Bonus zoon doe dingen?
Hoi. Sinds 1,5 jaar heb ik vier bonus-kinderen. Ik woon niet bij hen in, omdat ik m'n eigen kinderen thuis heb en wij, vriendin en ik, willen de kinderen zo veel mogelijk in hun eigen omgeving laten. Dat kan omdat we redelijk bij elkaar in de buurt wonen.
De jongste bonus zoon zit niet zo lekker in z'n vel, niets is leuk.
Ik wil hier geen discussie starten over wat er allemaal met hem moet gaan gebeuren, ik wil gewoon tips van andere ouders met bonus kinderen hoe ik er voor dit manneke kan zijn. Ik probeer mee te bewegen in zijn interesse wereld, we maken af en toe een uitstapje (al dan niet met z'n moeder en/of oudere broer), bij hen thuis probeer ik er ook te 'zijn' door 'm te laten merken dat ik er ook voor hém ben. Zijn vader is niet aanwezig in zijn leven en daar heeft hij het als puber enorm moeilijk mee.
Dus ja... een wandeling maken, leuke dingen doen zoals (boog)schieten, oude dingen bekijken (hij houdt van historische dingen), fikkie stoken en bbq-en zijn dingen waar ik bekend mee ben. Maar ik hoor graag wat er nog meer zou kunnen werken...
Ik zou het eens aan zijn moeder vragen.
Uiteraard is moeder hierbij betrokken, dat schrijf ik toch?
Heel fijn dat je leuke dingen met hem wilt doe. Ik hoop dat je er meer instaat als een leuke oom voor erbij dan als vervanging voor zijn vader want dan gaan, juist bij pubers vaak de hakken in de grond. Hoe oud is hij?
Hij is 15. Idd wil ik NIET op geen enkele wijze z'n vader vervangen. Een oom, of goede vriend, is de rol die ik neem.
waarom vraag je hem zelf niet of hij iets met jou wil doen en zo ja wat?
Geocachen?
boulderen?,
maar het hangt ook van de jongen zelf af, het hoeven natuurlijk niet per se (voorheen) stoere mannendingen te zijn. Misschien is het een jongen die van creatieve dingen of gevoelige dingen houdt. Ja, het hem zelf vragen, lijkt me goed idee.
Uiteraard vraag ik het hem geregeld, maar hij weet 'niets' en vindt 'niets' leuk... Hij 'kan' niets, hij 'wil' niets en hij 'doet' niets... omdat hij dat niet gewend is. Zijn wereld is in mijn ogen (ja ja, ik lees wat ik schrijf) heel klein. Zijn houding naar mij toe is oke, ik ben door hem wel geaccepteerd.
Maar zit wel 24/7 met zo'n schermpje voor z'n neus.
Ik zoek wegen om hem daar af en toe achter weg te halen en zo eens rond te kijken in de echte wereld. 
Wat lief van je! Ik verwen mijn cadeaukinderen met heel kleine dingen: even mee boodschappen doen en dan iets lekkers uitzoeken, hun lievelingseten maken, hun kamer mooi maken / iets verbouwen. Ik zorg dat hun huis nog meer "thuis" is met mij erbij. 
Yes, thanks, dat doen we idd al!
Helaas, z'n kamer moet hij delen met z'n broer en mijn handen jeuken om daar nou eindelijk eens iets moois van te maken... Er zit nog een oudere broer van 26 in de weg (als in houdt een kamer 'bezet') die het veel te goed heeft thuis
Mijn zoon vindt het leuk om samen met mijn vriend te koken en (zoetigheid) te bakken. Is dat een idee?
Geen tips maar jouw post raakt me wel. In positieve zin. En ... chapeau dat je plots 4 extra kinderen hebt.
Dat het je/jullie allemaal goed mag gaan!
Jan99 schreef op 18-12-2024 om 11:08:
Yes, thanks, dat doen we idd al!
Helaas, z'n kamer moet hij delen met z'n broer en mijn handen jeuken om daar nou eindelijk eens iets moois van te maken... Er zit nog een oudere broer van 26 in de weg (als in houdt een kamer 'bezet') die het veel te goed heeft thuis
Dat laatste mag jij vinden, maar hou dat alsjeblieft voor je. Het is het huis van je vriendin en het zijn de kinderen van je vriendin, daar ga jij niet over. Niet.
Als je je vriendin onder druk zet, zodat zij het gevoel krijgt dat er competitie is tussen jou en haar kinderen of dat ze zelfs moet kiezen, dan ben jij automatisch degene die aan het kortste eind trekt. Kinderen gaan altijd voor, ongeacht de leeftijd.
Alleen als de kinderen jou onbeschoft behandelen, kun je daar iets van zeggen, maar dan wel in nette ik-boodschappen: Als jij x doet, voel ik me zus-en-zo.
Geen idee of hij van voetbal houdt; maar dat is voor mijn zonen zo ongeveer het enige waarvoor ik ze van hun schermen afkrijg. Bezoek een stadion; maak er een leuke middag / avond van met wat lekkers eten etc. Hier altijd nog succes gegarandeerd (17 + 15 jr).
IMI-x2 schreef op 18-12-2024 om 11:57:
[..]
Dat laatste mag jij vinden, maar hou dat alsjeblieft voor je. Het is het huis van je vriendin en het zijn de kinderen van je vriendin, daar ga jij niet over. Niet.
Als je je vriendin onder druk zet, zodat zij het gevoel krijgt dat er competitie is tussen jou en haar kinderen of dat ze zelfs moet kiezen, dan ben jij automatisch degene die aan het kortste eind trekt. Kinderen gaan altijd voor, ongeacht de leeftijd.
Alleen als de kinderen jou onbeschoft behandelen, kun je daar iets van zeggen, maar dan wel in nette ik-boodschappen: Als jij x doet, voel ik me zus-en-zo.
Nee hoor, dat is wat mama zelf ook zegt. En wat zoonlief zelf ook heel graag wil, maar we weten allemaal hoe de huizenmarkt in elkaar steekt, toch?
