Gevalletje loslaten
Mijn dochter is op haar 17e bevallen van een zoontje. We zijn inmiddels 1,5 jaar verder. Een geweldig kindje en mijn dochter en schoonzoon doen het ook geweldig. Ze wonen bij ons en zo kunnen we bijspringen waar nodig is. Ze ronden dit jaar allebei hun mbo af. Hij gaat werken, mijn dochter gaat de HBO nog doen.
Paar weken geleden kwamen ze met het nieuws dat ze in augustus op zich zelf gaan wonen. Schrik !!!!!
Natuurlijk is dit een goede stap, maar wat zal ik ze missen en vooral dat kleine ding. Ze blijven in de buurt, maar het zal stil worden in huis.
Onze 4 kinderen woont er dan nog eentje thuis en die waarschuwde me al dat ik voor hem niet meer hoef te zorgen. Hij zag de bui al hangen.
Eigenlijk heb ik geen vraag aan jullie, maar moest het even kwijt.
mother2 schreef op 30-04-2021 om 10:47:
Mijn dochter is op haar 17e bevallen van een zoontje. We zijn inmiddels 1,5 jaar verder. Een geweldig kindje en mijn dochter en schoonzoon doen het ook geweldig. Ze wonen bij ons en zo kunnen we bijspringen waar nodig is. Ze ronden dit jaar allebei hun mbo af. Hij gaat werken, mijn dochter gaat de HBO nog doen.
Paar weken geleden kwamen ze met het nieuws dat ze in augustus op zich zelf gaan wonen. Schrik !!!!!
Natuurlijk is dit een goede stap, maar wat zal ik ze missen en vooral dat kleine ding. Ze blijven in de buurt, maar het zal stil worden in huis.
Onze 4 kinderen woont er dan nog eentje thuis en die waarschuwde me al dat ik voor hem niet meer hoef te zorgen. Hij zag de bui al hangen.
Eigenlijk heb ik geen vraag aan jullie, maar moest het even kwijt.
aaah ik snap je heel goed hoor dat dat pijn doet, wat fijn om te horen dat ze het zo goed doen! En goede stappen zetten.
ja het blijft je baby he hoe groot ze ook worden🥰
ik ben allang uit huis en ben 25 mijn moeder woont ook echt vlakbij en ze heb er nog steeds moeite mee maar we zien elkaar nog veel en de band is nog steeds hetzelfde hoor, Gelukkig blijf dat ook zo je gaat elkaar toch wel vaak zien maar helaas woon je dan niet meer in hetzelfde huis maar aan de band veranderd niks😊
en hoe leuk is het als je met kerst de tafel en alles gedekt hebt en versierd hebt en hun langs komen met de kleine, geheel zelfstandig, helemaal op hun eigen houtje die momenten gaan alleen maar leuker worden!
heel veel sterkte het zal even moeilijk zijn maar dat komt idd helemaal goed! En super dat je dochter en schoonzoon het zo goed doen en hun dromen blijven volgen💕🌸
En al woon ik op mezelf met de kleine, als ik even niet lekker in mijn vel zit is mijn moeder altijd nog de eerste die ik bel hoor😊zoals zij altijd je kindje blijft, blijf jij altijd haar mama.
Rachel
Wat een lieve reactie🧡
Ippel schreef op 30-04-2021 om 17:39:
Rachel
Wat een lieve reactie🧡
dankjewel 😊 ik kan me best voorstellen dat het enorm lastig is om los te laten maar als moeder en dochter laat je elkaar eigenlijk nooit echt los, misschien niet meer samen op dezelfde plek maar wel dezelfde plek in het hart.😊
Idd een lief berichtje. 2 zoons zijn al wat langer de deur uit en daar heb ik weinig moeite mee. Dat kwam ook doordat op dat moment mijn toen nog 16 jarige dochter met het nieuws kwam zwanger te zijn. Had dus compleet andere dingen aan mijn hoofd. Nu gaat ze verhuizen, maar ook mijn kleinkind en schoonzoon. Nu wordt het wel erg kaal. Alleen een zoon van 19 woont nog bij ons.
Wennen, maar vooral het missen van mijn kleinkind. Ik weet zeker dat ze het super gaan doen en ik mag ook nog steeds elke zaterdag oppassen maar toch.....
mother2 schreef op 03-05-2021 om 11:32:
Idd een lief berichtje. 2 zoons zijn al wat langer de deur uit en daar heb ik weinig moeite mee. Dat kwam ook doordat op dat moment mijn toen nog 16 jarige dochter met het nieuws kwam zwanger te zijn. Had dus compleet andere dingen aan mijn hoofd. Nu gaat ze verhuizen, maar ook mijn kleinkind en schoonzoon. Nu wordt het wel erg kaal. Alleen een zoon van 19 woont nog bij ons.
Wennen, maar vooral het missen van mijn kleinkind. Ik weet zeker dat ze het super gaan doen en ik mag ook nog steeds elke zaterdag oppassen maar toch.....
ja ik begrijp je heel goed het blijft een gemis thuis.
Hoi Mother2, ik kan me voorstellen dat je best worstelt met je gevoelens. Het is heel dubbel, je bent vast erg trots op dochter en schoonzoon dat ze het zo goed doen dat ze nu op zichzelf kunnen gaan wonen. Tegelijk ga je ze missen én verandert je rol in hun leven. Alwéér, zou je kunnen zeggen. Want je hebt vast ook enorm moeten wennen aan de nieuwe situatie en nieuwe verwachtingen toen je dochter aankondigde dat ze onverwacht zwanger was. Dat hebt je zo te lezen prima verwerkt en je hebt je prima aangepast aan de nieuwe situatie. En nu verandert het wééér. Ook nu weer zonder dat jij er invloed op hebt. Echt lastig voor je.
Gun je zelf de gevoelens van gemis en verdriet. Die maken niet dat je minder trots op ze bent. Je krijgt straks niet meer vanzelfsprekend mee wat ze beleven en meemaken. Maar ik denk dat je dochter en schoonzoon nooit zullen vergeten dat jij er voor hen was toen ze het moeilijk hadden. Ik veronderstel dat jullie daardoor een unieke band hebben opgebouwd die wel verandert, maar niet verslapt.
Veel sterkte met het aanpassen aan weer een nieuwe situatie.
