Help toetsweek

gesprek

Wat wil ze zelf? Heb je al gezegd wat het scenario is als ze dit jaar niet haalt en wat is haar plan dan? Als ze echt 0 motivatie heeft, maar wel een goed plan B (bijv. MBO opleiding) dan kan ze daarvoor gaan. Als ze alleen maar lui en ongemotiveerd is zou ik haar een figuurlijke schop onder haar kont geven of naar huiswerkbegeleiding sturen.

Niet laten gaan, maar afdwingen.

Lastig. Mijn moeder zou zeggen: dan máák je maar zin. Of motivatie in dit geval. Dus, huiswerk beneden aan de keukentafel maken. Geen excuses. Telefoon inleveren, als laptop oid voor het werk nodig is, dan scherm zo draaien dat jij kan zien wat er gebeurt. Dwingen dus, en dan hopen dat de eerste angst (slechte cijfers, ik kan het niet) verdwijnt als er voldoendes komen. En dit dan nog 3 jaar volhouden tot het diploma er is. Op jouw wilskracht dus. Als het niet anders kan.... dan maar zo.

MBO

Een overgang naar 4 Havo en Vwo geeft ook toestemming tot MBO niveau 4. Is dat geen betere weg? Nog 3 jaar VWO is ontzettend lang.
Verder hebben wij hier huiswerkbegeleiding ingezet.

huiswerkinstituut

Vandaag nog beginnen is (te) laat, lukte het niet haar eerder aan te sporen? Ik zou haar na de vakantie naar een huiswerkinstituut laten gaan. Daar doet ze dan in ieder geval wat, leert (hopelijk) studievaardheden en dingen als planning. Een toetsweek moet je plannen en niet de dag van tevoren beginnen, dat is vragen om stress en slechte cijfers. Bespreek dit met haar, ze weet zelf vast ook dat kop in het zand steken haar niet gelukkiger maakt. Wat wil ze later studeren?
Ik vind het ook vreemd dat havo geen optie is.
Dat ze niet lekker in haar vel zit, daar zal haar motivatieprobleem in zitten. Minder stress door betere planning en begeleiding kan zeker wel helpen. Ook plannen van leuke dingen namelijk.

Afdwingen

Ik ga er maar vanuit dat dit een cynische grap is, Algebra. Als ik dit ook maar een week moest doen, tegen de weerstand van mijn puber in structuur en actie (proberen af te) dwingen, dan kunnen ze me wegdragen. Denk je dat een puber dat echt doet, waar jjj haar toe dwingt? En als ze het dan niet doet, op de gang? En hoe goed is dat voor je geestelijke gezondheid? En die van de puber?

Ik zou eerst in gesprek gaan op school, met haar. Ze moet de realiteit (weer) gaan zien. Als ze de druk niet aankan, moet dat ook naar boven komen en dan moet er een oplossing voor worden gezocht. Ik zou zo weinig mogelijk zelf doen en begeleiding van derden inschakelen. Als ouder ben je in dit stadium de vuilnisbak voor alle negativiteit. Je moet veel te veel energie stoppen in die dynamiek, en dan ben je nog niet eens aan opbouwen toe.

Groet,
Jo Hanna

Zeker geen cynische grap

Ik ben bloedserieus. Als je kind niets voor school wil doen dan ga je daarmee toch niet akkoord? Ik vind het geen optie, niks doen, geen huiswerk maken. Gewoon samen dus. En ja, dat kost moeite voor jou (en kind). Maar dat moet dan maar. Gewoon uit lamlendigheid niks doen kan in iedergeval niet. Ouders geven naar mijn mening veel te snel toe en zijn veel te soft: je kan dit van normale kinderen echt wel verlangen. Kom op zeg, je laat je kind toch niet zomaar vallen?

Ok Algebra

Hoe zie je dat voor je dan? Hier kind met heelveel schoolstress en als ik de druk erop gooit wordt het 2 uur hyperventileren.

Terug naar dochter topicstarter. Is er niet meer aan de hand. Veel slapen is ook een depressiesymptoom....

Half dwingen, half praten

Ik snap Algebra wel, als je zeker weet dat je kind er uiteindelijk meer mee geholpen is dan kun je best een beetje dwingen. In de brugklas heb ik dat ook gedaan, met daarbij de mededeling: zodra je weer met voldoendes thuis komt, ben je van me af. Daarna was het niet meer nodig en hielp praten, positief en stimulerend, juist beter. En heel veel samen doen, samen lezen, samen leren, dat wilde mijn dochter graag en dat heb ik dan maar gedaan, het werkte goed maar kostte veel tijd.

Met heel veel schoolstress is dwingen juist weer het stomste wat je kan doen, want dan verhoog je de stress alleen maar.

Kortom, tijd voor een goed gesprek met dochter...

Natuurlijk heb je stress als je niet leert

En je huiswerk niet maakt. Daarom dan maar onder begeleiding.

Dwingen??

Mmhh, kan, maar 'noodzakelijk', zoals hier gesteld, lijkt me dit zeker niet.

Ik heb nooit gedwongen, niets eens gestimuleerd oid.
Lijkt makkelijk, want dochter doet het super goed.
Maar was zeker niet altijd makkelijk, want (natuurlijk!) deed dochter het niet ALTIJD super goed.
Ze liet haar motivatie ook weleens volledig varen. En dan werkte ik keihard om op mijn tong te blijven bijten en geduld op te brengen. Tot de dag dat ze haar frustraties bij me kwijt wilde over hoe het ging op school en ik probeerde alleen maar te luisteren ipv adviezen geven en ze uiteindelijk dan die adviezen aan zichzelf gaf, want natuurlijk wist ze het zelf ook allemaal wel.
Ik stelde soms alleen wat sturende vragen

We hebben het hier over een jongedame in 4vwo!
Ik zou in die situatie hoogstens nog wat sturen als ze het er zelf mee eens zou zijn.
Ik zou haar vragen hoe ze er zelf tegen aan kijkt en of en hoe ik haar kon helpen.

dwingen/stimuleren/sturen

Ach, het is maar hoe je het noemt. Ook pubers moeten leren dat ze weleens iets moeten. Als het niet uit zichzelf komt, dan moet je maatregelen nemen. In ons geval is dreigen om de PS4 achter slot en grendel te plaatsen genoeg.

Mijn puber (iets jonger, 13) heeft ook weinig motivatie uit zichzelf en moet nog leren dat het leven niet alleen om hem draait en alleen maar leuk moet zijn. Ik moet ook gewoon elke dag naar mijn werk terwijl ik misschien liever iets anders doe. Sommige dingen moeten. Punt. Einde discussie.

Ik denk dat Algebra dat ook bedoelt met dwingen. Noem het sturen, is het dan wel goed Mijk/Jo Hanna? Of is jullie puber totaal niet te corrigeren? En accepteren jullie dat dan maar? Dit hoort toch gewoon bij opvoeden?

Waarom niet afstromen?

Waarom kan ze niet naar de Havo?
Lastig hoor, je wil het beste voor je kind maar als ze echt niet wil wordt het toch moeilijk.
Hoe oud is je dochter?
Ik ben het dan ook niet eens met wat hier boven wordt gezegd over dwingen en moeten, dat valt nog aardig te kneden bij een brugklasser maar als die kinderen een keer een jaartje of 15/16 zijn werkt dat toch anders.
Praat eens met je dochter en vraag wat zij zelf wil.Onze oudste gaat nu Havo examen doen en hebben we ook heel wat mee te stellen gehad, geen huiswerk maken, slechte cijfers, halverwege de derde
moest die bij zijn mentor op het matje komen Zou die dit voortzetten dan zou die blijven zitten en met deze instelling zou die beter naar de Mavo kunnen gaan. Gewoon een normaal gesprek, zonder verwijten of dwingend maar gewoon zoals het is, ze moeten het toch echt zelf willen en zelf doen, een kind wat niet wil leren hoef je ook niet in een huswerkklas te zetten, zonde van je geld. Zoon is met de hakken over de sloot naar de vierde gegaan en de vierde is redelijk soepel verlopen en nu zijn eerste tentamen gedaan met een dikke onvoldoende, Niet leuk maar volgende keer beter en tja gaat die zakken dan is dat maar zo en dan zien we wel weer verder. Ik ga hem dit schooljaar echt niet entertainen en een hele planning voor hem maken, hij is 17 jaar en dan mag je ook wel iets verwachten aan inzet en motivatie en doen ze dit niet dan moeten ze zelf op de blaren zitten. Worden ze echt niet slechter van en uiteindelijk komen ze echt wel op hun pootjes terecht maar dat moeten ze zelf doen en niet aan het handje van papa en mama.

Eens hoor, maar is toch anders

Dochter van TO is al eens blijven zitten, bij jouw zoon is daar nog geen sprake van. Nog een keer blijven zitten mag niet en kennelijk mag ze op deze school ook niet naar de Havo. Waarom niet is niet duidelijk.

Dit meisje moet keuzes maken, wat wil ze? Of hard werken en op VWO blijven, of naar de Havo of naar het MBO als daar een opleiding is die haar interesse heeft. Ze kan wel niks willen, maar dat is geen optie.

Mijn zoon is geen brugklasser, maar zit in 3 Havo. Wij hebben ook pittige discussies thuis en met zijn instelling wordt hij opgeleid voor een uitkering. Aan ons om hem wat meer motivatie bij te brengen. Overigens mag hij best blijven zitten, maar ik wil wel zien dat hij z'n best doet. Het gaat niet om het resultaat, wel om inzet. Zoals je ziet kan ik weinig waardering voor luiheid opbrengen.

tja Bo ik denk dat het wel afhangt

van de oorzaak. Hier een kind met behoorlijke faalangst die vorig jaar (in 2 vwo) enorme paniekaanvallen kreeg (echt 2 uur zwaar hyperventileren tot flauwvallen aan toe) . Huiswerk maken werd lastiger en alle druk werkte averechts. Ze legde zichzelf namelijk al zo veel druk op dat ze het niet meer trok.

we hebben in overleg met school alle druk eraf gehaald. Ze doet wat lukt en als het niet lukt lukt niet. Doel is zorgen dat ze naar school blijft gaan. School werkte goed en fijn mee en uiteindelijk is ze zelfs overgegaan omdat ze vertrouwen hadden dat ze niveau aankon. Dit jaar gaat het veel beter maar de zweep erover zal bij haar nooit een goed idee zijn.

Zoon is ook van de uitstel want straks lukt het niet (OVer 11 uur en 15 minuten moet zijn pws ingeleverd en ik zit nu naast hem zodat ik hem wakker kan houden en daar kan iets meer druk op en dan doet hij het wel maar ik zou eigenlijk niet weet hoe je het afwingt. De jongen van 2 meter aan zijn stoel binden en zijn telefoon afpakken ofzo? Ik denk dat er geen betere manier is om zijn schoolloopbaan te verstieren want dan gaat hij in de koppigheidsstand. Het klinkt zo makkelijk maar uiteindelijk denk ik dat er heel over het algemeen toch gewoon meer aan de hand is dan je eigenlijk in de gaten hebt. Als je meteen gaat dreigen loop je snel het gesprek mis dat je eigenlijk wilt voeren. Gedoe in de vriendengroep, relatiedrama's, pesterij depressie. Het uit zich allemaal als nel in lamlendig gekloot met huiswerk

Mijk

Dat hebben wij ook gehad. Onze zoon zat (versneld) in een VWO brugklas en werd faalangstig en had last van spanningen. Dit hebben wij opgelost door hem naar 2 Havo te laten gaan. Dat wilde hij zelf ook. Het is dus niet zo dat wij ons kind pushen om het hoogste te blijven doen, zijn welbevinden staat altijd bovenaan.

Nu heeft hij geen last meer van stress (is nog wel een beetje faalangstig) maar speelt zijn luiheid hem parten. Het is gewoon een luie puber. Hij wil het liefst alleen gamen. Ik vind dat je daar als ouder best wat van mag zeggen. Sommige dingen moeten, het leven is niet alleen maar vrijheid blijheid.

TO vroeg hoe zij hiermee om moet gaan. Natuurlijk moet je het gesprek aangaan, maar dochter van TO zal zelf keuzes moeten maken en daarnaar handelen. Dit meisje is al 16/17 en moet verder.

Voor dochter

Hadden we ook op afstromen gerekend maar grootste probleem was ook wel dat ze.zelf dacht dacht ze dom was. School wilde dat niet bevesigen door haar te laten afstromen. Unaniem vertrouwen van docenten heeft haar erg goed gedaan en nu begint ze te werken. En we stimuleren nog steeds best veel. Maar als we echt waren van dwingen vorig jaar had ze nu vermoedelijk niet eens op school gezeten en daardoor schoot de 'maar dat accepteer je toch niet' zin wat in het verkeerde keelgat.

Mijk