Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
11-11-2024 om 09:22
Hi allemaal,
Ik ben nieuw hier. Maar wél behoefte aan andere gedachten die me mogelijk een beetje op weg helpen.
Mijn dochter (14,5 jaar) heeft sinds twee maanden een vriendje (net 16 jaar). Zij wonen ver bij elkaar vandaan. Precies dit maakt het ingewikkeld. Wij vinden het leuk voor haar dat zij een vriendje heeft. Het is een aardige, leuke jongen. Alleen het ver weg wonen maakt het meteen ingewikkeld om 'op het niveau van haar leeftijd' het hebben van verkering te ontdekken. Ze kunnen namelijk niet 'even' afspreken. Dit moet dan in een weekend, en omdat ze beide sporten en werken, blijft er dan net een avond/ochtend over en wordt er iedere keer gevraagd of haar vriendje mag blijven slapen.
Nu hebben wij als ouders het onszelf ook lastig gemaakt. Ze kenden elkaar al iets eerder en als gewone vriend is hij toen ook twee keer blijven slapen. Wij moesten toen vrij snel beslissen en achteraf hadden we er misschien liever nee op gezegd, maar dat kunnen we niet meer veranderen.
Inmiddels is haar vriendje nu een paar keer blijven slapen, maar zeggen wij ook vaak 'nee'.
Als hij bleef slapen, sliep hij bij haar op haar kamer. Op een matras (als het goed is). Wij vonden het zelf ook wat gek als ze wel de hele avond op haar kamer film zitten te kijken e.d., en hij dan ineens in een andere kamer moet gaan slapen.
We hebben vaker gesprekken gehad met onze dochter. Over seks: daar is ze écht nog niet mee bezig, zegt ze. Dat geloof ik zeker, maar heb ook uitgelegd dat dat voor haar vriendje anders kan zijn, en dat er een fase komt waarin ze er wel interesse in krijgt. Maar we hebben ook gepraat over het 'serieuze' van blijven slapen, de impact op de rest van het gezin, etc.
Nu geeft onze dochter aan er moeite mee te hebben dat wij veel nee zeggen. Haar vriendje mag nl alles (komt met de trein hierheen, blijft slapen, etc.), en wij beperken hen in wanneer ze elkaar kunnen zien. Dat begrijp ik helemaal. Ze wonen ver weg, je reist niet even voor 3 uurtjes afspreken heen en weer. Tegelijkertijd denk ik: je bent 14 én jullie zijn nog kort samen.
We hebben nu afgesproken dat we binnenkort gaan zitten om het er wéér over te hebben, maar dan ook duidelijkere afspraken te maken voor de komende tijd, zodat duidelijk is wat wel/niet mag van ons, om continue discussies te voorkomen. En daar zit meteen onze struggle: wat mag van ons? We willen grenzen stellen en onze dochter beschermen tegen een 'te serieuze relatie' en te snel daarin getrokken te worden, maar willen ook niet té streng zijn en haar daardoor van ons afduwen/dingen stiekem laten doen. We willen haar ook het vertrouwen geven zelf dingen te ontdekken, maar vinden het ook erg lastig. (Dochter heeft ADHD, is vrij impulsief, maakt het voor ons lastiger loslaten en vertrouwen hebben)
Wat zouden jullie doen? Hebben jullie tips? Voor gesprekken? Grenzen? Afspraken? Hoe dit aan te pakken?
(Als je ons een half jaar geleden dit vroeg, zouden we direct zeggen 'niet bij elkaar slapen', maar helaas is het niet zo zwart-wit. We begrijpen ook dat ze verliefd zijn en elkaar willen zien.)
13-11-2024 om 16:09
Voor dat de indruk ontstaat dat mijn vriendjes mijn liefde met een lichaamsdeel moesten bekopen : waarin je van alles kunt vreten, moet natuurlijk zijn waarin je van alles uit kunt vreten zijn.
20-11-2024 om 12:48
14 is wil erg jong, ik zou het nog niet de tijd vinden om eerlijk te zijn. Eerst maar wat meer zelf ontwikkeling.. maar goed je referentiekader is vaak hoe het voor jezelf gegaan is.. een vriendinnetje blijven slapen was tot mijn 17e niet toegestaan...