Hoeveel kleedgeld 12 jarige ?

je klinkt een beetje verbitterd malle beppie. Relax. Zoveel ouders, zoveel opvoedingsstijlen. Ieder zijn eigen regels. Al worden mijn kinderen de meest verwende nesten die er zijn, jij hebt er geen last van.

--- schreef op 09-10-2021 om 18:33:

Mijn kinderen hebben geen kleedgeld gehad, dat had ik alleen gedaan als ze er om hadden gevraagd of als ik constant ruzie had over dure merken.

Als ze er om hadden gevraagd dan had sportkleding er buiten gezeten omdat ze nu eenmaal verschillende sporten kunnen doen. Een winterjas zou met een plafond zijn, ik zie echt niet in waarom je die dan niet in het kleedgeld zou doen. Zo ook ondergoed en sokken, ze moeten leren dat ze van hun kleedgeld ook minder leuke dingen moeten kopen.

Om aan te tonen of het niet te weinig is zou ik ze stimuleren om bij te houden wat ze hadden gekocht en voor welk bedrag. Als ze dan kunnen aantonen dat het echt te weinig was en ze hun geld dus niet aan iets anders hebben uitgegeven zouden ze meer kunnen krijgen. Daarmee leer je ook budgetteren, je kunt namelijk later beseffen dat je het budget iets te krap hebt gezet. Dat geeft niks. Het kan ook te maken hebben met een plotselinge lengtegroei, ik vind niet dat ze daarop moeten kunnen budgetteren.

Ik heb wel eens een budget gesteld (geen kleedgeld dus): ok je hebt 2 broeken, 1 winterjas, 1 paar schoenen, 1 trui en 3 shirts nodig en je krijgt van mij een X bedrag. Kijk maar hoe je dat verdeeld.

Zo ging het bij mij vroeger ook in het begin.ik kreeg kleedgeld en moest daar alles van betalen. Vond het altijd vreemd dat vriendinnen én groter bedrag kregen (meestal dubbele van wat ik had) en daar dan niet eens schoenen, ondergoed en jassen van hoefde te kopen. Ik ging dan ook naar heel andere winkels. 

Gevolg is dat ik met weinig heel goed uitkom. Maar het tegelijkertijd ook erg moeilijk vind om geld uit te geven als het niet broodnodig is. Voorál aan kleding. 

Mallebeppie schreef op 09-10-2021 om 19:31:

[..]

Ruim zakgeld en je betaalde al hun kleding die ze zelf mochten uitzoeken. Klinkt niet alsof je een smalle beurs hebt in mijn oren. Mijn dochter mocht haar eigen kleding uitzoeken, maar dat wil niet zeggen dat ze het ook daadwerkelijk kreeg.

hoezo? Jouw dochter mocht dus haar eigen kleding uitzoeken maar ze kreeg het niet?  Waarom dan dochter die kleding laten uitzoeken? Weet je; ik begrijp dat echt niet. 

zwaankip schreef op 09-10-2021 om 20:56:

[..]

Ik begrijp dit wel hoor. Ze kunnen best hun voorkeur aangeven maar sommige kledingstukken qua prijs zou ik niet kopen. 70 euro voor een trui ofzo. Dat ze iets willen, betekent niet dat ze het zomaar krijgen.

Apiejapie schreef op 09-10-2021 om 20:03:

[..]

Zo ging het bij mij vroeger ook in het begin.ik kreeg kleedgeld en moest daar alles van betalen. Vond het altijd vreemd dat vriendinnen én groter bedrag kregen (meestal dubbele van wat ik had) en daar dan niet eens schoenen, ondergoed en jassen van hoefde te kopen. Ik ging dan ook naar heel andere winkels.

Gevolg is dat ik met weinig heel goed uitkom. Maar het tegelijkertijd ook erg moeilijk vind om geld uit te geven als het niet broodnodig is. Voorál aan kleding.

Dat lag niet aan het feit dat je er meer spullen van moest kopen maar aan het feit dat je veel minder kreeg. Je had ook meer geld kunnen hebben gekregen en er meer van moeten betalen. Overigens moesten mijn kinderen wel de kapper betalen van hun zakgeld: ik heb gewoon het zakgeld per jaar verhoogt met 6x het geld voor de kapper. Juist dat soort dingen kan gewoon en helpt ook. 

Ik heb het altijd lastig gevonden om geld uit te geven aan restaurants. Na 2 uur heb je een hoop geld betaald om uit te poepen. Heeft niets met mijn opvoeding te maken  

zwaankip schreef op 09-10-2021 om 20:56:

[..]

Ze mag bekijken  wat ze leuk vindt.  Passen tot ze een ons weegt. Dan bekijken we samen wat het kost en worden er keuzes gemaakt. Heel normaal lijkt me.

--- schreef op 09-10-2021 om 21:45:

[..]

Dat lag niet aan het feit dat je er meer spullen van moest kopen maar aan het feit dat je veel minder kreeg. Je had ook meer geld kunnen hebben gekregen en er meer van moeten betalen. Overigens moesten mijn kinderen wel de kapper betalen van hun zakgeld: ik heb gewoon het zakgeld per jaar verhoogt met 6x het geld voor de kapper. Juist dat soort dingen kan gewoon en helpt ook.

Ik heb het altijd lastig gevonden om geld uit te geven aan restaurants. Na 2 uur heb je een hoop geld betaald om uit te poepen. Heeft niets met mijn opvoeding te maken

Ik snap denk ik niet wat je wilt zeggen. Hoezo had ik ook meer geld kunnen krijgen en er meer van moeten betalen? Van mijn kleedgeld moest ik alles betalen qua kleding/schoenen/jassen/ondergoed/sportkleding, kreeg geen sok meer van mijn ouders. Daarnaast werkte ik al vanaf jonge leeftijd (basisschool) om eigen geld te verdienen maar moest zo'n beetje alles zelf betalen. Wel kreeg ik naast kleedgeld ook wat zakgeld. Maar hoe ik volgens jou meer zelf had moeten betalen als ik meer had gekregen, begrijp ik niet. 

dochter kreeg kleedgeld voor shirts en tops. Ondertussen al een poos volwassen dus ik denk dat ik haar nu volledig kleedgeld zou geven als ze jonge tiener zou zijn. Zoon heeft nooit kleedgeld gehad. Kocht minimaal en vond 2 truien dan best voldoende als hij maar niet naar de stad hoefde hahha.
Ook hij kan nu prima met geld omgaan,nog beter dan dochter.

Apiejapie schreef op 09-10-2021 om 20:03:

[..]

Zo ging het bij mij vroeger ook in het begin.ik kreeg kleedgeld en moest daar alles van betalen. Vond het altijd vreemd dat vriendinnen én groter bedrag kregen (meestal dubbele van wat ik had) en daar dan niet eens schoenen, ondergoed en jassen van hoefde te kopen. Ik ging dan ook naar heel andere winkels.

Gevolg is dat ik met weinig heel goed uitkom. Maar het tegelijkertijd ook erg moeilijk vind om geld uit te geven als het niet broodnodig is. Voorál aan kleding.

Je zegt dat je het moeilijk vindt om geld uit te geven als het niet broodnodig is. Het leek of je dat niet kan ómdat je ook je winterjassen, sokken, ondergoed etc moest kopen (zo las ik het, omdat je reageerde op mijn reactie waar dat over ging). Mijn inziens komt het dus daar niet door maar omdat je te weinig geld kreeg. Het had dus ook gekund dat je wel de winterjas, schoenen en ondergoed had moeten betalen maar nóg minder geld kreeg met hetzelfde resultaat. 

Begin gewoon eens met haar geld te geven en van te voren af te spreken. Zo van; ze heeft een broek nodig, nou goed ga zelf maar kijken zoek iets van rond de €30 en als je wat over hebt dan kun je nog iets anders kopen. Pas als het goed gaat en je merkt dat ze het aankan kun je verder gaan en vaste bedragen afspreken en haar zelf laten bepalen wat ze nodig heeft.

--- schreef op 10-10-2021 om 11:49:

[..]

Je zegt dat je het moeilijk vindt om geld uit te geven als het niet broodnodig is. Het leek of je dat niet kan ómdat je ook je winterjassen, sokken, ondergoed etc moest kopen (zo las ik het, omdat je reageerde op mijn reactie waar dat over ging). Mijn inziens komt het dus daar niet door maar omdat je te weinig geld kreeg. Het had dus ook gekund dat je wel de winterjas, schoenen en ondergoed had moeten betalen maar nóg minder geld kreeg met hetzelfde resultaat.

Ik kreeg zo'n beetje de helft van wat vriendinnen kregen. Ik moest van dat geld alles betalen. Terwijl vriendinnen met het dubbele budget alleen kleding (exclusief schoenen, jassen, ondergoed, sportkleding) hoefden te betalen. Dan wordt met samen shoppen wel duidelijk dat je ieder een andere portemonnee hebt. Absoluut niet erg. Ik had sowieso al vroeg door door omstandigheden dat veel dingen niet vanzelfsprekend waren. Waar  mijn vriendinnen het heel normaal vonden om maandelijks naar de stad te kunnen, was dat voor mij anders. Maar dat is wel iets wat je mee kunt nemen naar je volwassen leven. Ik ben daardoor een moeilijke in geld uitgeven aan kleding. Koop dan ook regelmatig tweedehands. En toch kan ik me ook voorstellen dat het juist andersom uitwerkt: helemaal losgaan in kledingwinkels omdat ik het nu wél kan betalen. Daarin denk ik dat opvoeding twee kanten op kan werken: het kan je íets leren en tegelijkertijd kan het je ook dwars maken voor dát wat je geleerd hebt. 

@apiejapie daar ben ik het mee eens. Er wordt vaak gesproken alsof weinig geld geven zorgt voor financieel verstandige kinderen maar je kunt dan juist ook later helemaal losgaan omdat vroeger weinig kon/mocht. 

Hier geen kleedgeld op die leeftijd. Pas bij 14/15 en dan alleen voor shirt/truien en broeken. Ondergoed ( want BH's zijn duur) en jas en schoenen niet.

Apiejapie schreef op 10-10-2021 om 14:49:

[..]

Ik kreeg zo'n beetje de helft van wat vriendinnen kregen. Ik moest van dat geld alles betalen. Terwijl vriendinnen met het dubbele budget alleen kleding (exclusief schoenen, jassen, ondergoed, sportkleding) hoefden te betalen. Dan wordt met samen shoppen wel duidelijk dat je ieder een andere portemonnee hebt. Absoluut niet erg. Ik had sowieso al vroeg door door omstandigheden dat veel dingen niet vanzelfsprekend waren. Waar mijn vriendinnen het heel normaal vonden om maandelijks naar de stad te kunnen, was dat voor mij anders. Maar dat is wel iets wat je mee kunt nemen naar je volwassen leven. Ik ben daardoor een moeilijke in geld uitgeven aan kleding. Koop dan ook regelmatig tweedehands. En toch kan ik me ook voorstellen dat het juist andersom uitwerkt: helemaal losgaan in kledingwinkels omdat ik het nu wél kan betalen. Daarin denk ik dat opvoeding twee kanten op kan werken: het kan je íets leren en tegelijkertijd kan het je ook dwars maken voor dát wat je geleerd hebt.

Ik kan blijkbaar niet goed uitleggen wat ik bedoel, sorry.