Dochter wil vriendje niet mee naar huis nemen
Onze dochter van bijna 18 jaar heeft al enige tijd contact met een jongen. Ze spreken weleens af en ze blijft ook weleens bij hem slapen. Hier hadden we in eerste instantie ook geen problemen mee ( heb destijds ook tel contact gehad met zijn moeder) want ze is er eerlijk over en ze is erg blij met hem. Kunnen het goed vinden met elkaar. Hebben 24/7 contact via de Snap. Aantal maanden terug was er sprake van dat die bij ons thuis zou komen maar dochter heeft dit toen afgehouden omdat ze nog niet helemaal zeker was en ze het niet direct zo officieel wilde maken, ( kwam net uit een rotperiode met een andere knul die haar meerdere malen bedrogen heeft). Hier had ik ook alle begrip voor en heb het toen zo gelaten. Nu zijn we echter maanden verder en hebben ze nog steeds veel contact maar altijd bij hem thuis. Ik weet vrijwel zeker dat hij juist wel graag bij haar thuis wil komen maar dat zij degene is die de boot afhoudt. Ze verteld vaak over hem en ook dat het erg goed gaat tussen hun. Nu zijn we echter als ouders zover dat wij hem ook weleens willen ontmoeten. Dit hoeven geen officiele toestanden te worden. Even wat drinken en dan kunnen ze lekker hun eigen ding doen. Ik heb nu ook tegen haar gezegd dat we hem nu eerst een keer willen zien omdat er anders ook niet meer gelogeerd wordt bij hem. Dan wordt ze boos en raakt ze geirriteerd. Misschien van ons heel kinderachtig om het zo te doen maar we zijn nu pak hem beet een half jaar verder en ik vind dat wij als ouders ook wel het recht hebben om dit aan haar/hun te vragen. Zat ouders die het geeneens hadden goed gevonden dat er geslapen wordt bij iemand die ze niet kennen. Zover ik weet is het echt een prima jongen, aardig, vriendelijk en een leuke vriendengroep. niks om te moeten verbergen maar ik kom er maar niet achter wat maakt dat ze moeilijk doet over een keer hier thuiskomen.
Ook al wordt het op de lange termijn niks dan hoeft het toch niet zo ingewikkeld te zijn om eens hier af te spreken. We zijn geen gekke familie waar je je voor hoeft te schamen haha, huisje boompje beestje, geen ingewikkelde toestanden. Ik vind het niet leuk om hier steeds woorden over te krijgen en is het nu werkelijk zo raar dat we dit vragen en hoe zouden jullie dit aanpakken?
NB: bij haar vorige vriendje duurde het ook vrij lang dat die hier thuiskwam maar niet zo eindeloos als dat het bij deze jongen duurt 
Misschien willen die 2 helemaal niet iets spannenders. Misschien willen ze gewoon een plek waar ze lekker hun gang kunnen gaan. En ervaren ze huis van die knul als een plek waar dat kan en schat die meid haar huishouden anders in.
Lieveheersbeest schreef op 19-01-2023 om 16:30:
Misschien willen die 2 helemaal niet iets spannenders. Misschien willen ze gewoon een plek waar ze lekker hun gang kunnen gaan. En ervaren ze huis van die knul als een plek waar dat kan en schat die meid haar huishouden anders in.
Kan best. Maar in dat geval hoef je toch niet zo extreem te doen mbt het geen voet over de drempel zetten van het vriendje? Dan kan hij toch best eens mee naar binnen lopen als hij dochter afzet? Even hallo zeggen. Keer een kopje thee meedrinken. Of aanschuiven bij t eten als dat een keer uitkomt. En daarna volgende keer weer naar zijn ouderlijk huis als het daar relaxter/ ongestoorder/ whatever is.
(vriendin v zoon woonde op boerderij, met hele bovenetage voor zichzelf. Ze voelde zich bij ons thuis prima op haar gemak, maar toch waren ze in de weekends veel vaker daar. Waar geen jongere broer en zus rondrenden, en waar ze boven het rijk alleen hadden. Logisch. En helemaal prima. Maar ze kwam ook gewoon bij ons over de vloer. )
IngridT schreef op 19-01-2023 om 17:59:
[..]
Kan best. Maar in dat geval hoef je toch niet zo extreem te doen mbt het geen voet over de drempel zetten van het vriendje? Dan kan hij toch best eens mee naar binnen lopen als hij dochter afzet? Even hallo zeggen. Keer een kopje thee meedrinken. Of aanschuiven bij t eten als dat een keer uitkomt. En daarna volgende keer weer naar zijn ouderlijk huis als het daar relaxter/ ongestoorder/ whatever is.
(vriendin v zoon woonde op boerderij, met hele bovenetage voor zichzelf. Ze voelde zich bij ons thuis prima op haar gemak, maar toch waren ze in de weekends veel vaker daar. Waar geen jongere broer en zus rondrenden, en waar ze boven het rijk alleen hadden. Logisch. En helemaal prima. Maar ze kwam ook gewoon bij ons over de vloer. )
Dit ja. De volledige asymmetrie is wat ik vreemd zou vinden. Bij de een eet en slaap je, bij de ander mag je partner geen voet over de drempel zetten om zich even voor te stellen of een kop koffie te drinken. Ik hoop dat mijn kind het zou durven bespreken als ze zich voor mij zou schamen. Dan kan ik er misschien ook wat aan doen.
Wat ik ook apart vind, is dat dochter wel heel openhartig met haar moeder praat over het vriendje. Dat ze blij met hem is, dat ze het fijn hebben samen... Waarom vertelt ze dat dan wel, maar houdt ze de jongen zelf geheim? Is het dan niet logischer om ook de verkering zelf geheim te houden? Dat het gewoon een goede vriend is? Misschien is ze daar te eerlijk voor en dat siert haar dan.
Maar het blijft echt een raadsel wat er in haar koppie omgaat.
Even dacht ik dat ze het misschien moeilijk vond dat twee werelden werelden elkaar raken. Thuis waar ze een 'kind' is en zich ook als kind van haar ouders voelt - versus het huis van vriehd waar ze een tiener is met een vriendje en grotendeels los is van de banden met thuis.
Maar dit kan het denk ik niet zijn omdat ze vorige vriend wel mee naar huis nam.
Als zijsprongetje vraag ik me af hoe het is als dochter na, ik zeg maar wat, anderhalf jaar opeens wel naar huis neemt. Dat wordt dan een ontzettend beladen bezoekje. En hoe gaat het met het contact daarna?
Ik denk dat ik het als ouder ook heel moeilijk zou vinden de relatie met die 'schoonzoon' prettig in te vullen. Het ligt niet aan hem schijnt het, maar toch. Het hangt wel om hem heen. En om dochter ook nogsteeds. Dat je steeds als je het stelletje over de vloer krijgt, denkt : waarom hield dochter ons hier nu zo om op afstand?
Benieuwd of TO hier ooit een antwoord op krijgt.
TO, zou het niet zo kunnen zijn dat de jongen het niet wil?
Dat hij niet durft en dit tegen je dochter zegt, maar dat zij het gek vindt om dat tegen jullie te zeggen?
Misschien is haar vriend heel verlegen en vindt hij het doodeng. Wil hij haar wel thuisbrengen, maar niet mee naar binnen.
Het is maar een theorie, maar misschien kun je het eens aan je dochter vragen.
Ingrid zelf heeft al sinds maandag niet meer gereageerd, zonder haar input gaat het speculeren echt alle kanten op.
IngridT schreef op 19-01-2023 om 17:59:
[..]
Kan best. Maar in dat geval hoef je toch niet zo extreem te doen mbt het geen voet over de drempel zetten van het vriendje? Dan kan hij toch best eens mee naar binnen lopen als hij dochter afzet? Even hallo zeggen. Keer een kopje thee meedrinken. Of aanschuiven bij t eten als dat een keer uitkomt. En daarna volgende keer weer naar zijn ouderlijk huis als het daar relaxter/ ongestoorder/ whatever is.
nee, dat hoeft niet. Maar daar kiezen ze schijnbaar voor. Ik nam ook liever niemand mee naar huis. En ik weet zeker dat mijn ouders zichzelf als super normaal zouden beschrijven.
Lavande schreef op 19-01-2023 om 20:09:
TO, zou het niet zo kunnen zijn dat de jongen het niet wil?
Dat hij niet durft en dit tegen je dochter zegt, maar dat zij het gek vindt om dat tegen jullie te zeggen?
Misschien is haar vriend heel verlegen en vindt hij het doodeng. Wil hij haar wel thuisbrengen, maar niet mee naar binnen.
Het is maar een theorie, maar misschien kun je het eens aan je dochter vragen.
Nee hoor ligt niet bij de jongen. Die wilde al veel eerder langskomen maar dat hield mijn dochter toen af. Dit heeft ze me ook destijds verteld.
Ik blijf het jammer vinden dat ze niet een keer hier komen. Afgelopen week is ze weer bij hem geweest( gewoon afspreken, niet slapen) en dan hebben ze echt een hele leuke avond.
Misschien toch een stukje bindingsangst? Van de vorige ervaring is ze best een hele tijd flink kapot geweest. Deze jongen is sws geen vreemdganger ( dit heeft ze zelf verteld), maar op een rare manier misschien toch bang om dit ook weer kwijt te raken?
Binnenkort zijn we samen een avond weg en dan zal ik eens voorstellen dat hij dan een keer hier thuiskomt. Misschien dat dan de drempel wat minder wordt.
Ik weet het anders ook niet.
Dan maar accepteren zoals het is maar het blijft een rare setting.
MamaE schreef op 19-01-2023 om 18:32:
[..]
Dit ja. De volledige asymmetrie is wat ik vreemd zou vinden. Bij de een eet en slaap je, bij de ander mag je partner geen voet over de drempel zetten om zich even voor te stellen of een kop koffie te drinken. Ik hoop dat mijn kind het zou durven bespreken als ze zich voor mij zou schamen. Dan kan ik er misschien ook wat aan doen.
Ik blijf het ook raar vinden en dochter schaamt zich echt niet hoor.
We doen zat uitjes samen dus dat schamen zal dik meevallen
Geen idee wat het is.
Ik ga het binnenkort maar weer eens vragen. De drempel wordt op deze manier alleen maar hoger. Niet voor mij hoor maar misschien wel voor die jongen.
Wilmamaa schreef op 19-01-2023 om 19:30:
Als zijsprongetje vraag ik me af hoe het is als dochter na, ik zeg maar wat, anderhalf jaar opeens wel naar huis neemt. Dat wordt dan een ontzettend beladen bezoekje. En hoe gaat het met het contact daarna?
Ik denk dat ik het als ouder ook heel moeilijk zou vinden de relatie met die 'schoonzoon' prettig in te vullen. Het ligt niet aan hem schijnt het, maar toch. Het hangt wel om hem heen. En om dochter ook nogsteeds. Dat je steeds als je het stelletje over de vloer krijgt, denkt : waarom hield dochter ons hier nu zo om op afstand?
Benieuwd of TO hier ooit een antwoord op krijgt.
Zover ga ik het sws niet laten komen.
Ik hoop gewoon dat die binnenkort een keer langskomt.
Pas hebben ze weer contact gehad en ze is helemaal hyper en dolblij als ze bij hem vandaan komt dus het gaat wel iets verder dan een scharrel.
Scharrels heeft ze genoeg gehad maar daar kwam ze niet bij thuis
Ingrid18 schreef op 19-01-2023 om 22:12:
[..]
Zover ga ik het sws niet laten komen.
Ik hoop gewoon dat die binnenkort een keer langskomt.
Pas hebben ze weer contact gehad en ze is helemaal hyper en dolblij als ze bij hem vandaan komt dus het gaat wel iets verder dan een scharrel.
Scharrels heeft ze genoeg gehad maar daar kwam ze niet bij thuis
Toen die andere jongen haar bedonderde, hebben jullie daar als ouders toen last van gehad? Misschien is ze bang dat het weer mis gaat en jullie daar dan weer last van hebben?
Pief schreef op 19-01-2023 om 22:28:
[..]
Toen die andere jongen haar bedonderde, hebben jullie daar als ouders toen last van gehad? Misschien is ze bang dat het weer mis gaat en jullie daar dan weer last van hebben?
Daar hebben we heel veel last van gehad. Dochter was er flink kapot van en hij bleef haar maar opzoeken en zij trapte daar iedere keer weer in. Zijn best wat ruzies overheen gegaan. Was geen leuke periode. De jongen waar ze nu mee omgaat is juist helemaal niet zo'n type , dus voor dat vreemdgaan hoeft ze nu niet bang te zijn.
Ingrid18 schreef op 19-01-2023 om 22:52:
[..]
Daar hebben we heel veel last van gehad. Dochter was er flink kapot van en hij bleef haar maar opzoeken en zij trapte daar iedere keer weer in. Zijn best wat ruzies overheen gegaan. Was geen leuke periode. De jongen waar ze nu mee omgaat is juist helemaal niet zo'n type , dus voor dat vreemdgaan hoeft ze nu niet bang te zijn.
Maar misschien is ze daar wel bang voor en wil ze zichzelf en jullie daar tegen beschermen.
Pief schreef op 19-01-2023 om 22:59:
[..]
Maar misschien is ze daar wel bang voor en wil ze zichzelf en jullie daar tegen beschermen.
Dat zou kunnen hoor maar de vorige keer dat we het er weleens over hadden zei ze toch wel dat hij helemaal niet een jongen is die dit zou doen. Misschien dat ze toch bang is dat die alsnog afhaakt op de een of andere manier.
