Een gezinshuis
Hallo, ik heb een kind van 12 jaar dat vanwege prive omstandigheden sinds naar 10e niet meer thuis mag wonen. Ze woonde die 2 jaar bij een pleeggezin maar nu moet ze weg van dat gezin naar een gezinshuis. Ik vecht heel erg om naar terug te krijgen maar tot maart heb ik niks te zeggen.
Wat voor ervaringen hebben jullie met gezinshuizen?
Goede ervaring
Adoptiekind van kennis met grote hechtingsproblemen en ADHD, heeft een aantal jaren, in een gezinshuis gewoond, ik meen vanaf zijn tiende, Hij heeft daar een goede tijd gehad, en echt heel veel geleerd, door de strikte en duidelijk structuur die daar 24 uur per uur heerste.
Dit gaf rust in zijn hoofd.
Het was niet altijd makkelijk voor hem, maar hij heeft er erg veel aan gehad, en ik weet bijna zeker, dat hij niet zo ver gekomen zou zijn als hij daar niet geplaatst was.
Hij is nu 17 en gaat binnenkort begeleid zelfstandig wonen.
Ook goede ervaring
Mijn ouders waren gezinshuisouders en ik heb mijn hele jeugd dus pleegbroers en -zussen gehad. Voor een aantal van die jongeren was het na een aantal jaren in een kindertehuis heel goed om ook nog iets van een gezinsleven mee te maken.
Denk dat het verschil tussen ‘gewoon’ pleeggezin en gezinshuis m vooral zit in dat de gezinshuisouders professionals zijn en daardoor beter kunnen omgaan met bepaalde problematiek bij kinderen. Misschien dat er ook meer structuur wordt geboden. Waar een kind in een ‘gewoon’ pleeggezin gewoon meedraait met het gezinsleven is in een gezinshuis het dagelijks leven meer afgestemd op wat de kinderen nodig hebben.
Kan me voorstellen dat het moeilijk is als je wilt dat je kind thuiswoont maar dat niet voor elkaar krijgt. Voor je kind is wonen in een gezinshuis absoluut beter dan wonen in een kindertehuis!
