Alleen school en verder niks. Behalve gamen.
Zoon van 14 is onlangs gestopt met z'n Djlessen. Dit was de enige buitenschoolse activiteit die hij deed. Nu blijft gamen (multiplayer) als enige activiteit naast school over. Zelf heeft hij daar geen problemen mee. Hij mag per dag maximaal 2 uur gamen en hij vult hier op doordeweekse dagen naast zijn huiswerk wel z'n dag mee.
In de weekenden mag hij 3 uur per dag. Dan loert er wel de verveling maar die lost hij op met het lezen van de Donald Duck.
Hij zit in VWO 3, en moet daar zeker wel voor werken.
Hij is tevreden, ik vind z'n leven naast school wat magertjes. Hij spreekt niet af met vrienden (klasgenoten die voor een groot deel op een afstand van een half uur fietsen wonen) en doet dus ook niet aan sport. Nu denk ik dat hij voldoende beweging krijgt (4 uur gym plus 2x klein half uur fietsen naar school). Maar voor het sociale is sporten natuurlijk ook heel goed
Hij is te oud om onder de arm mee te nemen en eens wat dingen uit te proberen. Maar hoe motiveer ik hem daar toe?
Hij komt zelf niet met ideeën en wat ik aandraagt wordt (natuurlijk, gezien z'n leeftijd?) afgekeurd.
Iemand ideeën? Of moet ik m'n energie er maar niet meer in steken?
Hoeft niet erg te zijn
Waarom is hij gestopt met dj-lessen (wat leuk, kun je daar cursussen in volgen, nooit geweten)?
En wat voor games speelt hij? Dat kan relevant zijn omdat sommige games heel sociaal zijn. Mijn dochter krijgt ook niet vaak klasgenoten over de vloer maar ze gamen dan wel samen in een online team of juist tegen elkaar. Het nieuwe 'gezellig' 
Wat doet hij verder op zijn telefoon of pc?
Dus misschien heeft hij best sociale contacten maar alleen online. In dat geval, ook omdat hij er zelf geen probleem in ziet, zou ik er voorlopig maar geen punt van maken.
nou
Alleen school en gamen lijkt mij ook wel een wat beperkt leven voor een puber die de wereld nog moet ontdekken. Heeft hij geen baantje? Hier is het hebben van een baantje en het doen van tenminste één sport wel soort van 'verplicht'.
Ik zet dat tussen aanhalingstekens, omdat het nooit zo keihard uitgesproken is, maar altijd als vanzelfsprekend aangenomen. Door ons (ouders) en zodoende ook door de kinderen.
Ik zou daar dus wel op aansturen: zoek maar een baantje en/of een sport/hobby.
Herkenbaar
Blijkbaar zit het in de leeftijd. Hier ook een zoon van 14 die gestopt is met zijn hobby, voetbal. Opeens had hij er geen zin meer in. Ik schreef er al over in een ander draadje.
Wij stimuleren het sporten wel. Hij is nu bezig met darten, dat vindt hij erg leuk. Daarnaast gaat hij waarschijnlijk ook nog op badminton, maar eigenlijk wil hij daar liever alleen vrij spelen en niet trainen. Maar ja, is niet zo handig als je er nog niemand kent.
We vinden van 3 keer sporten in de week naar niets echt niet goed voor hem. Maar wat je zegt, aan de haren meetrekken gaat niet meer op deze leeftijd. Dus als jouw zoon dat echt niet wil zou ik het inderdaad laten. Maar wel blijven bespreken. Misschien komt het wel weer. Hier was zoon gelukkig nog wel mee te krijgen om iets te proberen.
En verder kan je misschien als het beter weer wordt af en toe samen met hem naar buiten gaan: wandelen of fietsen. Of vindt hij dat ook niets? Zoon hier vindt het soms nog wel leuk om een keer naar het bos te gaan.
Zoon hier fietst maar een klein kwartiertje naar school en is verder ook alleen bezig met gamen en op bed liggen. Af en toe thuis darten, maar dat is het wel. Spreekt ook niet veel met vrienden af. Het enige verschil is dat hij op vmbo-basis zit. Hij heeft dus ook nog eens weinig huiswerk, dus daar is hij ook niet lang mee bezig.
Het valt me overigens op dat er hier op het forum zo vaak geroepen wordt: heeft hij geen baantje? En dan met 14 jaar. Zoveel is er toch nog niet voor die leeftijd? Ja, folderwijken o.i.d. maar daar begin ik dus echt niet aan. Ik zie namelijk al voor me wie dan na een week die folders staat de vouwen en misschien nog rondbrengen ook. En dat is niet mijn zoon. En ik heb daar dus echt geen tijd voor.
mee naar buiten
wil hij soms nog wel, al is het alleen maar mee boodschappen doen (dat levert soms ook nog iets anders op, namelijk dat we iets kopen waarvan hij het opeens heel lekker blijkt te vinden of bijvoorbeeld een klop op z'n schouder vanwege z'n prijsbewustheid). Een heel weekend niet naar buiten is voor mij echt een no-go. Soms gaan we naar het strand, of naar vrienden. Daarvoor is ie gelukkig nog wel te porren.
Ik heb ook de indruk dat het gamen niet alleen maar 'slecht' is. Hij speelt o.a Minetopia, fortnite en nog een spel waarvan de naam me ontschoten is. Heeft ook een eigen server waarover hij me laatst trots vertelde dat er 50 kinderen op spelen.
Dat sociale van iets waarvan ik eerst dacht dat het alles was, behalve sociaal, zie ik ook. Hoor hem bemiddelen bij ruzietjes etcetera. En hij beleeft er lol aan, inderdaad ook met klasgenoten.
Toch knaagt het, wil ik graag dat hij ook andere dingen doet dan op z'n stoel achter z'n bureau leren of gamen. Voorstel voor een zomerkamp (LCKV) heeft ie ook afgewezen.... Terwijl hij daar toch een keer een superleuke week heeft gehad.
Wat vinden jullie trouwens van de gestelde limieten?
oja
met de DJ lessen is hij gestopt omdat hij daar thuis geen energie en tijd in stak en dus niet verder kwam. Waardoor de docent het na twee jaar ook een beetje opgaf. Hiervoor speelde hij cello, en moesten we hem echt sterk steunen en motiveren om daarvoor te oefenen. Toen we dat niet meer deden gebeurde er niets meer. Daarom gezegd: zoek iets anders waarvoor je wel gemotiveerd bent. Maar dat werkte dus ook niet. En dan hebben we het nog lang aangezien.
Laat gaan
als hij niet al te veel misbaar maakt over jullie limieten en zich voldoende inspant voor school om behoorlijke resultaten te halen.
Zou jezelf graag willen dat iemand anders bepaalt hoe je je vrije tijd invult? Als het je niet komt aanwaaien is 3vwo best een pittig jaar met allerlei vakken die je niet liggen en waarvoor je moet aanpoten om de normen voor overgang te halen. Niet iedereen is even energiek. De ene puber is heel sociaal en actief, doet fluitend 10 activiteiten tegelijk, de andere heeft wat meer tijd alleen nodig. Die fysieke groeisprong vergt ook een hoop energie heb ik het idee. Mijn jongste is in elk geval een stuk actiever dan een paar jaar geleden.
Veertien is ook een leeftijd waarbij kinderen stoppen met activiteiten als ze merken dat ze er niet echt aanleg voor hebben of het team erom heen niet leuk genoeg is. Voor mijn kinderen waren de baantjes een aanvulling op hun kleed/zakgeld. Ik zou een kind dat niet taalt naar gadgets of merkkleding dwingen een baantje te zoeken Die puberbaantjescultuur, dat hele supermarkten gerund worden door zestienjarigen na schooltijd waardoor ze soms al om 7 uur 's ochtends of om 10 uur 's avonds nog aan het werk zijn, is echt typisch Nederlands. In andere landen zitten gewoon lagergeschoolde volwassenen achter de kassa.
Hier ook een puber
Van 15. Hij heeft wel een baantje van 2x2 uur. School is niks aan. Huiswerk is vreselijk. Maar zijn cijfers zijn oké. Zijn kamer kan binnen 1 minuut een chaos zijn en zijn moodswings zijn niet te begrijpen. Zijn telefoon is zijn beste vriend. Hij gamed niet maar kijkt veel op Netflix enz.
Heeft een handjevol vrienden maar die wonen ook minstens een half uur fietsen.
Kortom: de puberteit.
Ik vind het niet makkelijk maar hij ook niet geloof ik.
Maar zolang hij happy lijkt, er geen drugs/alcohol of andere gekkigheid speelt, laat ik het gaan. (Maar hou t goed in de gaten natuurlijk)
