Thuis lunchen met vegan klasgenootje wat kan wel en niet
Ik ben even benieuwd hoe anderen dit aanpakken:
Een van mijn jongste kinderen gaat heel hecht om met een klasgenootje, dikke vriendschap. Dit klasgenootje woont ook vlakbij ons dus ze komen veelvuldig bij elkaar over de vloer. Op woensdag luncht het klasgenootje geregeld bij ons maar ook in het weekend gebeurt dat weleens en ze spelen op middagen geregeld bij elkaar. De ouders van dit klasgenootje leven heel strikt vegan en ( toegevoegde) suikervrij. Als klasgenootje hier luncht is dat op zich te doen; wij hebben naast vleeswaren, kaas en zoet beleg ook altijd wel iets wat vegan is voor op brood al is de keuze natuurlijk wel beperkt.
Wat ik lastig vind is dat het kind voortdurend vraagt; mag ik ook een plakje kaas / worst / hagelslag op brood, mag ik een ijsje etc. Op woe middag eten we geregeld iets van een tosti, gebakken ei of knakworstjes dat ga ik niet aanpassen uitsluitend omdat klasgenootje dat niet mag en klasgenootje weigeren bij de lunch vind ik ook niet zo aardig. Ik heb het nagevraagd bij de ouders of zij een uitzondering maken als kind elders is maar dat was niet de bedoeling, ze spraken ook hun kind meteen aan dat er niet meer naar gevraagd mag worden.
Maar ja, dat blijft het kind dus wel doen. En dat vind ik dan weer lastig. Natuurlijk kan ik prima zeggen nee want het mag niet van je ouders, maar ik snap het ook wel weer van het kind. Van de week werd er hier gespeeld en was het erg warm dus mijn kinderen vroegen om een waterijsje wat ik op zich prima vindt maar zij mag dat niet dus ja wat doe je dan? Ijsje pas geven als kind naar huis is of ijsje geven aan eigen kinderen en klasgenootje een appel o.i.d.
Broadway schreef op 21-08-2024 om 15:15:
[..]
waar dan? ik ben oprecht benieuwd. ik lees niet meer dan dat vegan genoemd wordt naast 600 problemen waardoor er een zorgelijke situatie is daar thuis en verder vegan alleen als aanleiding voor de vraag> kind is vegan, wil ham.. wat te doen?
Ik ga het niet allemaal terugzoeken, maar er wordt nogal overbodig vaak herhaald dat vegan alternatieven duur zijn en niet lekker/niemand ze lust enz.
Mugs schreef op 21-08-2024 om 15:21:
[..]
Ik ga het niet allemaal terugzoeken, maar er wordt nogal overbodig vaak herhaald dat vegan alternatieven duur zijn en niet lekker/niemand ze lust enz.
oh wat bijzonder. ik lees dat mensen dat zelf vinden. hun mening zeg maar waarom ze het niet voor zichzelf of elke week voor een groep mensen kopen.
Mugs schreef op 21-08-2024 om 15:21:
[..]
Ik ga het niet allemaal terugzoeken, maar er wordt nogal overbodig vaak herhaald dat vegan alternatieven duur zijn en niet lekker/niemand ze lust enz.
Effe ot, vegan alternatieven die echt als alternatief zijn ontwikkeld zijn duurder dan standaard. Die kosten moeten er uit tenslotte en de markt is kleiner.
Smaken verschillen of ze wel of niet lekker zijn laat ik me niet over uit.
Maar er zijn genoeg van oorsprong vegan ingrediënten en producten te vinden die dus een gewone prijs hebben om een lekkere maaltijd mee te maken. Alleen als je er dan het label 'Vegan' op plakt is het in eens een 'ding'
Mugs schreef op 21-08-2024 om 15:21:
[..]
Ik ga het niet allemaal terugzoeken, maar er wordt nogal overbodig vaak herhaald dat vegan alternatieven duur zijn en niet lekker/niemand ze lust enz.
Of iets duur is is natuurlijk een persoonlijke beleving. Ik schreef bv dat ik weleens iets gekocht had wat ik erg duur vond, dat was de vegan kaas. Ik vind 6 plakjes nep kaas voor ruim 6 euro erg duur, zeker als blijkt dat het niet gegeten wordt. Een ander vindt dit product misschien niet duur maar normaal of zelfs goedkoop. Dat kan maar dat is dus een persoonlijke beleving.
Er zijn mensen die nooit iets geprobeerd hebben en dan vol overtuiging zeggen hoe vies iets wel niet is, dat is best vreemd. Wij hebben best wel wat geprobeerd op zuivel en vleesvervangers gebied maar zijn nog niet echt iets tegen gekomen wat we heel lekker vonden.
Verder gaat het ook 2 kanten op; mensen die zelf bepaalde producten heel lekker vinden gaan er ook vaak nogal opdringerig vanuit dat iedereen het dan toch wel lekker moet vinden en je vooral dat en dat moet kopen omdat je daar zo gelukkig van wordt. Ook niet echt de realiteit.
Jammer dat hier zoveel wordt ingevuld, kind heeft eten uit schooltassen gehaald en is mager en vaak ziek. Vervolgens lees ik dat het ondervoed is, kindermishandeling, is zonnebrandcrème gif, een ziekelijke obsessie/religie-achtige houding van de ouders, verwaarloosd, heeft het een tekort aan eiwitten en B12, is het een uitgehongerd stelend kind en moet er een melding worden gemaakt.
We kennen het kind en de ouders niet, weten niet wat de oorzaak is. Misschien krijgt het wel extra vitamines thuis, en als het kind voor de lunch alleen groenten en fruit krijgt betekent dit niet dat het avondeten hetzelfde is.
Gingergirl geeft zelf ook aan dat ze niet weet of het kind zo mager is omdat het zo weinig lust of dat het komt door het voedingspatroon. Zij kent het kind en beweert nergens dat het kind ondervoed is, zoals ze zelf ook aangeeft omdat ze geen arts is. School is ermee bezig en ik hoop dat er inmiddels hulp is voor het kind en de ouders.
Ik vermoed dat het 'niet lusten' van heel veel dingen door dit kind ook een soort pressiemiddel is om haar zin te krijgen. Sowieso is het best normaal kindergedrag om opeens geen wortels meer te lusten als andere kinderen een ijsje krijgen. Of vegan kaas niet te lusten omdat je normale kaas wil (lees; normaal wil zijn en niet telkens de uitzondering). En misschien ook wel dat kind bij andere ouders wel het normale voedsel krijgt als het aangeeft dat heel graag te willen of het alternatief niet te lusten.
Het komt er op neer dat kind heel veel dingen niet lust en nog meer dingen niet mag van de ouders. Dan blijft er te weinig over voor een uitgebalanceerd gezond dieet voor een kind in de groei.
Wat kind thuis krijgt, daarvoor is het afhankelijk van de ouders. Wij eten thuis geen vlees, dus dat kopen we niet. Maar we leggen haar geen heel strikte regels op elders.
Dat iemand geen frisdrank of ranja in huis heeft omdat dat bij hun thuis niet gedronken wordt, dat kan en dat is een prima keuze. Maar mag je kind ergens anders dan ook niks met een smaakje, zelfs niet als het suikervrij is?
Natuurlijk is het lastiger als een kind vegan is en ook geen toegevoegd suiker mag hebben. Maar de reden waarom Gingergirl toch over o.a. vegan spreekt is dat dit kind dus heel graag beleg wil dat NIET vegan is. Afgezien van het feit dat dit kennelijk obsessieve ouders zijn en of dit kind wel genoeg nutriënten binnen krijgt, is ook de vraag wat TS moet doen als dit kind zo graag vlees en kaas wil eten op de boterham, maar niet mag van ouders. En dat heeft niets te maken met vegan alternatieven die er talrijk zijn (gezond, lekker of duur etc, zie discussie), als wel dat dit kind dat dus zelf helemaal niet wil en zelfs stiekem brood steelt met niet-vegan beleg. Dus ja, er is wel degelijk een discussie over vegan en hoe hier mee om te gaan.
Gingergirl wil graag dat kind bij hun komt spelen, mee mag lunchen en probeert rekening te houden met wensen van de ouders. Alleen lust kind dat niet en wil dat niet. Vraag blijft daarom staan hoe ze dit oplost.
Ik vind dat dit niet de verantwoordelijkheid is van TS. Ik zou de ouders dan ook mededelen dat kind kennelijk iets anders wil eten en dan zij wensen. Dat TS niet de opvoeder is, noch politieagent wil spelen. En dus dat je voldoende vegan producten, zonder toegevoegd suiker zal neerzetten op tafel als alternatief, maar dat je niet gaat opletten of kind dat ook eet. Dus dat ouders ook niet vragen aan TS wat er wordt gegeten door kind, als het bij jullie is. Dan ben je transparant naar de ouders en hoef je je ook niet verantwoordelijk te voelen als kind zich niet houd aan de principes van de ouders.
MamaE schreef op 21-08-2024 om 16:57:
Ik vermoed dat het 'niet lusten' van heel veel dingen door dit kind ook een soort pressiemiddel is om haar zin te krijgen. Sowieso is het best normaal kindergedrag om opeens geen wortels meer te lusten als andere kinderen een ijsje krijgen. Of vegan kaas niet te lusten omdat je normale kaas wil (lees; normaal wil zijn en niet telkens de uitzondering). En misschien ook wel dat kind bij andere ouders wel het normale voedsel krijgt als het aangeeft dat heel graag te willen of het alternatief niet te lusten.
Het komt er op neer dat kind heel veel dingen niet lust en nog meer dingen niet mag van de ouders. Dan blijft er te weinig over voor een uitgebalanceerd gezond dieet voor een kind in de groei.
Wat kind thuis krijgt, daarvoor is het afhankelijk van de ouders. Wij eten thuis geen vlees, dus dat kopen we niet. Maar we leggen haar geen heel strikte regels op elders.
Dat iemand geen frisdrank of ranja in huis heeft omdat dat bij hun thuis niet gedronken wordt, dat kan en dat is een prima keuze. Maar mag je kind ergens anders dan ook niks met een smaakje, zelfs niet als het suikervrij is?
Ja daar ben ik ook benieuwd naar hoe ouders daarmee omgaan. En ook als kind thuis alleen water mag drinken doen de ouders dat dan ook?
Stel dat jouw dochter aan zou geven als ze zeg 11 jaar is ( ik roep maar wat) dat ze geen vegetarier meer wil zijn. Mag ze dan thuis vlees eten of bv pas als ze het huis uit is? Geen oordeel erover, gewoon interesse hoe ouders er in staan.
Yumi schreef op 21-08-2024 om 16:05:
Jammer dat hier zoveel wordt ingevuld, kind heeft eten uit schooltassen gehaald en is mager en vaak ziek. Vervolgens lees ik dat het ondervoed is, kindermishandeling, is zonnebrandcrème gif, een ziekelijke obsessie/religie-achtige houding van de ouders, verwaarloosd, heeft het een tekort aan eiwitten en B12, is het een uitgehongerd stelend kind en moet er een melding worden gemaakt.
We kennen het kind en de ouders niet, weten niet wat de oorzaak is. Misschien krijgt het wel extra vitamines thuis, en als het kind voor de lunch alleen groenten en fruit krijgt betekent dit niet dat het avondeten hetzelfde is.
Gingergirl geeft zelf ook aan dat ze niet weet of het kind zo mager is omdat het zo weinig lust of dat het komt door het voedingspatroon. Zij kent het kind en beweert nergens dat het kind ondervoed is, zoals ze zelf ook aangeeft omdat ze geen arts is. School is ermee bezig en ik hoop dat er inmiddels hulp is voor het kind en de ouders.
Als van oorsprong opgeleid tot voedingsdeskundige ben ik met onderbouwing met een link van het voedingscentrum vrij zeker dat dit kind kans maakt om tekort eiwitten binnen te krijgen en dat er eigenlijk altijd vitB12 suppletie moet plaatsvinden bij een veganistische leefstijl.
Ik heb ook genoemd dat het aannemelijk is dat het kind kwalitatief ondervoed is doordat het vrij eenzijdig eet en ook nog eens veel dingen niet lust/wil/mag eten die prima in de veganistische leefstijl passen.
Ouders hebben ongetwijfeld het beste met hun kind voor maar het is een feit dat het voor kinderen in de groei bijna niet te doen is zonder hulp van een goede diëtist.
Daar wilde ik to op wijzen. Dat ze handvatten krijgt aangereikt waarmee ze verder kan. In gesprek met de ouders eens vragen of ze voor de kinderen hulp hebben bij het goed laten slagen van hun leefstijl.
Door mij niet bedoeld als oordeel en invullen voor de ander maar echt om te helpen.
Gingergirl schreef op 21-08-2024 om 17:03:
[..]
Ja daar ben ik ook benieuwd naar hoe ouders daarmee omgaan. En ook als kind thuis alleen water mag drinken doen de ouders dat dan ook?
Stel dat jouw dochter aan zou geven als ze zeg 11 jaar is ( ik roep maar wat) dat ze geen vegetarier meer wil zijn. Mag ze dan thuis vlees eten of bv pas als ze het huis uit is? Geen oordeel erover, gewoon interesse hoe ouders er in staan.
Goede vraag...ik vind dat kinderen het in beginsel gewoon te doen hebben met hoe het thuis gaat. Wij zijn sowieso geen ouders die andere mensen regels gaan opleggen over wat ze mag eten, laat staan dat we dat gaan uitvragen. Ze mag dus nu ook al vlees eten, alleen thuis is het er niet. Daarmee stellen we een soort norm, dat vlees meer een soort uitzondering is. Overigens eten we zelf ook vlees als we elders eten en soms in een restaurant, als iets speciaals zeg maar.
Dochter heeft dan verschillende opties; ze kan altijd bij mijn ouders gaan eten, of bij vriendinnetjes. Overigens zou ik daar wel een halt op zetten, want ik vind het niet nodig dat mijn kind elke dag buiten de deur eet terwijl wij er gewoon zijn.
Als ze het zelf wil kopen t.z.t. moet zij dat weten. Ik ga het niet weggooien of verbieden of zo. Maar elke dag vlees klaarmaken omdat ze dat wil...nee, dat niet.
Als kind bepaal je immers niet elke dag zelf wat er op tafel staat.
Maar goed, wij zijn niet zo moeilijk. Het is niet verboden, ook nu niet. Overigens heeft ze met heel veel vlees dat niet heel zacht is moeite met kauwen. Dat ligt ook aan haar half ontbrekende gebit, maar nodigt niet per se uit tot de wens om dat heel vaak te eten. Tot nu toe is een frikandel speciaal haar favoriete vleesgerecht.
Oh, en toen ze met het kerstdiner op school een friettafel met partysnacks hadden, heb ik haar gestimuleerd om ook een bitterbal en een kipkorn te proberen om haar vertrouwen qua eten terug op te bouwen na een behoorlijke ingreep aan haar tanden een paar dagen daarvoor. Ik ben soms minder principieel dan ik soms lijk.
Gingergirl schreef op 21-08-2024 om 17:03:
[..]
Ja daar ben ik ook benieuwd naar hoe ouders daarmee omgaan. En ook als kind thuis alleen water mag drinken doen de ouders dat dan ook?
Stel dat jouw dochter aan zou geven als ze zeg 11 jaar is ( ik roep maar wat) dat ze geen vegetarier meer wil zijn. Mag ze dan thuis vlees eten of bv pas als ze het huis uit is? Geen oordeel erover, gewoon interesse hoe ouders er in staan.
Ik drink alleen maar water (en koffie) thuis, maar zoon vindt ranja en cola zero ook lekker, dus dat drinkt hij ook, en dat koop ik dus voor hem (maar hij drinkt toch voor 80% water)
Ik snap best de pogingen van ouders om kinderen zo gezond (in hun ogen) op te voeden, heb alleen niet de indruk dat dwang werkt. Een vriendin van mij heeft een zoon die alleen water en thee zonder suiker mag, maar hij heeft geen restricties bij anderen dus hij wil werkelijk overal zo graag mogelijk cola. Het maakt het denk ik gewoon aantrekkelijker op die manier.
Ik wil zelf geen vlees kopen, dus als zoon zegt dat hij vlees wil, dan koop ik dat (helaas voor hem) niet maar als we wat bestellen (bijv. een pizza dan mag hij best een keer een pizza met salami of kebab erop ofzo) ik ga alleen echt geen vlees kopen en klaarmaken. Hij mag buitenshuis eten wat hij wil.
Ik schreef tegelijk met MamaE maar hier ben ik het dus helemaal mee eens
Misschien geen populaire mening, maar ik vind het zelf al niet helemaal kunnen om dingen als veganisme te pushen op je kinderen. Zeker als je merkt dat je kind eigenlijk allemaal andere dingen juist heel lekker vind. 😑
Maar los daarvan, zou ik inderdaad kijken of er wat opties zijn die het kind mag hebben, en die je zelf misschien ook nog zou lusten. Het is een beetje lastig omdat je balans moet zoeken tussen de vriendschap van de 2 kinderen in stand houden. En niet je hele boodschappenlijst omgooien voor het kind van een ander. Wat vervolgens ook nog eens vlees wil eten wat van de ouders niet mag.. 😕
Ik denk dat je een beetje aanpassingen kunt doen, maar jezelf niet in bochten moet wringen ervoor. En dan ergens in het midden blijven.
Gingergirl schreef op 21-08-2024 om 17:03:
[..]
Ja daar ben ik ook benieuwd naar hoe ouders daarmee omgaan. En ook als kind thuis alleen water mag drinken doen de ouders dat dan ook?
Stel dat jouw dochter aan zou geven als ze zeg 11 jaar is ( ik roep maar wat) dat ze geen vegetarier meer wil zijn. Mag ze dan thuis vlees eten of bv pas als ze het huis uit is? Geen oordeel erover, gewoon interesse hoe ouders er in staan.
Hier ook vegetariërs. Als kinderen anders besluiten en wel weer vlees willen eten is dat ook helemaal prima, dan zou ik het ook kopen en bereiden.
Gingergirl schreef op 21-08-2024 om 11:41:
[..]
Ja dat kan ook al is het meestal toch wel gebruikelijk ook qua gezelligheid om vanuit school meteen mee te gaan. Maar het kan inderdaad en is misschien ook wel een optie om te overwegen.
Water drinken is ook niks mis mee en kinderen moeten ook leren dat het bij een ander thuis niet altijd hetzelfde gaat als thuis. Mag je kind bij een ander thuis wel iets anders drinken? Drinken jij en je partner ook uitsluitend water? Gewoon uit interesse.
Thuis en op school drinkt ze door de weeks altijd water. Kind mag bij een ander drinken wat ze wil, maar ze lust geen prik. In het weekend en op het terras/in het restaurant mag ze ook drinken wat ze wil, dat is dan meestal water, appelsap, ranja of icetea green.
Zelf drinken man en ik iedere dag koffie, thee en water. Soms drinken we in het weekend ‘s avonds icetea green, een biertje of een wijntje. Voor ons is dit een normale manier van drinken. Het komt niet bij me op om frisdrank te kopen, omdat niemand in ons gezin dat echt lekker vindt. Maar we drinken dus geen van allen uitsluitend water.
Het opgelegde eetpatroon is zo bewerkelijk en gecompliceerd dat je er met normale gastvrijheid niet aan kan voldoen. Ik zou afzien van gezamenlijk lunchen, temeer omdat het kind ook in de buurt woont en gemakkelijk even thuis kan gaan eten. Dat maakt je echt geen minder aardige moeder 
De enige andere optie die ik zie is dat je je wel aanpast: met beide kinderen overlegt of er iets is dat in de voedingsleer van ouders past wat ze allebei en alleen dat op tafel zet.
Ik heb wel met het kind te doen, want in meedere opzichten klinkt het niet erg gezond.
