Game probleem
Dochter van 16 is dol op gamen en onderhoud via de game ook diverse contacten.
Mits het binnen de perken blijft hebben wij er geen probleem mee, haar engels is er iig erg door verbeterd.
Echter merk ik dat dochterlief van ons verwacht dat wij het gezinsleven om haar game gaan laten draaien. Als zoonlief ook eens op de gamepc wil moet dat heel precies met haar overlegd worden, het kan alleen op de tijden die zij aangeeft, anders heeft dl namelijk blijkbaar afgesproken en kan hij dus niet.
Als we gaan eten moet ik het van te voren aankondingen, anders gaat de game voor en komt ze niet opdagen. Ik doe dat altijd trouw. Alleen vandaag kregen we bezoek waardoor ik wat eerder wilde eten. Ipv een half uur van te voren, zoals normaal, had ik nu 12 minuten van te voren aangegeven dat we gingen eten. Ze gaf aan 'jammer, dan kom ik niet'. In ons gezin is het echt de gewoonte om één vaste maaltijd met elkaar te eten. Mits je je ruim van te voren afmeldt ben je er gewoon bij. Anders zit ik voortdurend met tieners die aanschuiven, halverwege de maaltijd binnen rennen of van tafel lopen, dat vind ik onrustig en ik heb nog een dochter van 7, die is dan ook niet meer te houden.
Ik gaf aan aan dochter dat we nu wel gingen eten, dat ze weet dat we altijd om deze tijd eten en dat ik haar over 12 minuten verwachtte.
Na een aantal keer roepen kwam dochter eindelijk na 20 minuten aan tafel. Fijn. Ze was echter woedend: door ons was ze, volgens haar, nu 'geband' van haar game. Ze vond ons 'etterige rotouders' en ze hoopte dat ze snel 18 was en het huis uitkon. Ze mag dit best denken natuurlijk, maar ik vind het erg kwetsend dat ze dit er zo uitflapt.
Onlangs kwam er een vriendin langs die wat te vroeg was, ook toen was dl aan het gamen en vriendin moest maar wachten tot de game was afgelopen (dit duurde meer dan 20 minuten).
In de toetsweek gamet ze niet. En als ze van te voren hoort dat ze niet kan gamen is het ook niet zo'n probleem (op wat gemopper na) in de vakantie was ze ook 3 weken zonder game, dus echt verslaafd is het misschien niet, maar ik vind dit gedrag erg vervelend. Als er iemand aan de deur staat en zij is aan het gamen doet ze ook bijvoorbeeld de deur niet open.
Is dit normaal en ben ik rigide dat ik verwacht dat ze haar game dan maar even stopt om te eten? Of kan ik van haar wel verwachten dat zij gewoon aan tafel verschijnt, dan maar even uit de game? Het is toch geen hotel bij ons? Ik heb ook aangegeven dat als ze van te voren aangeeft dat ze een belangrijke wedstrijd heeft op de game dat ik daar dan rekening mee wil houden, maar niet als ik achteraf hoor: ik kom niet aan tafel/ de telefoon/ doe de deur niet open....
Wat vinden jullie? Hoe moet ik met dit gedrag omgaan?
zij zal moeten oefenen om minder rigide te worden
jullie helpen haar al, maar die woede en rigiditeit zou wel steeds minder moeten worden. Leg sowieso de verantwoordelijkheid bij haar neer: als ze een nieuw potje start dan kijkt ze op de klok en denkt ze na of het misschien etenstijd kan zijn. Dan kan ze nog aan jou vragen hoe laat jullie gaan eten en dan haar plan aanpassen.
Geband worden is echt niet fijn en niet leuk voor je medespelers maar het moet wel haar probleem zijn en niet dat van jullie. Ik heb wel eens de deksel van de laptop dichtgeklapt en geroepen dat ik er helemaal klaar mee was. Daarna werd het wel wat beter, dwz: puber begrijpt dan beter als ik het echt mee en dan hoor ik 'm ook zeggen: sorry guys I really have to quit.
Die mensen met wie zij gamet hebben ook vaders en moeders en broers en zussen 
dus hé het gebeurt iedereen wel eens.
Wat het delen van de game pc betreft: dat hebben wij jaren moeten reguleren met elkaar, ik heb vaak geprobeerd de verantwoordelijkheid bij hen te leggen maar dat lukte lang niet altijd (leeftijdsverschil speelde ook mee). Dus ja ik heb daar wel met hen afspraken over gemaakt en hen beiden erop gewezen als het niet goed ging. Hebben ze ook wel van geleerd.
gr Angela
rigide
Dank voor je mail, blij dat je het enigszins herkent. Ik vind het inderdaad ook rigide en mijn man helemaal. Die wordt er echt boos van.
Het is ook naar vreemden toe echt vervelend soms. Ik wil best met iedereen rekening houden, maar er zijn in een gezin toch grenzen. Dat vindt ze blijkbaar heel lastig.
Het schijnt idd ook je medespelers last te geven, alleen heb ik geen idee hoe. Weet jij hoe dit zit? Hoe doen anderen dat dan? Als er een groep tieners internationaal aan het gamen is is het dan toch grenzeloos, je kunt dan blijkbaar nooit zomaar stoppen, want altijd zijn er wel medespelers die er last van hebben....
hangt ervan af
hier worden alleen games gespeeld met een begin en reasonable snel einde.
Ik had alltijd gehoord dat je je kinderen nooit aan games moest laten deelnemen die doorgaan als jij niet mee doet, want dat verslavende element is erg moeilijk om mee om te gaan (zelfs voor volwassenen).
Ik heb overigens wel m'n best gedaan om het spel te begrijpen, door er bij te gaan zetten als ze aan iets nieuws begonnen waar ik het niet helemaal mee eens was qua geweld . . . En dan vroeg ik dus ook dingen zoals maar wat is de bedoeling? wanneer weet je dan of je gewonnen hebt, bij welk team hoor je dan etc. En aan de hand daarvan kun je nog eindeloze discussies krijgen maar op een gegevent moment is de deal: ik roep als we gaan eten, ca. een kwartiertje en dan moet je het gewoon regelen. Dus als je aan haar kant begint kun je haar laten uitleggen hoe het ongeveer werkt, zonder dat je verder een oordeel hoeft te hebben over de game zelf. Maar dan snap jij het beter en kun je ook op bepaalde punten strenger zijn zodat het echt bij haar ligt om het op te lossen.
gr Angela
etenstijd?
Wat is jullie etenstijd? De afspraak zou kunnen zijn, altijd stoppen met je game tussen 17.30 en 18.30 (of welke tijd dan ook maar goed uitkomt) dan hoef je niet iedere keer zelf de tijd in de gaten te houden om precies een half uur voordat jullie gaan eten, dit te melden. Eet je dan toevallig een keer om 17.45, dan is dat maar zo, helemaal precies plannen is niet te doen.
Als jullie maar 1 game pc hebben, dat zou je wel een schema kunnen maken, wie wanneer mag, en daar dan maar aan vast houden. Als je zoon dan op die tijd buiten spelen is, dan kan je dochter verder gamen. Ik snap wel dat hij niet zomaar 'ineens' de computer kan overnemen als ze bezig is, maar je kunt wel eerlijke tijden afspreken gezamenlijk.
Internet uit
Ik ben iets minder toeschietelijk, hoor. Als ik op tijd (kwartier of langer van tevoren) aangekondigd heb dat we gaan eten en zoonlief komt niet, dan zet ik het internet even uit. Inderdaad, daardoor wordt hij uit het spel gegooid. Niet mijn probleem, moet hij maar niet aan een nieuw spel beginnen vlak voor etenstijd. Dan is hij even boos, maar daarna gaat het weer een tijdlang goed. Met pubers is de maaltijd vaak nog de enige echt gezinstijd, ik sta erop dat we samen eten als iedereen thuis is.
Niet mee eten
Als mijn zoon niet tijdig stopt met gamen, heeft ie pech. Ik waarschuw 10 minuten vooraf. En evt. nog een keer extra. En dan gaan wij dus gewoon alvast eten, als hij gamen belangrijker vindt.
Het wordt niet gezelliger als hij boos aan tafel komt namelijk.
Ik hoop wel dat dit puberaal gedrag is en stopt rond 19 a 20 jaar...
Rigide
Maar zijn wij niet ook rigide?
Ik denk dat we meestal anders tegen een lichamelijke sport oid aankijken, een training of wedstrijd. Daar passen we etenstijd en andere activiteiten graag aan aan.
Natuurlijk zijn er grenzen, maar ik denk dat we toch wel dubbele standaarden hebben.
Geen dubbele normen hoor
Iedereen die thuis is, wordt op tijd vriendelijk gewaarschuwd en wordt geacht op tijd achter zijn laptop, tablet en huiswerk vandaan te komen. Zoon vindt het ook niet leuk als wij te laat aan tafel komen als hij gekookt heeft. Dat doen we soms voor de vorm, een a twee minuten, om hem even te laten voelen dat het niet leuk is als de inspanning van de kok minder belangrijk is/lijkt dan die van de eter. Voor de goede orde: als we hem zijn gang laten gaan, komt hij rustig 15-20 minuten te laat aan tafel. Dan zijn wij dus al klaar.
ze moet het omdraaien
Als ze aan het eind vd middag een spel start moet ze eerst vragen hoe lang het nog duurt tot het eten. Doet ze dat niet: internet eraf.
Met broer is het simpel: ze verdelen de tijd maar en als dat niet lukt dan gaat het internet er ook af.
Libera
Ik ben het met je eens. Ik stond hier vroeger te rigide in. Zij heeft aan ons kunnen uitleggen wat gamen voor haar betekent, ze heeft ook een tijd op een redelijk hoog niveau gegamed. Na haar uitleg geef ik haar meer ruimte. Echter als zoonlief aan het voetballen is, mag hij ook niet plots extra gaan trainen en dan thuiskomen wanneer hij maar wil, ongeacht de maaltijden, ik denk idd dat wat anderen zeggen: ik mag ook gewoon grenzen aangeven, willen we enigszins een gezinsgevoel houden dan is samen eten toch echt belangrijk. Ik denk dat ik hierin van haar kant ook wat meer afstemming mag verwachten... Toch iets meer eisen aan haar gaan stellen qua communicatie over het gamen, we kunnen ons niet allemaal altijd aan haar agenda aanpassen..
Aanpassen
Ik denk dat jullie allebei een beetje moeten toegeven.
Ik denk dat het niet zo moeilijk is om iets vroeger te laten weten wanneer je gaat eten, toch? Ik laat het aan mijn jongens weten als ik aan het eten begin (dus echt als ik begin met groenten snijden enzo). Dan hebben ze dus nog een half uurtje om alles af te sluiten. Tegelijk weten ze ook dat er hier tussen zes en half zeven gegeten wordt, en dat ze dus moeten zorgen dat hun spel rond dat uur afgelopen is (ze zijn 14 en 16). DAt gaat eigenlijk best goed.
Maar ik probeer ook rekening te houden met hen. Vooral de oudste speelt vaak spellen in team, met jongens uit zijn klas. En dan is het natuurlijk niet fijn als je tijdens het spel je team in de steek moet laten om te gaan eten. En inderdaad: als je tijdens een spelletje vertrekt, word je er vaak uit gegooid (geband). Niet fijn, en daar kan je als ouder toch wel een beetje rekening mee houden denk ik.
Ik houzelf totaal niet van gamen, maar het is een nieuwe realiteit. Toen ik een kind was, moest mijn moeder soms een hele tijd aan de achterdeur staan schreeuwen totdat wij binnen kwamen na het buiten spelen. Was dat dan zoveel beter?
Sabrien
Kan best dat jouw zoon niet zomaar meer mag gaan trainen (voetbal) en dat jouw structuur rondom etenstijden voorrang heeft, maar ik weet wel zeker dat het in veel gezinnen niet zo gaat.
Toch wordt in dit draadje op een bepaalde manier geschreven over gamen (niet speciaal door jou) dat het niet echt serieus genomen wordt, niet belangrijk gevonden etc. (ik hoop dat ze erover heen groeien, zo irritant. Niemand zegt dit over voetballen...
Een kind dat gewoon wat tegen een balletje trapt in de tuin moet vast naar binnen komen om te eten. Maar zodra het georganiseerder is (training op een club) wordt eten erom heen gepland.
Gamen thuis wordt bijna altijd gezien als het balletje trappen in de tuin, leuk, maar meer niet.
libera
dat lees je toch echt verkeerd en daarbij: je gaat voorbij aan het feit dat wedstrijden ver van te voren bekend zijn en door anderen worden georganiseerd. Afgezien van echte game-toernooien (en daar gaat het hier niet over!) is dat allemaal niet van toepassing op deze huis tuin en keuken game situaties - zelfs als iemand 'op hoog niveau gamet'. De persoon die gamet of wil gamen is degene die moet plannen en moet afstemmen. Lees de openingspost en zie hoe TS haar al tegemoet komt. Het gaat haar om de heftige reactie van dochter als er afwijkingen zijn.
gr Angela
Maar waarom (perse)?
Angela, mijn vraag is juist waarom de persoon die wil gamen dit *moet* afstemmen op de rest van het gezin.
Ik ben het daar dus zeker niet altijd mee oneens maar heb moeite met de vanzelfsprekendheid ervan.
De heftige reactie bij afwijkingen krijg je vast ook bij een hoop kinderen die je weg gaat plukken van hun sporttraining omdat er iets tussen is gekomen.
vind ik ook Angela
Degene die gamed moet het afstellen op het gezin, je woont immers thuis, het is geen toernooi op dat moment. Ik zou het de gehele dag prima vinden, maar de computer moet nu eenmaal ook gedeeld worden met broer en ik zou dus aangeven dat er tussen 17.30 en 18.30 niet gegamed wordt, iets in die trant, de gamer moet die tijd maar in de gaten houden, of die game niet meer starten. (en ik zou echt niet flauw doen over eens één keertje een overschrijding van 5 minuutjes) tenminste, bij mijn zoon zou dat werken, bij ander kinderen geeft dat opnieuw ruimte voor oprekking van de grenzen, dan kan je beter maar wat meer rigide zijn.
En ter vergelijking met vroeger, mijn moeder hoefde op die leeftijd (16 jaar) echt niet meer schreeuwen aan de achterdeur of we naar huis kwamen (dat is iets voor als je 5 jaar bent ofzo), we hadden een vaste tijd mee, 18.00 uur etenstijd, dan moet je er zijn en anders krijg je niets (ook geen boterhammen om 20.00 uur, heeft mijn broer één keer ondervonden, dan is het gauw afgelopen hoor)
Libera
We gaan hier uit van een reguliere gezinssituatie, waarbij er soms bij het avondeten uitzonderingen zijn (sporttraining, ploegendiensten). Maar een potje dat je zelf kunt afspreken valt daar niet onder in mijn optiek. Als jij gezamenlijk eten niet als uitgangspunt neemt, dan heeft het geen zin om hierover in discussie te gaan.
gr Angela
Herkenbaar
Hier een zoon van 15 die ook verwachtre dat ik hem tijdig roep zodat hij zijn FN potje kan afmaken en regelmatig 20 minuten te laat beneden kwam, omdat meneer nog een potje moest afmaken. De omgekeerde wereld en om knettergek van te worden.
Mijn aanpak is nu als volgt: wij eten rond 18.30 en dat betekende dat er vanaf 18.00 uur niet meer gegamet mag worden, want dan weet ik dat hij op tijd naar beneden komt als ik roep. Dat betekent dat hij soms dus een half uur moet wachten voordat we daadwerkelijk gaan eten, maar dat is zijn probleem.
Toen dit goed ging heb ik hem wat meer vrijheid gegeven. Als hij denkt nog een potje gaat spelen en dit na 18.00 moet afmaken, dan moet hij zelf inschatten of dat kan. Dat betekent dat hij naar beneden moet komen en moet vragen hoelang het nog ongeveer duurt voordat het eten klaar is. Het betekent wel dat als ik dan roep en hij komt niet binnen 5 minuten beneden, ik niet nog een keer roep, maar gewoon de wifi-stekker van zijn pc uit de router trek en dat hij na het eten ook niet meer aan gaat.
Dit begint inmiddels zijn vruchten af te werpen. Zoon komt nu rond 18.00 naar beneden om te vragen hoe lang het nog duurt tot het eten klaar is. Ik zeg dan 'ongeveer' x minuten. Hij moet dan zelf inschatten of hij nog een potje gaat doen of niet.
