Mijn dochter wil kort haar
Mijn dochter van 4 heeft nog niet echt besef van het verschil jongens / meisjes. Sommige meiden uit haar klas klitten al echt samen in van die meidengroepjes, terwijl zij evenveel vriendjes als vriendinnetjes heeft. Helemaal goed natuurlijk. We hebben ook geprobeerd om altijd zo neutraal mogelijk op te voeden, dus zowel prinsessen en glitters als zwaarden en bouwvoertuigen liggen hier in de kast. Dochter neigt altijd wat meer naar de typische "jongens" dingen, speelt het liefst met auto's en lievelingskleur is blauw. Maar ze heeft wel lang haar. Deels omdat ik het makkelijk vind (we gaan een keer in het half jaar naar de kapper) en deels omdat ze een meisje is (schijnbaar toch nog steeds de standaard want alle meiden uit haar klas hebben lang haar).
De afgelopen paar keer dat we bij de kapper waren, geeft mijn dochter steeds aan dat ze kort haar wil, net zoals een vriendje van haar. Nee, er moet geen staartje of speldje meer in kunnen. Het moet echt kort (stekeltjes). Ik merk dat ik het afhou omdat ik bang ben dat ze er spijt van krijgt. Daarin stel ik mezelf een beetje teleur, want het is natuurlijk compleet arbitrair dat jongens kort en meisjes lang haar hebben.
Ik vraag me af hoe jullie hierin staan. Ik zie mezelf graag als progressief en relaxed, maar merk toch dat ik het een behoorlijk radicale / spannende keuze vind. Met stekeltjes zien 4-jarigen er ook meteen uit als jongetjes, dus ze zal dan ook constant zo aangesproken worden.
amarna schreef op 12-06-2023 om 22:03:
Menen sommigen van jullie dat nu echt? "Met kort haar lijkt ze een jongetje"....
Ik sla daar steil van achterover!
Nou en als men denkt dat ze een jongetje lijkt....of jongens met lang haar voor meisje worden aangezien. Lekker belangrijk!
Mogen meisjes van jullie alleen met poppen spelen en jongens met treinen?
Word eens wakker zeg, het is 2023, niet 1947!
Laat dat kind lekker haar haar kortwieken! Als ze het zat is groeit het vanzelf weer aan!
Kom op zeg, voor een deel van ons en onze kinderen is dat wel belangrijk. En dat mag. En voor wie dat niet belangrijk is, nou èn. Goede kapper weet echt wel hoe die dat aanpakt, afhankelijk van de wensen van de client.
Philou schreef op 12-06-2023 om 23:10:
[..]
Kom op zeg, voor een deel van ons en onze kinderen is dat wel belangrijk. En dat mag. En voor wie dat niet belangrijk is, nou èn. Goede kapper weet echt wel hoe die dat aanpakt, afhankelijk van de wensen van de client.
Wat is er dan precies zo belangrijk? Dat de buitenwereld ziet dat het een meisje is? En dat is belangrijk omdat?
MMcGonagall schreef op 12-06-2023 om 23:50:
[..]
Wat is er dan precies zo belangrijk? Dat de buitenwereld ziet dat het een meisje is? En dat is belangrijk omdat?
Het gaat erom wat iemand zelf wil maar daar lijkt wel een taboe op, we moeten het allemaal niet belangrijk vinden, wat we zelf willen. Pffff
Philou schreef op 12-06-2023 om 23:53:
[..]
Het gaat erom wat iemand zelf wil maar daar lijkt wel een taboe op, we moeten het allemaal niet belangrijk vinden, wat we zelf willen. Pffff
Je bedoelt iemand zijnde een ouder? Daar zit geen taboe op, maar ik vraag me wel af waar de drang vandaan komt om je kinderen zo te kappen en te kleden dat het bij jouw persoonlijkheid past, zelfs tegen de wens van het kind in, of een compromis. Ik hoef geen mini-me’tjes. Het zijn echte mensen met een eigen identiteit.
Nou ja, op zich is het niet zo gek dat als veruit de meeste mensen met lang haar meisjes zijn en met heel kort haar jongens dat een kind dat dan als referentiekader heeft en bij een kind met stekeltjes denkt dat het een jongetje is.
Als het kind van TS het belangrijk vindt om als meisje gezien te worden, is dat wel de afweging waard. Vindt ze dat niet belangrijk, ook prima.
Je hebt geen invloed op het denken van andere mensen. Je kunt dus niet verwachten dat mensen je voor een meisje aanzien als je jongenskleding aantrekt en een stekeltjes kapsel. Of ja, dat kun je wel verwachten, maar dan ga je vermoedelijk wel teleurgesteld raken.
Philou schreef op 12-06-2023 om 23:10:
[..]
Kom op zeg, voor een deel van ons en onze kinderen is dat wel belangrijk. En dat mag. En voor wie dat niet belangrijk is, nou èn. Goede kapper weet echt wel hoe die dat aanpakt, afhankelijk van de wensen van de client.
Ik vind het triest dat van kleuters al wordt verwacht dat ze aan een bepaald rollenpatroon voldoen. Dat ze zichzelf niet mogen zijn. Ze zullen in hun verdere al aan zoveel eisen moeten voldoen, gun hen eerst nog een beetje vrijheid....
MMcGonagall schreef op 12-06-2023 om 23:59:
[..]
Je bedoelt iemand zijnde een ouder? Daar zit geen taboe op, maar ik vraag me wel af waar de drang vandaan komt om je kinderen zo te kappen en te kleden dat het bij jouw persoonlijkheid past, zelfs tegen de wens van het kind in, of een compromis. Ik hoef geen mini-me’tjes. Het zijn echte mensen met een eigen identiteit.
Nou, dat doet elke ouder op diverse vlakken en gaat deels vanzelf? Is het niet het uiterlijk, dan is het wel dat het kind hobby's of de sport van zijn ouders overneemt, of dat mensen hun kinderen vegetarisch opvoeden.
De hedendaagse focus op de eigen identiteit heeft ook zo zijn keerzijde en TO zegt het zelf al, een kind van 4 jaar is nog niet zo zelfbewust. Die hebben nog helemaal geen volledig gevormde 'eigen' identiteit. Sterker nog, je identiteit wordt voor een groot deel bepaald door je omgeving en verandert voortdurend bovendien door invloeden van buitenaf. Paul Verhaeghe heeft daar nog een leuk boek over geschreven.
troelahoep schreef op 13-06-2023 om 00:28:
[..]
Nou, dat doet elke ouder op diverse vlakken en gaat deels vanzelf? Is het niet het uiterlijk, dan is het wel dat het kind hobby's of de sport van zijn ouders overneemt, of dat mensen hun kinderen vegetarisch opvoeden.
De hedendaagse focus op de eigen identiteit heeft ook zo zijn keerzijde en TO zegt het zelf al, een kind van 4 jaar is nog niet zo zelfbewust. Die hebben nog helemaal geen volledig gevormde 'eigen' identiteit. Sterker nog, je identiteit wordt voor een groot deel bepaald door je omgeving en verandert voortdurend bovendien door invloeden van buitenaf. Paul Verhaeghe heeft daar nog een leuk boek over geschreven.
Dit ja. Ouders vormen hun kinderen veel meer dan ze denken. Voor een kind is hoe het bij hem/haar zelf thuis gaat het referentiekader. Een kind met een vader met lang haar of in een jurk of een moeder met gemillimeterd haar vindt dat normaal. Een kind dat dat voor het eerst ziet niet. Dat kun je een kind niet verwijten.
Net als met eten; de een vindt elke dag AVG normaal, een ander eet juist veel rijst of pasta, exotische gerechten, vegetarisch/veganistisch, noem maar op.
Je ziet ook heel vaak dat kinderen op dezelfde sport gaan als in ieder geval één ouder. Of dat jongere broertjes en zusjes automatisch op dezelfde sport gaan als het oudste kind. Ik vraag me wel eens af in hoeverre dat echt een eigen keuze is. Maar die keuze kan natuurlijk ook geframed zijn vanuit wat je al kent en ziet.
Mijn kind hoeft geen mini-me te zijn/worden, helemaal niet zelfs. Maar keuzes die je op die leeftijd maakt moeten behapbaar zijn voor een kind en dan met name de gevolgen er van. Kleuters kunnen ook heel wispelturig zijn. Die vragen de ene dag om iets wat je niet in huis hebt en als je dat dan koopt, dan zeggen ze 'lust ik niet'. En als je de ene dag een trui wel mooi vindt en de andere dag niet meer en een week later weer wel, helemaal prima. Maar de ene dag vlechten willen en de andere dag stekels is wat ingewikkelder. Het groeit wel weer aan, maar voordat het van stekels weer terug gegroeid is naar net zo lang als nu, kan dat wel een paar jaar duren. Ik vermoed dat een kind van vier dat nog lang niet overziet.
En zeker als een kind nogal gevoelig is voor de mening van anderen, zou ik er huiverig voor zijn om een 'gender non-conforme keuze' te maken. Als een kind de schouders ophaalt bij meningen van anderen en denkt 'maar ik vind het wel mooi', zou ik dat eerder doen dan wanneer een kind al huilt bij een opmerking over haar schoenen. Te risicovol en te kwetsbaar. Want hoe stom en onnodig en achterhaald je die opmerkingen ook kan vinden; ze gaan wel komen, onherroepelijk.
Philou schreef op 12-06-2023 om 23:53:
[..]
Het gaat erom wat iemand zelf wil maar daar lijkt wel een taboe op, we moeten het allemaal niet belangrijk vinden, wat we zelf willen. Pffff
Huh? Sorry Philou, nu raak je me toch echt kwijt..het gaat om wat iemand zelf wil?? Juist niet toch 
MamaE schreef op 13-06-2023 om 00:52:
[..]
Dit ja. Ouders vormen hun kinderen veel meer dan ze denken. Voor een kind is hoe het bij hem/haar zelf thuis gaat het referentiekader. Een kind met een vader met lang haar of in een jurk of een moeder met gemillimeterd haar vindt dat normaal. Een kind dat dat voor het eerst ziet niet. Dat kun je een kind niet verwijten.
Net als met eten; de een vindt elke dag AVG normaal, een ander eet juist veel rijst of pasta, exotische gerechten, vegetarisch/veganistisch, noem maar op.
Je ziet ook heel vaak dat kinderen op dezelfde sport gaan als in ieder geval één ouder. Of dat jongere broertjes en zusjes automatisch op dezelfde sport gaan als het oudste kind. Ik vraag me wel eens af in hoeverre dat echt een eigen keuze is. Maar die keuze kan natuurlijk ook geframed zijn vanuit wat je al kent en ziet.Mijn kind hoeft geen mini-me te zijn/worden, helemaal niet zelfs. Maar keuzes die je op die leeftijd maakt moeten behapbaar zijn voor een kind en dan met name de gevolgen er van. Kleuters kunnen ook heel wispelturig zijn. Die vragen de ene dag om iets wat je niet in huis hebt en als je dat dan koopt, dan zeggen ze 'lust ik niet'. En als je de ene dag een trui wel mooi vindt en de andere dag niet meer en een week later weer wel, helemaal prima. Maar de ene dag vlechten willen en de andere dag stekels is wat ingewikkelder. Het groeit wel weer aan, maar voordat het van stekels weer terug gegroeid is naar net zo lang als nu, kan dat wel een paar jaar duren. Ik vermoed dat een kind van vier dat nog lang niet overziet.
En zeker als een kind nogal gevoelig is voor de mening van anderen, zou ik er huiverig voor zijn om een 'gender non-conforme keuze' te maken. Als een kind de schouders ophaalt bij meningen van anderen en denkt 'maar ik vind het wel mooi', zou ik dat eerder doen dan wanneer een kind al huilt bij een opmerking over haar schoenen. Te risicovol en te kwetsbaar. Want hoe stom en onnodig en achterhaald je die opmerkingen ook kan vinden; ze gaan wel komen, onherroepelijk.
Dat vormen van je kind gebeurt net zo goed door jouw reactie op een aangeven van een wens van kind. Het maakt indruk, bij het ene kind wat meer dan bij het andere. Kinderen leren daarvan. Juist in dat prille begin.
En gevoelige kinderen gaan vroeg of laat echt wel aanvoelen dat je ze stimuleert zich aan te passen aan de norm omdat je er geen vertrouwen in hebt dat ze om kunnen gaan met weerstand die ze kunnen tegenkomen.
amarna schreef op 13-06-2023 om 00:09:
[..]
Ik vind het triest dat van kleuters al wordt verwacht dat ze aan een bepaald rollenpatroon voldoen. Dat ze zichzelf niet mogen zijn. Ze zullen in hun verdere al aan zoveel eisen moeten voldoen, gun hen eerst nog een beetje vrijheid....
Kaders geven kinderen juist vrijheid.
MMcGonagall schreef op 12-06-2023 om 23:59:
[..]
Je bedoelt iemand zijnde een ouder? Daar zit geen taboe op, maar ik vraag me wel af waar de drang vandaan komt om je kinderen zo te kappen en te kleden dat het bij jouw persoonlijkheid past, zelfs tegen de wens van het kind in, of een compromis. Ik hoef geen mini-me’tjes. Het zijn echte mensen met een eigen identiteit.
Dat kan, kinderen hebben zelf ook een mening, he?
Iedereen heef zijn eigen smaak, moet je dan bij de kapper komen en zeggen, kijk hier een foto dan weet je wat onze smaak is, wil jij daar iets heel anders van maken? Dan hebben we in elk geval duidelijk een buitenbeen en kijken wij tegen iets aan wat onze smaak niet is. Doet ons pas echt beseffen hoeveel wij van ons kind houden.
Mevrouw75 schreef op 13-06-2023 om 06:36:
[..]
Kaders geven kinderen juist vrijheid.
En dat ook. Als je geen kaders zou geven dan laat je je kind los en zeg je eigenlijk, zoek het maar uit, ik maak jou geen wegwijs in deze wereld, ookal ben je vier.
Mevrouw75 schreef op 13-06-2023 om 06:36:
[..]
Kaders geven kinderen juist vrijheid.
In dit geval is het kader de angst van de ouders die niet willen dat hun dochtertje voor een jongen wordt aangezien.
amarna schreef op 13-06-2023 om 07:48:
[..]
In dit geval is het kader de angst van de ouders die niet willen dat hun dochtertje voor een jongen wordt aangezien.
Pfff, gevalletje invullen? Lees OP anders nog eens.
Als je vier bent, is je gender identiteit niet al set, in de meeste gevallen?
