Boos geworden
Ik ben leider van een voetbal elftal O15 met allemaal pubers waaronder mijn eigen puber. Dat houdt in dat een aantal soms een grote mond hebben en zich makkelijker laten uitlokken door de tegenstander. De laatste weken waren er telkens kleine incidentjes waar ik de spelers ook op aangesproken heb. Speel je eigen spel, laat je niet uitlokken. Maar iedere keer was er wel wat. Daar komt ook nog bij dat sommige ouders niet bepaald meewerkend zijn en het niet aan de leider overlaten maar zich overal mee bemoeien. Ik ben al heel lang met veel plezier leider maar dit seizoen is er elke keer wel wat. Vandaag was het een mooie dag om te voetballen. Het was een leuke wedstrijd tegen een leuke tegenstander. We stonden voor dus niks aan het handje. Totdat vlak voor het eindsignaal er iets gebeurde waardoor een van mijn spelers door het lint ging en door een medespeler tegengehouden moest worden. De leider van de tegenstander sprak mij daar terecht op aan. Ik was op dat moment redelijk geïrriteerd dat een mooie leuke wedstrijd zo tot een eind moest komen. Op het moment dat ik de betreffende speler erop aanspreek, kreeg ik ook nog een grote mond. Eenmaal in de kleedkamer hoor ik dat er op de gang geschreeuwd en gevloekt werd. Ik zie onze tegenstanders op de gang staan en ook een aantal van mijn spelers waaronder de speler van het eerdere incident. Ze hadden in de gang de confrontatie opgezocht. Nadat ik de tegenstanders had aangesproken dat zij de boel nu niet moesten uitlokken, ben ik onze kleedkamer ingelopen. Des duivels was ik. Inmiddels zaten alle spelers in de kleedkamer en heb ik ze even flink de waarheid gezegd en heb daarbij ook zeker de betreffende speler aangesproken. Hierbij heb ik behoorlijk mijn stem verheft en ik zag alle spelers heel stil naar mij kijken. De betreffende speler gaf mij nog een weerwoord maar dat heb ik afgekapt en gezegd dat anders daar het gat van de deur was maar dat deze speler dan de volgende wedstrijd ook niet hoeft te komen. Nadat ik mijn zegje gedaan had, ben ik de kleedkamer uitgelopen om stoom af te blazen. Daar kwam de leider van de tegenstander naar mij toe en vertelde wat er zoal gezegd was. Ik heb aangegeven dat ik ze even behoorlijk heb aangesproken. Maar goed, eenmaal thuis bedacht ik dat ik de ouders van alle spelers mijn kant van het verhaal moest geven. Een van de ouders vond dat ik niet het hele team zo had moeten aanspreken omdat niet iedereen zich misdragen had. Dat klopt maar het is een team en ze moeten het samen doen. Uiteraard werd er ook gereageerd door de ouder van de boosdoener die vond dat ik hem als ouder had moeten aanspreken. Misschien wel maar nogmaals , dit was niet het enige incident de afgelopen tijd dus betrof het m.i. het hele team. Binnenkort zal er nog een gesprek komen met de technische commissie, de trainer, het team en mij.
Helaas ben ik slecht in boos worden en voel ik mij achteraf altijd erg naar. Nu al helemaal omdat er ook spelers bij zaten die nooit een grote mond hebben en altijd luisteren. Nou slaat de twijfel toe of ik wel juist gehandeld heb. Had ik zelf niet even afstand moeten nemen voordat ik reageerde. Aan de andere kant vind ik dat ze best mogen zien dat ik ook maar een mens ben en het ook wel eens zat ben. Wat vinden jullie?
Jij hebt het prima gedaan.
Pak je team maar aan .
Je bent zelf nog zo netjes geweest om de ouders in te lichten . Commentaar krijg je toch altijd. Misschien volgende keer ouders niet meer inlichten
Het is vrijwilligs werk denk ik
Leider zijn
Ze mogen blij met je zijn . Hoop dat je plezier 🤩 houdt.
Ik werk met pubers van deze leeftijd en het is allemaal erg herkenbaar. Ik denk dat zo boos worden vooral voor jezelf niet fijn is. Jij zit er nu nog mee en die meiden zijn het al lang vergeten. Om deze reden zou ik toch proberen om de volgende keer op een rustige manier logische consequenties te stellen (misdragen = volgende wedstrijd bankzitten ofzo). Ik denk niet dat ze veel meer leren wanneer je echt boos wordt.
Zolang je niet scheldt en kleineert kan een keer boos worden echt wel. Ze mogen ook zien en voelen dat ze over een grens zijn gegaan. De meiden die niet meedoen met die misdragingen weten heus wel dat het niet voor hen bedoelt was. Op deze leeftijd kan dit prima met de jongeren zelf en hoeft dit niet meer allemaal via de ouders te gaan. Als iemand zich echt misdraagt zou ik het wel aan de ouders blijven terugkoppelen.
Ik denk wel dat het goed is om het gesprek met het team opnieuw te voeren zodra je weer rustig bent. Uitleggen waar jouw reactie vandaan kwam en hele duidelijke regels en consequenties stellen. Houd je hier dan ook aan. Op een gegeven moment zul je zien dat ze wel degelijk hun gedrag kunnen sturen wanneer ze doorhebben dat dit vervelende gevolgen zal hebben.
Een keer boos worden kan gebeuren, vind ik. Je bent er open over, hebt het zelf aan ouders gemeld en er wordt nog een gesprek over gevoerd. Ik denk dat wat Lena zegt een goede tip is: het gesprek nog eens rustig voeren zodat je kunt toelichten waarom je zo boos werd en nogmaals duidelijk kunt bespreken wat de regels en bijbehorende consequenties zijn.
Iedereen wordt wel eens echt boos, zolang het om een uitzonderingssituatie gaat en je er zelf goed op kunt reflecteren, vind ik het iets dat kinderen best mogen zien en leren.
Je bent ook maar een mens, je mag heus een keer boos worden. Uitlokken van emoties en boos worden kan de beste overkomen 😉. Het punt is dat als mensen boos zijn, de boodschap van de ander niet binnenkomt dus ik zou er zeker nog een woord of wat aan besteden als het team de volgende keer samenkomt.
Oh, en pubers hebben soms zo moeite om zich niet te laten verleiden tot een reactie omdat ze niet weten hoe ze dat kunnen vermijden. Je kan tot 10 tellen (wat ik een waardeloze strategie vind) of geef ze mee dat ruzie maken altijd nog kan, de kans dat je je punt goed overbrengt, is, als emoties eerst zijn gaan liggen. Ondertussen ben je dan je punt(en) goed nagegaan en hebt ze overdacht en breng je de boodschap nog beter op de ander over. En dat is alleen maar in jouw voordeel.
Lena55 schreef op 18-03-2023 om 21:11:
Ik werk met pubers van deze leeftijd en het is allemaal erg herkenbaar. Ik denk dat zo boos worden vooral voor jezelf niet fijn is. Jij zit er nu nog mee en die meiden zijn het al lang vergeten. Om deze reden zou ik toch proberen om de volgende keer op een rustige manier logische consequenties te stellen (misdragen = volgende wedstrijd bankzitten ofzo). Ik denk niet dat ze veel meer leren wanneer je echt boos wordt.
Zolang je niet scheldt en kleineert kan een keer boos worden echt wel. Ze mogen ook zien en voelen dat ze over een grens zijn gegaan. De meiden die niet meedoen met die misdragingen weten heus wel dat het niet voor hen bedoelt was. Op deze leeftijd kan dit prima met de jongeren zelf en hoeft dit niet meer allemaal via de ouders te gaan. Als iemand zich echt misdraagt zou ik het wel aan de ouders blijven terugkoppelen.
Ik denk wel dat het goed is om het gesprek met het team opnieuw te voeren zodra je weer rustig bent. Uitleggen waar jouw reactie vandaan kwam en hele duidelijke regels en consequenties stellen. Houd je hier dan ook aan. Op een gegeven moment zul je zien dat ze wel degelijk hun gedrag kunnen sturen wanneer ze doorhebben dat dit vervelende gevolgen zal hebben.
Waar haal je uit dat het om meiden gaat? Maar verder eens met je post. Bespreek het op de volgende training rustig. Benoem ook dat je blij bent met de spelers die zich wel goed gedragen. En ik zou de speler die zich misdragen heeft de volgende wedstrijd op de bank laten beginnen.
Volgens mij doe je het prima. Boos zijn is ook niet fijn, maar neem jezelf niet teveel kwalijk. Er wordt tegenwoordig van ouders (en ook leraren, trainers, alle mensen in een pedagogische rol) dat we emotieloos en met engelengeduld elke situatie aanvliegen. Onzin, wat mij betreft. Zolang je niet gaat slaan, dreigen en schelden, mag de woede die je voelt bestaan en zichtbaar zijn. Kinderen leren niet omgaan met emoties door emoties onzichtbaar te maken. Daardoor leren ze alleen maar onderdrukken.
Je kunt nog even met ze terugblikken. Maak duidelijk dat je volledig staat achter de grens die je gesteld hebt, maar niet de manier waarop. Daarvoor kun je ook je excuses aanbieden. Dat geeft pubers weer tools hoe ze zelf kunnen handelen na een woede uitbarsting, en die tools hebben ze hard nodig, lijkt.
Schemerlampje schreef op 18-03-2023 om 21:36:
[..]
Waar haal je uit dat het om meiden gaat? Maar verder eens met je post. Bespreek het op de volgende training rustig. Benoem ook dat je blij bent met de spelers die zich wel goed gedragen. En ik zou de speler die zich misdragen heeft de volgende wedstrijd op de bank laten beginnen.
Haha goede. Eigen invulling omdat ik zelf gevoetbald heb en invul dat iemand hier schrijft meestal vrouw is dus een meidenteam coacht. Maar kunnen inderdaad jongens zijn. Mijn reactie blijft wat dat betreft hetzelfde 🙂
Roos55 schreef op 18-03-2023 om 20:53:
Jij hebt het prima gedaan.
Pak je team maar aan .
Je bent zelf nog zo netjes geweest om de ouders in te lichten . Commentaar krijg je toch altijd. Misschien volgende keer ouders niet meer inlichten
Het is vrijwilligs werk denk ik
Leider zijn
Ze mogen blij met je zijn . Hoop dat je plezier 🤩 houdt.
Dit hoor. Ik denk juist dat een gebrek aan corrigeren en maar blijven herhalen en uitleggen dit soort ge-etter instand houdt, dus ben jij daardoor de lul en elke opvolgende trainer die met dit gedrag te maken krijgen. Ik denk dat het erg goed is dat je als coach/trainer/leider/docent van welke groep dan ook op een bepaald moment grover mag duidelijk maken dat het ge-etter NU afgelopen is. Want de weg van praten en uitleggen heb je al gehad, dan houdt het een keer op. En ik sluit me ook aan bij het bankzitten.
Ik denk dat de jongeren die niet meedoen met het irriterende gedrag ook prima begrijpen dat je het een keer zat bent en dat gaat bij hen waarschijnlijk snel ene oor in andere oor uit, vanwege de simpele reden dat ze zelf ook wel weten dat het niet over hén gaat, maar over die paar etters uit de groep. En als ze zich zelf ook schuldig maken aan dat gedrag, al was het niet vandaag, dat ze 'wie de schoen past, trekke hem aan' ook wel kunnen plaatsen.
Lena55 schreef op 18-03-2023 om 21:11:
). Ik denk niet dat ze veel meer leren wanneer je echt boos wordt.
Oneens. Ik ben wel eens heel boos geworden op een etterige student die écht zat te zuigen. Een paar jaar later bij de diplomering kwam hij speciaal naar me toe om te zeggen dat er toen een heel groot kwartje was gevallen.
Je moet je niet te ver laten meeslepen door je boosheid, maar het kan best eens functioneel zijn om even dat pedagogische engelengeduld te laten varen.
Als puber vond ik het eigenlijk altijd wel fijn als de coach eens goed boos werd in zulke situaties. Omdat ik er zelf ook last van had. En ik wist heel goed dat de boosheid niet tegen mij gericht was.
Tijgeroog schreef op 18-03-2023 om 22:58:
Als puber vond ik het eigenlijk altijd wel fijn als de coach eens goed boos werd in zulke situaties. Omdat ik er zelf ook last van had. En ik wist heel goed dat de boosheid niet tegen mij gericht was.
ik ook hoor. Want vergis je niet dat de rustige mede leerlingen/studenten/teamgenoten etc. zich best wel ongemakkelijk kunnen voelen bij een paar van die 'stoere' ettertjes en zich er verlegen mee voelen en niet in staat om hun leeftijdgenoot aan te spreken. Maar ondertussen verdwijnt bij de niet confrontatie zoeker dan ook het plezier in de sport. De leider die dan (eindelijk) ingrijpt kan ook voor grote opluchting zorgen, want je bewaakt daarmee de veiligheid binnen het team.
Ik vind dat je het goed aangepakt hebt. Complimenten voor jou ! Mijn man is actief leider geweest van het elftal van onze zoon en ook lid van het bestuur. Als ik jou was zou ik een gesprek aan gaan met het bestuur en daar zeggen wat je hier deelt.
Volgens mij heb je het goed gedaan. Degenen die zich niet hebben misdragen begrijpen echt wel dat de uitbarsting niet voor hen bedoeld was. Misschien vinden ze het zelfs prettig dat er een keer goed werd ingegrepen op dit gedrag. Prima hoor!
kun je geen consequenties verbinden aan negatief gedrag tijdens de wedstrijd?
Montblanc schreef op 19-03-2023 om 08:30:
kun je geen consequenties verbinden aan negatief gedrag tijdens de wedstrijd?
Het gebeurde op het einde en na de wedstrijd.
