Hoe ga je met je puber van 16 om

Ik begrijp het niet helemaal. Jij bent zelf weg en de vriendinnen van je dochter waren zonder haar bij jou thuis?

Ik begrijp het begin van je post ook niet. Wie waren thuis bij jullie? En waarom zouden ze bij je langs komen als je dochter nog elders was?

Het woord "brutaal" gebruik je alleen in een gezagsverhouding maar in de puberteit wijzigen zich alle verhoudingen omdat het kind geen kind meer is.

Ik denk dat je verwikkeld bent in een strijd om je gezag en zij om een strijd voor haar zelfbeslissingsrecht. Je denkt dat je je veiliger voelt als zij gehoorzaamt maar iemand die gehoorzaamt leert niet om zelfstandig te leven. Daarom breekt ze uit haar kettingen, net zolang tot je het opgeeft. 

Natuurlijk moeten er afspraken mogelijk zijn over de tijd dat ze binnen moet zijn, omdat jij ook je slaap nodig hebt. Als jullie op goede voet zijn en alles uitgepraat hebben zal ze daarvoor open staan. Voor haar is harmonie met ouders ook belangrijk. Momenteel vecht ze tegen je omdat ze je als een tegenstander ziet.

Bij een 16 jarige in de telefoon kijken, is dat nog nodig? 
Ik snap dat je ongerust bent, maar tegelijkertijd denk ik ook dat je met dreigen haar niet naar huis krijgt.
Is het vaak bonje tussen jullie? Dit klinkt niet fijn in ieder geval.

ik denk niet dat ze in haar telefoon kijkt, maar op je eigen snapchat kun je op de locatie kijken waar iemand is, dat doe ik ook weleens hoor...

en vertel haar vooral niet dat je dit doet want je kunt het ook heel makkelijk uitzetten.

Bij pubers moet je het ijzer smeden als het koud is, is mijn ervaring. Dus het gesprek aangaan dat je beiden uitgerust bent en niet meer zo emotioneel over je toeren. 
Probeer het gesprek vanuit gelijkwaardigheid aan te gaan en niet vanuit autoriteit ( hier heb ik zelf best wel even aan moeten wennen, maar bij mijn pubers werkt dit echt een stuk beter!). 
Laat haar aangeven wat ze nodig heeft aan privacy. Maak vervolgens afspraken met respect voor haar privacy en boven alles; hou je hier ook aan! 
Je geeft aan dat je hier op momenten het gesprek met elkaar over aan gaat en dat het dan een poosje goed gaat. Dit betekent naar mijn idee dat jij en jullie al iets heel goed doen hoor! Dat het dan later weer ff niet lukt; geeft niet, opnieuw om tafel en opnieuw afspraken maken. Dat haar vriendinnen haar aanspreken is ook gunstig, dat maakt bij pubers meer indruk dan wanneer ouders dit doen.

Zo hé! Ze laat haar vriendinnen zitten terwijl ze ook nog eens bij haar thuis zouden slapen? Dat gaan die meiden niet leuk vinden en terecht ook! Ze raakt ze zo kwijt.

Naar jullie vind ik het ook écht niet kunnen! Je hebt extra zorgen over haar en er zijn dus meiden blijven slapen terwijl zij er niet eens was.

Focus op dit gedrag en niet direct op de sanctie. Ze moet inzien dat dit niet oké gedrag is i.p.v. dat je ruzie met jullie maakt over haar straf.

Ik lees eerlijk gezegd niets verontrustends. Een meisje van 16 gaat uit, houdt zich niet aan de tijden waarop ze thuis moet zijn, drinkt, heeft iets met een jongen wellicht. Ze maakt haar levenscirkel groter en ja, daar kun je allerlei gevaren bij bedenken, maar je kunt haar niet meer in een nestje vasthouden en die gevaren allemaal op afstand houden. Ze zal moeten leren om ermee om te gaan. Dat kan ze nu niet meer van jou leren. Dat zal ze zelf moeten leren. Dus mijn gesprek zou vooral gaan over de vraag: ben je ergens tegenaan gelopen en hoe heb je dat opgelost.
In een telefoon kijken, op snapchat kijken (magister inkijken), dat soort digitale controlesystemen heb ik nooit gebruikt.

Tsjor

Een 16 jarige ontwikkelt haar eigen verantwoordelijkheidsgevoel en is opstandig tegen elke vorm van gezag die die ontwikkeling in de weg staat. Je zult je anders en gelijkwaardig moeten opstellen als gesprekspartner. Jullie hebben gesprekken, blijf dat doen maar blijf nieuwsgietig, blijf bij jezelf, bij je gevoel (van bezorgdheid).
Stop met telefoon afpakken en controleren. Dat kan echt niet meer op die leeftijd. Wees blij dat ze er een heeft en dat je haar kunt bereiken als dat nodig is. Dat was in 'onze' tijd wel anders. Gebruik het niet om te controleren! Ook de camera voor je huis is er voor jullie veiligheid, niet om je dochter mee te controleren.

Ik zou helemaal gek worden als mijn ouders zouden controleren wanneer ik precies waar ben. Ik ken genoeg mensen die dat gebruiken en het allemaal goed praten met 'ja maar is handig als er wat gebeurt', wat bijna nooit zo is, maar wel je kind het recht op privacy ontzegt omdat ouders te alle tijden kunnen zien waar kind zich bevindt. 
En 'ja is handig, dan kan ik zien of ze nog op stage/werk/school zijn en wanneer ze weggaan en dan weet ik wanneer het eten klaar moet zijn'. Je kunt ook een tijd afspreken dat het eten klaar is en als iemand graag later wil of het niet haalt, dat even laat weten. Hiermee blijft de verantwoordelijkheid bij de ouders liggen en niet bij de jongere zelf om te conformeren aan afspraken en te communiceren als dingen veranderen.

On topic; het gedrag van je dochter vind ik niet sociaal en ook niet netjes. Vrijheid gaat namelijk hand in hand met verantwoordelijkheid. Ze krijgt de vrijheid om uit te gaan onder bepaalde voorwaarden en ze houdt zich daar meermaals niet aan. Ook toont ze zich geen goede gastvrouw door haar vriendinnen in de steek te laten, terwijl die bij haar zouden slapen. Als ik mensen thuis uitnodig, dan zorg ik dat ik thuis ben. 
Ik snap wel dat dit gedrag het vertrouwen van jullie in haar beschadigt en dat heeft consequenties. Maar ik zou niet een telefoon afpakken. Eerder voorlopig even niet uitgaan.

tsjor schreef op 30-06-2024 om 08:41:

Ik lees eerlijk gezegd niets verontrustends. Een meisje van 16 gaat uit, houdt zich niet aan de tijden waarop ze thuis moet zijn, drinkt, heeft iets met een jongen wellicht. Ze maakt haar levenscirkel groter en ja, daar kun je allerlei gevaren bij bedenken, maar je kunt haar niet meer in een nestje vasthouden en die gevaren allemaal op afstand houden. Ze zal moeten leren om ermee om te gaan. Dat kan ze nu niet meer van jou leren. Dat zal ze zelf moeten leren. Dus mijn gesprek zou vooral gaan over de vraag: ben je ergens tegenaan gelopen en hoe heb je dat opgelost.
In een telefoon kijken, op snapchat kijken (magister inkijken), dat soort digitale controlesystemen heb ik nooit gebruikt.

Tsjor

Dus dat haar vriendinnen bij haar blijven slapen zonder dat ze zelf thuis is vind jij niet gek? Ik wel namelijk. 

MamaE schreef op 30-06-2024 om 10:30:

Ik zou helemaal gek worden als mijn ouders zouden controleren wanneer ik precies waar ben. Ik ken genoeg mensen die dat gebruiken en het allemaal goed praten met 'ja maar is handig als er wat gebeurt', wat bijna nooit zo is, maar wel je kind het recht op privacy ontzegt omdat ouders te alle tijden kunnen zien waar kind zich bevindt.
En 'ja is handig, dan kan ik zien of ze nog op stage/werk/school zijn en wanneer ze weggaan en dan weet ik wanneer het eten klaar moet zijn'. Je kunt ook een tijd afspreken dat het eten klaar is en als iemand graag later wil of het niet haalt, dat even laat weten. Hiermee blijft de verantwoordelijkheid bij de ouders liggen en niet bij de jongere zelf om te conformeren aan afspraken en te communiceren als dingen veranderen.

On topic; het gedrag van je dochter vind ik niet sociaal en ook niet netjes. Vrijheid gaat namelijk hand in hand met verantwoordelijkheid. Ze krijgt de vrijheid om uit te gaan onder bepaalde voorwaarden en ze houdt zich daar meermaals niet aan. Ook toont ze zich geen goede gastvrouw door haar vriendinnen in de steek te laten, terwijl die bij haar zouden slapen. Als ik mensen thuis uitnodig, dan zorg ik dat ik thuis ben.
Ik snap wel dat dit gedrag het vertrouwen van jullie in haar beschadigt en dat heeft consequenties. Maar ik zou niet een telefoon afpakken. Eerder voorlopig even niet uitgaan.

Precies dit! Mijn dochter was best braaf in haar puberteit, maar dit was altijd het uitgangspunt. Wil je vrijheid, dan moet je ook de verantwoordelijkheden nemen die daarbij horen. En doe je dat niet, dan ben je er dus blijkbaar nog niet aan toe en worden je vrijheden ook weer ingeperkt. Wel moet je duidelijk aangeven wat volgens jou de verantwoordelijkheden zijn die je verwacht bij de vrijheden. Hier was dat: niet alleen door de polder of het bos, appen als je later bent (met reden en aangeven waar je bent), zelf voor je vriendinnen zorgen als die er zijn (bedden opmaken, drinken verzorgen). Tuurlijk vliegen ze wel eens uit de bocht, maar dan werden de teugels weer even aangetrokken en besefte dochter dat ze het zo slecht nog niet had. Ook legde ik altijd uit waarom ik niet wilde dat ze alleen fietste en waarom ze zelf voor haar vriendinnen moest zorgen. Zo wist ze wat erachter zat en was het niet gewoon een 'stomme regel'.

Dat haar vriendinnen het ook niet pikken, vind ik deels positief en deels zorgelijk. Hopelijk zoekt ze geen andere vriendinnen die ook zo los/wild zijn als haar.
Spelen er ook andere dingen bij je dochter? Hoe gaat het bij voorbeeld op school?

rionyriony schreef op 30-06-2024 om 06:48:

Het woord "brutaal" gebruik je alleen in een gezagsverhouding maar in de puberteit wijzigen zich alle verhoudingen omdat het kind geen kind meer is.

In de relatie met een kind heb ik toch echt gezag, ook als dat kind 16 is. Samen overleggen wat de regels zijn oké, maar die moeten vervolgens wel gewoon gerespecteerd worden.