Kinderverjaardagen
hoi allemaal,
Mijn man en ik hebben twee kinderen (3 en 5) en hebben oprecht een gelukkig gezinsleven. Wat me toenemend bezig houdt is de rest van de familie en de band met onze kinderen. Die is er nauwelijks. We hebben beiden jongere broers die nog geen kinderen hebben (let wel: allen dertigers) en zij doen eigenlijk nooit iets met onze kinderen. De ouders van mijn man wonen welliswaar op ruim een uur rijden, maar laten zich ook zelden zien buiten feesten/feestdagen. De uitzondering is mijn moeder, die ook op de kinderen past. Zij spaart kosten noch moeite om de kinderen een leuke tijd te geven en ziet hen meerdere keren per week.
Nu begint het mij langzamerhand wat tegen te staan om met de kinderverjaardagen nog al deze familie uit te nodigen voor een feest. Mijn 5 jarige moest recent op school een stamboom maken en was één oom en tante zelfs in zijn geheel vergeten. Waarschijnlijk omdat hij ze alleen ziet met verjaardagen en kerst. Dit zegt wel wat voor mijn gevoel. Waarom moeten ze wel allemaal een stuk taart komen eten als de kinderen jarig zijn, als er de rest van het jaar totaal geen interesse in hen wordt getoond? We hebben bij de laatste verjaardag van mijn zoontje specifiek gevraagd hem een activiteit/uitje cadeau te doen in plaats van nog meer speelgoed voor op de berg. Dit is ruim een maand geleden en er is nog geen enkel initiatief getoond. Ik bemerk dat ik er zo dus weinig zin meer in heb en ik kan wel leukere dingen bedenken om de verjaardag van mijn kinderen in te vullen (dagje zwembad/pretpark, gewoon met het eigen gezin). Nu merk ik wel dat ik deels natuurlijk word gestuurd door teleurstelling en misschien wat wrokkigheid over het gebrek aan interesse gedurende de rest van het jaar, maar ik denk niet dat mijn kinderen dit 'feestje' zoals het nu ingevuld wordt zouden missen. Ik wil aan de andere kant ook weer niet passief agressief overkomen door de familie niet meer uit te nodigen. Ik ben benieuwd naar meningen, mensen die misschien een soortgelijke situatie meegemaakt hebben.
Bedankt.
A-F
Mijn zus had ook niks met kleine kinderen. Toen mijn dochter 15 was vond ze het wel heel leuk om een weekend met haar op stap te gaan.
MiniJCW schreef op 06-05-2023 om 14:45:
[..]
Ik zou ook niet willen oppassen bij iemand thuis. Dan zoek je maar een reguliere oppas. En ze nemen je kind mee op een uitje, maar je kind daar even brengen is teveel moeite. Echt omgekeerde wereld.
En misschien is mijn mening gekleurd. Ik heb eens kinderen een duur uitje cadeau gedaan, alles geregeld: vervoer, toegang, eten, alles. Er kon nog geen bedankje af. De ouders vonden het vanzelfsprekend dat ik dat soort dingen deed als tante.
Oke zij willen graag met kind op uitje. En kind ook. Besluiten naar dierentuin te gaan. Wij moeten dan 45 minuten heen en 45 minuten terugrijden omdat zij met ons kind dat uitje op die dag willen. Dat werkt niet als we zelf ook nog moeten werken. Optie is dat we het niet door laten gaan. Maar dan zijn opa en oma ook zwaar teleurgesteld. En dan hebben wij het gedaan.
Wij hebben ook wel eens op hun huis opgepast omdat er een belangrijk pakketje werd bezorgd en zij niet thuis waren. We hebben ook vrijgenomen omdat ze gingen verhuizen. Etc etc. Gewoon een gunst. Hoeveel moeite is het om af en toe iets iemand te doen? Als ze hier oppassen dan staat er eten voor ze klaar. Of we eten van te voren samen zodat we het nog even gezellig hebben.
Het oppassen hoeft ook niet per se. Maar het is wel jammer dat ze het schijnbaar teveel moeite vinden en ze teleurgesteld zijn als wij een keer niet op feestje/viering kunnen zijn.
Reguliere oppas hebben we trouwens ook. Maar vragen altijd wel eerst opa en oma of ze zin hebben om op te passen. Want kan me voorstellen dat ze het leuk vinden om tijd met kleinkind door te brengen zonder dat wij daar bovenop zitten.
Jane1403 schreef op 06-05-2023 om 15:06:
Reguliere oppas hebben we trouwens ook. Maar vragen altijd wel eerst opa en oma of ze zin hebben om op te passen. Want kan me voorstellen dat ze het leuk vinden om tijd met kleinkind door te brengen zonder dat wij daar bovenop zitten.
Klinkt misschien vervelend en ik zeg ook niet dat dit bij jullie het geval is.....maar je zou eens moeten weten hoeveel opa en oma's, het veel te druk en te zwaar vinden om op te passen.
Een van mijn vriendinnen is jong oma geworden, en was het oppassen helemaal zat. Haar kinderen zijn nu boos, en dat vind ik echt rot voor haar. Het lijkt wel of ze zijn vergeten dat hun moeder ook recht heeft op een eigen leven.
Yumi schreef op 06-05-2023 om 15:25:
[..]
Klinkt misschien vervelend en ik zeg ook niet dat dit bij jullie het geval is.....maar je zou eens moeten weten hoeveel opa en oma's, het veel te druk en te zwaar vinden om op te passen.
Een van mijn vriendinnen is jong oma geworden, en was het oppassen helemaal zat. Haar kinderen zijn nu boos, en dat vind ik echt rot voor haar. Het lijkt wel of ze zijn vergeten dat hun moeder ook recht heeft op een eigen leven.
Ik ben het hier zó mee eens. Wij (65 en 67) passen twee dagen per week op 2 kleinkinderen. Bijna vier en tweeënhalf jaar. We doen het vrijwillig, vinden het ook leuk, maar eerlijk is eerlijk, we vinden het óók zwaar. Ik wil het nu niet meer veranderen, maar we kijken wel uit naar de dag dag de oudste naar groep 1 gaat.
Ik vind het echt heel naar als ouders boos worden op de opa en oma als ze niet meer willen. Niet eerlijk ook.
Niet willen en niet kunnen kunnen ook dicht bij elkaar liggen. Als je een dag oppast en daar vervolgens drie dagen van moet bijkomen zien ouders en kleinkind dat niet, maar het is wel een prijs die voor veel mensen te hoog is en die ze niet willen betalen en ook niet kunnen betalen, omdat daarbuiten ook nog een leven hebben.
Als opa en oma graag een dagje uit willen, waarom moet dat per se op dag X als vervoer etc. lastig is? En kan kind dan niet de avond ervoor al gebracht worden en daar logeren? Dat scheelt in de ochtend gewoon veel tijd.
Ik begrijp best dat opa's en oma's liever in hun eigen huis oppassen, dan hoeven ze niet in de avond laat nog naar huis te gaan rijden. Voor veel oudere mensen is dat wel een ding.
Heel veel van dit soort irritaties staan of vallen met communicatie. En we mogen ons denk ik best collectief wat meer realiseren dat het in het leven niet alleen om onszelf draait.
Ik ging echt niet naar alle feestdagen van mijn nichtjes en neefjes. Woon aan de andere kant van het land, en weet wel iets leukers te bedenken. Ze kwamen ook niet altijd voor de verjaardagen van mijn kinderen en ik dat begrijp ik echt wel.
Herfstappeltaart schreef op 06-05-2023 om 15:29:
[..]
Ik ben het hier zó mee eens. Wij (65 en 67) passen twee dagen per week op 2 kleinkinderen. Bijna vier en tweeënhalf jaar. We doen het vrijwillig, vinden het ook leuk, maar eerlijk is eerlijk, we vinden het óók zwaar. Ik wil het nu niet meer veranderen, maar we kijken wel uit naar de dag dag de oudste naar groep 1 gaat.
Ik vind het echt heel naar als ouders boos worden op de opa en oma als ze niet meer willen. Niet eerlijk ook.
Mijn ouders zijn er nooit aan begonnen omdat ze vonden dat als ze bij de oudste kinderen zouden oppassen, ze dit later niet konden maken om bij jongere kinderen dit niet meer te doen. Mijn ouders hebben uiteindelijk 8 kleinkinderen gekregen. Ik geef ze groot gelijk! Anderzijds staan ze altijd klaar in geval van nood. Daar zijn we super dankbaar voor.
Vind ook dat sommige mensen er maar gemakkelijk vanuit gaan dat familie altijd wel op hun kinderen willen passen.
Saga schreef op 06-05-2023 om 15:36:
[..]
Mijn ouders zijn er nooit aan begonnen omdat ze vonden dat als ze bij de oudste kinderen zouden oppassen, ze dit later niet konden maken om bij jongere kinderen dit niet meer te doen. Mijn ouders hebben uiteindelijk 8 kleinkinderen gekregen. Ik geef ze groot gelijk! Anderzijds staan ze altijd klaar in geval van nood. Daar zijn we super dankbaar voor.
Vind ook dat sommige mensen er maar gemakkelijk vanuit gaan dat familie altijd wel op hun kinderen willen passen.
Heel verstandig van ze. Bij ons was het zo dat ik door omstandigheden zeker wist dat het bij 2 zou blijven dus dat vonden we te overzien.
Yumi schreef op 06-05-2023 om 15:25:
[..]
Klinkt misschien vervelend en ik zeg ook niet dat dit bij jullie het geval is.....maar je zou eens moeten weten hoeveel opa en oma's, het veel te druk en te zwaar vinden om op te passen.
Een van mijn vriendinnen is jong oma geworden, en was het oppassen helemaal zat. Haar kinderen zijn nu boos, en dat vind ik echt rot voor haar. Het lijkt wel of ze zijn vergeten dat hun moeder ook recht heeft op een eigen leven.
Als het te zwaar voor ze is dan vind ik het wat anders en snap ik het wel. Maar dat signaal krijg ik niet. Ze willen kind wel zien maar dat moet dan wel van ons komen, en op hun voorwaarden.
Ze zijn wel heel fit nog. Met vakanties, sporten, hobby’s etc. Alleen maar goed voor ze. Zo wil ik ook oud worden.
Kind heeft altijd op het kdv en bso gezeten. Hebben daar bewust voor gekozen. Ik heb nooit van een opa en oma afhankelijk willen zijn qua oppas. Idd opa en oma’s hebben ook een eigen leven.
Nadat logeren 2 of 3x mis is gegaan en kind niet meer wilde, is het veranderd. En sindsdien moeten we haar dus ook naar uitjes toebrengen als ze met haar op pad gaan.
Herfstappeltaart schreef op 06-05-2023 om 15:29:
[..]
Ik ben het hier zó mee eens. Wij (65 en 67) passen twee dagen per week op 2 kleinkinderen. Bijna vier en tweeënhalf jaar. We doen het vrijwillig, vinden het ook leuk, maar eerlijk is eerlijk, we vinden het óók zwaar. Ik wil het nu niet meer veranderen, maar we kijken wel uit naar de dag dag de oudste naar groep 1 gaat.
Ik vind het echt heel naar als ouders boos worden op de opa en oma als ze niet meer willen. Niet eerlijk ook.
Dat snap ik ook heel goed en dat is ook een reden dat wij de opvang zelf geregeld hebben. En knap dat jullie vrijwillig oppassen. Maar het moet wel bespreekbaar gemaakt kunnen worden als het jullie teveel is.
Jane1403 schreef op 06-05-2023 om 15:42:
[..]
Dat snap ik ook heel goed en dat is ook een reden dat wij de opvang zelf geregeld hebben. En knap dat jullie vrijwillig oppassen. Maar het moet wel bespreekbaar gemaakt kunnen worden als het jullie teveel is.
Dat is het ook hoor. Maar we denken echt dat als de oudste naar groep 1 gaat alles wat minder vermoeiend wordt. Dus willen we zelf nog even door 
Zelf heb ik geen broers/ zussen dus aan mijn kant geen ooms/ tantes en neefjes en nichtjes. Mijn man heeft wel broers en zussen die zelf ook kinderen hebben. Naar onze kinderen toe is er helaas ook geen enkele interesse, niet met verjaardagen, logeren etc. Onderling is er wel interesse in elkaars gezinnen maar niet naar ons. Heeft met geloof te maken, vanuit hun. Ik vind het jammer maar het is niet anders; interesse kun je niet afdwingen.
Herfstappeltaart schreef op 06-05-2023 om 15:51:
[..]
Dat is het ook hoor. Maar we denken echt dat als de oudste naar groep 1 gaat alles wat minder vermoeiend wordt. Dus willen we zelf nog even door
Zou het wel aangeven, zeggen dat het toch wel veel is ... je moet nog anderhalf jaar? Best lang als het eigenlijk te zwaar is.
Gingergirl schreef op 06-05-2023 om 15:54:
Zelf heb ik geen broers/ zussen dus aan mijn kant geen ooms/ tantes en neefjes en nichtjes. Mijn man heeft wel broers en zussen die zelf ook kinderen hebben. Naar onze kinderen toe is er helaas ook geen enkele interesse, niet met verjaardagen, logeren etc. Onderling is er wel interesse in elkaars gezinnen maar niet naar ons. Heeft met geloof te maken, vanuit hun. Ik vind het jammer maar het is niet anders; interesse kun je niet afdwingen.
Het is niet anders maar wel verdrietig.
