huisarrest geven
Hallo mede ouders,
Zit best wel met een dilemma. Mijn zoon van 12 liegt regelmatig over dingen. Daar hebben we best al wat discussies over gehad. Elke keer belooft hij beterschap. Vandaag weer tegen mij gelogen over een ongeluk met de fiets die hij en een vriendje van hem hebben gehad. Schade ruim 250 euro. Die schade is tot daar aan toe. Maar liegen over de oorzaak en weer tegen mij liegen terwijl hij weet dat ik hier echt ontzettend boos over word. Dat heeft mij best teleurgesteld en ook gekwetst. Ik had hem de vorige keer al gezegd dat ik hem huisarrest ga geven bij een volgende forse liegpartij. Dat is nu dus gebeurd.
Ik wil hem eigenlijk een week huisarrest geven. Neem zijn telefoon niet af maar wel eerder inlveren als anders. Of is dit te veel van het goede? Zit een beetje met mijn handen in mijn haar. Mijn vrendin (we latten) is het wel eens met mij en vind een gepaste straf wel op zijn plek in dit geval.
Graag jullie mening.
Zomaareenpappa
"Het valt me overigens wel op dat veel reageerders het maar prima vinden dat de kinderen de boel vernielen want dat gebeurt toch"
nou nee, die indruk heb ik niet en dat heb ik ook
niet gezegd.
Dat lees ik nergens
"Het valt me overigens wel op dat veel reageerders het maar prima vinden dat de kinderen de boel vernielen want dat gebeurt toch"
Dat bijvoorbeeld fietsen vaak stukken hebben bij pubers (door nonchalant gedrag), dat lees én herken ik. Dat ouders dat prima vinden, dat lees ik nergens.
Je begrijpt het niet zo goed
Sorry, maar ik denk dat je verkeerd gelezen hebt. Je schrijft: "Het valt me overigens wel op dat veel reageerders het maar prima vinden dat de kinderen de boel vernielen want dat gebeurd toch of dat er gelogen wordt(met als argument dat "jezelf" ook liegt). Helaas groeit het geld mij niet op de rug en ik vind dat je best wel enigszins zuinig mag omgaan met de dingen die je krijgt. En oneerlijk gedrag kan ik niet zo goed tegen. Als hij meteen eerlijk had verteld wat er gebeurd was dan was er niets aan de hand geweest."
Dat is niet wat we zeggen. Ik baalde verschrikkelijk van altijd kapotte fietsen. En ook ik werd er wel eens doodmoe van, dat ik altijd moeite moest doen voor het eerlijke verhaal.
Het enige wat we zeggen, is dat straffen niet helpt. Het enige wat we je proberen uit te leggen is dat je heel verontwaardigd kunt gaan doen, maar het op langere termijn beter helpt als je de communicatie open houdt. Iets wat jij "de zachte lijn"noemt, maar dat niet is. Want iemand eerlijk vertellen dat zijn gedrag niet acceptabel is, is geen zachte lijn.
Maar goed. Zoals je ook graag je eigen draai geeft aan de tips die wij geven, zul je ook een draai geven aan dat wat je zoon je vertelt. Zoals je meteen in de overdrijvende modus schiet als wij je tips geven om de puberteit houdbaar te houden, doe je dat wellicht ook bij je eigen kind.
Zomaareenpapa
'Heb hem overigens alleen donderdag straf gegeven. Mijn boosheid en irritatie was na een nachtje slapen wel gekalmeerd'
Dus de straf hangt niet af van het vergrijp, maar van jouw humeur. Daarmee word je enorm onvoorspelbaar en onbetrouwbaar voor je zoon. Geen wonder dat hij gaat liegen.
