Even frustratie kwijt grrrrrr
Ik word echt gek van mijn pubers. Helemaal in deze tijd.
Waar ik vooral tegen aan loop:
1. Dat gamen, het spel Brawlstar of zoiets is hier populair. Maar het gaat er regelmatig nogal heftig aan toe hier, met een hoop gevloek en getier als het spel niet loopt zoals ze willen, vooral de jongste kan er wat van. Ik ben dat gedrag zó zat. Heb telefoons al een keer afgepakt, spel verwijderd, nog meer geschreeuw en gevloek tot gevolg. Spel er later weer terug op gezet zodra ze telefoon terug hadden natuurlijk. Spelletje spelen vind ik niet erg, maar dat gedrag er om heen. Als ik er wat van zeg, meerdere keren waarschuw dat ze te druk doen en vloeken, krijg ik een grote mond terug. Ik vind het niet normaal, en een gewoon gesprek erover lukt niet, alleen maar ruzie. Want ik zeik. Bah. Ik vind dit echt heel moeilijk.
Telefoon leg ik wel eens een dag weg, maar lost niks op. Jongste belooft beterschap, zegt wel een keer sorry maar vervalt in het oude patroon. En hoe straf je een puber die niet voor rede vatbaar is. Zeker in deze tijd, huisarrest, feestje afzeggen oid kan allemaal niet. En ze vervelen zich al kapot, laat staan zonder telefoon. Nog meer herrie in huis.
Het gaat soms wél goed hoor dat ze rustig kan spelen, maar ook vaak niet.
2. Wat doen jou pubers de hele dag. School neemt maar 2-3 uurtjes max in beslag. Althans, dan zijn de online lessen klaar, huiswerk hebben ze af (zeggen ze) en voor de rest zijn ze niet in beweging te krijgen. Dan begint de middag met gamen (en hebben ze tussen de school door ook al zitten doen in de pauzes enzo) en vaak weer punt 1 tot gevolg.
Soms gaan ze ook wel ene serie zitten kijken, dan is het rustig in huis. Maar voor de rest?
Soms een uurtje naar buiten met een vriendje van jongste, gaan ze even naar het voetbalveld/skatebaan en dat is het wel. Tot iets anders zijn ze niet in beweging te krijgen. Alles wat ik voorstel is NEE. Dus iets voor school extra’s doen of herhalen of-weet-ik-veel, klusjes doen, een keer koken of recept bedenken, sporten/hardlopen, bordspelletjes doen, online cursus doen voor iets nieuws, bak een taart ofzo. Het maakt niet uit wat ik voorstel, niks is goed. Behalve dus die ***-telefoon waar alleen maar ruzie over is. En zelf komen ze met niks als ik er naar vraag, ja telefoon.
Hoe komen ze bij jou de dag door? Ben soms blij dat oudste paar uurtjes weg is voor bijbaantje, dat scheelt weer een chagrijnige puber in huis. En de jongste zoekt dan wel dat vriendje op en gaan ze samen skaten (op afstand ja, ze zijn de enigen daar)
Ik moest even stoom afblazen hoor, na weer zo’n gezellige ochtend hier. NOT.
Sta ik net taart te maken, probeer er iets gezelligs van te maken in dit Paasweekend, maar alleen maar weer ruzie hier over hun gamegedrag. Baal er zo van.
Wat ze doen
Mijn oudste is student en wil dit jaar (toch gewoon) afstuderen. Die zit dus 10 uur per dag te typen en leren. Puber van 15 staat op om 9 uur en gaat rond 10 uur aan haar schoolwerk. Ik heb er niet echt zicht op hoeveel tijd dat kost, want tussendoor wordt er erg veel geskypt en gefacetimed. Dat gaat meestal gepaard met een hoop herrie, gegiebel en geschreeuw, dus ik maan haar regelmatig tot een tandje minder. Een paar keer per week trek ik ze achter hun bureau vandaan voor een blokje om of zo, en ze gaan ook wel eens samen badmintonnen in de tuin.
Gamen
Dat geschreeuw in zo'n game lijkt me het ergste. Kunnen ze niet in hun eigen kamer of op zolder of in de berging gaan zitten? Heb je niet een schuurtje ofzo?
Geen schuur
Helaas geen schuur of berging ofzo.
Oudste slaapt op zolder. Soms gaan ze wel op hun eigen kamer zitten (beiden aan de tuinkant) maar ik hoor ze nóg als ik dan rustig buiten zit. En ik me dus nog kapot erger. En de hele buurt geniet dus ook mee.
Als zij zitten te gamen beneden durf ik amper de tuindeur open te zetten, iedereen hoort alles. Onze achtertuinen grenzen allemaal aan elkaar, dus nogal gehorig hier.
Ik word er zó moe van. Altijd weer die strijd en geruzie erover.
Yep, brawlstars
Mijn jongste van 10 is ook van de brawlstars. Hij zit meestal met zijn telefoon op z'n kamer. Hij heeft ook een gaming headset, dat scheelt in het geschreeuw, microfoon zit vlak bij zijn mond.
lik op stuk
Zodra ze weer aan het vloeken of tieren zijn, haal je de wifi eraf. kan dat?
Reactie
Maar vinden jullie dat geschreeuw dan normaal? En dat gevloek ?
En als je er iets van zegt je dan een grote bek van ze terugkrijgt? Hoe reageren jullie daar dan op?
Wifi
Ja WiFi eraf kan, maar dan ik zelf ook de klos. Want ik zit rustig met de tablet de krant te lezen of te forummen oid.
Dat weiger ik dus.
Nee
Heel af en toe klinkt er een drieletterwoord door het huis, dan roep ik even of ze op haar taal wil letten. Een grote mond heb ik nooit geaccepteerd, dus dat komt eigenlijk bijna nooit voor. Tot nu toe hebben we pas een grote boze bui gehad tijdens de ophokplicht dus dat is wel fijn.
Of eigenlijk
Ik vind alleen schreeuwen en schelden zwaar over de grens. Verzuchtingen als jahaaa of ‘loop niet zo te zeuren’ vind ik niet zo erg.
Oplossen
En hoe los je het dan op als ze het wél doet?
Telefoon afpakken, andere straf ?
Niets
Ik straf niet. Ik vertel dat ik dat geen acceptabel gedrag vind en doe dan verder mijn ding. Later hebben we het erover, maar meestal is de schaamte te groot om sorry te zeggen.
Zoon
Zoon van 14 verdeelt zijn wakkere uren tussen zijn laptop, zijn telefoon, en de PS4. O ja, soms tv. De laptoptijd is deels schooltijd, deels spel, en ik weet niet altijd wanneer hij met wat bezig is. Gelukkig, als ik dat zo hoor, geen Brawlsters. Zijn taalgebruik laat evengoed nogal wat te wensen over.
Ik vraag veel niet, ik zeg het. Bijvoorbeeld: je zit nu al zolang achter die PlayStation, over een half uur rond je af. Of ik kondig aan dat hij morgen met mij mee naar buiten gaat, hij mag kiezen of we lopen of fietsen. Want hier geen skaten met vrienden of wat ook, als ik hem niet naar buiten dwing, doet hij niets.
Grote mond valt wel mee. Dat is meer iets voor dochter van 11 🙂.
Groeten,
Temet
How to talk to kids
Heb je een gesprek gevoerd of jouw irritatie geuit en de opdracht dat het anders moet?
Ik merk dat als ik tegen pubers zeg: zus en zo vind ik echt vervelend. Ik heb er last van. Hoe kunnen we dit oplossen?
Dat er dan allerlei creatieve oplossingen worden bedacht
Zo kwamen ze zelf met de mobielloze zondag bv.
Prima idee.
En ze kwamen ook met: het lukt mij niet mezelf te begrenzen. Ik heb hulp nodig .
Ok. En hoe ziet die hulp eruit?
Dat je zegt dat ik mobiel moet inleveren als ik huiswerk moet maken.
Gaat ook goed.
Klinkt misschien ideaal. Het gaat echt weleens mis. Maar laat ze zelf een oplossing bedenken. En sta dan ook echt open voor hun oplossing. Je kunt ze daar dan aanhouden. Of zeggen: wat heb je nodig je daaraan te kunnen houden?
Misschien zeggen ze: die game is tof. Maar dan doen we dat tussen 11 en 12 en tussen 3 en 4 en verder niet. Ik zeg maar wat. En jij veert een beetje mee.
Geven en nemen is een gesprek. Niet jouw irritatie schreeuwend kenbaar maken....
Lees genoemd boek!
Succes
Grote mond is nul service
Wie onaardig tegen mij is, kan de boom in.
Vloekende gamende pubers mogen op hun eigen kamer gaan zitten. En de wifi kan er vanaf. Desnoods ga ik zelf verder op mijn databundel.
Sorry
Nou mijn kinderen zijn niet voor het type goed gesprek nee.
Heb dat uiteraard wel es geprobeerd, maar weinig effect hier. En als ze na een paar keer waarschuwen gewoon doorgaan met dat gevloek etc, dan ben ik er wel klaar mee en pak die telefoon, helemaal klaar mee.
En dan ben ik niet meer vriendelijk nee.
Jongste kwam wel nog sorry zeggen later trouwens. Hij snapte het wel en belooft beterschap....maar dat gaat na een paar dagen toch telkens weer mis.
Lentebloem
Onze pre puber zoon heeft ook Brawl stars, op jawel de iPad én op een oude telefoon.
Uren kon hij er achter zitten. Van de ipad naar telefoon en terug, en ook met een hoop getier. Vooral team genoten kunnen er niets van 
Wat ik op een gegeven moment gedaan heb is het spel zelf ook geïnstalleerd op mijn telefoon.
Ik wilde wel eens weten wat er nou zo boeiend was aan dit spel en ging mee in zijn " wereld ". En het was nog leuk ook. Ik heb al mijn aversie opzij gezet. Want echt waar je hebt alleen jezelf ermee.
De grote mond is natuurlijk onacceptabel. Misschien kun je met hun rond de tafel hoe je dit samen oplost zodat ze niet zo schelden?
De podcast van omdenken is misschien een idee voor je.. Ik heb hem vorige week nog gedeeld in het topic hieronder bij een andere moeder die stapel werd. Wil je dat ik hem hier nog een keer post?
Na een paar dagen ben ik tot een compromis gekomen, eerst aan tafel eten, tv kijken, aankleden, huiswerk maken, pauze nemen en jawel even brawl stars. Maar dan samen! En zo komen wij de dagen door, hij mag er maxi 1 a 1,5 uur op maar zonder getier anders is het meteen afgelopen en moet dan van mij daarna naar buiten( een uurtje) Nou heb ik het geluk dat zijn vriend hierom de hoek woont en in de tuin mee komt spelen..mEn dit ging in het begin ook met horten en stoten maar ik begin er nu de vruchten van de plukken... Hou vol. Xxx
Maar goed niet alle kinderen zijn hetzelfde.
Schelden over en weer?
Doet me in eens denken aan de 5 minuten scheld tijd die zoon van me kreeg toen hij kleiner was. In die minuten mocht hij alles zeggen wat hij wou. Na 2 minuten wist hij geen woord meer te verzinnen.
Was dat nou alles? Zei ik dan.
Lastig he deze puberteit fase!?
En standje het te negeren lentebloem is dat een optie voor jou?
Doe je ding. Negeer het gedrag en kijk wat er die uren gebeurd?
Is het een vorm van negatieve aandacht trekken?
Ik probeer met je mee te denken, want herken dit.
Wat ik wel gedaan heb is grenzen gesteld, en dan aan de afspraak houden was bijvoorbeeld langs de Mac drive, sushi eten of iets anders waar hij dol op is in huis halen.
Afgelopen week was het de Rocky road chocolade van de ah tijdens de snelle boodschappen ronde...
Hier gamen op zolder
en nog af een toe een hoop geknetter wat beneden nog te horen is. Ik ben zó allergisch voor zo'n Bokito-aanval, dat ik dan naar boven bel (of roep; omdat ze dan nét toevallig het geluid van hun telefoon uit hebben staan. Raar, want de oproepen van alle anderen die hen bellen, die merken ze wel..... ) dat het meteen afgelopen moet zijn, anders knip ik kabels door of gaan er zaken onder de deegroller.
Eén keer gedaan, heeft een onuitwisbare indruk gemaakt
Ik ben niet gezegend met een lont, in dit soort gevallen. Ook geen korte.
Miss
"Ik wilde wel eens weten wat er nou zo boeiend was aan dit spel en ging mee in zijn " wereld ". En het was nog leuk ook. Ik heb al mijn aversie opzij gezet. Want echt waar je hebt alleen jezelf ermee."
Goed idee. Gaan we doen. Met z'n drieeen brawlstarren...
Oh en ad
Leuk he 
Waar ik vandaag dus achter kwam was dat je lid kunt worden van een club in het spel.
Dus lid bij het team van de jongens in de wijk geworden.
Kan ik mooi mee kijken wat er ge(scholden)zegd word tegen elkaar, want dat is soms niet mis.
Miss
Ja hoor. Ik kan er nog weinig van, maar we hebben het gedaan. Leuk voor hem om ons alle kneepjes uit te leggen. Misschien is een OO brawl star team wat?
onvermijdelijk denk ik
Ik heb intussen geleerd dat het roepen (en ja ook schelden) min of meer onvermijdelijk is als ze in een spel opgaan. De oudste vergelijkt het zelf met een voetbalwedstrijd: als je in de tribune zit en je kijkt naar een wedstrijd, dan ga je ook niet rustig stil zitten, maar dan ga je roepen, vloeken, commentaar geven, ... omdat je in het spel opgaat.
Hier houden we het binnen de perken door een koptelefoon (dan hoor ik tenminste alleen zijn geroep en niet dat van de andere), gamen in een andere ruimte dan waar ik zit, en niet 's avonds na 22u.
En ja, ze horen hem soms roepen tot op straat. En dan? De meeste mensen vinden het best wel grappig. Soms is het boos roepen als hij verliest, maar even vaak staat hij enthousiast te dansen en te zingen als hij een Fifa wedstrijd gewonnen heeft.
Herkenbaar
Hier ook pubers die behoorlijk geïrriteerd kunnen raken van die k-PlayStation. Gelukkig kennen ze dat spel hier niet.
Wat bij ons wel prettig is, is dat de oudste twee (16 en 18) een bijbaantje hebben. Orderpicking en in een supermarkt. Ze werken nu dus extra want er is geen voetballen nu en school staat op een lager putje. Dus tijd zat. Onze jongste van 14 is sinds vorige week ook aan het werk bij een boer. Twee uurtjes per keer , 3x per week. Zo zijn ze er toch uit. Hebben sociale contacten, dragen bij aan de maatschappij en als ze dan een keer wat langer op de PS zitten is het wat draaglijker voor ons.
Ook stimuleren we een rondje wandelen, hardlopen en mountainbiken. Daarbij geven we zelf het goede voorbeeld!
Verder mogen ze onder schooltijd niet op dePS. Kan ook niet want dat ding staat naast mijn thuiswerkplek.
Wat betreft schelden: ik bespreek dat met ze, maar niet in de heat of the moment. Als je 18 bent dan wil je toch niet op zo’n manier tekeer gaan toch?
Succes ermee!
