Zoon 9 jaar op kamp
Hallo allemaal, ik lees al een hele tijd mee maar nog nooit iets geplaatst. Ik zit met een knoop in mijn maag.. mijn zoon van 9 gaat maandag voor het eerst op kamp met Jong Nederland (soort scouting) Ik vind dat zo ontzettend spannend. Mijn zoon heeft Gilles de la tourette en ADHD en is heel snel overprikkeld. Hij kan zich soms buitengesloten voelen, en het voelt voor hem heel snel alsof hem onrecht wordt aangedaan (kinderen die spelen zijn af en toe gewoon gemeen tegen elkaar) en trekt zich dan helemaal terug in zijn eigen wereldje. Ik ben als de dood dat dat ook op kamp gebeurd, en dat ze hem dan niet zien. Ik ben ook heel bang dat ze hem vergeten. Dat ze ergens naar toe gaan voor een activiteit en dat ze hem vergeten mee terug te nemen. Of dat hij kwijt raakt. Het is een heel groot kamp, er gaan heel veel kinderen mee. Ik ben er niet gerust op. Vanavond bel ik even met de leiding van het kamp om mijn zorgen te bespreken en hopelijk kunnen zij me wat gerust stellen. Gaan jullie kinderen op kamp? En vanaf welke leeftijd? En hoe gaan jullie met jullie angsten en zorgen om? Alvast bedankt voor de reacties!
Mave84 schreef op 20-07-2022 om 10:55:
Dank voor jullie reacties. Mijn zoon zit al het hele jaar op Jong Nederland, en daar weten ze ook wat er met hem aan de hand is. Het gaat daar eigenlijk altijd heel goed, hij komt (bijna) altijd heel enthousiast thuis. De leiding en kinderen die meegaan op kamp kent hij niet allemaal, omdat niet alle groepen en leiding op dezelfde avond naar Jong Nederland gaan als hij. Maar hij is gelukkig heel sociaal en maakt makkelijk contact dus daar maak ik me geen zorgen over. Het zijn echt mijn eigen angsten die ik heb, bang dat ze hem ergens vergeten. Ik laat dat niet aan hem merken, hij hoeft niet met mijn angsten opgezadeld te worden. Ik ga er ook van uit dat de leiding continu aan het tellen is, ik werk zelf met kinderen en ben daar ook altijd heel alert op. Ik ga vanavond het gesprek aan met de leiding en zal mijn angsten dan ook naar hun uitspreken. En ook nog even goed bespreken hoe mijn zoon in elkaar zit en dat hij af en toe even een moment voor zichzelf nodig heeft. Telefoon mag hij trouwens niet meenemen (die heeft hij sowieso nog niet) maar de kampleider is altijd bereikbaar gelukkig.
Het ging mij erom dat dochter het initiatief kon nemen als ze dat nodig zou hebben. Daar mocht ook geen telefoon mee maar ze mocht met een telefoon van iemand van de leiding altijd ons bellen. En zoals ik ook al zei, het is nooit nodig geweest. Ze had alleen die zekerheid nodig, dus die hebben we geboden. Niet meer en niet minder.
Er wordt hierboven weer van alles van gemaakt (constante lijn met thuis) maar dat is niet wat ik gezegd heb en ook niet wat ik bedoelde. Erg naar dat mensen niet lezen en maar meteen weer een oordeel klaar hebben (Poekewiki).
Decembermamma schreef op 20-07-2022 om 09:10:
Mijn zoon wordt ook erg gepest en veel buitengesloten een van de redenen voor mij om hem niet op kamp te laten gaan.
Mijn zoon op school ook. Dwz tot groep 7 toen gewisseld.van school. Fiks trauma opgelopen. Maar hij en zijn zus gaan mee op scouting kamp. Sowieso is scouting een gouden greep geweest. Gaat altijd goed hij heeft altijd vriendjes daar gehad en op kamp gaat het ook super.
Ik zou juist op zoek gaan naar iets waar hij wel wordt geaccepteerd en hij een andere ervaring op kan doen.
Decembermamma schreef op 20-07-2022 om 09:10:
Mijn zoon wordt ook erg gepest en veel buitengesloten een van de redenen voor mij om hem niet op kamp te laten gaan.
Zijn het dan dezelfde kinderen van school die meegaan op kamp? Als dat niet zo is, dan zou een kamp misschien ook juist een positieve ervaring kunnen zijn. Misschien juist wel vriendjes op een club of vereniging?
Jonagold schreef op 20-07-2022 om 12:36:
[..]
Het ging mij erom dat dochter het initiatief kon nemen als ze dat nodig zou hebben. Daar mocht ook geen telefoon mee maar ze mocht met een telefoon van iemand van de leiding altijd ons bellen. En zoals ik ook al zei, het is nooit nodig geweest. Ze had alleen die zekerheid nodig, dus die hebben we geboden. Niet meer en niet minder.
Er wordt hierboven weer van alles van gemaakt (constante lijn met thuis) maar dat is niet wat ik gezegd heb en ook niet wat ik bedoelde. Erg naar dat mensen niet lezen en maar meteen weer een oordeel klaar hebben (Poekewiki).
Voel je niet zo aangesproken.
Ik bedoelde het in het algemeen en sprak over mijn ervaringen daarmee. Ik heb je naam niet genoemd en had het ook niet over jou.
Jij noemt mijn naam nu wel, dus wie oordeelt over wie ?
Mave84 schreef op 20-07-2022 om 10:55:
Dank voor jullie reacties. Mijn zoon zit al het hele jaar op Jong Nederland, en daar weten ze ook wat er met hem aan de hand is. Het gaat daar eigenlijk altijd heel goed, hij komt (bijna) altijd heel enthousiast thuis. De leiding en kinderen die meegaan op kamp kent hij niet allemaal, omdat niet alle groepen en leiding op dezelfde avond naar Jong Nederland gaan als hij. Maar hij is gelukkig heel sociaal en maakt makkelijk contact dus daar maak ik me geen zorgen over. Het zijn echt mijn eigen angsten die ik heb, bang dat ze hem ergens vergeten. Ik laat dat niet aan hem merken, hij hoeft niet met mijn angsten opgezadeld te worden. Ik ga er ook van uit dat de leiding continu aan het tellen is, ik werk zelf met kinderen en ben daar ook altijd heel alert op. Ik ga vanavond het gesprek aan met de leiding en zal mijn angsten dan ook naar hun uitspreken. En ook nog even goed bespreken hoe mijn zoon in elkaar zit en dat hij af en toe even een moment voor zichzelf nodig heeft. Telefoon mag hij trouwens niet meenemen (die heeft hij sowieso nog niet) maar de kampleider is altijd bereikbaar gelukkig.
Kampleiding is altijd wel bereikbaar, maar ik zou als ik jou was niet tijdens het kamp gaan bellen. Als er echt iets aan de hand is bellen ze jou wel. En een kind kwijt raken gebeurd niet zo gauw hoor, daar zijn ze echt wel alert op.
Poekewiki schreef op 20-07-2022 om 12:22:
Die constante lijn met thuis via de telefoon is ook niet noodzakelijk iets positiefs. Vaak is het voldoende als de leiding verzekert dat ze altijd kunnen bellen via hen als er iets is. Als ze de telefoon zelf in handen hebben en teveel gaan bellen, kan het juist leiden tot extra missen en extra heimwee. Bij de kleintjes was het ook zo dat er vaak de hele week niets aan de hand was en de kinderen het erg leuk hadden, tot de ouderavond op donderdag. Toen ze dan hun ouders terugzagen sloeg opeens het gemis toe. Eerlijk gezegd, hadden wij liever geen ouderavond bij de jongsten, maar die ouderavond was dan ook eerder voor de ouders dan voor de kinderen. De meeste ouders vinden het namelijk maar wat spannend dat hun allerliefste een hele week weg is. Dus zo gek is het niet dat jij het er ook moeite mee hebt hoor - heel normaal allemaal. En volgens mij pak je het prima aan, door het bij jezelf te houden.
Dit inderdaad. Mijn man gaat altijd mee op brugklaskamp en er zijn de laatste jaren in toenemende mate kinderen die minstens drie keer per dag met papa en mama aan de telefoon hangen. Dat is eigenlijk heel vervelend omdat het voor de groepsbinding juist belangrijk is om los te komen van de omgeving en een paar dagen 'in een bubbel' te verkeren. Bij echt belangrijke dingen kunnen ouders gebeld worden, tuurlijk, maar niet elke pauze bellen hoe het gaat, of het leuk is, wat ze gedaan hebben.
Als ik weet dat mijn kind een geweldige tijd met vriendjes en vriendinnetjes gaat hebben, vind ik het helemaal niet moeilijk om haar te laten gaan.
Vorig weekend ging mijn dochter voor het eerst zonder ons zwemmen, uitje van de turnselectie. Dat vond ik spannender, maar ze vond het helemaal fantastisch.
Oh ja, zelf zou ik ook niet gaan bellen. Tenzij er iets heel dringends is. Maar het is voor kampleiding heel vervelend om continu ouders aan de telefoon te hebben die willen weten hoe het met hun bloedje gaat. Alle tijd die de leiding moet bellen met ouders kunnen ze niet aan de kinderen besteden. Vertrouw er op dat ze jou bellen als het echt nodig is en als ze jou niet bellen dat alles dan gewoon goed gaat.
Onze scoutinggroep zet tussentijds ook geen foto's of verslagen op socials. Daar komt steeds meer vraag naar van ouders, maar de foto's komen achteraf wel. Anders krijg je daar weer vragen rond. Waarom zit (momentopname) Pietje zielig alleen ? Waarom heeft Roosje al drie dagen hetzelfde T-shirt aan ?
Het is natuurlijk spannend om je kind mee te laten gaan, maar zo leer je je kind ook dat ze ook terecht kunnen bij anderen en dat ze zelf meer aankunnen dan ze misschien eerst zelf dachten.
De mooiste momenten zijn trouwens als de kinderen onderling mekaar door moeilijke fases helpen. Die band die dan ontstaat is goud waard.
leuk!! Mijn kinderen gaan van jongs af aan mee op scoutingkamp. Ze genieten ervan. En in zeg altijd; joh is er wat, vind je het niet leuk, iets ongezelligs..zeg tegen de leiding dat je opgehaald wil en ik haal je op. Ga niet ongelukkig lopen zijn dat is echt niet nodig, vakantie moet leuk zijn
Maar nog nooit hoeven ophalen hoor
Mijn dochter van 9 is dit jaar voor het eerst op kamp geweest met sportclub. Ik vond het vooral spannend. Zij zelf ook een beetje, maar dat was over toen we bij de club kwamen. Club had veel begeleiding mee, kinderen kennen elkaar en groot deel van de leiding ook (trainers van hun leeftijdsgroep).
Dochter vond het superleuk en wil volgend jaar zeker weer. Als het niet gaat, zullen ze je echt bellen.
Ik neem aan dat leiding en je zoon elkaar ook al kennen. Dus dan weten ze waarschijnlijk ook waar ze op moeten letten bij hem.
Ik ben zelf leiding bij Jong Nederland en ga binnenkort ook een week op kamp met een groep kinderen.
Om je alvast gerust te stellen: je zoon zal niet vergeten worden bij een activiteit. De leiding controleert voor vertrek echt of iedereen er is.
wat betreft het overprikkeld raken en buiten gesloten voelen kun je altijd van te voren even contact opnemen met de leiding. Als zij hiervan op de hoogte zijn kunnen ze er extra alert op zijn en eventueel afspraken maken met je zoon om even tot rust te kunnen komen.
Bij ons (en ik ga ervan uit dat dit voor de meeste afdelingen van Jong Nederland geldt) zijn de kinderen verdeeld in kleine groepjes (ongeveer 4 tot 7 kinderen van eigen leeftijd) die het hele kamp een of twee vaste leiders hebben die verantwoordelijk voor hen zijn, die er zijn als er iets is en waarmee ze eigenlijk alles samen doen.
Bij ons zijn de jongste kinderen 7/8 jaar en die zijn van maandag t/m vrijdag op kamp.
Telefoons mogen de kinderen bij ons niet mee, maar als er iets is heeft de leiding telefoons waarmee gebeld kan worden.
Kan zo’n stoere metalen ketting met naamplaatje je wat geruststelling geven, zo’n plaatje die soldaten ook dragen? Of is dat ‘uit’?
Ik zou je zorgen bespreken met de leiding en verder loslaten, hij gaat het heel leuk hebben.
Toen mijn zoon op z'n 7e voor het eerst een week op kamp ging was er een hele primitieve webcam. Vast opgesteld in de gezamenlijke ruimte, waar ze niet zo vaak waren, en 1 beeld per 30 seconden. 1 keer per dag wat foto's en een kampkrant doe online kwamen. Dat gaf een beetje een feeling van waar ze mee bezig waren, leuk om mee te leven. Andere kleding gaf aan dat ze een activiteit hadden gehad waar ze specifieke kleding voor aan moesten, die bleef aan tot de volgende keer dat dat nodig was. Dat was erg grappig om te zien. Mooie foto van m'n zoon die pannenkoeken bakte, met een vermelding in de kampkrant, dat hij zich flink verbrand had hoorden we pas aan het einde van de week. Dat was prima, ze konden het zonder ons af.
Vrijdag vertrekken ze weer met scouting, nu 17 uur in de trein. Telefoons mogen nu mee. En ik ga op m'n handen zitten, maar ga ze niet zelf appen. Misschien dat m'n dochter afentoe iets laat weten, dat zou leuk zijn. Maar ik ga er niet vanuit.
Flanagan schreef op 20-07-2022 om 16:00:
Kan zo’n stoere metalen ketting met naamplaatje je wat geruststelling geven, zo’n plaatje die soldaten ook dragen? Of is dat ‘uit’?
Hoezo? De leiding kent de kinderen toch en heeft toch gegevens van ouders 'voor het geval dat'?
MamaE schreef op 20-07-2022 om 16:51:
[..]
Hoezo? De leiding kent de kinderen toch en heeft toch gegevens van ouders 'voor het geval dat'?
Ik denk dat ze het meer bedoeld voor het geval van zoekraken, kind zelf alle gegevens bij zich heeft.
