Samen blijven voor de kinderen.
Hoi allemaal..
Nu 18 jaar samen, heb vorig jaar een andere man ontmoet, verliefd, alles, maar toch besloten bij mijn man te blijven, ook hij is een geweldige, lieve man, vader, ik hou veel van hem , maar niet meer zoals man/ vrouw relatie moet zijn, ik heb zoveel moeite de ander los te laten.. maar ik wil en moet het doen voor mijn kinderen, poosje uit elkaar geweest, kinderen om de week etc, maar hier werden we ook niet gelukkig van, het voelde toen ook weer alsof we toch met zijn 4 en moeten zijn... Dus we gaan door, we zijn weer samen , maar ik vraag me soms is af, is dit de goede keuze geweest, ik mis de ander soms zo erg...
Iemand ervaringen? Groetjes Ilona
Helemaal eens met de goede adviezen van Ninoea en Diyer.
Maar: je kinderen zijn geen altaar waarop jij geofferd moet worden. Neem jezelf en jouw behoeftes ook serieus. Kan jij jezelf zijn in de relatie die je nu hebt?
Ik snap best dat je het moeilijk hebt, to. Sterkte!
je hoeft niet opgeofferd te worden omwille kinderen inderdaad! Je titel is duidelijk. Nee om alleen kinderen hoor je niet samen te blijven, ik ga vast een bagger over me heen krijgen ondanks dat ik zelf ben bedrogen. Maar hier komt het, het valt me op dat iedereen die adviseert maar door te gaaan, door te zetten, zelf bedrogen is, en hen eigen huwelijk aan een dun draadje hangt.
Ik denk dat jij een keuze moet maken.
- Wil je echt gaan voor deze relatie en voor jouw man?
- Of ga je voor de kinderen en neem je je man op de koop toe?
In het eerste geval ga je in therapie en doe je alles om weer een goede en gezonde relatie te krijgen. Daar mag rouwen over die ander bijhoren. Maar jouw doel is weer je partner. En dus ook een goede intieme relatie samen.
In het tweede geval: Stop met deze relatie. Jullie verdienen beiden een kans op nieuw geluk (en dat staat los van die andere man). Hou je kinderen niet langer voor de gek. Die worden ouder en merken ook dat er geen oprechte genegenheid meer tussen jullie is. Dit soort relaties geven kinderen uiteindelijk het slechte voorbeeld. Want hun jeugd is een leugen geweest. En als ze met 18 volwassen zijn zit jullie taak er dan op? En mag je dan wel uit elkaar of moet je het uitzitten (zonder kinderen want die hebben hun eigen leven) met een partner die je niet meer wilt. Maar zonder gezin en dus alleen tijd samen met iemand waar je niets mee wilt of kunt?
Natuurlijk zijn er tussenvormen mogelijk. De open relatie (jullie gunnen elkaar oprecht iemand voor erbij). En de broer-zus relatie (jullie worden gezellige seksloze huisgenoten met ieder een eigen leven).
Maar maak oprecht een keuze tussen de 2 bovenstaande opties! Willen jullie elkaar nog als partners?
snoepjeharibo22 schreef op 27-12-2024 om 18:05:
je hoeft niet opgeofferd te worden omwille kinderen inderdaad! Je titel is duidelijk. Nee om alleen kinderen hoor je niet samen te blijven, ik ga vast een bagger over me heen krijgen ondanks dat ik zelf ben bedrogen. Maar hier komt het, het valt me op dat iedereen die adviseert maar door te gaaan, door te zetten, zelf bedrogen is, en hen eigen huwelijk aan een dun draadje hangt.
Dat weet je toch helemaal niet van reageerders dat hun eigen huwelijk aan een zijden draadje hangt?
Ik persoonlijk vind de reactie om je in te zetten voor deze relatie vooral voortkomen uit haar beschrijving van haar relatie en man en dat ze nog van hem houdt. Dat zijn hele bruikbare én belangrijke basis ingrediënten wil dit kans van slagen hebben. Had ze dat niet geschreven, dan zou ze hele andere reacties hebben gekregen.
