alleen het examen nog telt en de hygiëne even opzij wordt geschoven voor het goede doel.

Of liefdesverdriet.

Bij mijn zoon (met ASS) is dit ook een punt. Mijn geluk is dat hij erg van knuffelen houdt, en ik heb hem steeds weer (niet boos, maar feitelijk) zeg dat ik hem niet wil knuffelen en niet naast hem op de bank wil zitten als hij stinkt, omdat dat akelig is voor mij. Hij wil mij niet tot last zijn,  dus dan gaat hij wel douchen, tegenwoordig 2x per week.
We hebben op een whiteboard in zijn kamer geschreven dat hij 2x per week moet douchen en schone kleren aan moet, en bij warm weer 3x per week. Vaste regels, vaste dagen, geen emoties erbij, dat helpt hier.

Hier ook een adolescent die douchen en schone kleding aantrekken niet zo belangrijk vind. Overigens heeft hij ADHD, autisme en een aantal trauma's dus dat zal er mee te maken hebben.

We hebben nu hele duidelijke afspraken gemaakt. In de avond uit werk katten eten geven, tanden poetsen, douchen, vuile kleding in de badkamer en schone kleding aan. Kleding die elke dag schoon moet zijn onderbroek en sokken. Shirt en broek maximaal 2 dagen tenzij eerder vies. En trui inmiddels wat langer omdat hij dit meer als jas gebruikt dan trui.

Overigens hoeft douchen niet altijd, een doekje langs oksels en intieme delen halen is ook goed.  Maar meestal kiest hij er zelf voor om te douchen.

het kan een teken van depressiviteit zijn.

Heb je een goede band met haar verder?
Zou ze ervoor open staan als je gewoon eens met haar praat als jullie samen zijn. Over hoe het met haar gaat. Hoe ze zich voelt? En hoe ze het ervaart nu ze bij jullie woont.
Zo te lezen is er wel het een en ander gaande en ik hoop dat ze jou of haar vader in vertrouwen kan nemen.

Ook als ze aangeeft geen behoefte te hebben om te praten zou ik aangeven dat ze altijd naar je toe kan komen als er iets is of als ze gewoon wil praten.

Depressie is vaak wel een factor waarbij zelfzorg moeilijk is. Diagnoses kunnen ook een rol spelen, maar dan zou je hier al eerder mee te maken hebben gehad lijkt me.

Sommige dingen zijn niet leuk of fijn, maar horen wel bij het leven. Dan is het vaak makkelijker om te accepteren dat het een noodzakelijk kwaad is dan er telkens tegenaan te blijven hikken met alle gevolgen van dien. 

Het is gewoon niet fris om nooit te douchen en schone kleren aan te trekken.
Het kan zomaar gebeuren dat een stage daarop stuk gaat lopen. Zeker als ze er netjes wat van zeggen en je dochter er niks mee doet. Dat haar 'vrienden' niet meer in haar buurt willen zijn vanwege de stank zegt veel. 

Vaste douche dagen kan een oplossing zijn. Niet echt passend bij haar leeftijd, wel haar huidige mentale status. Het boeit haar misschien niet, het boeit andere mensen wel, die hebben er last van. Het is niet sociaal om daar geen rekening mee te houden.