Fout vriendje

Niks

Ik denk niet dat je iets moet doen. Je dochter weet hoe jullie erover denken. Ze heeft ook niet een leeftijd waarop je als ouders zoiets kunt verbieden. Je bezwaren zijn grotendeels van horen zeggen. Bij jou is hij beleefd. Ik vind dat hij het voordeel van de twijfel verdient.

De hemel inprijzen

Dat deed mijn vader met mijn foute vriendjes. Uiteindelijk altijd met goed resultaat, want de verliefdheid verdween sneller. Mijn pa zei dan tegen mijn ma: Als je tegengas geeft, dan gaat ze alleen maar fanatieker aan hem hangen. De hemel inprijzen, als variant op Wim Sonneveld die ze regelrecht het graf inprees.
Mijn moeder vond dat wel moeilijker dan mijn vader.

Natuurlijk wel met af en toe een volwassen gesprek over hoe ik dacht over bepaald gedrag. Ik had een voorkeur voor het type foute jongen, dus er kwam regelmatig weer een nieuw exemplaar voorbij. Maar omdat ik thuis geen weerstand kreeg, kwamen ze ook gewoon over de vloer. Op die manier zag ik veel sneller wat voor vlees ik in de kuip had.
Die algemene gesprekken hielpen me wel goed. Ik bedoel dan geen gesprek over hoe fout hij was, maar een gesprek over hoe ik dacht over het soort gedrag, meningen en acties, die betreffende jongeman vertoonde. Nu waren die gesprekken over drugs, alcohol, sex en liefde bij ons thuis veel voorkomend. Ook als er geen foute vriendjes waren. Dus het voelde ook niet bedreigend voor mij. En uiteindelijk dumpte ik ze dan toch. Een keer had ik een vriendje die zijn best deed om me te vervreemden van mijn ouders. Verder zoop hij veel te veel, overtrad om de haverklap de maximumsnelheid ( met een km of 100) en raakte hij in vechtpartijen betrokken. Of liever gezegd: hij begon ze omdat hij jaloers werd als andere jongens me aandacht gaven. Ik weet dat mijn ouders het daar heel moeilijk mee hebben gehad. Ze wilden het me toen het liefste verbieden, maar dat was dus koren op de molen van dat vriendje. Ik vind het heel knap van ze hoe ze de mix van goede gesprekken en positief blijven hebben opgebracht.

Ik heb altijd gezegd dat ik hoop dat ik dit hemel in prijzen ook op kon brengen bij mijn eigen kinderen.

Tihama

Is hij lief voor je dochter?

Ik kan mij je zorgen wel voorstellen hoor. Maar je dochter en vriend zijn smoorverliefd. Hij is beleefd tegen jullie. Wie weet heeft je dochter een positieve invloed op hem, of is hij sowieso al zijn wilde periode ontgroeid.
Ik zou niet teveel zeggen, zeker niet als je dochter al aangegeven heeft dat dat haar kwetst. Het belangrijkste is het geluk van je dochter, als haar vriend gek op haar is en lief voor haar is, dan is dat toch mooi?

Voordeel van de twijfel

Menig rond-ranzende puberjoch is tot inkeer gekomen door een leuke meid aan de haak te slaan. Sterker, mijn lief had een obscure reputatie en wilde maar matig deugen toen ik hem leerde kennen. Ruim 2 decennia later is hij een leuke en verantwoordelijke vader voor onze puberkinderen, heeft een prima baan en zelfs mijn ouders vinden hem deugen Dit is een vrij algemeen verschijnsel in onze vriendenkring, jongens worden rustiger als ze eenmaal flink verliefd worden en voordat ze het goed en wel in de gaten hebben, gaan ze zelfs aan hun toekomst werken
Als je dochter smoorverliefd is geef hem dan het voordeel van de twijfel en kijk of hij verandert. Zorg dat je in de tussentijd het gesprek met je dochter open houdt en dat je blijft luisteren naar haar verhaal. Als zo'n leuke meid als jullie dochter smoorverliefd wordt op die knul, moet er toch wel iets bijzitten

Reacties

Fijn om jullie reacties te lezen. Het geeft me weer even een andere kijk op hun relatie. Of hij zijn leven zal gaan beteren door de invloed van mijn dochter, geen idee? Hij is nu inderdaad erg lief voor haar maar de vraag is of dit zo zal blijven als de ergste verliefdheid over is. Stiekem hoop ik van niet...
Overigens hebben haar beste vriendinnen ook hun afkeer laten blijken van deze relatie. Dat doet haar natuurlijk pijn en maakt het er niet gemakkelijker op. Ze is teleurgesteld en het contact met hen is daardoor minder. Ik hoop niet dat ze ook nog haar beste vriendinnen verliest.

Marieke

wat een leuke en ware reactie. Ik hoop dat die vlieger voor Isabella's dochter en haar nieuwe vrijer ook op zal gaan.

Isabella

Hier hetzelfde verhaal. Slechte reputatie, dochter nu 18, was 17, veel gedoe thuis, roken, drinken, drugs, afgezakt in wat hij zou kunnen doen. Maar ook heel lief en zorgzaam voor dochter. Door haar weten dat een opleiding belangrijk is. Voor haar stoppen met vechten.
Misschien scheelt het dat we weten dat zijn ouders niet dit milieu aanhangen.
Wij hebben hem in huis gehaald. Soms zelfs langer dan een week. In overleg met zijn ouders. Maar altijd met de voorwaarde dat er gepraat wordt. Met zijn ouders, met dochter, met therapeut en eventueel met ons. Dat laatste is heel veel gebeurd. Ik heb er wat kilometers opzitten met hem. Wandelen, rijden noem maar op. Maar ook bij mij gewoon in mijn praktijk. Ik ben kindercoach. En hoewel hij geen kind meer is vond hij het toch prettig.
Dit is allemaal vanzelf minder geworden. Hij kon het zelf.
Hij is mee geweest op vakantie. Dat was leuk. Maar na de vakantie hadden ze een beetje genoeg van elkaar. Dat heeft hij op zijn. Eigen ouderwetse manier duidelijk gemaakt. In mijn ogen heeft hij dochter erg gekwetst. Uiteindelijk ging het uit. En dat duurde 2 weken. Hij wil haar terug. Zij is wel weer verliefd, maar stelt nu zelf eisen. Vooral drugs wil ze niet meer. Wij hebben hem nog niet weer gezien. Ze zien elkaar ongeveer 1 keer per week op neutraal terrein. Ze hebben veel contact per telefoon. En kijken nu wat ze verder willen.
Dochter heeft natuurlijk ook dingen gezegd en gedaan die niet altijd even aardig waren. Ze was bijv. Extreem jaloers. Dat wil hij natuurlijk ook niet meer.
Helaas zijn haar vriendinnen ook wat op de achtergrond. Die zijn het gezeur van hen behoorlijk zat. Als een echte meid heeft dochter ze overal bij betrokken.niet handig.
We wachten af hoe nu verder. Maar als dochter het wil is hij weer welkom. Moet er wel bij zeggen dat hij tegen ons ook altijd beleefd en netjes is geweest.
Wacht gewoon af en blijf in gesprek met dochter.

Moeilijk

Best lastig, moet je hem nou geen strobreed in de weg leggen of juist wel. Hier had dochter een vriend die ook ¨fout¨ was. Dochter was toen 14, aan het einde 15. Hij was mysterieus, heel anders dan anderen en dat vond dochter wel interessant. Man liet meteen merken hem niets te vinden, tot groot verdriet van dochter en vriend,ik heb dat niet gedaan en veel op mijn lip gebeten. Ondertussen werd mij duidelijk dat er een en ander met deze jongen aan de hand was en dat ook zijn gezinssituatie slecht was en dat de relatie ook niet eeuwig zou duren. De verleiding werd steeds groter om er iets van te zeggen maar ik heb het niet gedaan,behalve steeds herhaald dat een relatie je meer energie moet opleveren dan dat het die kost. Uiteindelijk heeft dochter het na een half jaar uitgemaakt en toen begon de ellende, stalken, dreigen etc en er kwam even later uit dat hij een zware psychische aandoening heeft.
Als ze nog een keer met een dergelijk type thuiskomt, dan laat ik het in ieder geval niet meer zo ver komen. Ik grijp in of laat haar in ieder geval door praten erachter komen dat dit niet goed is voor haar. Hoe? Dat weet ik nog niet maar ik ga het niet weer aanzien, in ieder geval.

Ieks

Nou, hier word ik dan weer niet rustiger van. Wat ik me sowieso afvraag is wat de twee jongelui in elkaar zien. Dochter is een relatief braaf meisjesmeisje. Vriend is van het type sex-drugs-en-rock&roll. Dochter houdt niet van wilde feesten en heel laat naar bed. Vriend begint pas met leven als het donker is. Stiekem hoop ik dat dit op den duur opbreekt.

Onder je dak proberen te houden

Dus vooral niet af kraken dan gaat ze vanzelf het foute van dit vriendje zien, inderdaad wat ik hier al eerder gelezen heb de hemel in prijzen....

Isabella

Haha, dat had ik nou ook. Zulke tegenstellingen, wat zien ze toch in elkaar. Dochter, ook relatief braaf maar wel nieuwsgierig, spraakzaam, intelligent, jongen, stil, zeer introvert, vreemd levensritme maar hij aanbad haar en zij kon op haar beurt dingen van hem leren, hij was 2 jaar ouder en had meer levenservaring. Ik denk dat toch ook wel zijn ¨gekte¨ hem bijzonder maakte. Maar verder dan een bepaald punt kwamen ze niet. Als dochter het niet had uitgemaakt, dan waren zij nu nog bij elkaar. Hij vond het allemaal prima.
Enfin, geduld, waarschijnlijk komt ook jouw dochter erachter dat iemand die zo anders is weliswaar erg interessant is maar dat een langdurige relatie een heel ander verhaal is. Daar ga ik de volgende keer in ieder geval op zinspelen

Orange

Een van mijn foute vriendjes heeft maar 1,5 maand geduurd voor ik tot inkeer kwam, maar toen kwam ook het stalken en dreigen, wekenlang. Ik denk dat bij gestoorde vriendjes het niet zoveel uitmaakt of het lang of kort geduurd heeft.

De grote vraag is hoe je 'ingrijpt' bij een nagenoeg volwassen kind. In dat stalkende geval wilde hij al na 3 weken dat ik bij hem introk. Ik was 18. Gelukkig had ik zelf verstand genoeg, maar ik weet niet wat er gebeurd was als mijn ouders 'ingegrepen' hadden. Als je je verliefde kind namelijk verbiedt om nog om te gaan met de knul in kwestie, dan is er een redelijke kans dat ze beslist 'dat ze zelf wel beslist wat ze doet'.

Ik denk dat het vooral zinvol is om juist als er geen vriendjes in beeld zijn veel te praten over relaties. Wat ze wil, wat ze zoekt. Hoe ze haar toekomst ziet. Welke eigenschappen de volmaakte partner heeft. Maar ook over wat verliefdheidshormonen met je doen.
Dan heb je aanknopingspunten als ze weer verliefd is. Verliefdheid is weliswaar tijdelijke verstandsverbijstering, maar dat betekent niet dat je hersenen echt uitgeschakeld zijn.

Tihama

Foute relaties

Wat orange zegt dat relaties meer moeten opleveren aan energie dan ze kosten, is volgens mij een waarheid als een koe. Op de een of andere manier zie ik om ons heen veel jongerenrelaties die bepaald niet vlekkeloos verlopen.
Logisch denk ik als je zelf een jongere in huis hebt krijg je van andere jongeren ook veel mee...Niet eens van de jongeren zelf, maar via hun ouders, van oudste etc.etc.
En het is wat die relaties betreft kommer en kwel op het moment hier in onze omgeving. Veel gedoe, veel emoties, veel verdriet eromheen.
Dus de discussie is interessant. Hoé grijp je in hemelsnaam in als het wél enorm veel energie kost? Kan je wel ingrijpen bij zo'n oudere puber?
En (voor ons van toepassing) hoe voorkóm je dat je kind in zo'n relatie kan belanden en dan geen beslissing kan nemen die goed is voor zichzelf i.p.v. goed voor de ander?
groeten albana

Precies

Dat is inderdaad de vraag, hoe begeleid je als ouder zo´n foute relatie met zo´n¨fout¨vriendje? Verbieden zal ik niet, werkt averechts maar hem prijzen zal ik ook niet meer doen. Nou hoop ik dat dochter na deze ervaring wat voorzichtiger is geworden, aan de andere kant vindt ze ´alternatieve¨ en ¨anders dan normaal¨-types wel interessant. Ik sluit niet uit dat ze ooit weer met zo´n type thuiskomt.
Ik probeer met haar over relaties te praten (Tihama) maar dat zit allemaal te diep nog, dus dan wordt ze boos. Bovendien zal ze inmiddels ook wel opgemerkt hebben, dat ik heem ook niet zag zitten.
Verder wil ik als een volgende relatie weer ten koste gaat van haar zelf steeds vragen stellen: ¨Hoe vind jij het dat jullie uiteindelijk niet gegaan zijn?´ ¨Hoe voel jij je erbij dat hij niet wil dat je met hem/haar omgaat?¨ etc in de hoop dat ze tot inkeer komt. Maar dat heb ik eigenlijk nu ook steeds gedaan. Geen afkeuringuitspreken maar wel tot inzicht laten komen. Nou ja, ik weet het verder ook niet.
En Albana, ik denk niet dat je kunt voorkomen dat je kind in zo´n relatie stapt, wel is het belangrijk te blijven praten met je kind. En dan maar hopen dat ze niet een vriendje heeft die haar ook nog van jou en jouw gezin isoleert.
Lastig, lastig.

Moeilijk

Hoe voorkom je dat je kind in een foute relatie stapt? Dat zou ik ook graag eens willen weten. Afgelopen dagen veel met dochter gepraat en zij vindt het 'anders dan normaal' type momenteel erg interessant. Ze wil graag vanalles uitgeprobeerd hebben en zegt dat hij ook niet het type jongen is waar ze oud mee wil worden.

De hemel in prijzen lukt me echt niet, ik walg van het idee dat die jongen intiem is met mijn dochter. Probeer nu zijn positieve punten te zien om het voor mezelf nog enigszins dragelijk te houden. Hoop echt zo dat het snel over is.

Extra moeilijk is dat mijn man vindt dat we de relatie moeten verbieden. Daarover hebben we al een flinke discussie gehad. Maar ik ben bang dat ik dan helemaal het contact met haar verlies.

Anders dan anderen

Je dochter is 18 en nieuwsgierig naar de wereld om haar heen. Het is goed dat ze dit nu uitleeft, ze heeft er de leeftijd voor en het niet straks als zij met mister Right drie kids heeft en het dan op haar heupen krijgt.
Ik zou mij trouwens geen voorstelling maken van mijn dochter die intiem is met een man, of hij nu goed of fout is. Op dat moment is zij een volwassen vrouw die haar eigen weg gaat. Ik zou ook niet gaan zitten wachten tot het over is, je hebt best kans dat haar volgende lover je nog eens zal doen terug verlangen naar deze onverlaat Accepteer dat je dochter in een experimentele fase zit en wees oprecht belangstellend naar haar ervaringen en probeer het allemaal wat minder emotioneel te nemen. Ze is een grote meid van 18 en het is haar leven. Je moet haar langzaamaan laten gaan en vertrouwen in je dochter en alles wat je haar hebt meegegeven.

Voorkomen niet altijd beter

Ook van een foute energie-verslindende relatie kun je heel veel leren. En het kan beter zijn om bepaalde ervaringen op te doen en lessen te leren als je als 18 jarige een vrijblijvende relatie hebt, dan als je later een koophuis en gezin hebt. Natuurlijk wil je je kind voor narigheid behoeden, maar je leert het meest van ervaring.
Nu leren meiden ook veel van de ervaringen van vriendinnen en natuurlijk zie ik ook liever dat mijn dochter haar lessen zo opdoet Maar ik heb het niet voor het zeggen.

Maar relaties toch 'anders'

Qua grote meid of grote jongen en zelfstandigheid ben ik het helemaal met je eens. Maar qua relaties.....ook volwassen? Daar ben ik niet helemaal mee eens. Ze zijn wat dat betreft pas 'beginneling'........En daardoor maken ze 'fouten' en ook soms fouten die best grote gevolgen hebben niet alleen voor hun, maar ook voor hun omgeving.
Zie de voorbeelden met stalkende ex-lovers b.v.
Of jongeren die er nog langere tijd best psychische gevolgen van ondervinden.
Loslaten doe je pas als ze het kunstje 'kunnen'.
En qua relaties zijn ze zover vaak/soms (?) nog niet.
Omdat er zoveel van die drama-relaties (zo noemt oudste het om ons heen op het moment spelen, krijg ik wel eens de indruk dat het zeer veel voorkomt.
Ik denk dat ik de voorbeelden niet hoef te noemen. Zulke voorbeelden kom je hier ook vaak tegen.
Niet dat ik enig idee heb hoe ermee om te gaan, behalve dan het alom bekende 'de hemel inprijzen'. En ja ik snap dat dat leerproces met vallen en opstaan moet, maar moet je dan meteen zo diep vallen? Dan wordt het opstaan ook zo lastig.....
Daarom leek de discussie me ook interessant. Hoe breng je pubers/jongeren enigzins begrip bij over hoe relaties werken en wat ze zouden moeten opbrengen als het goed zit?
groeten albana

dat de-hemel-inprijzen-verhaal

... daar kan ik niks mee. Uit de verte is al te zien wat ik écht vindt, daar helpt geen toneelstukje tegen.

'Ook van een foute energie-verslindende relatie kun je heel veel leren. En het kan beter zijn om bepaalde ervaringen op te doen en lessen te leren als je als 18 jarige een vrijblijvende relatie hebt, dan als je later een koophuis en gezin hebt.'
Helemaal mee eens!!
Ach, je zou je kinderen zulke ervaringen zo graag besparen, maar ze moeten het zelf ondervinden, de tijd dat ouders hardnekkig eisen stelden is voorbij (zie 'moeder, ik wil bij de revu')

Dat kun je niet, albana

Hartzeer en schade door foute relaties kun je niet voorkomen. Net zo als je ook niet kunt voorkomen dat ze een splinter in hun vinger krijgen, vingers tussen de deur klemmen, vallen met fietsen, natte voeten oplopen naast de sloot, onvoldoendes halen of alcohol drinken. Ze moeten het allemaal zélf ondervinden. Het enige wat je kunt doen is hopen dat je ze voldoende meegegeven hebt en ik denk dat je dat doet in de eerste 10-15 jr van hun leven. Tegen de tijd dat ze aan hun eerste vriendje beginnen moet het concept 'gezonde relatie' er in zitten. En dat kan er alleen maar in komen door het thuis te hebben ervaren.
En ja, ze vallen hard en diep. Maar de jeugd is veerkrachtig.

Tirza