12-jarige die niet eerlijk is...

hmmmm

Om eerlijk te zijn: je geeft hem weinig ruimte om zijn eigen beslissingen te nemen. Zodra hij iets bekent dat niet in jullie straatje is, krijgt ie een heel verhaal over zich heen.
Ik zie totaal geen schokkende dingen, dus ik zou zeggen: laat hem meer zijn eigen leven leiden. Zijn spaargeld is van hem toch? Zijn zakgeld ook.
Hier een net 12 jarige die zijn geld bij voorkeur spendeert aan verse frites, gebakken vis en schepijs. Hij heeft nu ontdekt dat hij daar 35,- aan heeft uitgegeven in een paar maanden tijd, daar schrok hij zelf van. Dus hij doet het nu veel minder (je ziet, zakgeld is dus echt leergeld).
Het politie-agentschap creeer je een beetje zelf....

Eens met Pirata

En wat bedoel je zelf eigenlijk met grenzen verleggen? In het kader van gedrag dat je benoemt, want ik lees daar niets anders uit dan grenzen verleggen. (op z'n minst verkennen)

Herkenning

Ik herken zulk gedrag van een puber in de familiekring die vrij kort wordt gehouden. Ik weet niet of mijn kinderen wel eens iets stiekem doen, ik merk het nooit in ieder geval, maar denk dat ze de behoefte niet zo hebben omdat ze toch al vrij veel mogen. Ze doen ook wel eens dingen zonder vooroverleg, meestal als ze twijfelen over of ik de betreffende actie zou goedkeuren. Dat is vaak dan ook heel terecht

Te kort houden

De tendens in de reacties tot nu toe is dat we zoon mogelijk te kort houden. Misschien is dat ook wel zo. Realiseer me nu wel dat we over heel veel dingen regels of afspraken hebben inderdaad. Dat mag wel wat minder inderdaad. Maar hoe pakken we dat aan? Hoe doen andere ouders van pubers dat? Bepalen waar de grens ligt en hoeveel bewegingsruimte hun jonge puber krijgt?

Vooroverleg

Phryne Fischer, jouw kinderen doen soms dingen waarvan ze weten dat jij ze af zou keuren zonder vooroverleg. Hoe reageer jij dan als je daar achter komt? Laat je dat gaan of ga je in gesprek? Of iets anders?

Mamsepams

Als het goed uitpakt laat ik het gaan, dan benoem ik hooguit dat ze een risico hebben genomen. Bij stomme acties vraag ik of ze dat nu echt verstandig vonden, of ze dachten dat ik dat ook een tof plan zou vinden. Of ik zing ‘waarom zou je dat doen?’ van Nielson. Vroeger had ik ‘you drive me crazy’ van de Fine Young Canibals.
We kijken ook vaak samen puberseries (Spangas) waarin allerlei thema’s aan de orde komen. Dat is altijd handig voor goed advies bij hypothetische problemen.
Van de dingen die jij als voorbeeld noemt zou ik dat geld wel vervelend vinden. Ze weet wel dat dat niet de bedoeling is. Daarom heeft ze geen internetbankieren en met haar betaalrekening mag ze doen wat ze wil. Ze weet niet eens wat er op de spaarrekening staat.
Wat had je zoon van jou meegenomen naar school?

Eerlijke jongen

"Hij zegt dat hij wel stiekum MOET doen omdat wij anders overal boos over worden."

Gewoon een eerlijke jongen dus.

Net als Phryne zou ik er een gesprekje aan wagen als het te gek is. Maar zakgeld is zakgeld en natuurlijk gaan ze daarin eigen keuzes maken. Dat zal ook wel eens naar jou maatstaven minder geschikt zijn, maar ze zijn op weg naar zelfstandigheid, en jij legt nu allerlei blokkades.

Hij mag wel handelen mits hij doet wat jullie gewenst vinden en hij moet het vooraf aan jullie vragen. Hij mag geen game voor zichzelf kopen van zijn eigen geld.

Dat is niet zelfstandig worden.

bekennen of achterkomen

Hier heeft dochter vergelijkbare vrijheden als de kinderen van Phryne.

Ik maak het verschil in of ik er achter kom en ze het probeert te verbergen of dat ze het uit zichzelf vertelt. Bij A wordt ik boos niet om wat ze gedaan heeft maar om het liegen, bij B word ik niet boos maar ga het gesprek aan. Vraag naar het waarom, hoe het beviel en waarom ik het liever wel of niet heb. Aan dochter de keuze om het al of niet nog een keer te doen.

Zakgeld is 1x per maand en op is op. Dat je dan niet naar het schoolfeest kan is niet mijn probleem, ik schiet niet voor, lenen kan, maar ik reken een woekerrente van 50%.
Wat ze er van koopt moet zij weten, wel verwachten we een verjaardagskadootje voor ouders en zussen. Ze is er nu dus achter dat sparen wel handig is.

Waar wel een hele duidelijke grens ligt is mijn en dijn. Ze heeft van mijn spullen af te blijven, net als ik niet haar spullen zo maar mee zal nemen of gebruiken. Dat heb ik duidelijk gemaakt door zonder overleg haar DrMartens een dag aan te trekken terwijl ik wist dat zij ze die dag aan wou. Prima dat je kleding of schoenen van mij wil lenen maar dan in overleg.

Hier dus ook heel veel vrijheden zolang het niet echt gevaarlijk wordt. Ach, dan zijn de tomaten of de paprika op, mag ze ze zelf gaan halen anders eten we iets karigs 's avonds. Dan vind je een keer een chipszak, jammer dan. Kom je er 4 maanden later achter dat ze het wel heel gezellig hadden bij de Starbucks.
Of nog leuker: ik was met een vriendin in de stad aan het lunchen terwijl ik op mijn werk zou zijn en dan komt dochter met vriendin ook binnen lopen, die hadden eerder vrij. Ach, ja moeders spijbelen ook wel een keer, dat kunnen zij door dat scholen alles bijhouden en in systemen zetten nauwelijks ongemerkt doen. Zo lang de cijfers er niet onder lijden en ik niet gebeld word door school,zo ben ik ook mijn middelbare school door gekomen.

Aan de andere kant, belt ze keurig op of vriendinnetje x of y mee mag na school, of ze een koekje mag pakken, of wat anders mag eten en is behulpzaam naar anderen en met wat puberaal gezucht en gesteun en uitstel ook voor mij. Dan vind je ineens een chocoladereep op je kussen omdat ze ziet dat je het enorm druk hebt en geen tijd hebt voor jezelf.

Ik zou

Ik zou hem dus iets losser laten.
Kleinere uitgaven naar eigen inzicht. Grotere bijvoorbeeld na overleg (adviserend, niet opleggend).
Ik ben ook wel benieuwd wat hij nu van jou had meegenomen? Mijn zoon leende een tijd mijn powerbank uit aan een klasgenoot ... toen was mijn powerbank versleten 😬

Met een goed plan mag er veel

Pubers hier hebben 1 spaarrekening waar ze zelf niet over kunnen beschikken. De betaalrekening daar komt hun zakgeld iedere maand op binnen. Van hun zakgeld sparen ze een deel, moeten ze hun beltegoed opwaarderen en de rest is vrij besteedbaar.
Cadeautjes voor vriendjes, een keer naar Starbucks, een zak snoep, wij bemoeien ons er niet mee.
Je pakt niet zomaar zonder vragen spullen van een ander dat is hier al regel sinds ze peuters waren en dat gaat goed.
Voor grote uitgaven hebben wij de regel met een goed plan mag er veel.
Dan noeten ze op papier een plan inleveren met wat ze willen (dagje Duinrell) met daarbij de tijden voor vervoer, de kosten van vervoer, de toegangsprijs, wat ga je eten tijdens zo'n dag en wat kost dat dan.
Dan spreken we samen het plan door, ik let dan op of alle mogelijke kostenposten genoemd zijn. Dan bespreken we of ze het zoverl geld waard vinden (anderhalve maand zakgeld plus nog een beetje) en dan kunnen ze gaan.
Dat ze dan op de dag zelf hun tas volstoppen met zes boterhammen uit mijn vriezer om in Duinrell niet zoveel geld kwijt te zijn begrijp ik helemaal. Normaal eten ze er 4 tussen de middag nu 6 daar lig ik niet van wakker.
Ze zijn wel gewaarschuwd, een tattoo - plan zal altijd afgekeurd worden, hie goed het plan ook uitgewerkt is.

Ik denk dat mijn 12-jarige nog veel strakker wordt gehouden dan, want die is nog nooit naar de supermarkt geweest in zijn eentje, laat staan dat hij daar dingen koopt die ik niet goed vind.

Vraag hem wat een haalbaar plan is

Misschien kun je aangeven dat je zijn signaal gehoord hebt en dat het tijd is voor een revisie van de afspraken en hem met een voorstel laten komen?

Wie weet verbaasd hij je.

Floria

Ook niet voor een vergeten boodschap?

Mamsepams

Gewoon een afspraak maken met je zoon om alle afspraken door te lopen. Prima moment vlak voor de zomervakantie.

Tot welk bedrag hoeft hij niet te overleggen over het uitgeven van zakgeld?
Wat moet hij kopen/betalen van zakgeld?
Wat als dan het zakgeld op is (woekerrente)
Hoe doe je dat als je iets van iemand wil lenen?

En natuurlijk zijn eigen inbreng

Leren van de "fouten"

Zakgeld is leergeld en als mijn jongste puber zich laat overhalen om na iedere training langs de ijssalon te gaan heeft hij twee problemen, te weten :
1. Hij is te laat thuis zonder een berichtje te geven en krijgt daarvoor een preekje en na te vaak te laat een vroegere tijd om thuis te zijn.
2. Hij heeft te weinig geld om andere dingen te doen dus moet stoppen met de ijsjes.

Dat reguleert vanzelf zeg maar. Beetje vrijheid kan gern kwaad daar krijgen de pubers meer inzicht van dan dat ze enorn strak worden gehouden.

Ze krijgen hier zakgeld vanaf hun 6e verjaardag en hadden toen al vrijheid in waar ze het aan uitgaven.
Na 2 weken een zakje kralen kopen was toegestaan, na weer 2 weken was er genoeg geld om die glitterpen te kopen, mocht allemaal en da kregen ze vanzelf door dat je die felbegeerde DS niet bij elkaar gespaard krijgt.

Eigen geld is eigen geld, zakgeld is leergeld

En wat is er mis met ijskoffie?

Ik zou het besteden van zijn zakgeld helemaal los laten, tenzij je extreem veel geeft.
Spreek goed af waarvoor hij voortaan zelf verantwoordelijk is (cadeautjes, bioscoop met vrienden, eten en drinken onderweg, etc.)
En schenk hem jullie vertrouwen. Ga ervan uit dat hij fouten zal maken maar dat hij daarvan zal leren.

Je zoon is de beste bron voor het maken van nieuwe afspraken. Vraag het hem!
Gaat hij volgend schooljaar naar de brugklas? Ook dat vraagt om nieuwe afspraken, ruimere grenzen.
En bedenk voor jezelf: wat gaat er mis, als hij. X of Y doet. Dat iets niet jouw bedoeling is, lijkt me geen goede reden. Ook de reden dat jij het zonde van het geld vindt, is geen goede reden.

Waar wij ons wel mee bemoeid hebben, zijn giften van Opa/Oma. Dat kan soms 1.000 euro zijn, en dat geef ik niet in handen van een 12-jarige. Daar krijgen ze klein deel van en de rest sparen wij voor ze. Ze wisten toen ook niet hoeveel het was.

Verjaardagscadeau in geld gebeurde ongeveer vanaf 11/12 jaar. Geld vragen mocht, maar wel met een duidelijk doel. En dan bedoel ik geld van familieleden.

Over dat spaargeld

doet iedereen wel erg gemakkelijk vind ik. Voor mij zou het er aan liggen wat voor spaargeld.
Zelf bij elkaar gespaard vanuit zakgeld en verjaardagen: daar hebben ze vrije beschikking over en zou overleg in principe niet nodig zijn.
Er kan ook spaargeld uit andere bron (ouders/grootouders) zijn en daarbij zou ik minder gecharmeerd zijn als kinderen dat zonder overleg uitgeven. Maar dan moet je je afvragen of het verstandig is dat ze er zelf bij kunnen.

Verder vind ik de suggestie van Triva goed: loop alle afspraken en regels na en bepaal met elkaar wat zinvol is, wat weg kan of anders moet.
Hij is net 12. De meeste kinderen gaan dan naar het vo en dat kan een mooie kapstok zijn om dat moment aan op te hangen.

Hangkous, je realiseert je dat een 16-jarige zonder toestemming van de ouders een tattoo mag laten zetten? Dan heeft hij/zij geen goed plan meer nodig.

Vergelijkbaar hier hoor

Onze zoon is een paar jaar ouder, maar verzwijgt ook dingen waarvan hij weet (DENKT) dat wij het afkeuren Zijn zakgeld is volledig voor zijn beschikking, maar hij weet dat hij een eventuele vervanging van zijn telefoon zelf zal moeten betalen, dus dat een potje op de bank wel handig is. Hij is nu dus op zoek naar een baantje omdat hij graag met vrienden ook dingen doet.
Ik heb nooit een verbod op snoep kopen gezet, ik had daar zelf vroeger wel regels voor opgelegd gekregen, maar heb stiekem zo ontzettend veel snoep gekocht! Ze nemen het overigens niet openlijk mee naar binnen (kijk wat ik het gekocht!), maar de verpakkingen staan niet verhuld op de kamer of zo.

Sowieso ook weinig regels hier, ze appen altijd netjes als je een andere tijd (later) thuis komen dan verwacht, overleggen vaak als ze echt afspraken met anderen maken of dit niet botst met afspraken in huis. Ze vreten de kasten niet leeg, mogen naar bed zo laat als ze willen, gamen zoveel als ze willen.
Zolang ze niet roken, niet drinken (<18), geen drugs gebruiken, sporten en andere activiteiten hebben naast school, aandacht aan schoolwerk besteden en gezonde maaltijden nemen. Tja, dan klaag ik niet, wel af en toe een gesprekje over keuzes die ze maken (bv hoe laat ze gaan slapen, of dat ze ontbijt overslaan) en dat ik anders adviseer, maar ze mogen hun eigen weg zoeken, ze kunnen een omweg nemen of een pad die ik misschien liever niet zou zien, maar ik grijp alleen in als ze echt naast de weg komen. Verder ben ik alleen af en toe google maps, zoiets

Hangkous

Ik moest wel lachen om je opmerking over die tattoo. Iemand in mijn familie is erg anti, maar haar kind wil het wel heel graag. Uit betrouwbare bron heb ik al vernomen dat het kind al aan het sparen is om er op haar 16e een te nemen. Dan is namelijk geen toestemming meer vereist van ouders. Dat wist ik voorheen niet. Mijn oudste heeft keurig tot haar 18e gewacht omdat ik het eerder onverstandig vond en verbood. Inmiddels heeft ze er vijf dus het is allemaal maar uitstel.

Tattoo

Is gelukkig hier nog niet aan de orde gekomen. Maar als het ooit zover zou komen, en ze zijn er oud genoeg voor, dan hoop ik dat het smaakvol is.

Echt grote bedragen (van opa of oma) krijgen ze hier niet. Daar zouden ze idd niet mee mogen doen wat ze willen, waarschijnlijk hebben de grootouders daar ook een bedoeling mee gehad.

Toestemming

Wat wel grappig is, de kinderen hebben allebei een soort weerstand als het gaat om ‘toestemming vragen’, mijn leiderschap hier in huis is namelijk niet officieel erkend. Ze doen het wel, maar dan verkapt. Dus afgelopen week kwam jongste melden dat ze voorafgaand aan een proefwerk dat om 11 uur begint (proefwerkweek), met een groepje bij de Mac gaan lunchen. Dat ze het meldt betekent dat ze twijfelt of ik dat een goed plan vindt, dus ik heb gevraagd of zij het een goed plan vindt (ja) en hoe ze de tijd in de gaten gaan houden voor dat proefwerk (alarm). Prima dus, maar inmiddels begreep ik ook al dat er ouders waren die het een heel slecht idee vonden (wat ik dan weer niet zo goed begrijp, maar ja).

Veel overleg en uitleg

Onze kinderen hebben internetbankieren en kleedgeld vanaf de brugklas. Ik heb ze gevraagd wat hen een goed bedrag leek en wat zij vonden dat ze daar van moesten kopen en wat niet. Ze kwamen met goede ideeën en punten om nader over in overleg te gaan. Bv wie vult de ov chip en wanneer wel of niet? Gezinsuitje ik betaal? Uitje voor henzelf zij betalen? Dat was iets om het over te hebben.
Idem kadootje. Ze betalen alle kadootjes zelf ook voor ons en elkaar. Maar horen daar dan nu inerns ook cadeautjes voor familie bij?
Etc etc. Ze hebben zelf echt wel goede ideeën ook hoe dat bij anderen gaat en als ze zelf de regels bedenken houden ze zich er ook beter aan.
En soms draait zoon met zijn ogen bv over hoe laat thuis zijn (16) en dan zeg ik: geef je arme moeder een k Ans om met je mee te groeien. Ik ga niet gelijk op met jou....

En tot slot: als je wil dat je kind groeit, ga er dan niet bovenop zitten.
Laat het beetje gaan.
Belangrijkste is dat ze verstandig en veilig zijn. Ik gebruik ook programma's op tv als aanleiding voor gesprek omdat ik benieuwd ben wat zij ervan vinden. Vaak verstandiger dan ik zelf had durven bedenken.

eens

"Er kan ook spaargeld uit andere bron (ouders/grootouders) zijn en daarbij zou ik minder gecharmeerd zijn als kinderen dat zonder overleg uitgeven. Maar dan moet je je afvragen of het verstandig is dat ze er zelf bij kunnen. "

Eens, ik ga er ook vanuit dat je als verstandige ouders er voor zorgt dat je kind niet bij geld kan waarvan jij niet wil dat het dat zelf, zonder overleg, uitgeeft.

Sowieso vind ik het apart dat een kind van 12 kan overboeken van de spaarrekening, ik heb net toestemming daarvoor moeten geven en mijn zoon is bijna 18! Ik moest zelfs een reden opgeven en toen heb ik gezegd dat als mijn zoon in staat is om 40 uur per week te werken dat hij ook onbeperkt moet kunnen sparen en het er weer afhalen

Was maar 1 voorbeeld

Je kunt voor tattoo tal van dingen invullen, de kinderen kennen die en zijn het gelukkig met ons eens. Piercings en tattoos vinden ze gelukkig allebei vreselijk dus ik hoef nog geen veto uit te spreken.
Hier is wel al paars haar voorbij gekomen en zoon spaart voor the men bun. Mag van mij. Schaar erin en weg is het. Daar heb ik van andere ouders ook al fel commentaar op gehad, begrepen niet dat wij dat goed vonden. Nou ja liever paars haar met toestemming dan een stiekem gezette tattoo.
Mijn idee is altijd dat extreem kort houden stiekeme acties in de hand werkt.

Niet-permanent

Hier vind ik alles best als het om uiterlijk gaat, als het maar niet permanent is. Enige uitzondering zijn de gaatjes van dochter voor oorbellen. Voor de helderheid: in elk oor één. Alles wat ze eventueel meer zou willen moet wachten tot ze 18 is. Gelukkig is ze het daarmee eens intussen. Was niet zo, dus nu ze 16 is ben ik wel blij dat ze tot inkeer is gekomen. Ik zie die tattoo er nog wel eens komen, hopelijk is ze dan zo verstandig om hem op een onopvallende plek te doen. Ze heeft al verschillende kleuren haar gehad. Vind ik fantastisch! Doe maar lekker gek. Het staat haar ook erg goed (behalve lichtroze, dat was geen goede keus).
Wat geld betreft, ze krijgt zak- en kleedgeld en verdient wat bij. Ze spaart er wat van, maar geeft ook gemakkelijk uit. Als ze volgend jaar zelf op vakantie wil zal ze nu al moeten gaan sparen. Dat snapt ze. Ze heeft zelf internetbankieren en wij kunnen meekijken. Soms is er aanleiding voor een gesprek, dan is ze weer een tijdje wat bewuster bezig.
Zoon is 19 en verdient zelf zijn zak- en kleedgeld. Hij is erg zuinig en heeft dus een behoorlijke spaarrekening. Daar heeft hij begin dit jaar een drone van gekocht. Prijzig ding, maar hij heeft er veel lol van. Prima dus. Als hij na de zomer gaat studeren maken we weer nieuwe afspraken. Het saldo van zijn Zilvervloot heb ik op zijn 18e naar hem overgeboekt. Daar is hij nog niet aan geweest.

Ik vind zakgeld ook leergeld, wij hebben ook samen met de kinderen afspraken gemaakt over wat er zelf van betaald moet worden. Dat gaat eigenlijk altijd goed.

Floria

Op de middelbare bepalen ze zelf of ze in een tussenuur naar de supermarkt of de snackbar gaan

Knurf

Uiteraard. Maar tot nu toe is hij er nog nooit geweest in zijn eentje, of met vriendjes, geen behoefte aan.

Ik stuur hem ook niet.

Floria

En wat heeft TS daar aan?

Zestien????!!!

Ik ben echt verbijsterd. Alcohol mag nog niet, stemmen mag nog niet en dan wordt een zestienjarige volwassen genoeg verondersteld om de consequenties van een hippe skull op je arm te voorzien. Ik dacht altijd dat die #@#* die de hele arm van mijn nichtje ondergeklodderd heeft strafbaar was. Er worden lokjongeren ingezet om horecauitbaters te betrappen, maar de eerste beste prutser die een kind een kind van zestien blijvend verminkt komt daarmee weg.

Hier gelukkig ook geen kinderen die de aandrang voelen tot permanete decoratieve verminking. Daar zou ik ook niet tegenaan willen kijken zolang ze thuis wonen.