Dochter (14), vriendje, bij elkaar slapen
Hi allemaal,
Ik ben nieuw hier. Maar wél behoefte aan andere gedachten die me mogelijk een beetje op weg helpen.
Mijn dochter (14,5 jaar) heeft sinds twee maanden een vriendje (net 16 jaar). Zij wonen ver bij elkaar vandaan. Precies dit maakt het ingewikkeld. Wij vinden het leuk voor haar dat zij een vriendje heeft. Het is een aardige, leuke jongen. Alleen het ver weg wonen maakt het meteen ingewikkeld om 'op het niveau van haar leeftijd' het hebben van verkering te ontdekken. Ze kunnen namelijk niet 'even' afspreken. Dit moet dan in een weekend, en omdat ze beide sporten en werken, blijft er dan net een avond/ochtend over en wordt er iedere keer gevraagd of haar vriendje mag blijven slapen.
Nu hebben wij als ouders het onszelf ook lastig gemaakt. Ze kenden elkaar al iets eerder en als gewone vriend is hij toen ook twee keer blijven slapen. Wij moesten toen vrij snel beslissen en achteraf hadden we er misschien liever nee op gezegd, maar dat kunnen we niet meer veranderen.
Inmiddels is haar vriendje nu een paar keer blijven slapen, maar zeggen wij ook vaak 'nee'.
Als hij bleef slapen, sliep hij bij haar op haar kamer. Op een matras (als het goed is). Wij vonden het zelf ook wat gek als ze wel de hele avond op haar kamer film zitten te kijken e.d., en hij dan ineens in een andere kamer moet gaan slapen.
We hebben vaker gesprekken gehad met onze dochter. Over seks: daar is ze écht nog niet mee bezig, zegt ze. Dat geloof ik zeker, maar heb ook uitgelegd dat dat voor haar vriendje anders kan zijn, en dat er een fase komt waarin ze er wel interesse in krijgt. Maar we hebben ook gepraat over het 'serieuze' van blijven slapen, de impact op de rest van het gezin, etc.
Nu geeft onze dochter aan er moeite mee te hebben dat wij veel nee zeggen. Haar vriendje mag nl alles (komt met de trein hierheen, blijft slapen, etc.), en wij beperken hen in wanneer ze elkaar kunnen zien. Dat begrijp ik helemaal. Ze wonen ver weg, je reist niet even voor 3 uurtjes afspreken heen en weer. Tegelijkertijd denk ik: je bent 14 én jullie zijn nog kort samen.
We hebben nu afgesproken dat we binnenkort gaan zitten om het er wéér over te hebben, maar dan ook duidelijkere afspraken te maken voor de komende tijd, zodat duidelijk is wat wel/niet mag van ons, om continue discussies te voorkomen. En daar zit meteen onze struggle: wat mag van ons? We willen grenzen stellen en onze dochter beschermen tegen een 'te serieuze relatie' en te snel daarin getrokken te worden, maar willen ook niet té streng zijn en haar daardoor van ons afduwen/dingen stiekem laten doen. We willen haar ook het vertrouwen geven zelf dingen te ontdekken, maar vinden het ook erg lastig. (Dochter heeft ADHD, is vrij impulsief, maakt het voor ons lastiger loslaten en vertrouwen hebben)
Wat zouden jullie doen? Hebben jullie tips? Voor gesprekken? Grenzen? Afspraken? Hoe dit aan te pakken?
(Als je ons een half jaar geleden dit vroeg, zouden we direct zeggen 'niet bij elkaar slapen', maar helaas is het niet zo zwart-wit. We begrijpen ook dat ze verliefd zijn en elkaar willen zien.)
Daglichtlamp schreef op 12-11-2024 om 16:36:
Ik lees hier een paar mensen de prikpil adviseren. Deze is helemaal niet geschikt voor pubers. https://www.thuisarts.nl/prikpil/ik-kies-voor-prikpil
Aha, vroeger wel, toen kregen pubers het ook tegen puistjes. Vandaar dat dat nog gedacht wordt misschien.
Veertien is nog wel erg jong. Ik zo voorlopig maar even voor taxichauffeur spelen. Ook omdat ik niet ieder weekend een logee in mijn huis wil hebben. En ja sex kunnen ze overal op elk tijdstip hebben. Maar daarom hoef je hier niet in mee te gaan.
Daglichtlamp schreef op 12-11-2024 om 16:36:
Ik lees hier een paar mensen de prikpil adviseren. Deze is helemaal niet geschikt voor pubers. https://www.thuisarts.nl/prikpil/ik-kies-voor-prikpil
Dan is de prikpil alsnog betrouwbaarder dan de ‘gewone’ pil als zij zo laks is met innemen van haar medicatie. Na een poos kun je alsnog overstappen naar de ‘normale’ anticonceptiepil als je dat wilt. Liever even een veilige anticonceptie dan een ongewenste zwangerschap na een ‘laks’ momentje!
Poekewiki schreef op 12-11-2024 om 16:19:
En uiteindelijk is ze toch vroeger dan verwacht seksueel actief geweest en dit ondanks open gesprekken, ondanks de vraag om het aan te geven als ze zover was zodat we anticonceptie konden regelen, etc.
Ik ben eigenlijk wel verbaasd hoeveel ouders verwachten dat hun puberkind hen in vertrouwen neemt over hoe ver ze zijn met seks.
Ja, die pubers zijn er, maar dat je als ouder alles zo normaal vindt en bespreekbaar wil maken is toch geen garantie dat je puber dat ook doet? Volgens mij staat het in hun taakomschrijving om praten over seks met ouders dodelijk genant te vinden.
Eerlijk gezegd wil ik nog steeds niet over seks praten met mijn ouders. Ik hoef het van hun niet te weten en zij van mij ook niet.
Ik was 13 toen ik mijn 1e vriendje en verliefdheid kreeg/voelde. Wij hebben destijds nooit samen geslapen, maar dat is ook helemaal niet nodig natuurlijk om als meisje beschermd te zijn tegen een zwangerschap. Ook ik was er destijds totaal niet aan toe om seks te hebben, althans, om te neu*en dan, maar die grens is maar heel dun hoor. Better safe than sorry, ben heel blij dat mijn moeder wél zo doortastend was om met mij naar de huisarts te gaan voor de pil.
Daarnaast hielp de pil mij ook enorm bij mijn ongesteldheid, want ik kroop letterlijk elke maand over de grond van de menstruatiepijn en ben diverse malen door wildvreemden thuisgebracht, omdat ik halverwege school onderweg was flauwgevallen van de pijn.
40+ jaar geleden was er niet zoveel keuze vwb anticonceptie als nu, dus genoeg mogelijkheden waarbij de puber in kwestie uiteraard ook keuzemogelijkheden heeft.
Grindelwald schreef op 12-11-2024 om 16:44:
En ja sex kunnen ze overal op elk tijdstip hebben. Maar daarom hoef je hier niet in mee te gaan.
Klopt, je hoeft er als ouder zéker niet in mee te gaan, maar durf je dan te vertrouwen op de ‘blauwe ogen’ van je kind?
Het blijft maar over de dochter gaan en wat die wel of niet moet doen. Waar blijft het gesprek met de jongen (en zijn ouders)?
Kersje schreef op 12-11-2024 om 17:32:
[..]
Klopt, je hoeft er als ouder zéker niet in mee te gaan, maar durf je dan te vertrouwen op de ‘blauwe ogen’ van je kind?
Nee zeer zeker niet. Daarom is dit best een lastig vraagstuk. Wat is wijsheid.
Koud schreef op 12-11-2024 om 17:55:
Het blijft maar over de dochter gaan en wat die wel of niet moet doen. Waar blijft het gesprek met de jongen (en zijn ouders)?
En dit ook natuurlijk.
@troelahoep en @bridgetjones007, ze is zeker sociaal emotioneel niet jonger. Heeft veel vriendinnen van een jaar ouder en valt daarin niet op. Het is meer dat wij als ouders haar jong vinden voor een hele serieuze relatie (wat het nog niet is, maar voor ons zo voelt door het slapen. Voor haar is dat slapen nu nog net zo als dat een vriendin blijft slapen)
@meerdere anderen:
Nee ik verwacht niet dat ze met mij gaat bespreken dat ze seks wil hebben. Juist daarom is anticonceptie fijn. Met wel de boodschap dat ze wat ons betreft erg jong is dus vooral moet wachten tot zij zelf ergens aan toe is.
De prikpil is inderdaad niet geschikt voor haar leeftijd. Implanon lijkt nu een goede optie, maar ook eens met haar en de huisarts bespreken.
Ouders van jongen vinden het allemaal prima. Hij is de jongste thuis. Hebben hen ook wel gesproken, maar zij staan er ‘makkelijker’ in.
Poekewiki schreef op 12-11-2024 om 16:19:
Het is echt moeilijk als ouder om een puber door die tijd te loodsen. Mijn dochter had op die leeftijd ook een 2 jaar ouder vriendje die verder af woonde. Wij hebben dat samen slapen wel altijd afgehouden en hebben dus bijna een jaar als taxi service gewerkt. En uiteindelijk is ze toch vroeger dan verwacht seksueel actief geweest en dit ondanks open gesprekken, ondanks de vraag om het aan te geven als ze zover was zodat we anticonceptie konden regelen, etc. Achteraf gezien vond ze het toch gênant om toe te geven dat het ene tot het andere had geleid en dat de ontwakende hormonen heel snel erg ontembaar werden. Dus kozen ze voor een condoom dat echter door onervarenheid kapot ging. En toen vond hij dat ze best wel konden wachten, want dat ongesteld zijn kon wel eens een week of twee uitblijven door zenuwen. Gelukkig kreeg mijn dochter het toen toch te benauwd en is ze snel naar ons toegekomen. Die avond zaten we nog bij de huisartsenpost. Gelukkig wel vals alarm.
Om maar te zeggen: bijna elke puber is er naar eigen zeggen niet aan toe. Bijna elke puber (zeker iemand die al impulsief is) kan daarin snel van mening veranderen. Bijna elke puber gaat dat dat zeker niet thuis tegen pa en ma vertellen. Hopelijk heb je dan een verstandig kind dat zich de eerdere gesprekken wel herinnert en dat op tijd durft aan te kloppen voor raad of hulp. En slapen of niet slapen - verbieden of niet verbieden - ik geloof niet dat dat uiteindelijk op het resultaat zoveel impact heeft. Het enige wat ik wel adviseer is de communicatie lijnen zo open mogelijk zetten.
Na het "akkefietje" was jongen 1 wel in de achting gedaald bij zowel ons als dochter. Bij de tweede verkering heeft ze - verstandig als ze was geworden - een implanon staafje gehaald bij de arts.
Wat is wat verder weg? Hoe lang was je aan het taxiën? Ik vind het voor ons nl echt te ver, dat kost zoveel tijd iedere keer.
Eef42 schreef op 12-11-2024 om 18:33:
@troelahoep en @bridgetjones007, ze is zeker sociaal emotioneel niet jonger. Heeft veel vriendinnen van een jaar ouder en valt daarin niet op. Het is meer dat wij als ouders haar jong vinden voor een hele serieuze relatie (wat het nog niet is, maar voor ons zo voelt door het slapen. Voor haar is dat slapen nu nog net zo als dat een vriendin blijft slapen)
@meerdere anderen:
Nee ik verwacht niet dat ze met mij gaat bespreken dat ze seks wil hebben. Juist daarom is anticonceptie fijn. Met wel de boodschap dat ze wat ons betreft erg jong is dus vooral moet wachten tot zij zelf ergens aan toe is.
De prikpil is inderdaad niet geschikt voor haar leeftijd. Implanon lijkt nu een goede optie, maar ook eens met haar en de huisarts bespreken.
Ouders van jongen vinden het allemaal prima. Hij is de jongste thuis. Hebben hen ook wel gesproken, maar zij staan er ‘makkelijker’ in.
Dochter bevalt de implanon prima, alleen wel rekening houden met dat de menstruatie in het begin want van slag kan zijn.
Eef42 schreef op 12-11-2024 om 18:35:
[..]
Wat is wat verder weg? Hoe lang was je aan het taxiën? Ik vind het voor ons nl echt te ver, dat kost zoveel tijd iedere keer.
Gelukkig was het voor mij richting een ander familielid waar ik dan ook gelijk even langs ging - dus het was combineerbaar met iets wat ik sowieso al deed. Anders was dat natuurlijk ook geen optie geweest.
Ginevra schreef op 12-11-2024 om 17:29:
[..]
Ik ben eigenlijk wel verbaasd hoeveel ouders verwachten dat hun puberkind hen in vertrouwen neemt over hoe ver ze zijn met seks.
Ja, die pubers zijn er, maar dat je als ouder alles zo normaal vindt en bespreekbaar wil maken is toch geen garantie dat je puber dat ook doet? Volgens mij staat het in hun taakomschrijving om praten over seks met ouders dodelijk genant te vinden.
Eerlijk gezegd wil ik nog steeds niet over seks praten met mijn ouders. Ik hoef het van hun niet te weten en zij van mij ook niet.
Ja haha achteraf hadden we natuurlijk beter moeten weten. Maar wij vonden onszelf zo "anders" dan onze eigen ouders die dit soort topics uit de weg gingen en alleen maar deden praten over verbieden en schuld en verdoemenis.
Ben er wel van overtuigd dat onze openheid er wel heeft voor gezorgd dat toen "shit" aan de orde was, dat de stap naar ons toen iets makkelijker verliep en ze het toen durfde te vertellen.
Maar nu door scha en schande wijs geworden weet ik dus beter: nee ze zijn er niet aan toe (maar bij wijze van spreken over een half uur misschien wel) en nee: dan komen ze niet naar je toe. En dan pakken ze ook niet de condooms uit het mandje in de badkamer. De gêne is daardoor te groot.
Nadien (na de "near-miss" zeg maar) was het opeens niet meer zo'n beladen onderwerp en toen hebben we wel nog over van alles open kunnen spreken. Dus uiteindelijk heeft zelfs die schrik nog zijn voordelen gehad.
Ik heb snel samenslapen niet toegestaan. Voor wie nu denkt dat ik een conservatieve tuthola ben: ik praat makkelijk over seks. Te makkelijk vonden de pubers waarschijnlijk. Toen ik zei dat je het elkaar ook heel plezierg kunt maken onder je kleren, waarvan je niet zwanger kunt worden, zaten ze niet bepaald op dat soort informatie te wachten. "Ieeuwwww, TMI, awkward".
Vooral voor meiden lijkt het me goed het rustig op te bouwen voordat ze all the way gaan. Een derde van de jonge vrouwen heeft pijn bij de penetratie, er is nog steeds een gapende orgasmekloof , en vrouwen die faken dat ze klaarkomen. Snel bij elkaar slapen verkort die leerzame experimenteerfase, waarin je van alles kunt vreten (en je ouders niets van hoeven te weten 
).
