Andere moeder kritiseert mij om piercing dochter
Mijn tweede dochter (15) heeft sinds kort een ringetje in haar neus laten zetten. Vind dat helemaal prima. Zelf vroeger best veel piercings gehad. Nu nog slechts een subtiel neusknopje en redelijk bescheiden tunneltjes in mn oorlellen. Mijn tweede dochter is er ook wel van. Begon op haar 12 met 2e en 3e gaatjes in haar oorlellen. Daarna op haar 13e een dubbele helix en een jaar later moest ook de tragus er aan geloven. En nu sinds kort een neusringetje, dat haar heel leuk staat. Ik laat het een beetje los en vind het vrij onschuldig. Het is allemaal wel weer ongedaan te maken als ze ooit een baan zoekt.
Nu kreeg ik ineens een boze email van een moeder van een vriendin van haar. Een wat bekakte en ouderwetse tante. Daarin vind ze het belachelijk en slecht moederschap dat ik dat toegestaan heb want nu wil haar dochter het ook. En ze wil eigenlijk niet meer dat mijn dochter met de hare omgaat want slechte invloed blabla
Wat moet ik hiermee? Ik wilde het eigenlijk negeren. Maar ik vind het jammer als mijn dochter qua vriendschap de dupe gaat zijn van de opvattingen van die moeder en het feit dat ze haar probleem op mij afschuift. En een slechte moeder genoemd worden omdat ik iets toesta dat niet in haar straatje past vind ik ook onder de gordel. Dus nu zit ik in twijfel.
Bij jullie
Gelden jullie regels. En als jij toestemming geeft voor een piercing, prima toch!
Als die andere moeder dat niet wil, ook goed (als ze pech heeft gaat haar dochter het toch doen).
Misschien een nette mail terug (al zou ik dat niet kunnen)
jee zeg
Wat raar zeg, die mail. Eerlijk is eerlijk, in mijn hoofd ben ik vrees ik ook die ouderwetse tante en ik vind het eigenlijk helemaal niks, al die ringetjes en zo, en nog minder voor die leeftijd. Maar goed, dat is alleen maar mijn mening en geldt dus voor mij & mijn kinderen.
Waar bemoeit dat mens zich mee?
Wat moeilijk te bedenken hoe je kunt reageren / of je zult reageren. Áls je reageert, zou ik dit vrij zakelijk en heel netjes doen (om het te laten zien, haha..). Iets als: 'in mijn opvoeding vind ik het belangrijk mijn kinderen de ruimte te geven zelf hun vrienden te kiezen, dus ik laat dit graag aan dochter over' (en dan niets over piercings zeggen, dat onderwerp verder volkomen negeren).
Met name bij de leeftijd 13 en 15 begrijp ik echt niet waarom die moeder zich met de vriendschap bemoeit.
Ik zou vooral verbaasd reageren denk ik. Tegen iemand van 15 zeg je toch niet met wie ze wel en niet mag omgaan.
'Jammer dat je dochter niet meer met mijn dochter mag omgaan. Over de rest van je mail heb ik weinig te zeggen. Jij vindt mij een slechte moeder omdat mijn dochter piercings heeft. Tja. Daar kan ik niet zo veel mee natuurlijk. Jij doet vast ook wel dingen die ik dan weer niet zou doen. Ik zou zeggen, laten we ieder ons eigen kind opvoeden. En laten we hen vooral zelf hun vrienden laten uitzoeken. Het zijn geen kleine kinderen meer.'
Beste moeder van dinges
Ik begrijp dat jij heel anders denkt over piercings dan ik. We zullen over wel meer zaken verschillend denken. Over de manier waarop je elkaar aanspreekt bij meningsverschillen bijvoorbeeld.
Jij noemt mij een slechte moeder. Ik heb besloten om dat naast me neer te leggen.
Wat mij betreft doen we het zo: ik voed mijn dochter op mijn manier op en jij voedt jouw dochter op jouw.manier op. Ze zullen dan allebei weleens jaloers zijn op elkaar en allebei zelf de voordelen en nadelen ondervinden van hun eigen opvoeding.
Laten we hopen dat ze elkaar op een positieve manier beïnvloeden en onderlinge verschillen goed kunnen overbruggen, zowel waar het gaat om uiterlijkheden als waar het gaat om de manier waarop ze met elkaar omgaan.
Vriendelijke groeten,
Sjeeske
Zoiets?
Haha Lou
Gelijktijdig een voorbeeldmailtje getypt.
Emmawee
Ja, en met dezelfde strekking ook 
Ik zou de mail negeren
Als je toch wil reageren, zou ik de reactie beperken tot: Beste ...., jammer dat we hierin van mening verschille. Groeten ....
Vooral niets uitleggen, toelichten, etc.
Ik zou de mail wel aan je dochter laten zien.
Negeren
Nooit reageren op dit soort mails. Daarmee geef je haar namelijk het idee dat het voor jou belangrijk is hoe zij over je denkt. En zij heeft niets te maken met hoe jij je dochters opvoedt en wat jij toestaat.
Als jij haar spreekt, niet over de mail beginnen en net doen of je neus bloedt. Als zij erover begint, moet jij natuurlijk wel je woordje klaar hebben. Ik zou iets zeggen van dat je dacht dat die mail niet voor jou bedoeld was. En dan vraagt ze misschien waarom je dat dacht. En dan zeg je dat je geen beoordelingsgesprek via mail hebt aangevraagd.
Wel reageren
De mail is persoonlijk aan jou gericht, dan is negeren niet bepaald beleefd. Als het zo'n conservatieve dame is, zou ik de (soms ongeschreven) regels van fatsoen wel aanhouden. Tot nu toe is deze dame de enige die buiten haar boekje is gegaan. Het gaat haar niets aan hoeveel piercings jouw dochter heeft. Wat wel aan haar is, is of haar dochter met de jouwe mag omgaan. Het zou natuurlijk triest zijn als ze niet verder kan kijken dan haar vooroordeel en een goede vriendschap hier om zou verbieden.
Wat wel duidelijk is, is dat zij een vooroordeel hééft tegen dit soort in haar ogen, vast" ordinaire"" lichaamsverminking. Het zou nuttig kunnen zijn om eens met elkaar af te spreken om hier bij een kop koffie over te praten.
Spam
Als ze er naar vraagt kun je ook zeggen dat je 'm niet gezien hebt, misschien in de spam box beland, daar kijk je niet zo vaak.
Die is gek
Ik ben tegen piercings. Mijn kinderen mogen die zodra ze mijn toestemming niet meer nodig hebben. Maar dat is alleen omdat ik ze graag in ongeschonden toestand groot zie worden, en verder hang ik er geen waarde-oordeel aan. Mijn kinderen mogen dan wel weer vanaf de brugklas zoveel make-up als ze willen en hun haar verven. Als ik daar een mail over zou krijgen zou ik er niet op reageren. Ik heb ook niet gereageerd toen een familielid een opmerking maakte over de tatoeages van mijn volwassen kind. Die was daar nogal verbolgen over, want ze vond dat ik het voor haar op moest nemen. Ik vind kritiek over uiterlijkheden het niet waard om op te reageren, die mensen zijn gewoon onfatsoenlijk.
Ik vind
de mail van Emmawee een hele mooie reactie. Die zou ik gebruiken als ik TS was.
Reactie
Bedankt voor jullie reacties. Daar heb ik wel wat aan
Ik ga morgen een antwoord schrijven aan haar. Waarbij ik twee dingen wil aangeven.
-Dat pubermeiden die een gaatje in hun neusvleugel laten maken niet abnormaal zijn en dat het een kwestie van smaak is of je dat leuk vind. En dat het echt iets is tussen haar en haar dochter of dat dat mag. En dat ik hoop dat ze daar uit komen samen.
-Dat ik vind dat onze dochters twee hele gezonde en keurige pubermeiden zijn die het goed doen op school en die heel fijn met elkaar omgaan en dat ik hoop dat die vriendschap nog lang doorgaat.
Negeren
Bij iemand die zich meent dit te kunnen permitteren kun je de fatsoensregels aan je laars lappen. Met elk antwoord geef je haar het idee dat ze het recht heeft zich ongevraagd met andermans zaken te bemoeien en mensen grof te beledigen.
Wat je ook gaat antwoorden.
Ik vermoed dat het niet gaat helpen. Haar mening is duidelijk en blijkbaar moet zij die met je delen en zelfs een oordeel over je kind vellen. Ze is niet goed genoeg om met haar dochter om te gaan.
Ik zou er niet op reageren, zonde van mijn tijd en energie. Het gaat om uiterlijkheden en vooroordelen, die praat je niet weg.
Ik zou eerst de mail negeren en kijken hoe het contact tussen de meisjes gaat verlopen.
Kenfan
Oké, het ligt aan de situatie of je het kunt negeren of niet. Als dochter van TS hier verdrietig om is en het andere meisje het hier ook helemaal niet mee eens is, dus dat zij de vriendschap voort willen zetten, dan zou ik het zeker niet negeren. Het is achterlijk als opvattingen van ouders over úiterlijkheden tot een verbod op de vriendschap leidt. Daar zou ik, als ik denk dat dit zou kunnen helpen, zeker wel op reageren. Als je die moeder gerust kunt stellen dat piercings niet besmettelijk zijn en dochter haar dochter niet zal aanmoedigen om ze ook te nemen, wie weet draait ze dan bij. Als je als ouder nooit in de bres zou springen voor een kind, zelfs als het niet je eigen is, vind ik dat niet positief. Weigert de ander om te luisteren, of blijft die doorgaan met beledigende opmerkingen, dan houdt het op.
Wel reageren
Ik zou wel reageren, zie mijn voorbeeld. Daarmee neem je het op voor je dochter. Mijn dochter zou dat in elk geval wel waarderen. In de mail kun je kort en niet onvriendelijk duidelijk maken dat je de bemoeienis van de moeder belachelijk vindt. In een kop koffie met die andere moeder zou ik dan weer geen zin hebben.
Lou
In een kop koffie met die andere moeder zou ik dan weer geen zin hebben.===
Ik misschien ook niet, dat zou allemaal afhangen van hoe onaangenaam het mens is
Karakter
Wat ik altijd tegen mijn kinderen zeg: Het gaan om je innerljik, niet je uiterlijk. Denk je nu werkelijk dat een neusringetje (of een tattoo) ineens het karakter van een kind verandert? Als de meiden voorheen vriendinnen waren, kunnen ze het met of zonder neusringetje net zo goed met elkaar vinden.
niet de enige
Je dochter is niet de enige die dat meisje kan beinvloeden. Dan moet die moeder alle pubers met piercings van haar dochter weghouden en zelfs dan: om zich van haar moeder af te zetten kan ze zo'n ring laten zetten, hoe harder je nee brult hoe grager ze willen.
Maar weet zo'n mens maar te overtuigen.
Het zou wel sneu zijn als dit de vriendschap bederft en alleen daarom zou ik een briefje terug schrijven om uit te leggen dat weghouden van je dochter niet helpt. Welkom in de pubertijd.
Negeren
Echt, aan dat soort mensen moet je geen aandacht, tijd of energie besteden. En als die moeder denkt dat ze haar dochter van 15 nog kan verbieden met iemand om te gaan zal ze nog de nodige teleurstellingen te verwerken krijgen.
Reageren heeft echt geen zin. Het andere meisje is bij jou toch wel gewoon welkom? Dan zal het met die vriendschap wel loslopen.
domme vrouw
Hoe kan zo'n mens zich laten afleiden door een piercinkje....
Doet me aan mijn nicht denken. Dat is een zware gothic op leeftijd. Met piercings en tattoos. Ze woont met man en kind in een "nette" wijk, maar krijgt daar te maken met allerlei vooroordelen. Als er iets aan de hand is, dan moet het wel bij haar en man vandaan komen, want zij zijn aso's afkomstig uit een achterbuurt. Niet alle buren denken zo, maar sommigen.
Ze hebben nog maar niet aan die buurtgenoten verteld dat ze uit Bloemendaal komt en dat haar vader CEO was van een multinational. Zouden die burgerlijke types mooi van hun stokje gaan, als ze dat wisten. En het is een leuke, sociale familie, alleen ze zien er wat duister gekleed uit.
Reactie
Vanmiddag was er weinig te doen op het werk dus maar wat geschreven, nachtje over slapen en dan mailen:
--------------------------------
Je wilt weten waarom ik het goedgekeurd heb dat mijn dochter een neusringetje draagt? Dat heb ik omdat ik hier zelf geen probleem in zie. Het is niet schadelijk voor haar gezondheid, het is geen strafbaar feit en ook haar schoolprestaties zullen er niet door veranderen. En wanneer ze er vanaf wil is het snel ongedaan gemaakt. In mijn ogen iets totaal onschuldigs. En ook niet abnormaal want pubermeisjes die een gaatje in hun neusvleugel laten maken, omdat ze dat mooi en stoer vinden, komen in alle lagen van de samenleving voor.
En waar ik het wel mooi vind is het je goed recht om het ontzettend lelijk vinden. Ik kan me immers ook inleven dat er mensen zijn die het lelijk vinden en absoluut niet willen dat hun kind het neemt. Dat is vooral een kwestie van smaak en dat zegt weinig over mijn moederschap. Ik neem maar even aan dat dat een emotionele reactie is. Ik vind dat het iets tussen jou en jouw dochter is of ze een neusringetje mag. Niet iets waarin mijn dochter en ik een rol zouden moeten spelen. Omdat hier geen goed en fout is heeft er ook niemand gelijk, behalve dan dat er op zichzelf geen bedreigende situatie is ontstaan. Ik hoop van harte dat jullie er samen uitkomen.
Ik vind dat onze dochters twee hele gezonde, pittige en ijverige jongedames zijn die goed bij elkaar passen. Ik zou het jammer en zinloos vinden als dat ineens zou eindigen omdat je het oneens bent met je dochter over haar uiterlijke wensen. De mijne mag voortaan een neusringetje dragen, de jouwe nog niet en dat respecteren mijn dochter en ik. Laten we daar geen onoverkomenlijk probleem van maken.
Wat vind je dochter?
Laat je haar de mail van die moeder en de jouwe lezen? Ken je zelf die andere moeder ook? Via school of zo, een ouderavond oid?
Als je die moeder kent zou ik reageren, en anders denk ik niet. Tenzij je dochter dat wilt.
Ik zie nu net je mail staan. Heeft je dochter die mail ook gelezen, of wil je haar er niet mee belasten?
Ik ben benieuwd naar de reactie van de andere moeder.
Hm nee
Nee zo'n uitlegmail zou ik dus nooit doen.
Kennen
Ik heb die moeder een paar keer gezien op ouderbijeenkomsten maar echt goed kennen doe ik haar niet. Ze wonen aan de andere kant van de stad en het is zoals je vast begrijpt niet helemaal mijn type mens.
Ik ga de mails niet laten lezen. Ik denk dat dat voor nodeloze onrust zorgt. Mocht ze er naar vragen dan zal ik de hoofdlijnen wat uitleggen. En zeggen dat het vriendinnetje hier altijd welkom is.
Ik ben heel benieuwd of ze nog terug reageert. En hoe lang het duurt tot haar dochter ook een neusringetje heeft.
Maar sjeeske
dan zou ik helemaal niet reageren. Laat ze de hik krijgen, zoals we hier zeggen...
Inhoud en betrekking
Je kunt in gaan op de inhoud van het mailtje. Dat doe je nu.
Of je gaat helemaal niet in op de inhoud maar alleen op de betrekking en preekt je verbazing uit over de mail en dat zij meent een oordeel te mogen hebben hierover.
Overigens zou ik deze moeder bellen na dit mailtje, gewoon rechtstreeks benaderen, werkt beter dan terug mailen
Ik vind dat je het niet kunt maken om je dochter niet te informe
n.
Ze is 15 jaar oud. Dat soort dingen die je niet achter haar rug om.
Ik denk dat je de mail zelfs vooraf had moeten laten lezen en haar had moeten laten meepraten.
Moeilijk
Ik vind het wel een moeilijke. Ik heb nog niks verstuurd trouwens. Ik wil er sowieso nog een nachtje over slapen.
Ik vraag me af of haar laten meegenieten van dit haar niet nodeloos onzeker maakt of dat ze zich schuldig gaat voelen zo. Maar je hebt wel gelijk dat het gesloten houden ook niet helemaal fraai is.
