Speelafspraakjes en andere regels / opvoeding
Mijn dochter zit in groep 1 en heeft haar eerste speelafspraakjes achter de rug. Helaas was het een nare ervaring voor haar. Mijn dochter is een verlegen en gevoelig meisje, en wij zijn nogal gemakkelijk thuis. Ze is bijvoorbeeld gewend om zelf de (koel)kast open te doen als ze honger / dorst heeft en iets te pakken. Dat deed ze dus ook in haar totale onschuld bij een vriendje thuis, waarna ze terechtgewezen werd door de ouder van het vriendje. Ze was helemaal overstuur achteraf (mijn dochter is iemand die het heel graag "goed" doet) en ze durft nu niet meer bij andere kindjes thuis te spelen.
En ik zit ermee, want ik weet dat er meer dingen zijn die voor haar de normaalste zaak van de wereld zijn, maar bij andere huishoudens zouden opvallen, en ik weet ook dat ik zelf niet heel goed zicht heb op wat normaal is (ik heb zelf ook geen typische opvoeding gehad, ben niet van origine Nederlands en ook mijn man is buitenlander, dus er zijn ook cultuurverschillen). Ik heb weinig zin om mijn hele opvoedingsstijl aan te passen aan de meerderheid, maar ik vind het ook heel naar hoe dit gelopen is. Ik ben ook een beetje boos op de ouder in kwestie, omdat zij het hele voorval afdeed als brutaliteit van mijn dochter, terwijl ze gewoon niet anders gewend is, en het niet bij haar op zou komen om brutaal te zijn: ze is juist een enorme pleaser.
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil. Een lijst van regels die ik mijn dochter kan leren zodat ze bij andere mensen thuis niet op haar kop krijgt? Van tevoren met de ouders spreken? Ik wil ook geen aannames doen over hun opvoeding. Zijn er hier nog andere ouders die afwijken van de meerderheid wb regels en opvoeding, en hoe hebben jullie dit aangepakt?
Ik trek het me misschien teveel aan, maar dochter was erg van streek, en we zijn hier nieuw in het dorp, en ik wil zo graag dat het past.
Lena55 schreef op 26-04-2023 om 09:34:
[..]
Natuurlijk is dat zo. Maar daar gaat het toch niet om. Er wordt gevraagd naar het cultuurverschil, dus dat leg ik uit. Dat mensen zich proberen aan te passen lijkt me logisch. Maar een beetje begrip voor andere culturen over en weer lijkt me wel gepast toch?
Ik heb (vooral op Viva, maar misschien hier ook wel eens) al heel wat topics gelezen van mensen die zich ontzettend storen aan opgedrongen eten of drinken. Dan zijn ze op dieet of drinken niet en worden heel geïrriteerd als mensen blijven aandringen dat ze een toastje, gebakje of drankje nemen.
Kortom, in Nederland vinden veel mensen het niet alleen onprettig maar ronduit onbeschoft om aan te dringen dat je eet. Het is best handig om te weten dat Aziaten of mensen uit andere culturen beleefdheidshalve drie keer weigeren, maar de kans is toch groot dat Nederlanders niet aan die drie keer toekomen.
Ik gun mijn gasten de wereld en maak graag iets lekkers klaar, maar als ik het aanbied en ze weigeren (en na een "echt niet?" volgt "nee, echt niet"), dan krijgen ze dus niks. De tafel vol zetten doe ik alleen bij grote gezelschappen, want wegens allerlei voedselbeperkingen kan ik het zelf niet opeten en ik ga het niet weggooien.
Tja, en wellicht verklaart dat deels het beeld van de gierige hollander.
Lena55 schreef op 26-04-2023 om 09:34:
[..]
Natuurlijk is dat zo. Maar daar gaat het toch niet om. Er wordt gevraagd naar het cultuurverschil, dus dat leg ik uit. Dat mensen zich proberen aan te passen lijkt me logisch. Maar een beetje begrip voor andere culturen over en weer lijkt me wel gepast toch?
Natuurlijk is dat zo, maar het is denk ik gewoon te ingewikkeld om van alle culturen in Nederland hun gewoontes wat betreft gastvrijheid/aanbieden van voedsel/regels voor kinderen e.d. te weten.
Ginevra schreef op 26-04-2023 om 09:57:
[..]
Ik heb (vooral op Viva, maar misschien hier ook wel eens) al heel wat topics gelezen van mensen die zich ontzettend storen aan opgedrongen eten of drinken. Dan zijn ze op dieet of drinken niet en worden heel geïrriteerd als mensen blijven aandringen dat ze een toastje, gebakje of drankje nemen.
Kortom, in Nederland vinden veel mensen het niet alleen onprettig maar ronduit onbeschoft om aan te dringen dat je eet. Het is best handig om te weten dat Aziaten of mensen uit andere culturen beleefdheidshalve drie keer weigeren, maar de kans is toch groot dat Nederlanders niet aan die drie keer toekomen.
Ik gun mijn gasten de wereld en maak graag iets lekkers klaar, maar als ik het aanbied en ze weigeren (en na een "echt niet?" volgt "nee, echt niet"), dan krijgen ze dus niks. De tafel vol zetten doe ik alleen bij grote gezelschappen, want wegens allerlei voedselbeperkingen kan ik het zelf niet opeten en ik ga het niet weggooien.
Tja, en wellicht verklaart dat deels het beeld van de gierige hollander.
Precies. Door Nederlanders (van origine) wordt het echt niet op prijs gesteld als je blijft aandringen.
Gingergirl schreef op 26-04-2023 om 08:37:
[..]
Waarom zou iemand in zijn eigen huis die keuze niet mogen maken? Is het leeftijdsdiscriminatie? Heel zwart / wit gezien wel. Maar waarom wil iemand het zo; puur om te discrimineren of omdat zij er een goede reden voor heeft( bv verspilling), daar zit ook verschil in vind ik.
Letterlijk gezien is alle onderscheid discriminatie. Het is ook discriminatie dat kleuters geen auto mogen rijden, want er wordt onderscheid gemaakt in leeftijd. Ook al is dat heel terecht.
In het dagelijkse spraakgebruik bedoelen mensen met discriminatie meestal dat er onterecht onderscheid wordt gemaakt, of onderscheid op irrelevante factoren. De ervaring dat peuters er met een hele camembert vandoor kunnen gaan is dan een irrelevante factor want iedereen heeft recht op de camembert ook de peuter die hem in z'n uppie afkluift.
Het grappige is dat sommige mensen "mijn huis mijn regels" een prima uitgangspunt vinden, maar "jouw huis jouw regels" niet.
Mevrouw75 schreef op 26-04-2023 om 09:22:
[..]
Nou ja, in mijn geval was het iemand die soort van bij ons inwoonde, in het begin geen kookmogelijkheid had en standaard ‘nee’ zei als ik vroeg. Mijn man is toen gaan opdringen en dat werd wel gewaardeerd, ik vond dat best ingewikkeld, en af en toe kwam er dan toch een ja op een vraag, maar heel vaak nee en gewoon brengen was dan ook wel weer ok. (Het ging in dit geval niet om Aziatisch trouwens, maar Oekrains).
En hoe weet je dan of het uiteindelijke "ja" ook gemeend is of een beleefdheidje?
Lena55 schreef op 26-04-2023 om 09:34:
[..]
Natuurlijk is dat zo. Maar daar gaat het toch niet om. Er wordt gevraagd naar het cultuurverschil, dus dat leg ik uit. Dat mensen zich proberen aan te passen lijkt me logisch. Maar een beetje begrip voor andere culturen over en weer lijkt me wel gepast toch?
Mee eens.
Ik zou me best ongemakkelijk voelen als ik echt niets hoef, en de tafel komt vol te staan met eten. Dan voel je je toch bijna verplicht iets te nemen.
Mevrouw75 schreef op 26-04-2023 om 06:51:
[..]
Mag die drie jarige wel zó hup, de hele camembert naar binnenwerken (want dat was dus het geval, niet ‘een dik besmeerd toastje, of dat droge toastje)? Of de baby? Krijgt die ook een vol gebakje?
Ál je dure bonbonnetjes, waarvan iedereen weet dat je er een, hooguit 2 bij koffie neemt, en een kind propt ze zó achterelkaar in de mond, weg bonbonnetjes voor je gasten. Dat zijn conventies die kleine kinderen gewoon nog moeten leren.
Ik overlegde van te voren wat de ouders kozen voor hun kind als dat te klein was om zelf te kiezen, maar dat mocht best van gelijke prijs zijn als dat zo uitkwam.
Bij de keuze voor 'n taart kreeg gewoon iedereen een stuk.
Dure bonbonnetjes gaan net zo lang mee als goedkope; het is hapslikweg, daar let ik niet op, ik zou ze waarschijnlijk niet aanschaffen omdat ik de meerwaarde van dure bonbons niet zie en meestal niet lekker vind.
Ik zou met de camembert ook niet kunnen zitten, meestal staat er wel meer op tafel en op is op. Als de ouders zelf het kindje corrigeren is dat prima, ikzelf zal dat niet doen bij (kinderen van)gasten. Juist omdat ik weet hoe rigide dat overkomt als gast.
Eten opdringen is erg irritant. Mijn vader is zo'n man met feederneigingen. Dan zeg je nee en wordt het in de vijf minuten daarna nog drie keer gevraagd. En nog zes andere dingen aangeboden terwijl je net hebt gezegd dat je genoeg hebt gehad.
Ik vraag hem tegenwoordig regelmatig wat hij niet snap aan het woord 'nee'.
Ik vind 'ja, lekker' als antwoord op de vraag of je iets bij de koffie lust niet vallen onder vragen om eten. Het is antwoord geven op een vraag die gesteld wordt.
Mensen van alles gaan aanbieden gewoon omdat het kan werkt wel verspilling in de hand. Zeker als je alleen woont wil je niet te veel over hebben.
Van mij mogen kinderen ook best toastjes eten, maar wel netjes. Dus niet zo veel beleg dat de helft er af valt. En ook geen hele camembert of brie wegwerken. Dan zou ik iets zeggen als 'laat je ook nog wat voor de rest over?' of 'als je nu iets minder beleg op je toastje doet, dan valt ook niet de helft er af.
Als iemand anders dat niet wil is dat ook prima. Als de eigen kinderen daar bijvoorbeeld ook geen toastjes met brie mogen, hoeft er geen uitzondering gemaakt te worden voor mijn dochter als die komt. Dan krijg je omgekeerde discriminatie; andere kinderen mogen meer dan eigen kinderen.
Als ik brie in de koelkast heb liggen is dat niet 'verboden voor kinderen', maar ook niet bedoeld voor vriendinnetjes die komen spelen.
Als je je door dit soort dingen al diep gekwetst en vernederd voelt en overweegt om vriendschappen te beëindigen, dan wordt het leven er niet makkelijker op.
Ik kan het doorgaans wel waarderen als mensen niet helemaal in de pas lopen en idealen en principes hebben, maar niet tegen elke prijs. Je maakt het jezelf wel heel moeilijk in het leven als je over al die dingen valt.
MamaE schreef op 26-04-2023 om 13:07:
Eten opdringen is erg irritant. Mijn vader is zo'n man met feederneigingen. Dan zeg je nee en wordt het in de vijf minuten daarna nog drie keer gevraagd. En nog zes andere dingen aangeboden terwijl je net hebt gezegd dat je genoeg hebt gehad.
Ik vraag hem tegenwoordig regelmatig wat hij niet snap aan het woord 'nee'.
Als je je door dit soort dingen al diep gekwetst en vernederd voelt en overweegt om vriendschappen te beëindigen, dan wordt het leven er niet makkelijker op.
Ik kan het doorgaans wel waarderen als mensen niet helemaal in de pas lopen en idealen en principes hebben, maar niet tegen elke prijs. Je maakt het jezelf wel heel moeilijk in het leven als je over al die dingen valt.
Ja, erg irritant. Dat ze het vragen is niet erg, maar waarom steeds die herhaling?
Sommigen hebben hier een handje van.
Of van die mensen die je nee niet accepteren als je niet te dik bent. Of dwingend zijn tegen te dunne mensen. Bemoei je met je eigen lijf als gastheer/dame!
Vrijevlinder schreef op 26-04-2023 om 14:39:
[..]
Ja, erg irritant. Dat ze het vragen is niet erg, maar waarom steeds die herhaling?
Sommigen hebben hier een handje van.
Ja eens zeer irritant daarom zal ik het zelf nooit doen. Maar ja cultureel bepaald inderdaad. Handig te weten over het land waar je bent wel. Kan me voorstellen dat Nederlanders die zaken doen in azie dit echt moeten leren en niet direct ja zeggen dus als iets wordt aangeboden
Mevrouw75 schreef op 12-04-2023 om 10:27:
[..]
Ja. We hebben het wel proberen te vervroegen, dan aten we met moeite om op z’n vroegst half 7.
Begrijpelijk. Wij moesten altijd racen van werk naar opvang en BSO, dan staat het eten echt niet om half zes op tafel. Half zeven is dan al mooi.
Mevrouw75 schreef op 26-04-2023 om 06:55:
Intussen hebben wij wél de kindertafel en grote mensentafel als er gegeten wordt.
Waarom gun je volwassenen iets wel en een kind niet, eigenlijk? Dat lijkt me alleen logisch als je uitgaat van investeren, dus dat je van volwassenen ook wat terug verwacht en van kinderen niet.
Kinderen afschepen met iets simpels en volwassenen iets duurs geven, ik vind het niet erg hartelijk.
Nou, ik erger me anders groen en geel aan de kinderen van mijn zus <8 jaar, die schranzen voor iedereen zo het tafeltje leeg. Moeder en vader kijken er naar en doen helemaal niets. Een subtiele hint komt niet aan bij de kinderen. Mijn kinderen zijn dezelfde leeftijd en echt niet dat die alle hapjes weg eten van de volwassenen.
Ik vind het ontzettend lastig, want voel me niet in positie er iets van te zeggen, maar moeders doet het ook niet.... Een eigen zakje chips helpt niet. Dan zit alleen de chips overal (hoedan??) En eten ze daarna verder.
Prillewits schreef op 26-04-2023 om 21:47:
[..]
Waarom gun je volwassenen iets wel en een kind niet, eigenlijk? Dat lijkt me alleen logisch als je uitgaat van investeren, dus dat je van volwassenen ook wat terug verwacht en van kinderen niet.
Kinderen afschepen met iets simpels en volwassenen iets duurs geven, ik vind het niet erg hartelijk.
Ik scheep kinderen niet af met iets simpels. Ze zitten aan een tafel, gezellig met elkaar, that’s it. Jij bedenkt zelf dat de kinderen dan iets simpels en volwassenen iets duurs krijgen.
