Hoe houden jullie het hoofd koel
Zoals velen onder jullie waarschijnlijk vind ik de puberteit een hele heftige fase in het opvoeden.Ik heb een zoon van 15 en een dochter van 13.Elk met hun eigen problemen.Soms is het net alsof ik enkel bezig ben met werken het huishouden en het hoofd boven water houden in de dagelijkse struggels...Ik loop vaak te piekeren of als er iets is gebeurd heb ik precies een knoop in mijn maag of loop ik nerveus rond.Natuurlijk zijn er wel betere momenten maar ik sta er grotendeels alleen voor en dat is niet zo gemakkelijk altijd...Want dan moet je altijd alles alleen oplossen en vraag je je nog harder af of je wel goed bezig bent...Wat doen jullie om het hoofd koel te houden en vooral om eens gewoon terug (even)zorgeloos te zijn...?
Joggen
Ik heb twee IADH-pubers, dus ik kan erover meepraten! Ik ga sporten als ik stress heb: joggen, wandelen en fietsen. Daarna kan ik er weer een stuk beter tegen.
Alleen
Ik vond het wat één kind betreft tropenjaren. En soms wenste ik dat ik het alleen kon doen. Het kwam er voor een groot deel op neer dat ik in feite de opvoeder was en ik het miste dat wij als ouders een front vormden, waardoor wij als ouders vaak met elkaar in de clinch lagen. Dus ik dacht weleens dat het duidelijker geweest zou zijn als we elk in ons eigen huis woonden, met elk onze eigen regels. Lekker overzichtelijk. Maar dat was wel erg rigoureus en niet bepaald een positieve oplossing geweest.
Ik vond het vroeger maar raar dat mijn vader de boeman van het gezin was. Mijn moeder vond dat we stout of lastig waren, mijn vader gaf de straf. Nee, zo was mijn praktijk, ik ben erbij, ik reageer erop met boos zijn of ingrijpen. De rol die ik niet wilde, was dat ik de énige was die streng moest zijn of toch iets van straf moest geven. Zo werd ik dus ongewild zelf de boeman van het gezin, het kan verkeren.
Straf geven zat niet zo mijn systeem, maar de oudste maakte het mij vaak erg moeilijk (zo zag ik dat toch wel). Of harder gezegd: ze trok het bloed onder mijn nagels vandaan. Had ik voorheen het imago van "zo lekker kalm en de rust zelve", daar was toen weinig meer van over. Jammer dat ik later pas meer van ons gedrag ben gaan begrijpen. Met de kennis van later had ik misschien beter kunnen dealen met haar gedrag en de mijne. Gelukkig is alles goedgekomen. We kunnen het goed met elkaar vinden. Ze is vaak ook erg wijs in hoe ze met anderen omgaat. Mooi om te zien. De andere dochter heeft niet echt een drama-puberteit gehad. Die kwam iets later opgang met puber-humeurigheid. Soms vervelend, maar te overzien.
Wat ik erg leuk vond, tot slot, was dat mijn dochter op een gegeven moment meer inzicht kreeg in hoe het er in andere gezinnen aan toe ging. Ze vond ons opeens erg meevallen.😀
Sporten doe ik
En dat helpt idd enkel bij echt slechte dagen dan kan ik de zorgen niet uit mijn hoofd krijgen...Mijn dochter doet nu al 2 weken haar best om haar aan de afspraken te houden en dat brengt rust...
Maar nu deed mij ex moeilijk,over haar schoolkeuze...Ze wil naar een bepaalde school,...ik was samen met haar naar een infodag geweest en ik had er een goed gevoel bij.Maar mijn ex is niet akkoord.Ze wonen bij mij full time hij heeft normaal 3 dagen per week maar is die bezoekregeling nooit nagekomen...Nu is ze 1 week bij hem geweest en wil hij opeens de plak zwaaien.Hi zegt dat er veel drugs in de school zit....Maar ja ik heb hem gezegd dat je dat overal hebt ook op straat en andere plaatsen.Het is aan je kind om hier een verstandige keuze in te maken.Hij zegt nu jij voed ze op maar ik heb je gewaarschuwd...Dit vind ik zo flauw maar toch loop ik hier alweer 2 dagen over te piekeren...Hij zei je weet de helft niet van haar ze is niet te vertrouwen...maar als ik dan specifiek vraag wat hij dan wel weet antwoord hij niet...
Hij kan me na al die jaren nog steeds naar beneden halen en dat haat ik...
Loslaten
Zo'n opmerking van je ex mag en moet je loslaten. Hij heeft recht op zijn mening, hij heeft die geuit, klaar. Je hebt gelijk hoor, op elke school zijn drugs en je moet je kind weerbaar maken. Dat doe jij, hij niet, door zijn afwezigheid. Dus je hoort zijn mening aan, overweegt die, en neemt dan een besluit. Sta achter dat besluit en blijf er dan ook niet over piekeren, dat is verspilde energie.
Als je veel piekert, kan mindfulness je misschien ook helpen. Ik heb een volledige cursus gedaan, vond het fijn om een echte trainer te hebben die ik vragen kon stellen en waar ik mijn frustraties kwijt kon, want mindfulness aanleren gaat niet vanzelf, het is hard oefenen. Er zijn ook allerlei apps (bijv. Mindspace).
Hoofd koel houden
Ik snap dat je hier mee in je maag zit. Voor een buitenstaander, zoals ik, is het natuurlijk heel makkelijk om hier iets van te vinden. Voor jou ligt dat anders, jij zit er middenin.
Ik zou de mening van vader inderdaad aan mijn laars lappen, tenminste ... wel na goed rondvraag gedaan te hebben om te peilen hoe andere ouders over de school denken. Daarnaast is ook belangrijk hoe je kind zich op een school voelt. Mijn oudste wilde niet naar een grootschalige school, dus ging ze naar een kleinere, de andere maakte dat niet zoveel uit. Die dochter wilde niet naar een gymnasium, dus hebben wij haar niet gedwongen dat wel te doen, zo wik en weeg je met elkaar wat het beste is. Jij moet dat wikken alleen doen, dus dan kan het helemaal helpen om andere meningen te polsen.
Ik ken heel wat
Ouders waarvan hun kinderen daar school lopen en ik heb er zelf ook nog school gelopen.Het is een school die hier een hele goede naam heeft in de streek.Natuurlijk zijn er waarschijnlijk wel eens incidenten maar dat heb je echt in elke school.Ik viel dus compleet uit de lucht wanneer hij mij dit zei.Ik ben dan ook wel van plan om haar daar effectief in te schrijven.Ik wil ook naar haar luisteren wat zij wil maar hij vindt dat ze daar niets over te zeggen heeft.Wat ik al helemaal flauws kul vind op een gegeven moment mogen kinderen toch zelf aangeven wat ze willen.Ik vind dat ze een goeie keuze maakt.De school is niet zeer groot en ze is er op een kwartiertje met de tram.Hij zou er ook de voordelen van in kunnen zien want de school ligt in zijn woonplaats dus dan kan ze gemakkelijk eens binnenspringen maar dat hij dan niet belangerijk.
Vanmiddag ben ik vrij en zal ik me proberen te concentreren op een boek...Vanavond heb ik gereserveerd in een restaurantje met mijn dochter.Mindfullness spreekt me zeker ook aan daar zal ik me eens in verdiepen.
Goed
Zo te lezen ben je goed bezig, Natje. Veel plezier vanavond!
Zuchten en doorgaan
We gaan vanavond bij ex eten. Ook zo'n type. Dochter wil een 'tussenjaar' en ex is absoluut tegen om diverse best wel plausibele redenen als: als ze eenmaal werkt heeft ze geen zin meer om naar school te gaan.
Omdat hij gezien heeft dat zoon via het HBO ook naar de universiteit is heeft hij al losgelaten dat dochter na de HAVO naar het VWO MOET, maar nu dreigt hij haar eigenhandig in te schrijven bij geeft niet welke HBO-opleiding.
Kan niet, maar het drama is zeer irritant en ex kan extreem blijven aandringen.
Dus het is zuchten en doorgaan en vooral, dochter dus, aangeven dat je er zelf over gaat en dat je blij bent met zijn betrokkenheid en zorg maar jij gaat er zelf over.
En verder laten we dochter niet teveel alleen met vader in de kamer want dan kan hij ook nog extreem op haar in gaan praten.
Oef, zucht...........
Overigens was hier vooral de basisschoolleeftijd moeilijk. Als puber was het prima te doen, nadat ze beiden eindelijk op speciaal onderwijs zaten.
Maar om rust te vinden las ik stoicijnen en ik studeerde muziekstukken in voor optredens. Intensief muziek instuderen hielp me om alle overige gedachten te verdrijven. Het gaf me meestal een enorm opgeruimd en kalm gevoel.
En ik denk dat je vooral uitzoekt wat jou rust geeft, dat kan per persoon verschillen.
Overigens ging ik ook op vrijdagavond, en dat doe ik nog steeds, met een paar buurvrouwen koffiedrinken en kletsen en giegelen. Omdat het de buren waren had ik daarvoor geen oppas nodig en konden de kinderen mij makkelijk bereiken.
hier
Ik hou van naaien, lekker geconcentreerd. En ik heb er een hoop fijne jurken aan overgehouden.
Even lekker klagen en zagen
Met een vriendin kan inderdaad echt opluchten.Ik heb slechts 1 vriendin waar ik me echt kwetsbaar kan opstellen omdat zij een zoon heeft van dezelfde leeftijd en het daar ook niet altijd over rozen gaat.Bij veel andere ouders durf ik niet echt alles vertellen.Maar zij heeft jammergenoeg een zeer tijdrovende job waardoor we elke maximum 1/maand zien en ik wel meer behoefte heb aan een babbel.
Ondertussen wel gebabbeld met een tante van mijn ex...Per toeval eigenlijk en zij zei zelf dat ik mijn gedacht moet doen.Ze zei dat hij onder invloed van zijn vrouw staat en het is nu eenmaal iemand die bepaalde dingen enorm
Kan opblazen.Dus misschien heeft ze ergens eens iets gehoord van drugs en maakt ze daar een heel drama van.Haar dochter mag niet naar die school en ze vindt dus dat ik de verkeerde keuze maak en mijn ex volgt haar daar in....
Luister naar tante
Nu, dat is nuttige achtergrondinformatie. Waarschijnlijk een enorm opgeblazen probleem dus. Laat los...
