Als enige niet gevraagd voor een verjaardag
Onze zoon (bijna 12) is vandaag erg verdrietig omdat alle jongens uit zijn klas gevraagd zijn voor een verjaardag van een klasgenoot - behalve hij. Dit is niet de eerste keer.
Het is een waardeloze situatie, en ik ben er mogelijk nog verdrietiger over dan hij.
Hij zit in groep 8, we hopen dat hij op de middelbare school meer aansluiting vindt.
Ik vroeg me af of dit herkenbaar is voor anderen. En zo ja wat doen jullie? En hoe zorg je dat je het zelf een beetje kan loslaten?
Ik heb voorgesteld of hij naar het strand wil, of uit eten, maar nee, allemaal geen zin in. Hij wil naar de dierentuin of zo'n trampolinepark - dat lukt niet nu. Verder weet hij niks leuks.
Wie weet heeft er iemand tips of herkenning...dank alvast.
Hier nodigen jongens toch vooral jongens uit en meisjes vooral meisjes. Maar het is geen wet van meden en perzen. Soms heb je een jongen of meisje in de groep die vooral vrienden van het andere geslacht heeft. En die worden dan net zo goed uitgenodigd.
Mijn dochter speelt toch echt vooral met meisjes en die worden dan ook uitgenodigd.
Dat is niet omdat dat van ons moet of omdat we dat zo sturen. Maar we gaan haar ook niet pushen om met jongens te spelen. Ze kan overigens ook prima met jongens overweg, maar de voorkeur gaat vooralsnog naar meisjes.
Wij nodigen bewust geen kinderen van sportclubjes uit. Die kennen de rest dan niet en dan krijg je toch sneller groepjes. Heb ook nog niet meegemaakt dat dochter door kinderen van sportclubjes op het kinderfeestje werd gevraagd. Dochter vraagt wel vriendinnetjes uit een groep hoger of lager, maar omdat ze daar om het jaar bij in de klas zit en het een kleine school is, kennen die het gezelschap wel.
wij hebben de regel dat het rond de eettafel moet passen of als we ergens heengaan in maximaal 2 auto's (komt op hetzelfde neer, is allebei 8).
Dochter gaat eerste feestje was gemengd, daarna alleen nog maar meiden. Mag prima gemengd maar kiest ze niet voor. En dat is ook prima. Feestjes zijn hier soms gemengd en soms niet. Net wat de kinderen kiezen. We gaan geen typische meidenactiviteit doen dus dat beïnvloedt de keuze niet.
vorig jaar heeft dochter twee vriendinnen van sport uitgenodigd. Dus niet 1 sportvriendin die niemand kent. De sportvriendinnen mengden makkelijk met de rest trouwens.
Oh ja, laatst was dochter als enige meisje mee lasergamen ❤️ Zij gaat net zo leuk naar lego feestje, reptielenfeestje, circusworkshop of knutselfeestje.
Hier mag dochter zelf activiteit kiezen, maar dat heeft dan wel invloed op aantal gasten (thuis kunnen er meer gasten).
Valeria schreef op 06-02-2024 om 20:02:
[..]
Maar je vraagt toch aan je kind wat het wil doen en welke 5/6/99 kinderen er mogen komen?
Zijn er dan veel mensen die dat allemaal voor hun kind bepalen? Dat er zijn die dat doen geloof ik best, maar ik mag toch hopen dat bij de meesten het kind de grootste inbreng heeft.
Ehh ja? Die indruk heb ik wel hier, tenminste bij onze oudste zoals ik eerder beschreef. Al is het maar het aantal kinderen, dat wordt vaak al door de ouders bepaald. En dan alleen kinderen uit de eigen klas, of alleen jongens of alleen meisjes inderdaad. Of niet die ene stuiterbal of dat kind met verschillende voedselallergieën. Vrij intolerant van zulke ouders, maar heb al verschillende lullige argumenten gehoord.
Moet zeggen dat wij wel eens kinderen hebben uitgenodigd die bijna nooit op kinderfeestjes mochten komen, maar wel altijd alleen als onze jarige dat goed vond (vonden ze altijd goed, trouwens). Was dan niet altijd het beste vriendje of vriendinnetje, maar de kinderen waren wel altijd heel blij en ging ook goed doorgaans.
Als de jarige iets wil doen ergens bepaalt dat arrangement meestal een minimum en/of maximum aantal kinderen. Maar de vriendjes uit de eerste kring waren toch nooit met meer. De tweede kring vriendjes vulde dat dan aan. Het zal best dat een kind uit de vierde kring het ook leuk had gevonden, maar mijn prioriteit lag bij of mijn jarige het leuk vond. Ik zou zo'n kind dan niet bewaren tot een feestje, als je wekelijks kunt uittesten of her gezellig speelt door eens voor te stellen om ermee af te spreken. Ook niet zo leuk als je wel op het feestje mag komen en er daarna nooit meer met je gespeeld wordt.
Vind het nou typisch iets wat de jarige mag bepalen. Is toch zijn/haar feestje? Enige wat wij bepalen is het max. aantal kinderen. In ons geval heel praktisch: het moet in twee auto's passen.
Het is puur toeval dat mijn dochters voor een gemengd gezelschap kiezen. Mochten ze alleen voor meiden gaan vind ik dat ook prima. Ook de activiteit kiezen ze zelf. We dragen hooguit wat ideeen aan, maar dat is het ook wel. Enige eis is dat we het buiten de deur vieren.
Ja natuurlijk hebben ouders grenzen te bepalen. Als kind thuis iets wil vieren, dan kijk ik niet op een kind meer of minder, maar alsnog geen 20 want dat past niet. Dan moet ik de helft met een papieren wegwerpbordje op de grond laten eten en dan is er ook geen doorkomen meer aan in de woonkamer.
Als we ergens heen gaan, moet het in twee auto's passen. En qua activiteit zou ik ook naar de kosten kijken en naar de afstand. Verder heb ik voor het zwembad de eis dat de aanwezigen een zwemdiploma hebben en andersom had ik dat ook voor mijn eigen kind.
Mijn dochter had op de basisschool een vriendje waarmee ze zeker 3x in de week speelde. En dat jarenlang. Net Jip en Janneke. Nou zat er een knap, populair meisje in de klas dat graag stookte. Vriendje was daar wel gevoelig voor. Meisje had gezegd dat zij wel op vriendjes verjaardagsfeest wilde komen, maar alleen als hij dochter niet uitnodigde. Moeder van vriendje vond dat hij dat zelf mocht weten. En dus gebeurde het zo.
De dag na het feestje wilde vriendje weer met dochter spelen, maar dochter had daar niet zoveel zin meer in. Het is nooit meer goedgekomen.
Ik vind dat je als moeder in zo'n geval best een beetje kan sturen. Je laat toch niet je beste vriendinnetje stikken als een kind waar je nooit mee speelt dat wil?
Dymo schreef op 07-02-2024 om 10:22:
Mijn dochter had op de basisschool een vriendje waarmee ze zeker 3x in de week speelde. En dat jarenlang. Net Jip en Janneke. Nou zat er een knap, populair meisje in de klas dat graag stookte. Vriendje was daar wel gevoelig voor. Meisje had gezegd dat zij wel op vriendjes verjaardagsfeest wilde komen, maar alleen als hij dochter niet uitnodigde. Moeder van vriendje vond dat hij dat zelf mocht weten. En dus gebeurde het zo.
De dag na het feestje wilde vriendje weer met dochter spelen, maar dochter had daar niet zoveel zin meer in. Het is nooit meer goedgekomen.
Ik vind dat je als moeder in zo'n geval best een beetje kan sturen. Je laat toch niet je beste vriendinnetje stikken als een kind waar je nooit mee speelt dat wil?
Zeker. Als dochter opeens kinderen wil vragen waar ze nooit mee speelt ten koste van goede vriendinnetjes dan zou ik wel aangeven dat ik dat niet oké vind. En ook dat ik dat vreemd vind; bijna elke dag afspreken maar diegene dan niet op je feestje vragen.
Dymo schreef op 07-02-2024 om 10:22:
Mijn dochter had op de basisschool een vriendje waarmee ze zeker 3x in de week speelde. En dat jarenlang. Net Jip en Janneke. Nou zat er een knap, populair meisje in de klas dat graag stookte. Vriendje was daar wel gevoelig voor. Meisje had gezegd dat zij wel op vriendjes verjaardagsfeest wilde komen, maar alleen als hij dochter niet uitnodigde. Moeder van vriendje vond dat hij dat zelf mocht weten. En dus gebeurde het zo.
De dag na het feestje wilde vriendje weer met dochter spelen, maar dochter had daar niet zoveel zin meer in. Het is nooit meer goedgekomen.
Ik vind dat je als moeder in zo'n geval best een beetje kan sturen. Je laat toch niet je beste vriendinnetje stikken als een kind waar je nooit mee speelt dat wil?
Precies. 100%. Dit hebben wij ook een keer gehad. Sorry hoor, maar als je vrienden bent en je komt minstens 2x per week bij elkaar over de vloer....en dan niet uitgenodigd worden voor kinderfeest, dat is gewoon echt ontzettend l*llig en raar. Als je als ouders zijnde dit niet bijstuurt, dan vind ik die ouders nog vreemder.
Als je zelf 50 wordt, dan nodig je toch ook je vrienden uit en ga je niet ineens je beste vriendin niet vragen, maar de nieuwe collega waar je geen band mee hebt wel? Dat is gewoon raar gedrag, onsociaal en al helemaal niet wat je zou mogen verwachten van een vriend.
Dus dat ouders dat niet bijsturen, daar heb ik geen begrip voor. Dan laat je wel een belangrijk leerpunt qua sociaal gedrag en hoe je met vrienden omgaat, liggen. Dat worden dan dus van die kinderen en jongeren en volwassen die onzorgvuldig omgaan met vrienden, zodra er een 'leuker' iemand voorbij komt.
Nu ben ik benieuwd; heb jij van die moeder van dat vriendje nog vragen gehad hoe het kwam dat die vriendschap zo 'ineens' was gestopt? Of had ze zelf wel door wat de oorzaak was
MamaE schreef op 07-02-2024 om 10:28:
[..]
Zeker. Als dochter opeens kinderen wil vragen waar ze nooit mee speelt ten koste van goede vriendinnetjes dan zou ik wel aangeven dat ik dat niet oké vind. En ook dat ik dat vreemd vind; bijna elke dag afspreken maar diegene dan niet op je feestje vragen.
Dit dus. En toch schijnt dit vaak voor te komen. Ik stel mijzelf dat altijd van die type ouders voor die hun kind extreem verwennen, nooit nee zeggen en alles doen wat goed is voor hun kind, maar 0 empatisch vermogen aanleren, want dat laten ze zelf ook zien, onvermogen tot empatisch sociaal gedrag.
troelahoep schreef op 02-02-2024 om 09:18:
Het wordt pijnlijker als 1 kind vaak als enige niet wordt uitgenodigd of helemaal nooit op feestjes mag komen, maar ik denk dat ouders dat niet persé doorhebben.
Dit vind ik als ouder van het niet buitengesloten kind dan weer lastig. Mijn dochter zit in een hele kleine klas en ze vind 2 à 3 kinderen gewoon echt niet leuk. Op school doet ze naar eigen zeggen gewoon aardig tegen deze kinderen, maar buiten school om hebben ze geen contact. Deze kinderen nodigt ze dan ook niet uit op haar kinderfeestje. Recent hoorde ik van de moeder van 1 van deze kinderen dat haar kind nooit wordt uitgenodigd op feestjes en ook vrijwel nooit speelafspraakjes heeft met klasgenoten na schooltijd.
Ik heb hier over gesproken met mijn dochter. Zij geeft aan dat ze het gedrag van dit kind echt vervelend vind. Dochter wil om deze reden geen speelafspraakje met dit kind en het kind al helemaal niet uitnodigen voor haar feestje. Ik begrijp mijn dochter, je kan en hoeft niet met iedereen vrienden te zijn. Tegelijkertijd leef ik ook mee met het kind dat vrijwel nooit wordt gevraagd buiten schooltijd.
En dan sta je voor een dilemma. Ik wil dochter niet dwingen om met iemand te spelen die ze echt niet leuk vind. Aan de andere kant besef ik me dus dat als alle kinderen/ouders zo denken dit kind wordt buitengesloten.
Ik heb de moeder van het kind overigens wel teruggekoppeld waarom mijn dochter niet met haar kind speelt. Ook de voorbeelden genoemd die mijn dochter heeft gegeven. De moeder herkende het gedrag van haar kind wel en gaat kijken of ze haar kind daarin kan helpen.
BritgetJones007 schreef op 07-02-2024 om 11:03:
[..]
Precies. 100%. Dit hebben wij ook een keer gehad. Sorry hoor, maar als je vrienden bent en je komt minstens 2x per week bij elkaar over de vloer....en dan niet uitgenodigd worden voor kinderfeest, dat is gewoon echt ontzettend l*llig en raar. Als je als ouders zijnde dit niet bijstuurt, dan vind ik die ouders nog vreemder.
Als je zelf 50 wordt, dan nodig je toch ook je vrienden uit en ga je niet ineens je beste vriendin niet vragen, maar de nieuwe collega waar je geen band mee hebt wel? Dat is gewoon raar gedrag, onsociaal en al helemaal niet wat je zou mogen verwachten van een vriend.
Dus dat ouders dat niet bijsturen, daar heb ik geen begrip voor. Dan laat je wel een belangrijk leerpunt qua sociaal gedrag en hoe je met vrienden omgaat, liggen. Dat worden dan dus van die kinderen en jongeren en volwassen die onzorgvuldig omgaan met vrienden, zodra er een 'leuker' iemand voorbij komt.
Nu ben ik benieuwd; heb jij van die moeder van dat vriendje nog vragen gehad hoe het kwam dat die vriendschap zo 'ineens' was gestopt? Of had ze zelf wel door wat de oorzaak was
De moeder had het zelf wel door en kwam met allerlei excuses bij mij. Dat haar zoon zelf mocht weten wie hij vroeg op zijn feestje en dat ze hem daarin vrij liet. En dat dochter er dit keer niet bij had gezeten. Toen zei ik dat dat prima was en dat mijn dochter vrij was om vervolgens de conclusie te trekken dat haar zoon dan misschien toch niet zo'n leuk vriendje was. En dat ze zelf mocht weten of ze nog met hem wilde spelen. Dat ik haar daarin vrij liet 
Het populaire meisje heeft vriendje overigens na het feestje laten vallen als een baksteen, het ging haar gewoon om het stoken, zoals ze altijd deed. Ik spreek de moeder van vriendje een enkele keer als ik haar tegenkom in de supermarkt. Onze kinderen zijn inmiddels 25. Haar zoon heeft niet veel vrienden en ook nog nooit een vriendinnetje gehad. Eerlijk gezegd verbaast het me niet zo erg, als je zo omgaat met mensen. Wel sneu als je het nooit hebt geleerd. Mijn dochter is nooit een heel populair kind geweest, maar heeft nog wel haar vriendinnen van de middelbare school, die ze koestert. En ze heeft al jaren een heel trouwe vriend, die gelukkig wel heeft geleerd hoe je omgaat met vriendschappen.
Dymo schreef op 07-02-2024 om 11:51:
[..]
De moeder had het zelf wel door en kwam met allerlei excuses bij mij. Dat haar zoon zelf mocht weten wie hij vroeg op zijn feestje en dat ze hem daarin vrij liet. En dat dochter er dit keer niet bij had gezeten. Toen zei ik dat dat prima was en dat mijn dochter vrij was om vervolgens de conclusie te trekken dat haar zoon dan misschien toch niet zo'n leuk vriendje was. En dat ze zelf mocht weten of ze nog met hem wilde spelen. Dat ik haar daarin vrij liet
Lekker ad-rem.
Wel jammer natuurlijk dat het gebeurde. Als die moeder even na had gedacht, dan had ze dit kunnen verwachten. Dacht ze er na jou reactie anders over en waarom liet ze haar zoon zo vrij erin, als hij de consequenties hiervan niet kan overzien?
Tja, geen idee waarom ze niet een beetje stuurde en of er het na mijn reactie anders over dacht. Ik heb het erbij gelaten. Het was toch al gebeurd. Eerlijk gezegd was ik niet zo dol op het ventje, hij liep constant om snoep te zeuren en was heel druk. Maar mijn dochter vond hem (vóór dat feestje) geweldig en zij was tenslotte degene die met hem speelde, niet ik. Dus hij was welkom, tot dochter niet meer wilde.
Dochter is er helemaal overheen gekomen hoor. Toen ik haar vertelde dat ik de moeder van vriendje was tegengekomen, zei ze in eerste instantie: "De moeder van wie?'' En daarna begon het pas te dagen. Maar ik vind het nog steeds een voorbeeld van hoe het niet moet.
