geen vertrouwen in vriend dochter

thuis uitnodigen

Je dochter is misschien wel jong, maar waarom een onpluis gevoel?
Zo’ n groot leeftijdsverschil is het toch niet?
Hoe had je het gevonden als ze ergens anders een 20 jarige had ontmoet?
Onze dochter was 17 toen ze een 22 jarige al werkende man als vriend kreeg.
Daar moesten wij in het begin ook best wel even aan wennen, maar zijn nu al meer dan bijna 15 jaar gelukkig samen.
Wij hebben er voor gekozen om hem juist wel thuis uit te nodigen,
dan leer je hem kennen, en kan je er met je dochter over praten.

Er zit wat in...

Op zich begrijp ik dat je het niet juist vindt dat een begeleider van een vakantiekamp een relatie begint met een deelneemster. In het geval van je dochter is er een verschil in positie, maar ook tussen volwassen en minderjarig. Het laatste is niet verboden met jongeren van 16+, tenzij een aantal zaken, waaronder óók tenzij het een ondergeschikte is van de volwassen persoon.

Maar... hoe erg is het nu écht? Welke indruk krijg je van hem? Zoveel havens zoveel liefjes? Of toch wel wat serieuzer?

16 en 20 is inderdaad best een verschil, maar ook weer niet zó groot dat ik het schokkend vind. En hoe erg is het voor je dochter als dit een vakantieliefde blijkt te zijn en meer niet? 16 jaar is niet té jong voor dit soort ervaringen.

tja

Ik was 15 en hij was 20 toen ik verkering met mijn scoutingleider kreeg. Was ook toen niet handig maar 28 jaar later gaat het nog steeds prima . Je weet het niet...

Als ik het zo lees klinkt het in ieder geval of jij nog niet toe bent aan een serieuze relatie van dochter en dat snap ik ook wel maar ik zou je toch adviseren m je onpluis gevoel wat los te laten. Je hebt er weinig concrete reden toe en als hij wel blijft zit het je erg in de weg..

Mijk

Verliefd?

'mss vind ik dat net niet te rijmen met het feit dat hij al tijdens het kamp toenadering is beginnen zoeken. Haar telkens in zijn groep heeft ingedeeld enzo.' Nou ja, misschien zag hij je dochter en was op slag verliefd? Liefde op het eerste gezicht heet dat geloof ik.
Hij zal niet de enige leidinggevende zijn geweest op het kamp, dus collega's zouden er wel iets van gezegd hebben als het op een manier was gegaan die gepaard ging met machtsmisbruik (want dat is waar je hem in feite van beschuldigt).
Ik denk dat het inderdaad is wat Mijk zegt: jij bent er nog niet aan toe. En dat is mogelijk niet alleen het leeftijdsverschil, maar ook het gegeven dat de jongen al werkt. Je ziet een toekomst voor je 15-jarige voor je, waarin zij studeert, met studenten gaat feesten, een blauwe maandag tegen iemand aanloopt, en weer wegloopt, liefdesverdriet heeft etc. En dat nog een aantal jaren. En dan pas komt de prins met de baan en de financiële zekerheid. Niet nu al op de middelbare school. Bovendien heeft de jongen waarschijnlijk MBO gedaan, terwijl je dochter gymnasium doet en daarna dus universiteit. De prins zou dan toch wat andere allures moeten hebben, dan een jongerenorganisatieleider.
Ik vermoed dat dit soort onderbuikgevoelens een rol speelt. Stel dat de jongerenorganisatieleider een arts-in-opleiding was, zou het dan anders zijn (niet dat die mensen daar tijd voor hebben)?
Vraag het jezelf even af, voordat je je onderbuikgevoelens op 'machtsmisbruik' vastzet.

Tsjor

Tsjor

Dochter is inmiddels 16.

Wie weet heeft de jongeman een basisschoolklas overgeslagen en heeft hij inmiddels een HBO-opleiding afgerond. Je weet maar nooit .

Ik ben het verder met je eens hoor. Wat gebeurt lijkt niet te stroken met de verwachtingen van Marie.L.

Mbo? Dit is een Belgisch verhaal

Hoe dan ook gaat dit over België.
Beetje andere taal, best andere cultuur valt me vaak op.

Ik zeg tegen mijn kinderen altijd

dat ik minder snel ga dan zij, en dus soms moeite heb met de stappen die zij zetten en de zelfstandigheid die ze dan ineens vertonen. Dat werkt vask wel goed voor hun begrip van ons als ouders. Vaak hebben we dan even een gesprekje over verwachtingen, wat er wel en niet mag en kan dn onder welke voorwaarden.
Ik begrijp heel goed dat je dochter ineens een grote sprong heeft gemaakt in haar ontwikkeling, en dat jij (even) moeite hebt je aan te passen. Daar kun je het misschien even met haar over hebben. En misschien ook met hem? Hij zal ook wel snappen dat voor een man van 20 thuis andere regels gelden dan voor een meisje van 16. Hij zal daar ook rekening mee moeten houden, als hij voor haar kiest.
En zoals hierboven al werd gezegd, dat leeftijdsverschil is nu misschien voor jouw gevoel groot, zeker omdat hij een heel ander leven heeft met een baan en zo, maar dat hoeft geen probleem te zijn. Ik leerde mijn man ook jing kennen en wij schelen ook 4 jaar, zijn nu al 30 jaar bij elkaar. En zeker als hij in het familiebedrijf werkt zal hij er best verantwoordelijkheidsgevoel krijgen. Kan dus ook juist een voordeel zijn.